Biyografi
Rena Magritte, eserleri bilmecelerle dolu bir Belçika gerçeküstü. Yaratıcılığının temel ilkesi, uyumsuz bir kombinasyondu. Magritte, hayatı sıkıcı olarak kabul edilebilecek basit bir insandı, ancak sanatçının eseri geniş bir fantezinin varlığı hakkında konuşuyor. Renee'nin kendisi yaratıcılığının yönünü büyülü gerçekçilik olarak belirledi ve Sürrealistler topluluğu için saydığı zaman hoşlanmadı. Ünlü Belçika'nın çalışmaları posterlere benziyor ve bugün yeni bir popülerlik dalgası yaşıyor.Çocukluk ve gençlik
Sanatçının tam adı - Rene Francois Gilen Magritt. 21 Kasım 1898'de il belçika kentinde doğdu. 3 oğlun en büyüğüydü. Çocukların babası Leopold Magritte, kumaş satmak ve dikmek için uğraştı ve Regina'nın annesi bir modist olarak çalıştı. Birkaç yıl önce yaşadıktan sonra, aile Gilly'ye taşındı ve daha sonra Rene 1912'ye kadar yaşadığı bir mekikte.
Bu yıl çocuğun biyografilerinde bir dönüm noktası olduğu ortaya çıktı. Şehri Sammbre'de anne bilinmeyen nedenlerle boğulduğunda 14 yaşındaydı. Oğul, vücudunun sudan nasıl çekildiğini tanıkladı. Anne defalarca intihar etmeye ve daha önce yapmaya çalıştı. Bu seferinin yakın olmadığı babanın dikkatini kurtardı.
Talihsizlik, gelecekteki sanatçının dünya görüşünü ciddi şekilde etkiledi. Sürekli, o zaman başında ortaya çıkan soruların cevaplarını arıyor ve kendi resimleriyle kendileri hakkında akıl yürütüldü. Aile trajedi, tanıdık Magritte için bir sır olarak kaldı, eşi bile hemen bilmiyordu. Rena her zaman titiz bir anı ustalaştı, ancak ortaya çıktığı anda, psikologlar çalışmalarında var olmayan bir alt metin bulmaya çalışmaya başladı.
Resimler
1916'da René Magritte, Brüksel'deki Güzel Sanatlar Akademisi'nin öğrencisi oldu. Orada 2 yıl boyunca okuduktan sonra, genç adam eğitim kurumundan ayrıldı. Kağıt ürünleri fabrikasına bir sanatçısı aldı. Magritte'nin bu pozisyonu 1926'ya kadar işgal etti.
Rene, bu dönemde ilk fotoğrafını "Kayıp Jockey" yaptı. Yazar en başarılı iş olarak kabul edildi. Galeri Sento bir sözleşme teklif etti, bu yüzden sanatçı işten ayrılabildi ve yaratıcılığa odaklanıyordu. 1927'de, sürrealistin ilk sergisi gerçekleşti. Halkın hayranlığını boşaltmadı ve gözden geçirenler başarısızın yanlışlığını aradı.
Magritte, Andre Breton ve diğer sürrealistlerle iletişim kurmaya başladığı Paris'e gitti. Yeni buluşma, sanatsal bir şekilde oluşumunu ve sanatçının algılamasını ciddi şekilde etkiledi. Magritte, her zamanki gibi gerçeklik tarzından farklı olan kendi tarzını şekillendirdi. Sanatçı, sanatta psikanaliz kullanımı, ancak tercih edilen şiirsel felsefe ve mantıksal paradokslar kullanmadı.
Galeri Sento Magritte ile sözleşmenin feshinden sonra Brüksel'e geri döndü ve onlara finansal toprakla sağlayan erkek kardeşiyle birlikte açarak reklamları sürdü. Sanatçı için ilk yaratıcı arama, fütürizm ve kübizm yönünde yapıldı. Rene üzerinde büyük bir etki, Fernan Leing'in çalışmalarını sağladı.
Zamanla ve yazarın oluşumu, Maglitt kendi katı ve derin görüntülerine geldi. Resimlerinin sık kahramanı, eleştirmenlerin yazarın imajını gördüğü bir kase şapkalı bir adamdı. Kattaki kahraman izleyiciye geri döndü ya da yüzünü sakla. İlk defa, 1926'da halka açıktan önce "yalnız bir yoldan geçenlerin yansımaları" olarak ortaya çıktı.
Resimlerden gelen yabancı, deniz kıyısında, şehir sokaklarında, dağlarda ve ormandaki gösterildiği ortaya çıktı. Ayrılabilir ya da çoğalabilir, hafif bir pus veya arsanın ana yüzü olabilir. Bir erkeğin mevcut olduğu resimler arasında bir şapka - "Yüksek Toplum", "Horconda", "Adamın Oğlu".
Magritt imajlarının olağan yaratıcı bir şekilde: Apple, Kuşlar, Sigara borusu ve yüzleri, yüzleri bez tarafından tırmandı. Eleştirmen, Magritt'in trajik kaybı üzerindeki son ipucu görüntüsünün özelliklerini gördü. Annesi suyun dışına sıkıca cilde sıkıca bastırılmış bir bezle çekti.
"Aşıklar" - Beyaz Web'den sıkılmış kahramanları gösteren bir resim. 1928'de yazıldı. Görüntünün ana altüsü "Aşk Slepa" ifadesinde yatıyor. Ancak psikologlar onu yorumlar ve bir kişinin yabancılaşmasının bir açıklaması olarak, romantik duygular sırasında bile ortaya çıkamıyor. İşi okuyan, hatırlanan izleyiciler hatırlandı ve "Kafalarını aşktan kaybediyor". Bu resim, listedeki Brüksel sanatçısının en tanınmış eserlerinden biri haline geldi.
1948'de, yazarın "ihanet görüntüleri" olarak adlandırdığı ışıkta bir çalışma ortaya çıktı. "Bir el cihazı değil" imzası ile bir sigara tüpü gösterir. Görüntülerdeki eşyaların tutarsızlığından sıyırma, yazar, sevdikleri bir ürünü gösteren herkese inkar etti.
Daha sonra, tüp, yeni arsa çerçevesinde otantik görüntüyü çoğaltan "iki sırlı" deseninde belirtilmiştir. Benzer bir netleme Magritte, 1964'te "Bu bir Apple değil" resminde bir meyve tasvir eden yeşil bir elma ile yapmıştır. Görüntüsü, yazarın diğer gizemli çalışmalarında defalarca ortaya çıktı.
Gökyüzü, Magritt'in eserlerinde ayrı bir semboldür. Bu görüntü çok sık kullandığı. Belçika tarafından tasvir gökyüzü başka hiçbir şey gibi değil. "İlköğretim Cosmogonia" çalışmasında aynaya yansıtılır, karakterleri doldurur, "İnsan Yükleyici" serisinde olduğu gibi, arka plandaki şövaleden akar ve bir erkeğin için yer olduğu yer "Decalcomania" resimdeki Kittelet. Onlardan bir konak, "Işık İmparatorluğu" nda gökyüzünün imajıdır ve "sahte ayna" resim, işin merkezini dolduruyor gibi görünüyor.
Rena Magritt'in yaratıcı bir şekilde monoton görünebilir. Soyutlama ile başlayarak, soyutlamayı ve gerçeği bir araya getiren George de Kiriko'nun eserleri ile tanıdıktan sonra gerçeküstüye dikkat çekti. Savaş yıllarında, Magritt, gerçeküsteristlere karşı yapılandırılmış olan İzlenimcilik'e atıfta bulunmaya uyuldu.
Bu dönemde toplanan sergi, sanat tarihçilerinin "inek" olarak adlandırdığı tarza aitti. Magritte, resimlerde kelimeler kullanan, resimlerle aynı doğaya sahip olduklarına inanan birincisiydi. Böyle bir bakış açısı, kavramsallığın kurucusu Joseph Kosut'a da yapıştırılmıştır.
Savaş sırasında, Magritte, insanlara neşe ve umut verme şansı vermek için borcunu göz önünde bulundurarak renk paletini ve stilleri değiştirdi. Düşmanlıkların ve mesleğin tamamlanmasından sonra, olağan şekilde geri döndü ve tanınmaya başladı.
Magritt, Fransa'da hafife alındı, ancak tüm sanatçıların işinden etkilendiği ABD'de sevdi. 1954 yılında, Amerika'da yazarın eserleri sergisi yapıldı. Zamanın ruhunu hissetti ve minimalistler ve kavramsalistler için ideolojik bir ilham vericiydi.
Sanatçı sadece sanatta değil bir iz bıraktı. Rena Magritt tarafından icat edilen ve geliştirilen görüntüler, modern markaların pazarlama kampanyalarında tekrar tekrar kullanıldı. Yüksek lisans, reklamcılık alanında tecrübesi olduğu için görüntünün nasıl muhteşem yapacağını biliyordu. Portreler yazmadı, bilerek kahramanı izleyiciden döndürdü ve illüzyonun tadını çıkarma fırsatı sundu.
Kişisel hayat
Aşkta Rena Magritte sabitti. Charleroi'den kasapın kızı ile tanışmak, Georges Berger, çocuk her zaman onunla geçirdi ve aşıktı. Bu kız gelecekteki sanatçının kendisi için bir mesleği seçtiğine tanık oldu. Bir zamanlar mezarlığın etrafında dolaşmak, ressamın işyerinde gördüler ve Rena hayatını değiştirmeye karar verdi.
Aşık, ergenler yeterince kısaydı. Kızın ebeveynleri Brüksel'e taşındı ve onları ayırdı. Aynı şehre çalışmaya varmak, bir zamanlar Rena bir kez sokakta bir eski sevgilidir. Magritt orduda görev yaptı ve dönen, 1922'de georgette evli. Sanatçının ana müzesi oldu, bu yüzden yazar eşinden kadın görüntüleri yazdı.
Kişisel yaşam çiftin mutluydu. Gibiydi, Magritte'nin karısına duyguları sarsılmazdı. Ancak 1936'da sanatçı, performansın bir üyesi olan bazı Shelya'yla bir hayal etti ve eşi Artist Paul Colin ile buluşmaya başladı. 1940'ta, magrites tekrar birlikteydi.
Aile, Brüksel'deki mütevazı bir evde yaşadı, dünyaya gitmedi ve seyahat etmedi. Rena nadiren caddeyi ziyaret etti. Master, günün sıkı rutininde oturma odasında çalıştı ve her zaman öğle yemeğinde masaya geldi. Çocuk çifti başlamadı. Finansal kararsızlık da dahil olmak üzere birkaç neden vardı. Ancak Magritons, sanatçının onunla sinemaya götürdüğü favori bir köpeğe sahipti. Ailenin ölümünden sonra Rena BT Korkuluk yaptı.
Ölüm
Rena Magritt 15 Ağustos 1967'de öldü. Ölüm nedeni pankreas kanseri idi. Yaşamın son günlerinde "Işık İmparatorluğu" resminde çalıştı, ama asla ölümünden önce onu bitirmeyi başaramadı. Sanatçı Brüksel'deki Scareb Mezarlığa gömüldü.
Günümüzde yazarın çalışmaları Brüksel'de, müzedeki çalışmalarına adanmıştır. İşte resimler, sanatçının fikirlerine göre oluşturulan filmler, Ren Magritt'in ve eskizlerin ömür boyu fotoğrafı. Müzenin içindeki mağazada, Avrupa'da bulunmayan hediyelik eşyalar satın alabilirsiniz.
Resimler
- 1928-1929 - "Görüntülerin Ülkesi"
- 1928 - "Aşıklar"
- 1933 - "İnsan Varlığının Koşulları"
- 1937 - "Üreme yasaktır"
- 1951 - "Perspektif Madami Devrigh"
- 1961 - "Gizemli Barricades"
- 1964 - "adamın oğlu"
- 1966 - "İki Sırlar"