Karakter geçmişi
Tanrıların Yunan Pantheonu kapsamlıdır ve her faaliyet için kendi patronu olacaktır. Tapınaklara geliyor, insanlar umutsuzca tanrıların isteklerini ve arzularının memnuniyetini, en iyi kader, refah, yetenekleri ve savaştaki zaferleri hakkında sevinçle dua ediyorlar. İkincisi güçlü çentikler istemek için geldi. Savaşçıların hikayelerini dinlememiş ve onlara nimetlerine verdi.Yaratılış Tarihi
Yunan mitolojisi, takma adın nick olarak adlandırıldığını belirtir. Tanrıça'nın anlamı "zafer" olarak çözülür. En yüksek yarışın temsilcisinin olağandışı kökeni, çıkıntılı olan tarafa zafer getirme yeteneği verildi.
Takma adların sayısız görüntüsünde, Zeus veya Atina'nın avucuna yerleştirilir, böylece hem ölümsüz hem de sıradan insanlar arasında destek içinde tanrıçanın ihtiyacını işaret ediyor. Nick genç. Görüntüsü, MÖ 7. yy'a tarihlenen Homer ve Gesiod'un eserlerinde açıklanmaktadır. Soy ağacı kahramanı, ek detaylar olmadan bir bakışla sunulur.
Alexander Macedonsky, nickli olmayan nick tapan ilk kişi oldu. Onun onuruna, İmparator tapınakları dikti ve cömert bağış yaptı. Belki de askeri zafer ve savaşlarda çok sayıda zafer sağladı. Alexander Macedonsky, triumfato çelenkinin başını bir defneden dekore etme fikrine aitti.
Tanrıça'nın görüntüsü, savaşın başarılı bir şekilde tamamlanmasını, herhangi bir yarışmada zafer ve herhangi bir aktivitenin zafer finali sembolize etmiştir. Nick, askeri, spor, müzikal olaylar ve hatta davanın başarısı adına düzenlenen dini olaylar bile.
Nicky, hızlı bir şekilde hareket etmesine izin veren kanatlarla tasvir edilmiştir. Bandaj ve çelenk, herhangi bir durumda ona eşlik etti. Daha sonra, Arsenal palmiye ağaçları ve silahları yeniledi. Zaferin Harbinger, kahramanın heykelleri ve sanatsal görüntüleri, zaferin üzerinden parry ya da başını yavaşça başını sallar. Bazen fedakarlık yapan bir kadın, iktidar aracı veya rahibe olarak tanımlanmaktadır.
Antik Yunan mitolojisinde
Peru Antik Yunan yazarlarına ait efsanelere ve efsanelere dayanarak, Nika, Titan Sal ve Canavarların kızı Stix adıyla kabul edildi. Kız kardeşi vardı - güç, kıskançlık ve güç. Zeus'un kızı Athena, kızın yetiştirilmesini devraldı ve ona her yerde eşlik etti. Onlar ayrılmazlardı. Bu, Atina'daki Akropolis'in Nika - Apterems'e adanmış küçük bir tapınağa sahip olduğu gerçeğini açıklar.
Tanrıçaların ve kız kardeşlerinin annesi, Titanlar ve Devlerin mücadelesini öğrenmiş, düşmanlara taşındı. Nick Zeus'un tarafını aldı. Boğazın arabasını iyi şanslar, iyi şanslar verdi. Patronluk, müzisyenlerin, aktörlerin, sporcuların - zaferin tadını bilmek isteyen herkese yardımcı oldu. Kanatlı kız, bir birlikten diğerine kolayca uçtu, sürekli farklılık göstermiyor.
Mitlerin talihsizlik karakterine adanmış birçok sanat eseri var. Popülerliği çarptı, bu yüzden benzer bir tanrıça Roma'da ortaya çıktı. Victoria olarak adlandırıldı. Bu tanrıçaya inanç görünmesinin nedeni, Roma'daki Niki'nin altın heykelinin taşınmasıydı. Pierre'nin Yunan cetvelinden çalındı, Senato'ya Octavian Augustus sırasına göre kuruldu. Kız bir kasede durdu, dünyayı kişiselleştirdi ve ellerinde bir palmiye şubesi ve seçtikleri bir defne çelengi tuttu. Dört yüz yıl, Senatör, hizmeti ziyaret etmek, heykelin yakınında fedakarlıklar, fincanı şarap veya yağla bırakarak terk etti.
Seyahatin başarılı bir şekilde tamamlanmasını isteyen gezinticiler, gemilerinin burunlarını tanrıça görüntüsü ile dekore etti. Fidium heykeltraş, Zeus avucuna düşmüş bir minyatür kanatlı bakire takma adını gösteren ilk göğüsleri arasındaydı. Zafer tanrıçasına adanmış ilk heykel ve dünya çapında popülerlik aldı - Aptereros Tapınağı'nın içindeki heykel. Kız, servet ve doğurganlığı simgeleyen bir kask ve bir el bombası elinde tutar. Heykel, tanrıça görüntülerinin geleneklerinin güzel olduğu kanatları yoktu. Atinyalılar, kanatlarını mahrum ettiğine inanıyorlardı, sonsuza dek zaferleri gözlemleyeceklerdi.
Eski bir heykeltıraşın bir başka meraklı çalışması Nika Samofarakaya idi. Heykel, Paris'e kazılardan sonra getirildi. Arkeologlar, restoratörlerin çabalarıyla toplanan 200 heykel parçaları buldular. Chall Shampoazo onları 1863'te buldu. Zanaatkarlar heykeyi geri kazanamadı: heykel, daha sonra 19. yüzyıl uzmanlarının alçıdan tekrarlanan kafa, eller ve kanatlar olmadan kaldı. Heykeli, Paris'in ana müzesi olan Louvre'da tutulur ve sanat tarihçileri estetiğe ve iyileştirilmesine hayran kalmaya devam ediyor.