Biyografi
Zinaida Serebryakova, portre türünde çalışan bir Rus sanatçısıdır. Akıllı bir aileden kaynaklandı. Serebryakov'un yaratıcı bir şekilde, doğanın görüntüsünün eğilimi, insanlar, ama hala karaciğer var. "Sanat dünyasının" hareketine aittir, kampanya yönünde kaçınıldı. Fransa'da 1930'ların başında, Zinaida Serebryakov uzun zamandır eve dönemedi. Fransız vatandaşlığını kabul etti ve tekrar 1966'da akrabalarla bir araya geldi. Bugün, eserleri dünyanın en ünlü müzelerinde sergileniyor.Çocukluk ve gençlik
Zinaida Lancer, 1884'teki 28 Kasım'da (10 Aralık) doğdu. Bu soyadı babasına aitti. Kızların ailesi, Kharkov'da umuduyla mülkün içinde yaşadı. Biyografisinin sanatla ilişkili olduğu ortaya çıkması şaşırtıcı değildir. Gelecekteki sanatçının babası heykeltıraş olarak çalıştı, annesi grafiklerle meşguldü, büyükbaba ünlü mimar Nikolai Benua'dı ve çoğu akrabası kendilerini sanatlara adamıştır.
İyi yetiştirme ve yaratıcı hediyeler, ortamlarında sıradışı bir şeyle dikkate alınmadı. Bu nedenle, Zina'nın sanatsal yönde gerçekleşmesi arzusu verildiği gibi algılandı. Kardeşlerle büyüdü. Daha sonra, gençlik bir mimar haline geldi ve kıdemli bir ressamdır.
Zinaida'nın gençlik yılları, ailenin babasının ölümünden sonra taşındığı St. Petersburg'da ilerledi. Kızın kaderi Alexander Amca ile uğraştı. Serebryakova, kadınların 1900'teki spor salonundan mezun oldu ve bir sanat okulunun öğrencisi oldu. Görsel sanatların temelleri, Ilya Repin'in liderliğinde ve ayrıca Osip Braz tarafından yönetilen atölyede de acı çekmiştir. 1902-1903'te Zina, İtalya'da çok ilham verdi.
Tablo
İlk çalışmalar, sanatçının ve yazarının el yazısının bireysel tarzını gösterdi. Dünya Kültürel Mirasını Çalışmak, Serebryakova, yazarların ulusal ifadeye eğilimi olan plastik formlarla ilgileniyordu. Doğa, uyum ve geleneksel Rus hayatı ile etkilendi. Sık kullanılanlar arasında Zinaida, Nikola Poussin, Peter Rubens, Alexey Venediklilerdi.
Sınırsız pasta olmayan kırsal kızlarda izlerken, Serebryakov onları resimlerinin arazilerinde tasvir etti. Doğanın kucağında olmak, manzaraya hayran kaldı, mülkün hayatını ölçtü, işteki plastik köylü hareketleri. Yerelin hasat veya diğer emeğini izlemek, sanatçı yeni eserlerden ilham aldı.
Zinaida Serebryakova'nın ilk resimlerinde - 1906'da yazılmış "Köylü Kız", 1908'de "Meyve Bahçesi". Yazar, resimdeki temasının, doğal nitelikteki güzelliğin güzelliğinin insanların kaderiyle yakın bir kombinasyonu olduğunu hissetti.
Zinaida şöhretinin getirdiği bir resim, 1909'da onun tarafından yaratılan "tuvalet için" adlı bir portre oldu. 1910'da Rus sanatçılarının birliğinin Venedik'inde sergilendi. Sonra izleyici, "Swimsters", bir sanatçı yazan akrabaların portreleri, "Swimers" nın çalışmalarını gördü. Yaratıcılık Serebryakov, 1914-1917'de, Rusya eyaleti ve köylülerin hayatı hakkında bir dizi resim sunumundan sonra tanınırdı. Bu dönemin ünlü eserleri arasında - "köylüler", "hasat" ve "uyku köylü".
1917'de izleyiciler, yazarın anıtsal şekilde göründüğü "tuval beyazlatma" olarak adlandırılan işleri gördü. Zinaida, gökyüzünün arka planına karşı kızların güçlü figürlerini tasvir etti. Kompozisyon, geniş parlak, doymuş tonların geniş düzlemlerini birleştirir. Sıradan insanların çalışmasını oynayan iş, Serebryakov'u yüceltti.
Yazarın çalışması tarafından seçilen temalar, Serebryakov'un sahip olduğu "Sanat Dünyası" topluluğu arasında önemli ölçüde tahsis edilmiştir. 1916'da, Kazan İstasyonu'nun resimiyle Alexander Benua Amca'ya asistan oldu ve Evgeny Lancer, Boris Kustodiev, Mstislav Dobuzhinsky şirketinde çalıştı.
Zinaida ile ilgilenenler arasında Doğu ülkeleri, kadınların portrelerinden geçtiği özel zihniyetti. Japonya, Türkiye'yi tarif eden Hindistan, aynı zamanda antika ile ilgili araziler üzerinde çalıştı. Doğru, son konu için çoğu resim bitmemiş kaldı. Feminine, Serebryakova'nın çalışmalarında büyük öneme sahip başladı. Coquetry, doğum sevinci, fırçası tarafından tanımlanan hafif üzüntü, özel bir ruh hali vardı.
Sanatın kaderi zordu. Neskuchny'de olan bir yangından sonra, aile yuvası atölyesi olarak yok edildiği ortaya çıktı. İki yıl sonra, Typhus'tan bir eşin ölümünden sonra dul kaldı. Aile, akut ihtiyaçta yaşadılar ve bu dönemde yaratılan "Cardhouse" resmini, konumunun değerliliğini kişiselleştirdi.
Serebryakova'nın kızı bale topluluğuna girdi ve o zamandan beri kadının eserlerinde bir tiyatro temasıydı. Sanatçı, provalara bir balerin yazdı ve sahneye gitmeden önce, ancak işinden memnun kalmadı. 1920'den beri Sanat Akademisi'nde öğretti. Zinaida, kampanyadan kaçındılar, bu sırada sanatın içine giren, doğru kişinin kendi temasını ve Miriskusnikov geleneklerini kaldı.
1924'te, sanatçının başarısını ve gelirini getiren Amerika Birleşik Devletleri'nde hayırsever bir sergi yapıldı. Paris'te dekoratif bir resim için bir sipariş aldı. İşi tamamladıktan sonra, vatanlara geri dönecek, ancak siyasi bozulmalar nedeniyle Fransa'da kalmak zorunda kaldı. Daha sonra İkinci Dünya Savaşı'nu takip etti. Yurtdışındaki hayat Zinaida içindi, neşesiz, vatan için özlem 1924'ten sonra yaratılan eserlerine yansır. Yurtdışında zulmü önlemek için vatandaşlığı terketmek zorunda kaldı.
Gerçekçilik ve halk teması hala resimlerine katıldı. Seyahat eden Serebryakova Brittany, Cezayir'e katıldı ve hatta Fas'ı ziyaret etti. Sıradan insanların görüntüleri sürekli resimlerde mevcuttu. Skinning doğa ve erkek, sanatçı, vatanları konusunda vazgeçilmez bir şekilde üzgün ve sevdikleriyle iletişim kurar.
1966'da, Resim Sergisi Zinaida Serebryakova sergileri Leningrad, Moskova ve Kiev'de sanat tarihçeleri ve halktan mükemmel yorumlar elde etti. Açılış günü çocuklarını ve arkadaşlarını düzenledi. Yazarın birçok resimleri müzelerin tarafından satın alındı ve adı Sovyetler Birliği'nde ünlü oldu.
Kişisel hayat
Sanatçının kocası, çocukluğundan beri ona yakın Boris Serebryaki'nin adamıydı. Zinaida tarafından bir kuzen ile geliyor, hala bir akraba aşık oldu ve düğün hakkında konuşmalar Neskuchny'de ortak bir konaklama zamanında geldi. Kilise yakındaki evlenmeyi teşvik etmedi, bu nedenle, gençlerin evliliğinin rızası uzun zaman almadı. 1905'te, yerel bir baba 300 ruble vererek, yerliler aşık bir düğün organize etti.
Boris sanatla ilgilenmiyordu. Bir demiryolu mühendisi oldu ve Rusça-Japon savaşı sırasında pratikte manşuryadaydı. Zinaida rüya boyama. İlgi alanlarındaki fark, ortak bir geleceğini hayal etmek için etkileşime girmedi. Gençlerin kişisel hayatı mutluydu. Paris'te bir yıl geçirdiler, Zinaida, De la Grand Schomyer Akademisi'nde ve Boris'te - Köprüler ve Yollar Yüksek Okulu'nda okudum. Eve dönen, her biri mesleğe gelişmeye devam etti ve ailede dört çocuk ortaya çıktı: 2 oğlu ve 2 kızı.
Zinaida'nın göçü sırasında, Eugene'nin oğlu ve Tatiana'nın kızı büyükannesiyle kaldı. Sızdırmazlıkta yaşadılar ve 1933'te Zinaida'nın annesi açlık ve kötü yaşam koşullarından öldü. Eugene bir mimar oldu ve Tatiana tiyatroda sanatçı olarak çalışmaya başladı. Annesiyle tanışmak için tekrar rüya görüyorlar, 1930'larda, SSCB hükümeti sanatçıyı eve döndürmeye davet ettiğinde. Ancak Zinaida daha sonra Belçika'da çalıştı ve bitmemiş bir sipariş bırakamadı.
Ölüm
Zinaida Serebryakov, 82 yaşındayken Paris'te öldü. Ölümün nedenleri oldukça doğaldı. Sanatçının yıllarca yurtdışında yaşadığı gerçeğine rağmen, anavatanında, adı ilk pitoresk kadınlardan birinin çalışmalarının hatıralarını hatırlıyor ve hatırlıyor. Müzeler, çalışma sergilerini düzenli olarak düzenler, yazarın yayınlanan fotoğrafı. Serebryakova, Catherine'nin kızı, annenin ölümünden sonra isminin yardım kuruluşunu yarattı.Resimler
- 1909 - "Tuvalet için. Kendi kendine portre "
- 1913 - "Banya"
- 1914 - "Kahvaltı için" ("Öğle yemeği için")
- 1915 - "hasat"
- 1916 - "Hindistan"
- 1924 - "Bale tuvaleti"
- 1932 - "Pembe elbiseli Fas"
- 1934 - "Mavi Kadın"
- 1940 - "Bir kitapla çıplak"
- 1948 - "Elmalı ve yuvarlak ekmek ile natürmort"