ชีวประวัติ
เด็กนักเรียนโซเวียตรุ่นหนึ่งไม่ได้เติบโตในข้อและการโพสท่าของ Irina Tokmakova "อาจเป็นศูนย์ไม่ผิด?", "Alya, Klexich และจดหมาย A", "และความสนุกในตอนเช้า", "เทพนิยายตอนเย็น" และอีกหลายสิบคำ - ทุกคำในผลงานเหล่านี้อิ่มตัวด้วยความเมตตาและแสง อนุภาคของผู้เขียนเอง ทุกชีวิตของเขา Irina Petrovna เสิร์ฟในด้านความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก: เป็นที่รู้จักในการแปลผลงานของนักเขียนชาวต่างชาติที่ยอดเยี่ยมสำหรับผู้อ่านขนาดเล็กวัยเด็กและเยาวชน
Irina Petrovna เกิดเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2472 ในมอสโก พ่อ Peter Manukov (Manukian) ทำงานเป็นวิศวกรไฟฟ้า Mom Lydia Dilgenskaya - โดยอาชีพกุมารแพทย์มุ่งหน้าไปที่เมืองหลวง "House of the Uplift" ที่นี่บนชั้นหนึ่งและอาศัยอยู่ครอบครัวของ Manukov ไม่มีที่อยู่อาศัยอื่น
ครัวเรือนอีกแห่งคือน้องสาวของพ่อเธอมีส่วนร่วมในการเลี้ยงดูของ IRA และ Elena พี่สาวของเธอในฟาร์ม LED เธอเตรียมเย็บ Lydia Alexandrovna ทำงานได้มาก: ควบคู่ไปกับบริการหลักที่สอนในสถาบันการแพทย์ที่ 1 สำหรับโรคเด็ก
"แม่วัยเด็กของฉันทั้งหมดมีส่วนร่วมในวิทยาศาสตร์และลูก ๆ ของคนอื่นกว่าลูกสาวสองคนของเขา" Irina Petrovna เรียกคืนบทกวีของสมเด็จพระสันตะปาปา "สมเด็จพระสันตะปาปา" เป็นที่รักมากโดยการทำงานของ Pushkin มักจะเค็ม Iru ตัวน้อยที่หัวเข่าและบทกวีที่อ่าน พ่อและป้าพูดคุยกับเด็ก ๆ และในรัสเซียและในอาร์เมเนีย อาจเป็นไปได้ว่าภาษาจะถูกมอบให้กับ Irina ได้อย่างง่ายดาย ในโรงเรียนฉันมีความสุขที่ได้สอนภาษาเยอรมันชอบภาษาอังกฤษ และหญิงสาวได้รับการสัมผัสได้ง่ายและอย่างใดอย่างหนึ่งที่มองไม่เห็นตัวเองเธอเริ่มเขียนบทกวี
ในปี 1941 ครอบครัว Irina ถูกนำตัวไปอพยพใน Penza หลังจากสงครามมานูโคฟกลับไปมอสโคว์อีกครั้ง ชั้นเรียนจบการศึกษากำลังเข้าใกล้และ Irina เริ่มเตรียมความพร้อมสำหรับการเข้าศึกษาต่อคณะคณะ MSU โดยเปลี่ยนการตัดสินใจระยะยาวเพื่อเข้าสู่สถาบันการเกษตร Timiryazevsky
ถึงมหาวิทยาลัยหญิงสาวรับโดยไม่มีการสอบขอบคุณเหรียญทอง เก่งกว่าอย่างเท่าเทียมกันด้วยเกียรตินิยมจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยและเข้าสู่บัณฑิตวิทยาลัย
วรรณกรรม
ในระหว่างการศึกษาของเขาในบัณฑิตวิทยาลัย Irina แต่งงานกับศิลปิน Lvom Tokmakov และทำงานเป็นคู่มือนักแปล เมื่อนักท่องเที่ยวจากสวีเดนมาหาเธอกับกลุ่มการสนทนาเริ่มต้นขึ้น แขกได้รับการประหลาดใจที่ Tokmakov รู้ภาษาพื้นเมืองของเขา (ภาษาที่สองในมหาวิทยาลัย) รักบทกวีสวีเดน เมื่อมาถึงที่บ้านเกิดเขาส่งคอลเลกชันใหม่ที่คุ้นเคยของเพลงพื้นบ้านสวีเดน Irina แปลเพียงเล็กน้อยและเริ่มอ่านลูกชายตัวน้อย
คู่สมรสแอบทำการแปลบทกวีไปยังสำนักพิมพ์ของเด็กและในไม่ช้าพวกเขาก็ถูกพิมพ์: ในปี 1961 หนังสือเล่มแรกของ Tokmakova "Bee จะนำการเต้นรำ" Irina ที่ได้รับแรงบันดาลใจถูกยกเลิกวิทยานิพนธ์และเริ่มไม่เพียง แต่จะแปลเพิ่มเติม แต่ยังเขียนบทกวีของตัวเอง
"หลังจากทั้งหมดฉันเริ่มแต่งบทกวีในขณะที่ยังคงเป็นเด็กนักเรียน แต่ฉันได้รับการประเมินเชิงลบของงานเขียนของฉันและหยุด" เธอยอมรับในการสัมภาษณ์การประเมินเชิงลบของความคิดสร้างสรรค์ของ Tokmakova ทำให้กวีที่มีชื่อเสียง Vasily Lebedev-Kumach ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของโจเซฟสตาลินและคนโซเวียตทั้งหมด โน้ตบุ๊กที่มีโองการ IRA ส่งผ่านลูกสาวของเขา - สาว ๆ ที่ศึกษาในชั้นหนึ่ง แต่อีกกวีที่โดดเด่น - Samuel Marshak ในทางตรงกันข้ามส่งคืน Irina ถึงความคิดสร้างสรรค์แรงบันดาลใจและเปิดหน้าใหม่ในชีวประวัติ กวีเด็ก ๆ อ่านบทกวีของเด็ก Irina Tokmakova ใน Murzilka เรียกและเชิญให้มา
"เขาพูดราวกับว่าเขาคือมาร์แผ่าและฉันมาร์ชักดิ์ ฉันออกมาจากเขาและราวกับอยู่ในตัวฉันในหลอดไฟ "ฉันจำได้ว่าช่วงเวลานี้ของบทกวีจากนั้น Samuel Yakovlevich แนะนำ Irina Tokmakov ไปยังสหภาพนักเขียน ในเวลานี้หนังสือเล่มแรกของเธอได้รับการตีพิมพ์แล้ว - คอลเลกชันของบทกวี "ต้นไม้" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงสิงโต Tokmakov จากนั้นก็มี "ฤดูกาล" (1962), "Starrels" (1963) ในยุค 70 การปรับตัวครั้งแรกของผลงานของ Irina Tokmakova ปรากฏขึ้น: การ์ตูน "ดาวเคราะห์ลึกลับ" (เล่น "Starbreaker Fedya", 1974), "Rostik และ Kesha" (1979)
ผู้เขียนตัวเองเรียกบทกวีของเขา "เกมและความสุข" แม้แต่สัญลักษณ์หลักของประเทศ - Red Square - เขียนได้อย่างง่ายดายเพียงอย่างเดียวและเพื่อให้คุณจำได้ครั้งแรก และความคิดสร้างสรรค์ของ Irina Petrovna มักจะมีฟังก์ชั่นการศึกษา ด้วยข้อเหล่านี้ของไอ้เหล่านี้จนถึงทุกวันนี้สามารถจดจำตัวอักษรบัญชีเครื่องหมายวรรคตอนได้อย่างง่ายดาย ผู้เขียนทำตัวอักษรและตัวเลขตัวละครหลักของเทพนิยายของเขาและอนุญาตให้ผจญภัยที่น่าสนใจ ดังนั้นพวกเขาจึงเกิดขึ้นที่รักโดยเด็ก ๆ "พฤษภาคมศูนย์ไม่ต้องตำหนิ" (1984), "Alya, Klexich และจดหมาย A" (1968) และเรื่องราวและเรื่องราวอื่น ๆ
ในยุค 80 ผู้เขียนอุทธรณ์ต่อร้อยแก้วมากขึ้น Odin หลังจากที่อื่น ๆ ออกมาจากปากกาของเธอ "และความสนุกสนานในตอนเช้าจะมาถึง", "Marusya จะกลับมา", "อย่างมีความสุข, Ivushkin" ตัวละครหลักของพวกเขากลายเป็นคนที่กล้าหาญที่ดีที่ชื่นชมมิตรภาพและเชื่อว่าดีชนะความชั่วร้าย
การมีส่วนร่วมของ Irina Petrovna ในวรรณคดีการแปลนั้นยอดเยี่ยม ในบัญชีของเธอเช่น "Peter Peng" James Barry, "Mio, Mio Mio" Astrid Lindgren นิทานเกี่ยวกับ Mumi Trolls Truva Jansson "Alice in Wonderland" Lewis Carroll "Journey Niels กับห่านป่า" Selma Lagerlef และอื่น ๆ แต่ด้วยงานจินตนาการที่ทันสมัยปฏิเสธที่จะทำงาน
"จำนวนผู้อ่านและแฟน ๆ ของเขา (ประเภท) มีขนาดใหญ่ แต่ฉันไม่เห็นประโยชน์จากการอ่านจินตนาการ แต่มีอันตราย มันคือการดูแลจากชีวิตจริง "เธอกล่าวบทกวีและร้อยแก้วมากไปที่โลก: ทำงานในคณะลูกขุนของรางวัลระดับนานาชาติ G. H. Andersen เป็นสมาชิกของคณะกรรมการบริหารของสภาหนังสือของเด็กนานาชาติ (IBBY) และตัวเธอเองได้รับรางวัล Regalia กิตติมศักดิ์: ผู้ชนะรางวัลของรัฐรัสเซียและรางวัลวรรณกรรมรัสเซียตั้งชื่อตาม Alexander Green
ชีวิตส่วนตัว
ด้วยคู่สมรสในอนาคตศิลปิน Lvom Alekseevich Tokmakov นักเขียนพบว่าอยู่ในปีที่สามของ Philfak ชายหนุ่มจะจบลงที่โรงเรียน Stroganov จากนั้นจากนั้นไปที่ Urals - เพื่อทำงานในการจัดจำหน่าย ดังนั้นทั้งคู่แต่งงานเพียงไม่กี่ปีต่อมาในช่วงปลายยุค 50 ในไม่ช้าคู่สมรสก็กลายเป็นพ่อแม่ของลูกชายของ Vasily
มันเป็น Lev Alekseevich ที่กลับมาเป็นภรรยาของเขาในความคิดสร้างสรรค์และส่วนที่เหลือของชีวิตของภรรยาที่ทำงานใน Tandem ที่ประสานงานกันอย่างดี: เธอเขียนหนังสือและเขาวาดภาพประกอบให้พวกเขาสร้างการดำเนินการ เพื่อหันกันเพื่อขอความช่วยเหลือหรือคำแนะนำเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขา
"เขาเป็นผู้อ่านคนแรกของผลงานของฉันและบรรณาธิการคนแรก เข้มงวดมาก แต่ยุติธรรม หากไม่มีการอนุมัติของเขาไม่มีการตีพิมพ์ไม่มีอะไร เราแต่ละคนเคารพและชื่นชมความคิดเห็นของอีกฝ่าย ไม่มีความผิดหรือมองไม่เห็น เรามีตีคู่ที่สม่ำเสมออย่างสมบูรณ์ในแง่นี้เราทั้งคู่โชคดีมาก "Irina Petrovna บอกลูกชายของ Vasily Tokmakov เดินไปตามรอยเท้าของแม่กลายเป็นนักเขียนผู้เขียนหนังสือหลายเล่มสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน
ในปี 2010 ในปีที่ 83 ของชีวิต Lev Alekseevich เสียชีวิต ในปีเดียวกัน Irina Petrovna แพ้ลูกชายของเธอ ในปีสุดท้ายของชีวิตนักเขียนสนับสนุนหลานสาวของ Lydia เท่านั้น
ความตาย
Irina Petrovna Tokmakova เสียชีวิตเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2018 และถูกฝังอยู่ติดกับคู่สมรสของเขาที่พล็อตที่ 1 ของสุสานอาร์เมเนีย
ในปีที่ผ่านมานักเขียนนอกเหนือจากการแปลได้ทำงานกับโครงการกวีนิพนธ์ของบทกวีของเด็ก "Happy Island" ที่มีภาพประกอบและภาพถ่ายสดใส บันทึกวิดีโอของ Memoirs เกี่ยวกับเมืองที่รักในวัยเด็กทางทหารและช่วงเวลาอื่น ๆ ของชีวประวัติของพวกเขา
บรรณานุกรม
- 2505 - "ฤดูกาล"
- 1962 - "ต้นไม้"
- 1963 - "Starry"
- 1966 - "ต้นสนที่มีเสียงดัง"
- 1970 - "เรื่องเล่าเกี่ยวกับ Sasanchik"
- 1970 - "Zhenka-counter"
- 1980 - "ฤดูร้อนอาบน้ำ"
- 1981 - "Enchanted Xields"
- 1984 - "อาจเป็นศูนย์ไม่ต้องตำหนิ?"
- 1968 - "Alya, Klexich และจดหมาย A"
- 1986 - "และ Merry Morning จะมาถึง"
- 1991 - "อย่างมีความสุข, Ivushkin!"
- 2013 - "plm"