Тарҷумаи ҳол
Слободан Милосевӣ ҳадафи асосии фаъолияти сиёсии худро барои нигоҳ доштани бепоёни Югославия баррасӣ кард. Бо вуҷуди ин, ӯ давлатро аз ҳалокат муҳофизат кард ва аз касби сиёсӣ даст накашид.Кӯдакӣ ва ҷавонон
Слободан Милошевич 20 августи соли 1941 дар шаҳри Фиртаратц, Сербия таваллуд шудааст. Падари писарбача ба забони русӣ, забони русӣ ва Судабативати ба гандшусиён, ба забони русӣ ва Сербервати буд, ва модар дар мактаб кор мекард. Бародари калонии ӯ Борислав баъдан дар дипломат омӯхт.
Кӯдакии Президенти ояндаи Югославия вазнин буд. Дар кӯдаки кӯдак, вай Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣро ёфт ва пас аз хатми худ волидони талоқ гирифтанд. Падари Слободон ба Монтенгенго рафт ва ба қарибӣ худкушӣ кард. Модарро танҳо кӯдакон бардоштанд, аммо каме аз шавҳари собиқ наҷот ёфт. Дар хотираи оилаи хушбахт, танҳо аксҳои сиёҳ ва сафед боқӣ монд.
Дар солҳои дарсҳо, бача натиҷаҳои хуб нишон дод, аммо ин ширкат набуд, зеро дар он ҳамсинфон ба ояндаи калон наомадааст. Аммо, дар мактаби миёна, фаъоли коммунистони Югославӣ ба Иттиҳоди коммуналӣ ҳамроҳ шуд ва ба сохтани касб дар сиёсат сар кард. Баъдтар ӯ Донишгоҳи Белградро хатм кард, ки дар он ҷо ӯ адвокатро ёд гирифт. Ҳангоми таҳсил, шабодан дӯстонашро бо Иван Памбулич, ки ба ташаккули худ ҳамчун пешвои давлатӣ таъсири қатъӣ дошт, оғоз кард.
Ҳаёти шахсӣ
Дар ҷавонон, давлат ва баланди сиёсатмадори баланд ва баланд (баландии 186 см) муваффақиятро бо ҷинси муқобил ҳал кард. Аммо ӯ ба зани худ Маркович, ки кӯдаконро ба Марко ва Мария овард, содиқ монд. Тафсилоти дигари ҳаёти шахсии ӯ ошкор карда нашудааст.Сиёсат
Дере нагузашта як ҷавоне дар ТерҶогаз мавқеъ гирифт. Баъд вай дар Васобкор кор кард ва чун намояндаи ӯ аз ҷониби Ню Йорк бор карда шуд, ба туфайли он вай забони англисиро ёд гирифт. Баъдтар, аллакай сардори ташкилот, Милосевикӣ истеъфо бахшид, то ба сиёсат душвортар шавад.
Дар ин давра дар кишвар, таҳқири бӯҳрони иқтисодӣ ба таври возеҳ ҳис карда шуд. Мавҷустаи зарбаҳои донишҷӯён ва коргарони донишҷӯён пайравӣ карданд, пас бюрократҳои ҳизб аз рӯи паёмҳо баромада, намехоҳанд, ки айбро барои пошхӯрии давлат айбдор кунанд. Барои scobodan, ин имкони ба даст овардани қудрате буд, ки ӯ пазмон шуданаш набуд.
Аз rely тасвирҳо ворид карда мешавадСиёсати касб босуръат дар кӯҳ босуръат буд, ки дар назди кӯҳ босуръат буд, вай ба Раёсати коммунистони Коммунистони Сербистон ҳамроҳ шуд ва баъд раиси Иттиҳоди Белград шуд. Он мард ҳамчун як раҳбари ҷаҳонӣ машҳур буд, ки бо усулҳои қатъии идоракунии худро шинохтааст. Аммо чунин система мева дод ва аллакай дар соли 1984, Милосевикӣ Президиумро раиси Ҷумҳурии Федеративии Сербия роҳбарӣ мекард.
Нуқтаи давидан дар ташаккули Слободан ҳамчун пешвои сиёсӣ сафар ба Косово буд. Гурӯҳи саркаш кӯшиш кард, ки аз полис мулоқот кунад, то бо президенти оянда мулоқот кунад, аммо ҷазои ҷисмонӣ буд. Мехоҳед мардумро итминон диҳанд, ки Милосевӣ ба коргарони исёнгар фуруд омад ва изҳор дошт, ки касе ҳақ надошт, ки онҳоро латукӯб кунад. Он ӯро дар чашми сершумор қаҳрамонро сохт.
Солҳои минбаъда, мард ба мушкилоти сокинони Косово диққати махсус дод, ки ӯро давлати миллӣ оварданд. Ба туфайли дастгирии аҳолии маҳаллӣ, сиёсат тавонист ба истеъмоли Ҳукумати кунунии Ваҳводина ва Чернографӣ ноил гардад, ва он гоҳ президентцои Федератсияи Сербияро ба даст орад.
Пас аз оғози Раёсат, Slobodan ба мушкилиҳои сершаҳонӣ эътибори махсус дод ва кӯшиш кард, ки ваҳдат ва истиқлолияти худро ҳамчун халқ ҳамчун як қисми Югославия нигоҳ дошт. Барои паҳн кардани ғояҳои худ, як мард ҳизби сотсиалистии Сербия таъсис дод ва ба таҳкими мавқеи худ дар давлат оғоз кард.
Дар ҷараёни анҷуманҳои 14-уми Иттифоқи коммунистон, сиёсатмадорон бекоркунии Конститутсияро талаб карданд, ки ба боби ҳокимияти баробарии ҷумҳурӣ медиҳад. Ӯ мехост аҳамияти мардуми сербизистонро зиёд кунад, ки аксарияти сокинони Давлати Иттифоқ буданд. Пас аз қабули қонунҳои нав, Милосевикӣ ба ҳайси Президенти Ҷумҳурии Федеративии Сербия интихоб карда шуд. Раҳбари артиш ба вилояти кафедра аз ҷониби кафедра фиристодааст.
Беайбии Югославия Слободонро наҷот дод. Аввалин баромадан аз Иттиҳод аз ҷониби Хорватия ифода карда шуд, ки аз аҳолии кишвар баромад, ки боиси он шуда, норозигӣ ва норозигӣ доштанд. Сокинони радшуда Минтақаи Австодии Кратерро ташкил карданд, ки ҷангро дар давоми он, ки Президент ҷудоӣ дастгирӣ кардааст, ташаккул ёфт. Он гоҳ Словения дар бораи истиқлолият, Македония, Босния ва Ҳерзеговина эълон кард.
Аз rely тасвирҳо ворид карда мешавадДар натиҷа, Ҷумҳурии Иттиҳоди Иттиҳоди Аврупо таъсис ёфтааст, ки дар он Сербия ва монтеонго дохил карда шуданд. Марде аз ҷумҳуриҳои ҷудошуда ва ҳуҷҷатҳо оид ба истиқлолияти худ имзо карданд. Дере нагузашта Милосевӣ вориси вориси лиличи зодон интихоб шуд ва мансаби Сирклавро гирифт. Дар ин давра, мубориза албанбики албанӣ дар Косово ва Моторхия, ки кӯшиш кард бо президент мубориза барад. Вай дастгирии дастгирии Шерелро ҷалб кард.
Соли 1999, Слободан ба сокинони ҷумҳуриҳои ҷанговарони ҷанговарони Суди Гаага айбдор накард. Бо мақсади ба тенгун ба даст наомадааст, президент аз Сербия берун набуд. Вай бо намояндагони гурӯҳи тамос гуфтушунид, дар натиҷа қатъ гардидани қатъ гардидани мубориза ва фаромадани нерӯҳо.
Як сол пас аз оғози интихоботи такрорӣ, Милосевикӣ маҷбур шуд, ки мансаби президентиро тарк кунад. Дере нагузашта сиёсат барои айбдор кардани сӯиистифода аз мансаби мансабдорӣ ҳабс карда шуд ва зери суди. Мурофиа то марги одам бо сабаби ихтилофи иттилоот идома дорад. Дар суханронии муҳофизати худ дар Гаага, давлат, дар пошхӯрии НАТО дар пошхӯрии Югославия айбдор карда шуда, далели ҷинояти ҷангиро аз ҷониби ассотсиатсия муаррифӣ кард.
Марг
Ҳангоми мурофиаи судӣ, давлатҳо мушкилоти тандурустиро сар кард. Дар баромади президент, президенти собиқи Русия ба Русия муроҷиат кард, ки ба Ғарб занг занад, то ба Ғарб ғамхорӣ кунад ва хатогиҳои одамони сербизатсияро такрор накунед. 11 марти соли 2006 тарҷумаи сиёсат ба зиндон андохта шуд, сабаби марг ин тамоман марги миокардӣ номида шуд. Тарафдорон ва хешовандон баҳс карданд, ки ин мард кушта шуд.
Пас аз 10 сол иттилоот буд, ки Милосевикӣ аслан асоснок карда шуд. Аммо баъдтар, муовини собиқ прокурор дар мавриди ӯ фиреб додани ин маълумотро эълон кард.