Таърихи аломат
Хусусияти Самуэл Ричардон Роберт Робертс бори аввал бори аввал дар адабиёти ҷаҳонӣ барои тамоми арзишманд дар мавҷудияти ӯ эълон карда шуд - «иродаи подшоҳии худ ва лаззат». Забони англисиро ҳикояи даҳшатноки исроилро ба хонандагон гуфт ва як хонуми ҷавонро афтода, хислати асосии нахи зулм ва бисёр қаҳрамононро гузошт. Бо вуҷуди ин, Вилли зилзила ин қадар ноумед нест; вай гуноҳашро фаҳмид ва тавба кард ва орзу кард, ки гуноҳи худро дар назди духтари бегуноҳ гунаҳкор насозад.
Новисҳои ном номбар карда шуд, ки номҳои якхела ҳамчун номҳои Дон Хуан ва фироркунандаи занҳо аз Венетсияи Касанов номувофиқ бошанд. Барои 250 сол, онҳо озодкунандаҳо, овезон ва ҷустуҷӯи саёҳатҳои муҳаббатро даъват мекунанд.
Таърихи таъсис
Тамосинони Тамуил Самуил Делсонтсон, тамоми ҳаёти ӯ ҳамчун принтер кор мекард ва баъдтар ба жанри эпистолия комилан тааллуқ дорад - кор як мукотибаи васеъ талаб карда мешавад. Ҳамзамоҳо тарзи навиштани худро дар психологияи одамон ҷашн гирифтанд. Дар он рӯзҳо, қобилияти муошират аз ҳарфҳо баланд қадр карда шуд, зеро ин роҳи ягонаи нигоҳ доштани муошират дар масофа буд. Пас аз он ки атрофиёни нависандаи оянда хоҳиш карданд, ки китоби дарсӣ эҷод кунанд, ки дар он сарварони мукотиба дар рафьо сохта мешаванд.
Ақидаи таҳти унвони кории "Роҳнамо ба Навиштаҳои ҳарфҳои галабал" аз доираи дастури оддӣ берун рафт ва ба кор дар мактубҳо бо номи "Памела, як қатор мактубҳои ҳамсояи аҷибе табдил ёфт ба волидон, ки мардон ва духтарон ҷавонзананд ... ". Китоби ахлоқӣ ба таъми хонандагон ва муаллиф, бо муваффақият ранг карда, боз қалам гирифтааст.
Дар соли 1748, пас аз чор сол, роман »Гллиса Гладисса Гилу, Ҳикояи як хонуми ҷавоне, ки Офаридгори ӯ таваллуд шудааст. Таърихи кор оғози холҳои «адабиёти ҳассос» дар Аврупо қайд карда шуд.
Бо забони англисӣ тарҷумаи "Небошуда" ҳамчун як озодий, марде, ки муҳаббат намедонад. Аммо дар бойгонии Бритониёи Кабир, ҳуҷҷатҳои тасдиқкунандаи он, ки Лавелас насаби яке аз оилаҳои маъруфи англисӣ мебошад. Муаллиф он барои хислати тасодуфӣ қарз гирифтааст. Дар асрҳои 16-17-ум, нависандагон аксар вақт номҳо ва номҳои муосири онҳоро истифода бурданд.
Аммо ин усули кор ба навиштани ғазаб омадааст, он ҳатто ба судҳо омадааст - "прототипҳо" худро дар китобҳои худ медиданд ва баъзан аз ҷониби ҷангал нест. Ва охирин оилаи Лимласас дар даҳсолаи пеш аз таваллуди роман Румобон ба ҳалокат расидааст.
Устод навовар дар адолат гардид, усули нави донишро ихтироъ кард: вақте ки хонанда як чорабиниро бо чашмони якчанд аломат мебинад ва ин маънои онро дорад, ки ин қобилияти ташаккули фикри худ дар бораи чӣ рӯй дода истодааст . Ин як жанри эпистолӣ барои ноил шудан ба ин аст.
Тасвир ва қитъаҳо
Қитъаи роман хеле мураккаб аст. Нависанда дар асоси эҳсоси интиқом кор кард. Аломатҳои асосӣ аз ҳамдигар интиқом доранд ва натиҷаҳои мубориза ба аломати бадбахтона дар хислати бадбахтона - як духтари 16-сола Clasleissa. Роберт Лабелакҳо - аристократ бо хушбудии мураккаб, ки боиси ҳасади Яъқуби Ҷеймс Гифоло мегарданд. Ҷавонон шитоб карданд ва аз он вақт, Ловеляус қабули дар Ҳоручуче рад карда шуд.
Bllissa Bllissa духтарро маҷбур кард, ки издивоҷи бераҳмона ва тамаъҷӯӣ ба табъизи ҷаноби Роҷер издивоҷ кунад, аммо муҳаббати муҳаббат байни вай дурахшон ва муҳаббатро медонад. Дар шуури аристократ, идея барои интиқом аз оилаи нафрат бо духтараш таваллуд шудааст. Маблағгузории темптерӣ дар зери номи аҷиб дар назди як сирпои амволи ғайриманқул ва зиндагии ҷабрдида назорат мекунад.
Боре, дар ҷараёни вохӯрӣ, дӯстдор, духтар духтарро зада, аз падару модари худ гурехт ва ӯро дар Титон раҳо мекунад. Klaisies барои нигоҳ доштани велосса кӯмак мекунанд, ки дар «хешовандони бузург» роберт пинҳон шуданд. Баъзан, ин Ҳаставлист, ин зан онҳоро таҷовуз кард, ҳамон чизҳо, ки ба онҳо маслиҳат медиҳанд, ки ба асирӣ кунанд.
Аммо қаҳрамонон шитоб намекунад, то ки бозии душвор гузарад. Ӯ ваъда медиҳад ваъда медиҳад, ки ба издивоҷ издивоҷ кунад, каломи Худро рад мекунад. Давлати таваққуфи "байни умед ва шубҳа" духтарро девона мекунад, аммо тағир додани вазъиятро ғайриимкон аст, зеро вай дар назари ҷомеа обрӯҷро аз даст додааст.
Дар айни замон, дӯстдоракҳо ба дӯсте ба дӯсте афтоданд, ки занҳо гунаҳкоранд ва боварӣ доштанд, ки вақте хонум нафар то абад ҳовидонӣ боқӣ хоҳад монд. Аммо ин ба асирӣ ғайриимкон аст, ки як одамро ба хашм меорад. Тамоми роҳҳои истироҳат, Ловелас духтарро бо доруи хоби хоб мекунад ва ӯро азхуд мекунад. Аммо мағрур Бладисса, фаҳмид, ки хоми Худро кардааст, тасмим мегирад, ки аз Тритон гурезад. Ногузангҳо ногаҳон аз он даҳшатнокии амалро дарк мекунанд ва гуноҳро аз даст додан, балки духтарро қабул мекунад, вай таклиф ва мемирад ва мемирад.
Дар ноумедӣ, Роберт Англияро тарк мекунад ва пас аз як вақт ӯ дар як нисфи бо хешованди Бладисса, дар робита бо духтарак тавба кард.
Самуили Ричардон як шахсияти равонии комплексиро офаридааст. Имрӯз LoveLaks - номи номиналӣ, танҳо як бежвандӣ ва як зани худ. Ҳамзамон, қаҳрамони роман хислати фоҷиабӣ ва ҳатто то андозае ба назар мерасид. Нависандаи фаронсавӣ ва файласуфи Фенсофит Денис Денро баҳодиҳии қаҳрамони қаҳрамонро дар кори худ «Сдариаз Ричардсон»:
"Озуқтии шаъну шарафи бадтаринро бо ангурҳои нафратангез, ба ларза, саховатмандӣ, қаъфият - бо frivolism, ақли солим - бо девона."Далелҳои ҷолиб
Пушкунҳо дар Евгениия дар Евгениия Плюгенҳо шитофтанд, ки Татяна Рапкардон «Офаридгор» -и маҳбуб »буд. Соли 1824 шоири бузурги Русия, хондани ин романро, ки дар нома ба бародари худ иқрор шуд, хонда шуд:
"Бладисса хондам: Ҳеҷ ириноб, чӣ беақлони дилгиркунанда!"Аммо баъдтар дар "Сафар аз Маскав ба Санкт-Петербург", Александр Сергентич Сергевич арзёбӣ кард
"Бисёр хонандагон бо ман розӣ мешаванд, ки CLARESSA хеле дилгиркунанда ва дилгиркунанда аст, аммо бо тамоми тарзҳои Ричардсон шаъну шарафи фавқулодда дорад."Галели Clarsa Galkows ба шумораи корҳои тӯлонии адабиёти англисӣ дахл дорад, роман аз як миллион калимаҳо иборат аст.
Корҳои адабии Ричардсон, иборат аз ҳафт ҷилд, аз ҷониби қисмҳо чоп карда шуд. Кӯшиши муҳаббати муҳаббат ба рӯҳи муосир, ки онҳоро дар ҳадди ниҳоии нависандаи меҳмоннавоз гузаронданд, то ки хабарро ҳангоми интизории идомаи нав омӯхта ва гузаронд. Мухлисон аз кунҷкобӣ сӯҳбат карданд, зеро қитъаи нависанда ба валагун шудан даъват мекунад, ки бикушад. Аммо танҳо қаҳрамони асосӣ ӯ эҳтиёткорона надошт.
Аҷиб, аммо дар ошиқонаи кинотеэм хеле дер шудааст, аммо дар ватани худ. Соли 1991 Роберт Бурман силсила "CLLESSA" хориҷ кард, ки дар он нақши асосӣ аз ҷониби лӯбиё иҷро шудааст. E-mielder дар асоси роман аз чор эпизод иборат аст. Бина имзои хусусиятҳои мухолифи табиати занони англисиро ба таври расмӣ нишон дод, аломат дар як вақт нафрат, ҳамдардӣ ва ҳамдардӣ ба вуҷуд меояд.
Дар солҳои 7-ум асри 19, операи комиксие, ки "Clilissa gallow" ном бурда мешавад "барои сохтани композер фаронсавӣ бизерс бизетро ташкил медиҳад. Консепсияи сарчашма дар робита бо марг ҳеҷ гоҳ хатм накардааст.
Ошкоро дар доменҳо таҳқиромез номида мешавад. Эҷод кардани халқӣ сарҳадро намедонад ва номи номиналӣ баъзан дар муносибат бо занон истифода мешавад:
«Вай дар некӯаҳони худ қадам зада,Барои занон, ҳама чиз шароб ва гулӯ аст.
Ва якдигарро пинҳон кард
Аммо ногаҳон ман як дӯст дорам ... "