බොරිස් පැස්ටර්නැක් - චරිතාපදානය, ඡායාරූපය, පුද්ගලික ජීවිතය, කවි, කෘති, මරණය

චරිතාපදානය

බොරිස් ලොනඩොවිච් පැස්ටර්නැක් යනු නොබෙල් ත්යාගය පිරිනමන ලද වචනවල ස්වාමිවරුන් කිහිප දෙනාගෙන් එකකි. ඔහුගේ කවි සහ පරිවර්තන රුසියානු හා විදේශීය සාහිත්යයේ රන් අරමුදලට ඇතුළත් විය.

බොරිස් පැස්ටර්නැක් විසින් 1890 ජනවාරි 29 වන දින මොස්කව්හි දී බුද්ධිමත් පවුලක උපත ලැබීය. මව - පියානවාදිය, ඔඩෙස්සාහි වෘත්තිය ආරම්භ වූ අතර, පවුලේ අය බොරිස්ගේ උපතට පෙර ගමන් කළහ. තාත්තා කලාකරුවෙකු සහ කලා ඇකඩමියේ සාමාජිකයෙකි. ඔහුගේ සමහර සිතුවම් ට්රේටිකොව් ගැලරිය සඳහා ප්රසිද්ධ අනුග්රාහකයෙකු විසින් අත්පත් කර ගන්නා ලදී. බොරිස්ගේ පියා ලුයොලායිවිච් ටෝල්ස්ටෝයි සමඟ සිටින අතර ඔහුගේ පොත් නිදර්ශනය කිරීමේ නිරතව සිටී. බොරිස් කුලුඳුලා වූ පසු, තවත් දරුවන් තිදෙනෙකු පවුල තුළ පෙනී සිටියහ.

කුඩා කල සිටම කවියා විසින් නිර්මාණාත්මක වාතාවරණය වටේ. විවිධ පුද්ගලයින් සඳහා දෙමාපියන්ගේ නිවස විවෘත කරන ලදී. එහි අපේක්ෂිත අමුත්තන් වූයේ ලයන් ටෝල්ස්ටෝයි, Zoriabin ටෝක්ස්ටෝයි, Zoriabin හි රචනා සහ ඉවානොව්, පොලේනෝ, නෙස්ට්රොව්, ජීඊ, ලිවිටන් සහ වෙනත් ප්රසිද්ධ පුද්ගලයින්ගේ කලාකරුවන් ය. ඔවුන් සමඟ සන්නිවේදනය අනාගත කවියාට බලපාන්නේ නැත.

පිරිමි ළමයා සඳහා විශාල බලයක්, රචනාකරුවන්ගේ බලපෑම දිගු කලක් තිස්සේ රචනාකාරී බලපෑම යටතේ ඔහු සංගීතය ගැන උනන්දුවක් දක්වන අතර ඔහුගේ ගුරුවරයාගේ අඩිපාරේ යාම ගැන සිහින මැව්වේය. බොරිස් හොඳින් ඉගෙන ගන්නා අතර රන් පදක්කමක් සහිත ව්යායාම ශාලාව අවසන් කරයි. සමාන්තරව සංරක්ෂණාගාරයේ ඉගෙන ගනී.

පැස්ටර්නැක්ගේ චරිතාපදානයේදී, තෝරා ගැනීමට සිදු වූ අවස්ථා නැවත නැවතත් සිදු වූ අතර, මෙම තේරීම බොහෝ විට සංකීර්ණ විය. එවැනි පළමු තීරණය වූයේ සංගීත වෘත්තියක් ප්රතික්ෂේප කිරීමයි. වසර ගණනාවකට පසු, නිරපේක්ෂ ශ්රවණයක් නොමැති විට ඔහු මෙම තත්වය පැහැදිලි කරයි. අරමුණින් හා කාර්යක්ෂම, ඔහු කළ සියල්ල නිරපේක්ෂ පරිපූර්ණත්වයට ගෙන ආවේය. බොරිස් තේරුම් ගත්තේ, සංගීතයේ අසීමිත ප්රේමය නොතකා, සංගීත ක්ෂේත්රය මත ඔහුගේ උස සාක්ෂාත් කර ගැනීමට නොහැකි වීමයි.

1908 දී එය වසරකට පසු ජුර්ෆැක් මොස්කව් විශ්ව විද්යාලයේ ශිෂ්යයෙකු දාර්ශනික දෙපාර්තමේන්තුවට පරිවර්තනය කළේය. සියලුම විෂයයන්ට අනුව, ඔහු දීප්තිමත් ඇස්තමේන්තු කර ඇති අතර 1912 දී ඔහු මාග්බර්ග් විශ්ව විද්යාලයට ඇතුල් වේ. ජර්මනියේ, පැස්ටර්නැක් විසින් සාර්ථක වෘත්තියක් ගැන පුරෝකථනය කරන නමුත් සම්පූර්ණයෙන්ම අනපේක්ෂිත ලෙස ඔහු කවියෙකු මිස දාර්ශනිකයෙකු නොව කවියෙකු වීමට තීරණය කරයි.

නිර්මාණශීලීත්වයේ පළමු පියවර

පෑනගේ නියැදිය 1910 සඳහා පහත වැටේ. ඔහුගේ පළමු කවි, වැනීසියට වැනීසියට සහ ආදරණීය දැරිය ප්රතික්ෂේප කිරීම පිළිබඳ ගමනක හැඟීම යටතේ ලියා ඇති අතර, ඔහු ඉල්ලීමක් කරයි. ඔහුගේ එක් සගයකු එය ළමා කවි බව, නමුත් අර්ථයෙන් අර්ථවත් අර්ථයෙන් එය ඔහුගේ සගයකු ලියයි. මොස්කව් වෙත ආපසු ගිය පසු, එය සාහිත්ය කවයන් "පද රචනා" සහ "මුරකරු" සහ "මියුසැට්" යන සාහිත්ය කවයන් සහ "මියුසැට්" යන රටක් බවට පත්වේ. මුලදී, ඔහුගේ සංකේතය සහ අනාගතවාදය ඔහු ඇඟවුම් කරයි, නමුත් පසුව ඔහු ඕනෑම සාහිත්ය සංගම්වලින් ස්වාධීන මාවත තෝරා ගනී.

1913-1914 - බොහෝ නිර්මාණාත්මක සිදුවීම් වලින් වසර පිරී ඇත. ඔහුගේ කවි කිහිපයක් ප්රකාශයට පත් කර ඇති අතර, කවි එකතුවක් "වලාකුළු වල ද්විත්ව" එළියට ආවාය. නමුත් කවියා තමා ගැනම ඉල්ලා සිටින බව ඔහුගේ නිර්මාණ ප්රමාණවත් නොවන බව ඔහු සලකයි. 1914 දී ඔහු මාකොව්ස්කි හමුවෙයි. ඔහු පැස්ටර්නැක් මත පැස්ටර්නැක් කෙරෙහි විශාල බලපෑමක් ඇති කරයි.

1916 දී පැස්ටර්නැක් හි වාර්ගලෝඩෝ-විල්වා හි යූරල් ගම්මානයේ ජීවත් වන අතර රසායනික පැලෑටි බොරිස්ස්කි විසින් ඔහුට ආරාධනා කරනු ලැබේ. ව්යාපාර ලිපි හුවමාරුව පිළිබඳ කාර්යාල සහායකව සේවය කරන අතර වෙළඳ හා මූල්ය වාර්තාකරණයේ නිරත වේ. පුළුල් මතයකට අනුව, "ආචාර්ය ෂිවාගෝ" සුප්රසිද්ධ නවකතාවෙන් යුර්චැටින් යනු පැයට මූලාශ්රයකි. කෝමේහි බෙරෙස්නිකි සෝඩා ශාකය නැරඹීම. එස්. පී. බොබ්රොව් වෙත ලිපියක් ගැන ඔහු දුටු දේ පිළිබඳ හැඟීම යටතේ "කුඩා කාර්මික බෙල්ජියම" යටතේ මෙම ශාකය අමතයි.

නිර්මාණය

නිර්මාණශීලිත්වය විස්මිත ක්රියාවලියකි. සමහරුන්ට, එය සැහැල්ලු හා ප්රසන්න ය, අන් අයට - වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කිරීම, ඉලක්කය සපුරා ගැනීම සහ පරිපූර්ණත්වය ළඟා කර ගැනීම සඳහා විශාල උත්සාහයක් අවශ්ය වේ. බොරිස් දෙවන කාණ්ඩයට අයත් විය. බොහෝ කෘති වලින්, තරයේ ඔහු හා රිද්මයානුකූලව ඉල්ලා සිටින්න. 1922 දී "මගේ සහෝදරිය ජීවිතය ජීවනය වන ජීවනය" එකතුවෙහි සාහිත්ය ක්ෂේත්රයේ ඔහුගේ පළමු ජයග්රහණය සලකා බලයි.

සිත්ගන්නාසුලු වූ චරිතාපදානයේ කුතුහලයෙන් පිරි කාරණය පවා පැස්ටර්නැක්ගේ කෘතියට අකමැති සරීයා යෙනින් සමඟ ඔහුගේ සම්බන්ධතාවය පවා විය. මෙම පදනම මත ඔවුන්ගේ සම්බන්ධතාවය විවෘත ගැටුමක් බවට පත් විය. කවියන් අතර සටනක් සිදුවිය. Qutheva පිළිබඳ සිත්ගන්නාසුලු මතකයන්, එනම් එනම්, ඔහු "කොරොලෙවික්", පැස්ටර්නැක් "මලට්" යැයි කියන ය.

"කොරොලෝවිසා එක් අතකින් පියයුරු සඳහා බුද්ධිමත් මුලපතියක් පැවැත්වූ අතර අනෙකා එය ඔහුගේ කනට දැමුවේය. බුද්ධිමත් අකාර්යක්ෂමතාවයකින් යුත් බොත්තම් සමඟ බුද්ධිමත් අකාර්යක්ෂමතාවයකින් යුත්, කෝරිචි හස්තයේ තට්ටුවෙන් හිස්සේ හස්තින් තල්ලු කිරීමට ඔහුට නොහැකි විය. "

1920 ගණන්වල වැදගත් සිදුවීම් ගණනාවක් තිබේ: දෙමව්පියන් ජර්මනිය දක්වා, එව්ජියා ලුරී, පුත්රයාගේ උපත, නව එකතු කිරීම් හා කවි ප්රකාශයට පත් කිරීම.

සෝවියට් අධිකාරිය

1930 ගණන්වල මුල් භාගයේදී, පැස්ටර්නාක් සහ ඔහුගේ වැඩ බලය හඳුනා ගනී. කවි එකතුව වාර්ෂිකව වාර්ෂිකව මුද්රණය කර ඇති අතර, 1934 දී ඔහු ලේඛකයන්ගේ සංගමයේ කොන්ග්රසයේ කතාවක් සමඟ කතා කරයි. එය සෝවියට් රටේ හොඳම කවියෙකු ලෙස සැලකේ. 1935 දී එය ජාත්යන්තර ලේඛකයින්ගේ ජාත්යන්තර සම්මේලනයේ පැරිසියට යයි. ගමනක් යන විට ස්නායු බිඳවැටීමක් සිදු වූ අතර, ලේඛකයා නින්ද නොයාම සහ ස්නායු අවුල් කිරීම ගැන පැමිණිලි කරයි.

එම වර්ෂයේදීම, පැස්ටර්නැක් පුතා සහ ඇගේ සැමියා වන ඇනා අක්මාටෝවා අත්අඩංගුවට ගත් අතර, පසුව ඔහුගේ ලිපි වලින් පසුව ස්ටාලින් නිදහස් කළේය. 1935 දෙසැම්බරයේ කෘත ful තාවයෙන් කවියෙකු ජෝර්ජියානු කවියන්ගේ පද රචනා කරන පරිවර්තන පොතක් ලෙස ස්ටාලින් යවයි. මේ සමඟ ඇති ලිපියේ ඔහු "relatives ාතීන්ගේ අකුණු විමුක්තිය අකුණු විමුක්තිය අකුණු විමුක්තිය" ගැන ස්තූතියි.

1936 ජනවාරියේදී, ඔහුගේ කවි දෙක ප්රකාශයට පත් කිරීම, ඔහු අගය කරන ඔහුගේ කවි ප්රකාශ කිරීම. වී. ස්ටාලින්. උත්සාහය නොතකා, ජනතාවගේ බලය තම මැදිහත්විග ඔවුන්ගේ relatives ාතීන් සඳහා පැස්ටාර්වෙකුට, ඇන්ඛමෝවා හි relatives ාතීන් මෙන්ම ගුම්ලින්කොව් සහ මැන්ඩෙල්ස්ටර්ගේ ආරක්ෂාව ගැන සමාව දුන්නේ නැත. 1936 දී ජීවිතයෙන් දුරස්ථ වූ බවට චෝදනා කරන ලද සාහිත්ය ජීවිතය තුළ එය ප්රායෝගිකව ඉවත් කරනු ලැබේ.

පරිවර්තන

පැස්ටර්නැක්ට ඔහුගේ කීර්තිය ලැබුණේ කවියෙකු ලෙස පමණක් නොව, විදේශීය කාව්ය පරිවර්තනය කිරීමේ ස්වාමියා ලෙසද ය. 1930 ගණන්වල අගභාගයේදී රටේ නායකත්වයේ අනුපාතය ඔහුගේ පෞරුෂත්වය වෙනස් කරමින් සිටින අතර කෘති නැවත මුද්රණය නොකෙරේ. එය ජීවනෝපාය නොමැතිව පවතී. පරිවර්තනය යොමු කිරීම ගැන සඳහන් කිරීම සඳහා මෙය කවියා වෙත බල කරයි. ඔවුන්ට, පැස්ටර්නැක් යනු ස්වයංපෝෂිත කලා කෘතියකි. විශේෂ සැලකිල්ලක් සමඟ වැඩ කිරීමට සුදුසු, එය පරිපූර්ණ කිරීමට උත්සාහ කරයි.

එය 1936 දී ලෙඩෙල්කිනෝ හි දී පරිවර්තනය කිරීමට පටන් ගනී. ක්රියාදාමයන් පැස්ටර්නැක් මහා වැඩවල මුල් පිටපතක් ලෙස සැලකේ. මාරුවීම් ඔහු වෙනුවෙන් පීඩා තත්වයන්හිම පවුලක් අඩංගු වීමට පමණක් නොව, කවියෙකු ලෙස තමන්ව ක්රියාත්මක කිරීමේ අවස්ථාවක දී ද වේ. බොරිස් පැස්ටර්නැක් විසින් කරන ලද ෂේක්ස්පියර්ගේ පරිවර්තන සම්භාව්යයක් බවට පත්විය.

යුද්ධය

ළමා තුවාල හේතුවෙන් එය බලමුලු ගැන්වීමට යටත් නොවේ. කවියට පසෙකට අහිමි විය නොහැකි විය. පා courses මාලා අවසන් කරන්න, මිලිටරි වාර්තාකරුවෙකුගේ තත්වය ලබාගෙන පෙරමුණට යයි. ආපසු පැමිණි පසු, එය දේශප්රේමී අන්තර්ගත කවි චක්රයක් නිර්මාණය කරයි.

පශ්චාත් යුධ සමයේ, එය බොහෝම ක්රියා කරයි, පරිවර්තන සමඟ ඔවුන් පරිවර්තනය කරයි, ඔවුන් එකම ඉපැයීම් ලෙස පවතී. කවි මඳක් ලියයි - ඔහුගේ මුළු කාලයම පරිවර්තනය සඳහා භාවිතා කිරීම සහ නව නවකතාවක් ලිවීම සඳහා, "ෆවුස්ට්" ගොතේ පරිවර්තනය කිරීම මත වැඩ කරයි.

"ආචාර්ය ෂිවාගෝ" සහ තණකොළ

"ආචාර්ය ෂිවාගෝ" පොත ගද්යයේ කවියෙකුගේ වඩාත්ම වැදගත් කෘතිවල වඩාත්ම වැදගත් කෘතිවලින් එකක් වන අතර, බොහෝ ආකාරවලින් ස්වයං චරිතාපදාත්මක නවකතාවක් වන අතර එය පැස්ටර්නාක් අවුරුදු දහයක් පුරා. නවකතාවේ ප්රධාන චරිතයෙහි මූලාකෘතිය වූයේ ඔහුගේ බිරිඳ සිනායිඩා පැස්ටර්නැක් (Nigaz) ය. සිය ජීවිතයේ ඔල්ගා උදාසයා හි පෙනුමෙන් පසුව, කවරයේ නව සංගීතය, පොතේ වැඩ කිරීමෙන් වඩා වේගවත් විය.

නවකතාවේ කථාව ශතවර්ෂයේ ආරම්භයේ සිටම අවසන් වී මහා දේශප්රේමී යුද්ධයෙන් අවසන් වේ. මා එය ලියූ පරිදි පොතේ නම. මුලදී ඇයව "පිරිමි ළමයින් හා ගැහැණු ළමයින්" ලෙස හැඳින්වූ අතර පසුව "පිළිස්සූ ඉටිපන්දම" සහ "මරණයක් නැත" යනුවෙන්ය.

සත්යවාදී කතාවක් සහ ඒ වර්ෂවල සිදුවීම් දෙස බලන විට ලේඛකයා ම්ලේච්ඡ තුවාල වූ අතර ආචාර්ය ෂිවාගෝ රටේ නායකත්වය ලෙස හඳුනාගෙන නොමැත. සෝවියට් සංගමය තුළ, නවකතාව මුද්රණය කර නැත, නමුත් ඔහුගේ ගෞරවය විදේශයන්හි අගය කරන ලදී. 1957 දී ඉතාලියේ ප්රකාශයට පත් කර ඇත්තේ රෝමානු "ආචාර්ය ෂිවාගෝ" පා readers කයන්ගේ උද්යෝගිමත් සමාලෝචනවලට වඩා උද්යෝගිමත් වූවෙකු ලැබුණු අතර සැබෑ සංවේදීතාවයක් ඇති විය.

1958 දී නොබෙල් ත්යාගය සඳහා පැස්ටර්නැක් ප්රදානය කෙරේ. නවකතාව විවිධ රටවල භාෂාවලට පරිවර්තනය කර සාමයට අදාළ වන අතර ජර්මනියේ මහා බ්රිතාන්යයේ සහ ඕලන්දයේ ප්රකාශයට පත් කරන ලද සාමයට අදාළ වේ. සොලියත් බලධාරීන් විසින් අත් පිටපත ඉවත් කර පොත තහනම් කර ඇති නමුත් එය වඩ වඩාත් ජනප්රිය වූ නමුත් එය වඩ වඩාත් ජනප්රිය වූ බව සෝවියට් බලධාරීන් නැවත නැවතත් උත්සාහ කර ඇත, නමුත් එය වැඩි වැඩියෙන් ජනප්රිය විය.

ලෝක ප්රජාව විසින් ලේඛකයාගේ දක්ෂතාවය පිළිගැනීම එකවර විශාලතම ප්රීතිය හා ශෝකය බවට පත්වේ. තුවාල වැඩි කිරීම බලය පමණක් නොව සගයන් ද. ප්රවේශ විය හැකි පෙළපාලි, කර්මාන්තශාලා වල නිර්මාණාත්මක සංගම්වල සහ වෙනත් සංවිධානවල. සාමූහික ලිපි ඇදී යන්නේ පිදුරු කවියට ද punish ුවම් කිරීමේ අවශ්යතාවයෙනි.

ඔවුන් එය රටෙන් යැවීමට ඉදිරිපත් වූ නමුත් කවියෙකු තම මව්බිම නොමැතිවම සිතන්නේ නැත. ඔහු මෙම කාල පරිච්ඡේදයේදී ඔහුගේ කටුක අත්දැකීම් ප්රකාශ කරන්නේ නොබෙල් ත්යාග කවි (1959) හි ද විදේශගතව පළඳින ලදී. මෙම සම්මානයෙන් මිරිකීමේ මහා උද් campaign ෝෂනයේ පීඩනය යටතේ ඔහුට එය ප්රතික්ෂේප කිරීමට බල කෙරුණු අතර, ඔහු රාජද්රෝහී චෝදනාවලට ලක්ව ඇති බවට චෝදනා එල්ල විය. බොරිස් ලියොනිඩොවිච්ස් යූඑස්එස්ආර් ලේඛකයින්ගේ සංගමය බැහැර කරයි, නමුත් ඔහු දිගින් දිගටම පවතින්නේ, දිගටම ප්රකාශ කර ගාස්තු ලබා ගනී.

කවිය

මුල් කාල පරිච්ඡේදයේ පදවල සංකේතවාදයේ බලපෑම කැපී පෙනේ. ඒවා සංකීර්ණ රිද්ම, තේරුම්ගත නොහැකි රූප සහ සැසඳීම් මගින් සංලක්ෂිත වේ. යුද්ධය පැවති සමයේ ඔහුගේ ශෛලිය නාටකාකාර ලෙස වෙනස් වේ - කවි පහසු, තේරුම්ගත හැකි සහ කියවීමට පහසු වෙමින් පවතී. මෙය "මාර්තු", "සුළඟ", "හ්ලේල්", "හම්ලට්" වැනි විශේෂයෙන් එහි ලක්ෂණයයි. පැස්ටාර්නැක්ගේ බුද්ධිය නම්, ඔහුගේ කුඩා කවි පවා සැලකිය යුතු දාර්ශනික අර්ථයක් අඩංගු වීමයි.

1956 දී ලියා ඇති වැඩය පෙරෙඩෙල්කිනෝ හි ජීවත් වූ හා වැඩ කරන විට ඔහුගේ කාර්යයේ අග කාල පරිච්ඡේදයට අයත් වේ. ඔහුගේ කවි වලින් පළමුවැන්න අලංකාරයක් නම්, පසුව සමාජ දිශානතිය ඔවුන් තුළ දිස් වේ.

කවියෙකුගේ ප්රියතම තේමාව වන්නේ මිනිසාගේ සහ සොබාදහමේ එකමුතුකමයි. "ජූලි" පුදුමාකාර භූ දර්ශන පද රචනයකට උදාහරණයකි. ඔහු වසරේ ලස්සනම මාස එකක අලංකාරය අගය කරයි.

ඔහුගේ අන්තිමේදී, ඔහුගේ එකතුව 1957 දී ලියා ඇති "හිම යන්නේ" කවියට ඇතුළු වේ. මෙම කාර්යය කොටස් දෙකකින් සමන්විත වේ: ලෑන්ඩ්කේස්කේප් ස්කෙච්චන් කිරීම සහ ජීවිතයේ අරුත සහ එහි සංඛ්යාතය පිළිබඳ භූ දර්ශන සිතීම සහ දාර්ශනික පරාවර්තනයන්. පියාපත් "සහ දිගම ශතවර්ෂය" "ඒකීය දින" (1959) (1959) ඔහුගේ කාව්යයෙන් "අවසන් සම්පාදනය" යන රේඛාව වනු ඇත.

පෞද්ගලික ජීවිතය

බොරිස් පැස්ටර්නැක්ගේ චරිතාපදානය ඔහුගේ පෞද්ගලික ජීවිතය විස්තර නොකර සම්පූර්ණ කළ නොහැකිය. මෙම කවියා දෙවරක්, පළමු වතාවට - ඔහුගේ තරුණ කාලය - දෙවන වරටත් - වැඩිහිටි වියේදී. ඔහුගේ තුන්වන ආදරය විය.

ඔහුගේ සියලු ස්ත්රීන් සංගීතයන් වූ අතර, සතුට ලබා දුන් අතර ඔහු ගැන සතුටු විය. ඔහුගේ නිර්මාණශීලී, ස්වාභාවික, චිත්තවේගයේ මායිම හරහා ගිලී යාම පෞද්ගලික සම්බන්ධතාවල නොගැලපීමට හේතුව විය. ඔහු බැසගෙන බැස ගියේ නැත, නමුත් විශ්වාසවන්ත එක් කාන්තාවක් විය නොහැක.

ඔහුගේ පළමු බිරිඳ එව්ගනි ලුරී ශිල්පියෙකි. ඔහු 1921 දී ඇයව මුණගැසී ඔවුන් සංකේතාත්මක රැස්වීමක් ලෙස සැලකූහ. මෙම කාල පරිච්ෙඡ්දය තුළ, පැස්ටර්නැක් "ලුවර්ක්ස් ළමා කාලය" පිළිබඳ කතාව අවසන් කරයි, එහි යත්, තරුණ කලාකරුවෙකුගේ රූපයේ ප්රතිමූර්තියේ ප්රතිමූර්තියකි. වැඩ කටයුතුවල වීරවරිය ද එව්ජියා ලෙසද හැඳින්වේ. ප්රණීතභාවය, මුදු මොළොක් බව සහ නවීනත්වය පුදුම සහගත ලෙස එහි අරමුණින් හා ස්වයංපෝෂිත භාවයෙනි. දැරිය ඔහුගේ බිරිඳ සහ කෞතුකාගාරය බවට පත්වේ.

කවියාගේ ආත්මයේ ඇය සමඟ හමුවීම අසාමාන්ය සෝපානයක් ඇති කළේය. බොරිස් සැබවින්ම සතුටු වූ අතර, ඔවුන් උපත ලැබුවේ කුලුඳුලා ය - පුත් ඉයුජින්. විවාහයේ මුල් අවධියේදී ශක්තිමත් අන්යෝන්ය හැඟීමක් දුෂ්කරතා මගින් සුමට කර ඇති නමුත් කාලයත් සමඟ 20 දශකයේ ජීවිතයේ දුප්පත්කම හා බරපතලකම ඔවුන්ගේ පවුල් යහපැවැත්ම ගැන පිළිබිඹු වේ. ඉයුජින් කලාකරුවෙකු ලෙස ක්රියාත්මක කිරීමට උත්සාහ කළ නිසා පවුලේ කොටස පැස්ටර්නැක් ගැන සැලකිලිමත් විය.

කවිය මණ්ඩලය මරීනා ට්වේටාව සමඟ අනුරූප වන විට සබඳතා මරීනා ට්වේටාව සමඟ අනුරූප වන අතර, කලබලකාරී හැඟීම්වල දැවෙන ඊර්ෂ්යාවක් ඇති අතර එය කලබලකාරී හැඟීම්වල පැස්ටර්නැක්ගේ දෙමව්පියන්ට ජර්මනියට පිටත් වේ. පසුව, ඔවුන්ගේ නිර්මාණාත්මක හැකියාවන් විකිණීමට ඇය ප්රතික්ෂේප කරන අතර පවුල වෙනුවෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම කැපවෙනු ඇත. නමුත් මේ කාලය වන විට කවියා නව ආදරණීයයන් ලෙස පෙනේ - සිනායිඩා නෙගෝස්. ඇය වයස අවුරුදු 32 ක් වූ අතර ඔහු දැනටමත් 40, ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයා සහ දරුවන් දෙදෙනා සිටී.

නෙහිගවුස් - පළමු බිරිඳගේ සම්පූර්ණ ප්රතිවිරුද්ධයයි. ඇය හොඳ අනියම් බිරිඳක් වන අතර අනවරුව නොමැතිව පවුල කෙරෙහි කැපවී සිටී. පළමු බිරිඳ තුළ එයට ආවේණික වූ ශෝධනයක් නොතිබූ නමුත් ඔහු බැලූ බැල්මට ඇය සමඟ ආදරයෙන් බැඳුණා. විවාහය සහ දරුවන් තෝරාගත් කවියෙකු, සෑම දෙයකටම පටහැනිව, ඇය සමඟ සිටීමට ඔහුට අවශ්යය. කොටස් කළද, පැස්ටර්නැක් සෑම විටම ඔහුගේ හිටපු පවුලට උදව් කළ අතර ඔවුන් සමඟ සබඳතා සහයෝගය දැක්වීය.

දෙවන විවාහය ද සතුටට පත්විය. කල්පනාකාරී බිරිඳ වැඩ සඳහා සාමය හා සුවපහසු කොන්දේසි සපයා ඇත. කවියෙකුගේ දෙවන පුත්රයා - ලියොනිඩ් උපත ලැබීය. පළමු බිරිඳ මෙන්ම, සතුට අවුරුදු දහයකට වඩා වැඩි කාලයක් පැවතුනි. එවිට ස්වාමිපුරුෂයා රෙලිඩෝව ප්රමාද වීමට පටන් ගත් අතර ක්රමයෙන් පවුලෙන් ඉවත් වන්න. "නව ලොව" සඟරාවේ කර්තෘ කාර්යාලයේ පවුල් සබඳතා සිසිල් කිරීමේ පසුබිමට එරෙහිව, ඔහු "නව ලෝකයේ" සඟරාවේ කර්තෘ කාර්යාලයේ නව කෞතුකාගාරයක් සහ ඔල්ගා උදා ivskakaya සඟරාවේ කර්තෘවරයෙකි.

බොරිස්ට තම බිරිඳව අත්හැර දැමීමට අවශ්ය නොවූ අතර ඔල්ගා සමඟ ඇති සම්බන්ධතාවය බිඳ දැමීමට නැවත නැවතත් උත්සාහ කළේය. 1949 දී, තෝරාගත් කවියා සමඟ සම්බන්ධ වීම සඳහා ඉාවින්සයා අත්අඩංගුවට ගෙන වසර 5 ක් කඳවුරට යවනු ලැබේ. මේ අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ ඔහු තම මවට සහ දරුවන්ට සහ දරුවන්ට උදව් කරයි - මූල්යමය වශයෙන් සහතික කර සහතික කරයි.

බර පරීක්ෂණ ඔහුගේ සෞඛ්යයට බලපායි. 1952 දී ඔහු හෘදයාබාධයකින් රෝහලක සිටින බව ඔහු සොයා ගනී. කඳවුරු වලින් ආපසු පැමිණි ඔල්ගා, පැස්ටර්නැක්ට නිල නොවන ලේකම්වරයෙක් සිටී. ඔහුගේ ජීවිතයේ අවසානය දක්වා ඔවුන් වෙන් වන්නේ නැත.

මරණ

සගයන්ගේ පැත්තෙන් තණකොළ සහ මහජනයා සිය සෞඛ්යයට පොරොන්දු විය. 1960 අප්රියෙල් මාසයේදී පැස්ටර්නැක් දැඩි රෝගයක් ඇතිවිය. එය ආමාශයේ මෙටාස්ටසිස් සමඟ ඔන්කොලසොම් විය. තම ඇඳ අසල රෝහලේදී සිනාඩා රාජකාරියේ යෙදී සිටී.

මැයි මස මුලත, මෙම රෝගය සුව කළ යුතු අතර, ඔබ මරණය සඳහා සූදානම් විය යුතුය. ඔහු එසේ නොකළේය. සිනායිඩා වසර 6 කට පසු ජීවිතය හැර යන අතර, මරණයට හේතුව අරම්පයට සමාන වේ.

බලධාරීන්ගේ අහිතකර ආකල්පය නොතකා, බොහෝ දෙනෙක් පැමිණියහ. ඒ අතර ඇන්ඩ්රි වොෂෙස්ෙන්ස්ස්කි, බණයිය, නාඕම් කෝර්සෝරියෝවින් සහ වෙනත් අය ද වූහ. ඔහුගේ සොහොන පෙරෙඩෙල්කිනෝ හි සුසාන භූමියේ පිහිටා ඇත. මුළු පවුලම එහි වළලනු ලැබේ. භූමදානය කරන පැස්ටර්නැක් භූමියේ ඇති ස්මාරකයේ කතුවරයා මූර්ති ශිල්පී සාරා ලෙබෙව් ය.

වැඩ සහ පොත්

• "වලාකුළු වල ද්විත්ව"
• "ළමා පෙම්වතා"
• "කතාවේ පරිච්ඡේද තුනක්"
• "ආරක්ෂක ග්රේරිය"
• "ගුවන් ගමන්"
• "දෙවන උපත"
• "ජෝර්ජියානු පද රචනය"
• "මුල් දුම්රිය මත"
• "ඇවිදින විට"
• "ඩොක්ටර් ෂිවාගෝ"
• "කවිය සහ කවි: 2 ටී"
• "මම කවි ලියන්නේ නැහැ ..."
• "තෝරාගත් කෘති"
• "දෙමාපියන්ට සහ සහෝදරියන්ට ලිපි"
• "ලිපි හුවමාරුව බොරිස් පැස්ටර්නැක්"
• "පෘථිවි ස්ක්රිප්ට්"