ਅੱਖਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ
ਐਨੀਕੇ-ਯੋਧਾ ਇਕ ਨਾਇਕ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਅਨਿਕਾ ਅਤੇ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ਗੰਦੇ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਪਾਤਰ ਦਾ ਨਾਮ ਕੋਈ ਵੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਜੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦੇ ਹਨ. ਪਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰਕ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.ਚਰਿੱਤਰ ਦਿੱਖ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ
ਰੂਸੀ ਲੋਕ ਫੋਕਲੋਰੇ ਵਿੱਚ, ਮਾਉਂਟ ਵਾਰੀਅਰ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਚਲੇ ਗਏ. 15 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਬਾਰਟੋਮਾ ਗਤਨ ਦਾ ਟਾਈਓਗ੍ਰਾੱਰਫਰ ਰਸ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਰਮਨ ਹੱਥ-ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਇਕ ਕੰਮ ਅਤੇ ਅੰਨਿਕ ਬਾਰੇ ਰੂਸੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਵਿਚ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ. ਇਹ "ly ਿੱਡ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ly ਿੱਡ ਦੇ ly ਿੱਡ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਹੈ."
XVI ਸਦੀ ਵਿਚ, ਇਹ ਟੈਕਸਟ ਰੂਸ ਵਿਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ. ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਰੀਸਾਈਕਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਕ ਨਵੇਂ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ. ਜੇ ਅਸਲ ਖਰੜੇ ਵਿਚ, ਸੰਵਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲੀ ਕੀਤੀ ਗਈ. ਨਾਲ ਹੀ, ਮੁੱਖ ਓਪਰੇਟਿੰਗ ਵਿਅਕਤੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਰੂਸੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀਗਤਤਾਪੂਰਵਕ ਹੈ.
ਇਸ ਲਈ, ਮੌਤ ਇਕ ਬਦਸੂਰਤ ਬੁੱ old ੀ woman ਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਪਤਲੀ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਚਾਨਣ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਦੀ ਹੈ. ਉਸ ਕੋਲ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਅਮੀਰ ਭਲਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰ ਨਾਇਕਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ.
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮਿਟਾਏ ਗਏ ਵਾਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਮਿਟਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਗੁਆਇਆ. ਉਹ ਤਾਕਤਵਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਮੁੱਖ ਗ਼ਲਤੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਬਲੀਅਤਾਂ ਦਾ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਤੱਥ ਵਿੱਚ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਦੇ ਖਰਚੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਇਕ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਅਨਿਕਾ-ਯੋਧਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਕੋਈ ਖਾਸ ਲੇਖਕ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ ਕੰਮ ਲੋਕ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਰੂਹਾਨੀ ਕਵਿਤਾ ਵਜੋਂ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਦਾ ਕਬਾਇਜ, ਡੂੰਘਾ ਆਰਥੋੜੌਕਸ ਭਾਗ, ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਮੌਤ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਲੱਭਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ, ਰੀਸਾਈਕਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਆਇਤ 1840 ਵਿਚ "ਪ੍ਰਚਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਕਹਾਣੀ" ਨਾਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਰੂਸੀ ਲੇਖਕ ਪੀਟਰ ਵਾਸੀਲੀਵੀਵਿਚ ਕਿਰੀਵਸਕੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਗਾਣੇ "ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ" ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ. ਇਕ ਹੋਰ ਸੰਸਕਰਣ, ਜੋ ਧਿਆਨ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ, ਉਹ 1860 ਵਿਚ ਪੈਵਲ ਨੀਬੋਲੇਵਿਚ ਰਾਇਬਨੀਕੋਵ ਦੁਆਰਾ ਛਾਪਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਇਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਸਭ ਤੋਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਜਰਮਨ ਸਰੋਤ ਹੈ.
ਨਾਮ ਯੋਧਾ ਦਾ ਮੁੱ ory ਰੀਅਰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ. ਸਹੀ 2 ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰੋ. ਪਹਿਲਾਂ ਦੂਸਰੇ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਹੇਨਾਇਨ, ਬਾਈਜੈਂਟਨ ਯੋਧੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਇਸਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ. ਇਹ ਪਾਤਰ ਅਕਸਰ "ਅਨਿਕਿਟੋਸ" ਸ਼ਬਦ ਦੁਆਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅਜਿੱਤ.
ਅਨਿਕਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਸਲੈਂਸ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਰਸ਼ੀਅਨ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਨਾਇਕ ਹਾਰ ਗਿਆ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜੇ ਡਿਡੀਨੀਸ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਯੋਗ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵਚਨਬੱਧ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਨਿਕਾ ਲੁੱਟ ਅਤੇ ਕੂੜੇਦਾਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ.
ਦੂਜਾ ਸੰਸਕਰਣ ਜਿੱਤ ਨਿਕ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨੀ ਦੇਵੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਕਣ "ਏ" ਨੂੰ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਅਗੇਤਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ "ਨਹੀਂ". ਇਸ ਅਨੁਸਾਰ, "ਏ-ਐਨਿਕਾ" - ਜਿੱਤ ਦਾ ਵਿਰੋਧ, ਹਾਰ ਨਾਲ ਪਛਾਣਨਾ. ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਅਰਥ "ਅਜਿੱਤ" ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੇਈਮਾਨੀ ਯੋਧ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵਿਅੰਗ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਅਕਸ ਛਾਤੀਆਂ 'ਤੇ ਲਿਥੋਗ੍ਰਾਫਿਕ in ੰਗ ਨਾਲ ਛਾਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਸ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਸੋਗ ਯੋਧਾ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਛੋਟੇ ਟੈਕਸਟ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਬਲੇਡਜ਼ ਦਾ ਪਲਾਟ xviii-xix ਸਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ, ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬੁਲੇਂਸਾਂ ਲਈ ਅਧਾਰ ਬਣਦਾ ਹੈ.
ਅਨੀਕਾ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਸ ਤੱਥ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਹਿੰਮਤ, loose ਿੱਲੀ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਾਇਆ. ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਇਕ ਸਕਾਈਥ ਨਾਲ ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸ ਨੇ "ਹੀਰੋ" ਕੀਤਾ. ਅਕਸਰ, ਇਕ ਹੋਰ ਰੰਗੀਨ ਚਰਿੱਤਰ ਉਸ ਵਕਤ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ - ਪਾਰਸਲੇ, ਜਿਸ ਨੇ ਭਿਆਨਕ ਬੁੱ old ੇ woman ਰਤ ਨੂੰ ਇਕ ਸੋਟੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਕੱ .ਿਆ.
ਬਾਇਓਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਯੋਧਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ
ਰੂਸੀ ਲੋਕ ਗਾਤਰਡ ਵਿਚ, ਕਥਾ ਯੋਧਾ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੱਦੀ ਧਰਤੀ, ਕਮਜ਼ੋਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਚਰਚਾਂ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ, ਆਮ ਵਾਂਗ, ਸਾਰੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦੇ "ਸ਼ੋਸ਼ਣ" ਨਾਲ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ.
ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਥੇ ਇਕ ਬਦਸੂਰਤ ਬੁੱ old ਾ woman ਰਤ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਭਚਾਸ ਲਈ ਬੇਨਕਾਬ ਕਰਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਬੇਕਾਬੂ ਦਾ ਯੋਧਾ ਜੋ ਮੌਤ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੈ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕਰਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੈ, ਅਨਿਕਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਾਲ.
ਯੋਧਾ ਹਥਿਆਰ ਬਾਹਰ ਕੱ .ਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੌਤ ਉਸ ਨੂੰ ਅਦਿੱਖ ਆਵਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਇੱਥੇ ਹੀਰੋ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਕੀ ਸਮੇਂ ਲਈ "ਸੌਦਾ" ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ. ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਦੌਲਤ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ. Anika ਚਰਚ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਆਈਕਾਨ ਨੂੰ ਲਟਕਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕ ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੇ, ਪਰ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਹੈ.
ਯੋਧਾ ਦੀ ਸੋਗ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ ਆਖਰੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਪਿਤਾ-ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਮੌਤ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਤੋਬਾ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਲਾਂ ਲਈ ਪਰਦੇਸੀ ਹੈ. ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਬੋਗਰਤੀਆ ਇਕ ਵਾਧੂ ਘੰਟਾ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਪਾਤਰ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸਮੀਕਰਨ ਦਾ ਅਧਾਰ ਬਣ ਗਈ: "ਖੁਸ਼ਕੀ-ਯੋਧਾ ਹਾਂ ਹਾਂ ਸਿਪ" ਸੀ. " "ਖੁਸ਼ਕ-ਯੋਧਾ" ਦਾ ਮੁੱਲ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਤੱਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ. ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਲੁਕਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਭਾਸ਼ਾਈ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਧੂਹੀ-ਰਹਿਤ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ. ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਲਈ, "ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਕੌਣ ਖੈਰ" ਨਿਕੋਲਾਈ ਨੇਕਰੋਸੋਵ ਲਿਖਦਾ ਹੈ:
ਓ, ਤੁਸੀਂ, ਅਨਾਰੀ-ਯੋਧੇ! ਪੁਰਾਣੇ ਆਦਮੀ ਨਾਲ, women ਰਤਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣੇ ਲੜਦੇ ਹੋ!ਹਵਾਲੇ
ਮੈਂ ਮੌਤ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹਟਦਾ: ਲੜਾਈ ਦੇ ਇੱਜੜ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ, ਤੁਸੀਂ, ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਸੱਖ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਸਵਾਰ ਹਾਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਖਜ਼ਾਨਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਾਂਗਾ - ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿਵਾਂਗਾ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿਵਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਾਂਗਾ, ਮੈਂ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਰੀ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ.ਕਿਤਾਬਚਾ
- "ਖੁਸ਼ਕੀ-ਯੋਧਾ ਅਤੇ ਮੌਤ"