Biografie
Eleanor Malperin, bekend bij de echte kenners van vreemd proza onder de naam van de bar van Gal, wordt nog steeds beschouwd als een van de beste vertaler van de werken van Alber Kama, Richard Oldington, Antoine de Saint-Exupery en James Aldrjj van Frans en Engels naar modern Russisch.Literaire criticus en redacteur van een dozijn beroemde Romanov ontwikkelde zijn eigen principes van het werken met de tekst en publiceerden in 1972 het boek "het woord van leven en dood. (Van de "kleine prins" naar het "schip van dwazen") ", dat nu een relevante leerhandleiding is en de belangrijkste punten van de theorie van de vertaling omvat.
Jeugd en jeugd
Eleanor YakoVlevna Galperin werd geboren in Odessa op 27 april 1912 in de familie van goed opgeleide Russische intellectuelen. De vader van Jacob Isaakovich, een joodse therapeut van de Joodse nationaliteit, had een uitgebreide praktijk die de naaste verwanten toestond om naar Moskou te verhuizen.
Na arrestaties in 1937 en 1950 viel de ontrouwbaarheid van de onbetrouwbaarheid op het hele geslacht van Halperin en kostte Moeder Frederica Aleksandrovna veel moeite om een baan te krijgen in het commissariaat van de Sovjet-mensen van financiën en de dochter in het Moskou-redactioneel en publishing-instituut te bepalen.
Wanneer de onderwijsinstelling ontbonden, schakelde Eleanora over naar een universiteit die gespecialiseerd is in pedagogiek en nam de studie van buitenlandse literatuur in, evenwijdig aan het beheersen van Engels en Frans.
Creativiteit van jeugd was gefascineerd door Halperin, en als schoolmeisje schreef ze een paar gedichten. In de studentenjaren, voortgezet de literaire experimenten, begon het meisje het schrijven van het proza en konden de jaren dertig zijn eigen werk in populaire printpublicaties publiceren.
In Graduate School verdedigde Eleanor zijn proefschrift, die wordt gedekt door de biografie en creativiteit van de Franse dichter Artur Rembo en in de status van een opgeleide auteur te verschijnen in tijdschriften met artikelen over klassieke en moderne buitenlandse literatuur.
Vóór het begin van de Grote Patriottische Oorlog begon een meisje dat in publicaties de alias van Nora Gal, het redactionele kantoor van het tijdschrift "Buitenlandse literatuur" is geïnstrueerd om een artikel te schrijven over het nieuwe product van Antoine de Saint-Exupery "Planet van mensen". Vanwege de plotselinge aanval van de fascisten, werd het werk niet gepubliceerd, maar het meisje bleef onder een sterke indruk van de lees en bleef in afwachting van de nieuwe boeken van de Franse auteur.
Vertalingen en bewerking
De situatie was ernstig, en om geld te verdienen, werkte Nora in het drukinstituut en de leslocatie en seminars op buitenlandse literatuur van de 20e eeuw. In zijn vrije tijd leest ze, zonder de capaciteiten van de polyglot te bezitten, de originele boeken en vertaald ze in het Russisch met het woordenboek. Weet niet zeker in zijn eigen talent, de Gal toonde deze in het begin niet aan iemand, en ze stuffen in de tafelkast voor een lange tijd.De situatie is veranderd nadat Nores het Franse boek "Little Prince" gaf, waarvan de auteur ooit de jonge leraar heeft gefascineerd. Na het lezen van het werk maakte Gal in een korte periode een literaire vertaling en na een paar weken toonde een concept van een hechte vriendin.
De algemene inspanningen van de vrouw werden bewerkt door toonaangevende literaire tijdschriften, maar vóór 1959 wilde niemand het werk van Eleanora afdrukken. Pas nadat de Gal een professionele vertaler en burgers van de USSR werd geworden met zijn hulp, lees de boeken van Engelse, Amerikaanse en Franse auteurs, "Little Prince" gepubliceerd, rekening houdend met alle vereisten en wensen van het gat.
In de loop van de tijd begon de professionele schrijver zelf de werken te kiezen en stopte met het uitvoeren van bestellingen van boekuitgevers, kranten en tijdschriften. Geef de voorkeur aan modern werk met een spannend verhaal, Gal vertaalde de verhalen van de beroemde Schepper "boven de taart" Jerome D. Sallinger, het verhaal van de kleine bekende schrijver Harper Lee "Kill Mockingbird" en tientallen fantastische boeken van populaire buitenlandse auteurs.
Natuurlijk, niet al het werk van de zakuitgevers werden onmiddellijk afgedrukt, sommige romans voor een lange tijd stof in de planken voordat Sovjet mensen de kans kregen om ze te lezen. Dergelijk lot leed het "schip van de dwazen" Catherine Ann Porter, "Krysolova" Nevila dicht, "houd je van Brahms?" Francoise Sagan en "Diaries" Roman Rollan.
Het was veel beter over de zaak met boeken voor kinderen en volwassenen, waarin Gal met succes fundamentele bewerkingsbeginselen heeft toegepast. Uitgevers brachten graag de romans van Alexander Duma uit, Theodore Droger, Hoofd Reed en Herbert Wells, die door de hand van de reeds beroemde vertaler passeerden.
De geaccumuleerde ervaring van Nora werd onderworpen aan pijnsterkteanalyse en in 1972 werkte het werk op theoretische arbeid, bekend als het "Woord of Living and Dead". Daarin leidde Eleanor voorbeelden van goed en onjuist werk met het taalkundige materiaal en protesteerden tegen het gebruik van het kantoor en ongepaste vreemde woorden.
De eerste editie was wijdverspreid en werd gedeeltelijk afgedrukt in het tijdschrift "Science and Life". De GAL heeft echter niet ophouden en in 1979 heeft lezers een nieuwe versie geïntroduceerd, aangevuld met het hoofdstuk "Wizards". Bekijken door Matrai-literatuur Evgenia Davydovna Kalashnikova, Natalia Albertovna Volgin, Nina Leonidovna Daurosaes en anderen benadrukte de auteur de natuurlijke eenvoud van Russische en workshopwerk met "spreken" eigen zelfstandige naamwoorden.
Als gevolg hiervan werd het boek een desktop-voordeel voor beginnersvertalers en werd 8 keer herdrukt tot 2015. In de nieuwste opties verschenen nieuwe toevoegingen en het artikel was opgenomen in het werk van Julian's "Three Cami", het analyseren van de literaire ervaring van Halperina, en het biografische essay van Risa Oblon, die vertelde over het persoonlijke leven en het werk van de Hoofdauteur.
Priveleven
Nora Gal heeft een lang, maar eerder eenzaam leven gewoond en slechts één dag was getrouwd. Het is gekozen, was de jonge filoloog Boris Kuzmin, die semi-disperseert zichzelf noemde zichzelf een directe afstammeling van Walter Scott.
Vóór het begin van de Grote Patriottische Oorlog legaliseerden de minnaars de relatie en al snel na deze Nora gaf de dochter Edward. Deze ongebruikelijke naam meisje ontving ter ere van de goede vriend Edward Kabalevskaya, en een grap verscheen onmiddellijk in de literaire samenleving die de oudere en de jongste eddy worden omringd.
Na de dood van een man, geschoten door de fascisten in veldslagen in de buurt van Smolensk in 1943, bracht Gal alleen een klein kind op en verdiende geld om lezingen te geven en praktische training uit te voeren.
Word een beroemde vertaler, nora geregeld in de gemeenschappelijke dienst van Moskou en slechts een dozijn jaar oud kan zijn eigen appartement verdienen. Financiële welzijn heeft de vrouw niet ontspannen, werkte nog steeds om 14 uur per dag met een pauze voor slaap en korte wandelingen.
De dochter, opgevoed in een dergelijke situatie, kon de schoppende creatieve geest niet binnendringen en aan het einde van het pedagogisch instituut werd de redacteur, kritiek en lid van het team van het literaire tijdschrift.
Dood
Nora Gal werd niet 23 juli 1991, en op verzoek van familieleden werd de reden voor haar dood niet bekendgemaakt.Ter herinnering aan de beroemde vertaler brachten collega's en fans een verzameling met herinneringen, artikelen, verzen, brieven en bibliografie, en in 2012 werden de erfgenamen van Edward en Dmitry Kuzmina vastgesteld door de prijs van de Gal Nora, overgedragen aan de auteurs van de beste Engels-Russisch vertaling van kleine proza XX-XXI eeuwen.
Bibliografie
- 1935 - "Tale of Friends"
- 1936 - "Dood of Hero" R. Koldington "(artikel)
- 1938 - "Frankrijk Ellens" (artikel)
- 1945 - "Wat is beledigd door Sonya S.?" (artikel)
- 1959 - "Gevoel van het partnerschap" (artikel)
- 1960 - "boven het mogelijke" (artikel)
- 1963 - Antoine de Saint-Exupery (artikel)
- 1972 - "Woord leven en dood"
- 1973 - "op de messen" (artikel)
- 1975 - "en over het kantoor" (artikel)
- 1991 - "School of Cashkin" (artikel)
Vertalingen
- Ray Bradbury "Shore bij Sunset", "Concrete Mixer"
- Jack London "parels parels", "een avontuur in de lucht oceaan"
- Charles Dickens "geobsedeerd of een spookdeal"
- Herbert Wells "Food of the Gods"
- Edgar Allan op de "Frog", "Fall House of Ashers"
- Colin McCalow "zingen in een doornen"
- Catherine Ann Porter "Ship Fools"
- Richard Oldington "Death of Hero"
- Antoine de Saint-Exupery "Little Prince", "Planet of People"
- Albert Cami "Stying"