ຊີວະປະຫວັດ
Boris Leonidovich Pasternak ແມ່ນຫນຶ່ງໃນບັນດາອາຈານຫນຶ່ງຂອງຄໍາສັບທີ່ໄດ້ຮັບລາງວັນໂນແບລ. ບົດກະວີແລະການແປພາສາຂອງລາວໄດ້ເຂົ້າກອງທຶນ Golden ຂອງວັນນະຄະດີພາສາລັດເຊຍແລະຕ່າງປະເທດ.
Boris Pasternak ເກີດໃນວັນທີ 29 ມັງກອນ, 1890 ໃນມອດໂກໃນມົສກູຢູ່ໃນຄອບຄົວທີ່ສະຫຼາດ. ແມ່ - Pianist, ເຊິ່ງອາຊີບໃດທີ່ເລີ່ມຕົ້ນໃນ Odessa, ບ່ອນທີ່ຄອບຄົວໄດ້ຍ້າຍກ່ອນການກໍາເນີດຂອງ Boris. ພໍ່ແມ່ນນັກສິລະປິນແລະເປັນສະມາຊິກຂອງສະພາສິລະປະສາດ. ບາງຮູບແຕ້ມຂອງລາວໄດ້ມາໂດຍຜູ້ອຸປະຖໍາທີ່ມີຊື່ສຽງສໍາລັບຫ້ອງສະແດງ tretyakov. ພໍ່ຂອງ Boris ແມ່ນເພື່ອນມິດກັບ Lvom Nikolayevich Tolstoy ແລະມີສ່ວນຮ່ວມໃນການສະແດງປຶ້ມຂອງລາວ. Boris ແມ່ນລູກຊາຍກົກ, ຫລັງຈາກລາວ, ອີກສາມຄົນໄດ້ປະກົດຕົວໃນຄອບຄົວ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ເດັກນ້ອຍ, ນັກກະວີອ້ອມຮອບບັນຍາກາດທີ່ສ້າງສັນ. ເຮືອນຂອງພໍ່ແມ່ໄດ້ຖືກເປີດສໍາລັບນັກສະເຫຼີມສະຫຼອງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ບຸກຄົນທົ່ວໄປທີ່ຕ້ອງການໃນນັ້ນແມ່ນສິງໂຕຂອງ Scriabin ແລະ Rakhmaninov, ນັກສິລະປິນຂອງ Ivanov, Polenov, Pole, GeStorov, Levitan ແລະບຸກຄະລິກກະພາບທີ່ມີຊື່ສຽງອື່ນໆ. ການສື່ສານກັບພວກເຂົາບໍ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ນັກກະວີໃນອະນາຄົດ.
ຜູ້ເປັນຜູ້ຊາຍໃຫຍ່ສໍາລັບເດັກຊາຍແມ່ນ Scriabin, ພາຍໃຕ້ອິດທິພົນຂອງນັກປະພັນເປັນເວລາດົນນານທີ່ລາວໄດ້ຝັນຢາກໄປໃນຂັ້ນຕອນຂອງຄູຂອງລາວ. Boris ຮຽນຮູ້ທີ່ສົມບູນແບບ, ຈົບຫ້ອງອອກກໍາລັງກາຍດ້ວຍຫຼຽນຄໍາ. ໃນຂະຫນານຮຽນຢູ່ໃນຜູ້ອະນຸລັກຮັກສາ.
ໃນຊີວະປະຫວັດຂອງ Pastroundak, ມີສະຖານະການທີ່ຊ້ໍາແລ້ວຊ້ໍາອີກໃນເວລາທີ່ລາວຕ້ອງເລືອກ, ແລະທາງເລືອກນີ້ມັກຈະສັບຊ້ອນ. ການຕັດສິນໃຈຄັ້ງທໍາອິດແມ່ນການປະຕິເສດຂອງອາຊີບດົນຕີ. ຫລັງຈາກຫລາຍປີ, ລາວໄດ້ອະທິບາຍສະຖານະການນີ້ໃນເມື່ອບໍ່ມີການໄຕ່ສວນຢ່າງແທ້ຈິງ. ມີຈຸດປະສົງແລະມີປະສິດທິພາບ, ທຸກສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ເຮັດ, ໄດ້ນໍາເອົາຄວາມສົມບູນແບບຢ່າງແນ່ນອນ. Boris ຮູ້ວ່າ, ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຮັກດົນຕີທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ, ລາວບໍ່ສາມາດບັນລຸຄວາມສູງຂອງລາວຢູ່ສະຫນາມດົນຕີ.
ໃນປີ 1908, ມັນກາຍເປັນນັກຮຽນຂອງມະຫາວິທະຍາໄລ Jurfak Moscow, ປີຕໍ່ມາໄດ້ແປເປັນພະແນກປັດຊະຍາ. ອີງຕາມທຸກວິຊາ, ລາວມີການຄາດຄະເນທີ່ສະຫງ່າງາມ, ແລະໃນປີ 1912 ລາວເຂົ້າໄປໃນມະຫາວິທະຍາໄລ Margburg. ໃນປະເທດເຢຍລະມັນ, pasterakak ຄາດຄະເນການເຮັດວຽກທີ່ປະສົບຜົນສໍາເລັດ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຄາດຫວັງທີ່ຈະແຈ້ງໃຫ້ກາຍເປັນນັກກະວີ, ແລະບໍ່ແມ່ນນັກປັດຊະຍາ.
ຂັ້ນຕອນທໍາອິດໃນຄວາມຄິດສ້າງສັນ
ຕົວຢ່າງຂອງ Pen ຕົກສໍາລັບປີ 1910. ບົດກະວີທໍາອິດຂອງລາວແມ່ນຂຽນພາຍໃຕ້ຄວາມປະທັບໃຈຂອງການເດີນທາງກັບຄອບຄົວຂອງລາວໄປທີ່ Venice ແລະການປະຕິເສດຂອງເດັກຍິງທີ່ຮັກ, ຜູ້ທີ່ລາວສະເຫນີ. ເພື່ອນຮ່ວມງານຂອງລາວໄດ້ຂຽນວ່າໃນຮູບຮ່າງມັນແມ່ນບົດກະວີຂອງເດັກນ້ອຍ, ແຕ່ໃນຄວາມຫມາຍທີ່ມີຄວາມຫມາຍຫຼາຍ. ຫລັງຈາກກັບໄປມົສກູ, ມັນຈະກາຍເປັນງານລ້ຽງທີ່ເປັນວົງການວັນນະຄະດີ "ເນື້ອເພງ" ແລະ "Musaget", ບ່ອນທີ່ລາວອ່ານບົດກະວີຂອງລາວ. ໃນຕອນທໍາອິດ, ສັນຍາລັກແລະອະນາຄົດຂອງລາວຫມາຍຄວາມວ່າລາວຕໍ່ມາລາວເລືອກເສັ້ນທາງທີ່ເປັນເອກະລາດຂອງສະມາຄົມວັນນະຄະດີໃດໆ.
ປີ 1913-1914 - ປີແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍເຫດການທີ່ສ້າງສັນຫຼາຍ. ຫຼາຍບົດກະວີຂອງລາວໄດ້ຖືກຈັດພີມມາ, ການລວບລວມບົດກະວີ "ຄູ່ແຝດໃນເມຄ" ອອກມາ. ແຕ່ນັກກະວີກໍາລັງຮຽກຮ້ອງຕໍ່ຕົນເອງ, ລາວຖືວ່າການສ້າງຂອງລາວບໍ່ພຽງພໍ. ໃນປີ 1914, ລາວໄດ້ພົບກັບ Mayakovsky, ເຊິ່ງມີອິດທິພົນຫລາຍຕໍ່ Pasterak ກ່ຽວກັບ Pasternak.
ໃນປີ 1916, Pascalo ໃນແຂວງ Perm, ໃນບ້ານ Urerm, ໃນບ້ານ Urerm, Villa Vsevolo-Vilva, ບ່ອນທີ່ລາວໄດ້ຖືກເຊີນໂດຍຜູ້ຈັດການສານເຄມີ Boris Zbarky. ເຮັດວຽກຢູ່ໃນຫ້ອງການຜູ້ຊ່ວຍໃນການສື່ສານທາງທຸລະກິດແລະມີສ່ວນຮ່ວມໃນການລາຍງານການຄ້າແລະການເງິນ. ອີງຕາມຄວາມຄິດເຫັນທີ່ແຜ່ຂະຫຍາຍ, Yuurchatin ຈາກນະວະນິຍາຍທີ່ມີຊື່ສຽງ "ດຣ. Zhivago" ແມ່ນຕົ້ນແບບຂອງ Perm. ຢ້ຽມຢາມຕົ້ນໄມ້ຊະນິດຫນຶ່ງຂອງໂຊດາ soda ທີ່ Kame. ພາຍໃຕ້ຄວາມປະທັບໃຈຂອງສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ເຫັນຢູ່ໃນຈົດຫມາຍເຖິງ S. P. Bobrov ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຕົ້ນໄມ້ຕົວຢ່າງແລະສ້າງພາຍໃຕ້ບ້ານຕົວຢ່າງຂອງເອີຣົບ "ປະເທດແບນຊິກສາລີ".
ການສ້າງ
ຄວາມຄິດສ້າງສັນແມ່ນຂະບວນການທີ່ຫນ້າຕື່ນຕາຕື່ນໃຈ. ສໍາລັບບາງຄົນ, ມັນແມ່ນຄວາມສະຫວ່າງແລະມ່ວນຊື່ນ, ສໍາລັບຄົນອື່ນ - ການເຮັດວຽກຫນັກ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ບັນລຸເປົ້າຫມາຍທີ່ຈະບັນລຸເປົ້າຫມາຍແລະບັນລຸເປົ້າຫມາຍທີ່ດີເລີດ. Boris ເປັນຂອງປະເພດທີສອງຂອງປະຊາຊົນ. ຈາກວຽກງານຫຼາຍຢ່າງ, ປະໂຫຍກ honing ຢ່າງລະອຽດແລະ rhymes. ການເກັບກໍາ "ເອື້ອຍຂອງຂ້ອຍແມ່ນຊີວິດ", ເຊິ່ງອອກມາໃນປີ 1922, ລາວຖືວ່າຜົນສໍາເລັດຄັ້ງທໍາອິດຂອງລາວຢູ່ໃນສະຫນາມວັນນະຄະດີ.
ຫນ້າສົນໃຈ, ແມ່ນແຕ່ຄວາມເປັນຈິງທີ່ຢາກຮູ້ກ່ຽວກັບຊີວະປະຫວັດແມ່ນຄວາມສໍາພັນຂອງລາວກັບ Sergey Yesenin, ຜູ້ທີ່ບໍ່ມັກວຽກຂອງ pastonak. ບົນພື້ນຖານນີ້, ຄວາມສໍາພັນຂອງພວກເຂົາໄດ້ກາຍເປັນການປະເຊີນຫນ້າເປີດ. ເມື່ອການຕໍ່ສູ້ໄດ້ເກີດຂື້ນລະຫວ່າງນັກກະວີ. ມີຄວາມຊົງຈໍາທີ່ຫນ້າສົນໃຈຂອງ Katheva, ໃນນັ້ນ Yesenina ລາວເອີ້ນວ່າ "korolevich", ແລະ pastonak "Milat".
"korolovyza ໄດ້ຈັດງານກັບເຕົ້ານົມທີ່ມີສະຕິປັນຍາດ້ວຍມືຫນຶ່ງ, ແລະອີກດ້ານຫນຶ່ງໄດ້ພະຍາຍາມໃຫ້ ດ້ວຍປຸ່ມກັດດ້ວຍປຸ່ມທີ່ບໍ່ມີປະສິດຕິພາບ, ລາວໄດ້ຖືກປັບປຸງໃຫ້ຄລິກໃສ່ korivichy fist ໃນ Scarlet ທີ່ລາວບໍ່ສາມາດປະສົບຜົນສໍາເລັດໄດ້. "ໃນຊຸມປີ 1920 ມີຫລາຍເຫດການທີ່ສໍາຄັນ: ການອົບພະຍົບຂອງພໍ່ແມ່, ການແຕ່ງງານຂອງ Evgenia Lurie, ການທົດແທນການເກັບກໍາຂໍ້ມູນແລະບົດກະວີໃຫມ່.
ສິດອໍານາດໂຊວຽດ
ໃນຕົ້ນຊຸມປີ 1930, pasterak ແລະວຽກງານຂອງລາວຮັບຮູ້ພະລັງງານ. ການລວບລວມຂໍ້ມູນຂອງ poems ແມ່ນຖືກພິມຄືນປະຈໍາປີ, ໃນປີ 1934 ລາວເວົ້າດ້ວຍການປາກເວົ້າທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຂອງສະຫະພາບ. ມັນໄດ້ຖືກພິຈາລະນາເປັນນັກກະວີທີ່ດີທີ່ສຸດໃນປະເທດໂຊວຽດ. ໃນປີ 1935 ມັນໄປປາຣີໃຫ້ກັບກອງປະຊຸມສາກົນຂອງນັກຂຽນ. ການແບ່ງປັນປະສາດເກີດຂື້ນໃນການເດີນທາງ, ນັກຂຽນຈົ່ມກ່ຽວກັບການນອນຫຼັບແລະເສັ້ນປະສາດທີ່ຫນ້າເສົ້າໃຈ.
ໃນປີດຽວກັນ, Pasternak ທີ່ຢືນຢູ່ສໍາລັບລູກຊາຍແລະຜົວຂອງນາງ, Anna akhmatova, ແລະຖືກປ່ອຍຕົວ, ແລະອອກຈາກຈົດຫມາຍຂອງລາວ. ໃນຄວາມກະຕັນຍູໃນເດືອນທັນວາປີ 1935, ນັກກະວີສົ່ງ Stalin ເປັນຂອງຂວັນທີ່ເປັນປື້ມທີ່ມີການແປພາສາຂອງນັກກະວີຂອງ Georgian. ໃນຈົດຫມາຍສະມາຊິກທີ່ມາພ້ອມ, ລາວຂອບໃຈສໍາລັບ "ການອິດສະລະພາບຂອງການປົດປ່ອຍຟ້າຜ່າ Akhmatova."
ໃນເດືອນມັງກອນປີ 1936, ການພິມເຜີຍແຜ່ສອງບົດກະວີຂອງລາວ, ເຊິ່ງລາວຊົມເຊີຍ I. V. Stalin. ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມພະຍາຍາມ, ອໍານາດຂອງປະຊາຊົນບໍ່ໄດ້ໃຫ້ອະໄພໃນການອ້ອນວອນຂອງລາວສໍາລັບຍາດພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຂົາ Ankhmatova, ພ້ອມທັງການປ້ອງກັນຂອງ gumilyov ແລະ Mandelstam. ໃນປີ 1936 ມັນໄດ້ຖືກໂຍກຍ້າຍອອກຈາກວັນນະຄະດີ, ຖືກກ່າວຫາວ່າຫ່າງໄກຈາກຊີວິດແລະຄວາມຜິດພາດຂອງໂລກ.
ການແປພາສາ
Pasterak ໄດ້ຮັບຊື່ສຽງຂອງລາວບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນນັກກະວີເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນແມ່ບົດຂອງການແປບົດກະວີຕ່າງປະເທດ. ໃນທ້າຍຊຸມປີ 1930, ອັດຕາສ່ວນຂອງການນໍາພາຂອງປະເທດກໍາລັງປ່ຽນແປງກັບບຸກຄະລິກກະພາບຂອງລາວ, ວຽກງານບໍ່ໄດ້ຖືກພິມຄືນ, ແລະມັນກໍ່ຍັງບໍ່ມີຊີວິດການເປັນຢູ່. ສິ່ງນີ້ບັງຄັບໃຫ້ນັກກະວີເພື່ອກ່າວເຖິງການແປ. ສໍາລັບພວກເຂົາ, pasternak ຫມາຍເຖິງວຽກງານສິລະປະທີ່ພຽງພໍຂອງຕົວເອງ. ເຫມາະສໍາລັບເຮັດວຽກກັບການດູແລພິເສດ, ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ມັນສົມບູນແບບ.ມັນເລີ່ມຕົ້ນເຮັດວຽກກ່ຽວກັບການແປພາສາໃນປີ 1936, ໃນປະເທດໃນ Peredelkino. ການດໍາເນີນຄະດີ Pasternak ແມ່ນຖືວ່າເປັນຕົ້ນກໍາເນີດຕົ້ນສະບັບເທົ່າທຽມກັນຂອງວຽກງານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ການໂອນຍ້າຍກາຍເປັນເພາະວ່າລາວບໍ່ພຽງແຕ່ມີໂອກາດທີ່ຈະມີຄອບຄົວໃນເງື່ອນໄຂຂອງການຂົ່ມເຫັງ, ແຕ່ຍັງເປັນວິທີທີ່ຈະປະຕິບັດຕົວເອງ. ການແປພາສາຂອງ Shakespeare ທີ່ເຮັດໂດຍ Boris Pasternak ກາຍເປັນແບບເກົ່າແກ່.
ສົງຄາມ
ເປັນຜົນມາຈາກການບາດເຈັບຂອງເດັກ, ມັນບໍ່ແມ່ນຂຶ້ນກັບການລະດົມ. ສູນເສຍໄປໃຫ້ຜູ້ຊາຍກໍ່ບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້. ສິ້ນສຸດລົງຫລັກສູດ, ໄດ້ຮັບສະຖານະພາບຂອງນັກຂ່າວທະຫານແລະໄປທາງຫນ້າ. ຫຼັງຈາກກັບຄືນ, ມັນສ້າງວົງຈອນຂອງບົດກະວີເນື້ອຫາຂອງ patriotic.
ໃນຊຸມປີຫລັງສົງຄາມ, ມັນກໍ່ເຮັດວຽກຫຼາຍ, ໄດ້ຮັບການໂຕ້ຕອບກັບການແປພາສາ, ຍ້ອນວ່າມັນຍັງຄົງເປັນລາຍໄດ້ເທົ່ານັ້ນ. ບົດກະວີທີ່ຂຽນອອກມາເລັກຫນ້ອຍ - ທຸກໆເວລາຂອງລາວໃຊ້ສໍາລັບການແປແລະການຂຽນນະວະນິຍາຍໃຫມ່, ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບການແປພາສາຂອງ "FAUust" Goethe.
"ດຣ. Zhivago" ແລະຫຍ້າ
ປື້ມທີ່ວ່າ "ດຣ. Zhivago" ແມ່ນຫນຶ່ງໃນບັນດາຜົນງານທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງນັກກະວີທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນທີ່ສຸດ, ໃນຫຼາຍວິທີທີ່ມັນເປັນນິຍາຍທີ່ເປັນປະຈໍາ, ໃນໄລຍະ pastonak ເປັນເວລາສິບປີ. ຕົ້ນແບບຂອງລັກສະນະຕົ້ນຕໍຂອງນະວະນິຍາຍແມ່ນພັນລະຍາຂອງລາວ zinaida pasterak (nigauz). ຫຼັງຈາກຮູບລັກສະນະຂອງ Olga Ivinskaya ໃນຊີວິດຂອງລາວ, ດົນຕີໃຫມ່ຂອງນັກກະວີ, ເຮັດວຽກຢູ່ປື້ມໄດ້ໄວຫຼາຍ.
ການບັນຍາຍຂອງນະວະນິຍາຍເລີ່ມຕົ້ນຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນສະຕະວັດແລະຈົບລົງດ້ວຍສົງຄາມຮັກຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ຊື່ຂອງປື້ມດັ່ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຂຽນມັນ. ທໍາອິດນາງໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າ "ເດັກຊາຍແລະເດັກຍິງ", ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ທຽນໄຂຂອງ "ທຽນໄຂຂອງຖືກໄຟໄຫມ້" ແລະ "ບໍ່ມີຄວາມຕາຍ."
ສໍາລັບເລື່ອງທີ່ແທ້ຈິງແລະການເບິ່ງເຫດການຂອງລາວໃນປີເຫຼົ່ານັ້ນ, ນັກຂຽນໄດ້ຮັບບາດເຈັບທີ່ໂຫດຮ້າຍ, ແລະດຣ. Zhivago ບໍ່ໄດ້ຖືກຮັບຮູ້ວ່າເປັນຜູ້ນໍາຂອງປະເທດ. ໃນສະຫະພາບໂຊວຽດ, ນະວະນິຍາຍບໍ່ໄດ້ພິມ, ແຕ່ກຽດສັກສີຂອງລາວໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ຈັດພີມມາຢູ່ໃນອິຕາລີໃນປີ 1957 ຄົນໂຣມັນ "ດຣ. Zhivago" ໄດ້ຮັບການທົບທວນຄວາມກະຕືລືລົ້ນຂອງຜູ້ອ່ານແລະກາຍເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ແທ້ຈິງ.
ໃນປີ 1958, ລາງວັນໂນເບວແມ່ນໄດ້ຮັບລາງວັນ pasternak. ນະວະນິຍາຍໄດ້ຖືກແປເປັນພາສາຂອງປະເທດທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະໃຊ້ກັບສັນຕິພາບ, ຈັດພີມມາໃນປະເທດເຢຍລະມັນແລະ Holland. ເຈົ້າຫນ້າທີ່ Soviet ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄວາມພະຍາຍາມຊ້ໍາແລ້ວຊ້ໍາອີກທີ່ຈະເອົາຫນັງສືໃບລານອອກມາເລື້ອຍໆແລະຫ້າມປື້ມ, ແຕ່ວ່າມັນໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍຂຶ້ນ.
ການຮັບຮູ້ຂອງພອນສະຫວັນຂອງນັກຂຽນໂດຍຊຸມຊົນໂລກກາຍເປັນຄວາມສຸກແລະຄວາມໂສກເສົ້າທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນເວລາດຽວກັນ. ການບາດເຈັບທີ່ເພີ່ມຂື້ນບໍ່ພຽງແຕ່ອໍານາດ, ແຕ່ຍັງມີເພື່ອນຮ່ວມງານ. ການຊຸມນຸມທີ່ເຂົ້າເຖິງໄດ້ຢູ່ໂຮງງານ, ໃນສະຖາບັນ, ໃນສະຫະພັນສ້າງສັນແລະໃນອົງກອນອື່ນໆ. ຕົວອັກສອນລວມແມ່ນຖືກແຕ້ມດ້ວຍຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການທີ່ຈະລົງໂທດຜູ້ກະຊິດ stubble.
ພວກເຂົາໄດ້ສະເຫນີໃຫ້ສົ່ງມັນອອກຈາກປະເທດ, ແຕ່ນັກກະວີບໍ່ໄດ້ຈິນຕະນາການຕົວເອງໂດຍບໍ່ມີບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງລາວ. ລາວສະແດງປະສົບການທີ່ຂົມຂື່ນໃນໄລຍະນີ້ໃນບົດກະວີລາງວັນໂນເບວ (1959), , ພາຍໃຕ້ຄວາມກົດດັນຂອງການໂຄສະນາຂອງມວນຊົນຈາກລາງວັນ, ລາວໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ປະຕິເສດ, ແລະລາວເກືອບຈະຖືກກ່າວຫາວ່າການກະບົດກັບຂໍ້ກ່າວຫາ. Boris Leonidovich ບໍ່ລວມເອົາສະຫະພັນນັກຂຽນຂອງ USSR, ແຕ່ລາວຍັງຄົງຢູ່ໃນ litiffond, ສືບຕໍ່ເຜີຍແຜ່ແລະຮັບເອົາຄ່າທໍານຽມ.
ບົດກະວີ
ໃນຂໍ້ຂອງໄລຍະເວລາຕົ້ນໆ, ອິດທິພົນຂອງສັນຍາລັກແມ່ນຫນ້າສັງເກດ. ພວກມັນມີລັກສະນະໂດຍ Rhymes ທີ່ສັບສົນ, ຮູບພາບແລະການປຽບທຽບທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້. ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມ, ແບບຂອງລາວມີການປ່ຽນແປງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ - ບົດກະວີກໍາລັງກາຍເປັນເລື່ອງງ່າຍ, ເຂົ້າໃຈແລະອ່ານໄດ້ງ່າຍ. ນີ້ແມ່ນລັກສະນະໂດຍສະເພາະຂອງບົດກະວີສັ້ນຂອງມັນ, ເຊັ່ນວ່າ "ມີນາ", "ລົມ", "HMEL", "Hamlet". genius ຂອງ pasconakak ແມ່ນວ່າເຖິງແມ່ນວ່າບົດກະວີນ້ອຍໆຂອງລາວມີຄວາມຫມາຍແນວຄິດທີ່ສໍາຄັນ.ວຽກງານທີ່ຂຽນໃນປີ 1956 ເປັນຂອງໄລຍະເວລາທີ່ລາວໄດ້ເຮັດວຽກໃນເວລາທີ່ລາວອາໄສຢູ່ແລະເຮັດວຽກຢູ່ Peredelkino. ຖ້າຫາກວ່າທໍາອິດຂອງບົດກະວີຂອງລາວແມ່ນສະຫງ່າງາມ, ຫຼັງຈາກນັ້ນຕໍ່ມາແນວທາງສັງຄົມຈະປາກົດຢູ່ໃນພວກເຂົາ.
ຫົວຂໍ້ທີ່ມັກຂອງນັກກະວີແມ່ນຄວາມສາມັກຄີຂອງມະນຸດແລະທໍາມະຊາດ. "ເດືອນກໍລະກົດ" ແມ່ນຕົວຢ່າງຂອງເນື້ອທີ່ສັນຍາລັກພູມສັນຖານທີ່ດີເລີດ, ເຊິ່ງລາວຊົມເຊີຍສະເຫນ່ຂອງຫນຶ່ງເດືອນທີ່ສວຍງາມທີ່ສຸດຂອງປີ.
ໃນສຸດທ້າຍຂອງລາວ, ການເກັບກໍາຂອງລາວຈະເຂົ້າໄປໃນບົດກະວີ "ຫິມະໄປ", ຂຽນໃນປີ 1957. ວຽກປະກອບມີສອງພາກສ່ວນ: ພູມສັນຖານ sketching ແລະການສະທ້ອນຂອງປັດຊະຍາກ່ຽວກັບຄວາມຫມາຍຂອງຊີວິດແລະຄວາມຖີ່ຂອງການ. ປີກຈະເປັນສາຍ "ແລະສະຕະວັດທີ່ຍາວທີ່ສຸດໃນວັນທີ່ຍາວນານ" ຈາກບົດກະວີ "ຂອງລາວ" ມື້ທີ່ໂດດເດັ່ນ ", ເຊິ່ງຍັງໄດ້ລວບລວມຂໍ້ມູນສຸດທ້າຍ.
ຊີວິດສ່ວນບຸກຄົນ
ຊີວະປະຫວັດ Boris Pasternak ບໍ່ສໍາເລັດໂດຍບໍ່ສໍາເລັດໂດຍບໍ່ໄດ້ອະທິບາຍເຖິງຊີວິດສ່ວນຕົວຂອງລາວ. ນັກກະວີໄດ້ແຕ່ງງານກັນສອງຄັ້ງ, ເປັນເທື່ອທໍາອິດ - ໃນໄວຫນຸ່ມລາວ, ຄັ້ງທີສອງ - ໃນຜູ້ໃຫຍ່. ຄວາມຮັກອັນທີສາມຂອງລາວແມ່ນ.
ແມ່ຍິງທຸກຄົນຂອງລາວແມ່ນ muses, ໃຫ້ຄວາມສຸກແລະມີຄວາມສຸກກັບລາວ. ຄວາມຄິດສ້າງສັນຂອງລາວ, ມັກຂອງທໍາມະຊາດ, ຈົມນ້ໍາຜ່ານຂອບຂອງຄວາມຮູ້ສຶກແມ່ນສາເຫດຂອງຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຄວາມສໍາພັນສ່ວນຕົວ. ລາວບໍ່ໄດ້ລົງໄປທີ່ຈະທໍລະຍົດ, ແຕ່ບໍ່ສາມາດເປັນຜູ້ຍິງຄົນດຽວທີ່ຊື່ສັດ.
ເມຍຂອງລາວ Evgeny Lurie ແມ່ນນັກສິລະປິນ. ລາວໄດ້ພົບກັບນາງໃນປີ 1921 ແລະພິຈາລະນາກອງປະຊຸມທີ່ເປັນສັນຍາລັກ. ໃນລະຫວ່າງໄລຍະເວລານີ້, pasternak ສິ້ນສຸດການເຮັດວຽກກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງ "ເດັກນ້ອຍຂອງ Luverx", ເຮໂຣຂອງຮູບພາບຂອງນັກສິລະປິນຫນຸ່ມ. ເຮໂຣຂອງວຽກງານດັ່ງກ່າວຍັງຖືກເອີ້ນວ່າ Evgenia. ອາຫານແຊບ, ຄວາມອ່ອນໂຍນແລະຄວາມຄ່ອງແຄ້ວແມ່ນຫນ້າປະຫລາດໃຈທີ່ປະສົມປະສານກັນຢູ່ໃນມັນດ້ວຍຈຸດປະສົງແລະຄວາມພຽງພໍຂອງຕົວເອງ. ເດັກຍິງກາຍເປັນພັນລະຍາແລະ muse ຂອງລາວ.
ການພົບປະກັບນາງໃນຈິດວິນຍານຂອງນັກກະວີທີ່ເກີດຂື້ນເປັນການຍົກຕົວຢ່າງ. Boris ມີຄວາມສຸກແທ້ໆ, ພວກເຂົາເກີດມາເປັນລູກຊາຍກົກ - ລູກຊາຍ Eugene. ຄວາມຮູ້ສຶກເຊິ່ງກັນແລະກັນໃນຕົ້ນປີຂອງການແຕ່ງງານແມ່ນລຽບງ່າຍ, ແຕ່ວ່າຈະເປັນຄວາມທຸກຍາກແລະຄວາມຮຸນແຮງຂອງຊີວິດທີ່ສະທ້ອນເຖິງສະຫວັດດີພາບຂອງຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ. Eugene ສະແຫວງຫາທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເປັນສິລະປິນ, ສະນັ້ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄອບຄົວທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄອບຄົວ Pasternak ເຂົ້າມາ.
ສາຍພົວພັນທີ່ເສີຍຫາຍໃນເວລາທີ່ນັກກະວີເລີ່ມຕິດກັບ Marina Tsvetaeva, ເຊິ່ງເປັນຄວາມອິດສາຂອງພັນລະຍາຂອງລາວ, ເຊິ່ງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຫນ້າເບື່ອຫນ່າຍກັບພໍ່ແມ່ຂອງ Pastery. ຕໍ່ມາ, ນາງຈະປະຕິເສດທີ່ຈະຂາຍຄວາມສາມາດສ້າງສັນຂອງພວກເຂົາແລະອຸທິດຕົນເອງໃຫ້ກັບຄອບຄົວ. ແຕ່ວ່າໂດຍເວລານີ້ຜູ້ຊາຍປະກົດວ່າເປັນຄົນໃຫມ່ທີ່ຮັກ - zinaida nonauz. ນາງມີອາຍຸພຽງ 32 ປີ, ລາວມີຢູ່ແລ້ວ 40 ຄົນ, ຜົວແລະລູກສອງຄົນ.
Nehigause - ກົງກັນຂ້າມຢ່າງເຕັມທີ່ຂອງພັນລະຍາຂອງພັນລະຍາຄັ້ງທໍາອິດ. ນາງເປັນເຈົ້າສາວທີ່ດີແລະບໍ່ມີສ່ວນທີ່ເຫຼືອອຸທິດຕົນຕໍ່ຄອບຄົວ. ມັນບໍ່ມີການປັບປຸງປະກົດຕົວໃນພັນລະຍາຄົນທໍາອິດ, ແຕ່ລາວໄດ້ຮັກນາງຢູ່ທີ່ຕາບອດ. ການແຕ່ງງານແລະເດັກນ້ອຍທີ່ໄດ້ຮັບການຄັດເລືອກບໍ່ໄດ້ຢຸດ, ລາວຕ້ອງການຢູ່ກັບນາງ, ກົງກັນຂ້າມກັບທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ. ເຖິງວ່າຈະມີການແບ່ງແຍກ, Pasterakak ສະເຫມີໃນຄອບຄົວຂອງລາວ, ການພົວພັນສະຫນັບສະຫນູນກັບພວກເຂົາ.
ການແຕ່ງງານຄັ້ງທີສອງກໍ່ມີຄວາມສຸກ. ພັນລະຍາທີ່ມີຄວາມຄິດໃຫ້ສະຫງົບສຸກສັນຕິພາບແລະສະພາບທີ່ສະດວກສະບາຍໃນການເຮັດວຽກ. ລູກຊາຍຜູ້ທີສອງຂອງນັກກະວີ - Leonid ເກີດມາ. ເຊັ່ນດຽວກັບພັນລະຍາຄົນທໍາອິດ, ຄວາມສຸກໄດ້ແກ່ຍາວເປັນເວລາຫນ້ອຍກວ່າສິບປີ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຜົວເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະຊັກຊ້າໃນ Redielo ແລະຄ່ອຍໆຍ້າຍອອກໄປຈາກຄອບຄົວ. ຕໍ່ກັບຄວາມເປັນມາຂອງຄວາມເຢັນສໍາລັບການພົວພັນໃນຄອບຄົວ, ໃນຫ້ອງການບັນນາທິການຂອງວາລະສານ "ໂລກໃຫມ່", ລາວໄດ້ພົບກັບວາລະສານໃຫມ່ແລະວາລະສານ Olga Ivinskaya.
Boris ບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະອອກຈາກພັນລະຍາຂອງລາວ, ສະນັ້ນຈິ່ງພະຍາຍາມທີ່ຈະທໍາລາຍຄວາມສໍາພັນກັບ Olga. ໃນປີ 1949, ສໍາລັບການພົວພັນກັບຜູ້ກະວີ Opto, Ivinskaya ຖືກຈັບແລະສົ່ງມາເປັນເວລາ 5 ປີຢູ່ໃນຄ່າຍ. ສໍາລັບປີທີ່ຜ່ານມາ, ລາວຊ່ວຍແມ່ແລະເດັກນ້ອຍຂອງນາງ - ໃຊ້ເວລາແລະຮັບປະກັນທາງດ້ານການເງິນ.
ການທົດສອບຫນັກມີຜົນຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງລາວ. ໃນປີ 1952, ລາວພົບວ່າຕົນເອງຢູ່ໃນໂຮງຫມໍທີ່ມີໂຣກຫົວໃຈວາຍ. ຫລັງຈາກກັບມາຈາກ camps olga, pasternak ມີເລຂານຸການທີ່ບໍ່ເປັນທາງການ. ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ແບ່ງສ່ວນຈົນເຖິງທີ່ສຸດຂອງຊີວິດຂອງລາວ.
ການຕາຍ
ຫຍ້າຈາກຂ້າງເພື່ອນຮ່ວມງານແລະສາທາລະນະໄດ້ໃຫ້ຄໍາຫມັ້ນສັນຍາສຸຂະພາບຂອງລາວ. ໃນເດືອນເມສາປີ 1960, pasconak ພັດທະນາຄວາມເຈັບປວດຮຸນແຮງ. ມັນແມ່ນ accology ກັບ metastasis ໃນກະເພາະອາຫານ. ຢູ່ໃນໂຮງຫມໍທີ່ຢູ່ໃກ້ຕຽງນອນຂອງລາວ, Zinaaida ແມ່ນຫນ້າທີ່.
ໃນຕົ້ນເດືອນພຶດສະພາ, ການຮັບຮູ້ຂອງຄວາມຮັບຮູ້ແມ່ນມາຈາກລາວວ່າພະຍາດແມ່ນບໍ່ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້, ແລະທ່ານຈໍາເປັນຕ້ອງກຽມຕົວເພື່ອຄວາມຕາຍ. ວັນທີ 30 ພຶດສະພາ, 1960 ລາວບໍ່ໄດ້ເຮັດ. Zinaida ຈະປ່ອຍໃຫ້ຊີວິດຫຼັງຈາກ 6 ປີ, ສາເຫດຂອງຄວາມຕາຍແມ່ນຄືກັນກັບ pastnownak.
ໃນງານສົບຂອງລາວ, ເຖິງວ່າຈະມີທັດສະນະຄະຕິທີ່ບໍ່ເອື້ອອໍານວຍຂອງເຈົ້າຫນ້າທີ່, ຜູ້ຄົນຈໍານວນຫລວງຫລາຍໄດ້ມາ. ໃນນັ້ນມີ Andrei Voznesensky, Bulat Okudzhava, Naum Korzorvin ແລະອື່ນໆ. ບ່ອນຝັງສົບຂອງລາວຕັ້ງຢູ່ໃນສຸສານໃນ Peredelkino. ຄອບຄົວທັງຫມົດຖືກຝັງຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ຜູ້ຂຽນອະນຸສອນສະຖານທີ່ຢູ່ໃນສະຖານທີ່ຂອງ Pasternak Burial Pasternak ແມ່ນຊ່າງແກະສະຫຼັກ Sarah Sarah lebedev.
ວຽກງານແລະປື້ມ
- "ຄູ່ແຝດໃນເມຄ"
- "ຄົນຮັກເດັກນ້ອຍ"
- "ສາມບົດຈາກບົດເລື່ອງ"
- "ຄວາມເປັນເຈົ້າຂອງຄວາມປອດໄພ"
- "Airways"
- "ການເກີດຄັ້ງທີສອງ"
- "ເນື້ອເພງຂອງ Georgian"
- "ສຸດຕົ້ນລົດໄຟ"
- "ໃນເວລາຍ່າງ"
- "ທ່ານຫມໍ Zhivago"
- "ບົດກະວີແລະບົດກະວີ: ໃນ 2 t"
- "ຂ້ອຍບໍ່ຂຽນບົດກະວີ ... "
- "ວຽກທີ່ເລືອກ"
- "ຈົດຫມາຍເຖິງພໍ່ແມ່ແລະເອື້ອຍນ້ອງ"
- "ການສື່ສານ Boris pasternak"
- "New Script"