Biografie
Viktor Astafiev ass e berühmte sowjetesch a russesche Schrëftsteller. Gewënner vum Staat Schichtprimen vun der UdSSR an der russescher Federatioun. Member vun der Unioun Schrëftsteller. Seng Bicher goufen zu Friemsproochen transferéierte a goufen duerch multimillion Editioune publizéiert. Hien ass ee vun deenen puer Schrëftsteller déi, während senger Liewensdauer, als klassesch unerkannt.Kandheet an der Jugend
Viktor Astafiev war am Duerf vun Oatsean vun der Krasnoyarsk Territoire gebuer. An der Famill vum Peter Astafieva an Lydia Pylishly, huet hien eng drëtt Kand. Richteg, seng zwou Schwësteren gestuerwen zu zréckgelooss zréck. Wann Vita 7 Joer al war, huet säi Papp fir "blesséiert" am Prisong huet. Fir him op engem Datum kritt no der Mamm vum Boot duerch d'Yenisei transferéiert ginn. Eemol d'Boot war iwwer, mee d'Lydia net gerett ginn hätt. Lieser un der Séissel fir eng durchgang Bon. Als Resultat, war hire Kierper nëmmen an e puer Deeg fonnt.
De Jong huet hir Grousselteren op der Tatta Linn weider - Katerina Petrovna an Ilya Evgrafovich Pylishlycins. Iwwert d'Joren, déi mat hinne gelieft, Enregistrement hie mat Hëtzt a Frëndlechkeet, spéider beschriwwen hien seng Kandheet am Haus senger Groussmamm am Fran "Last Bow".
Wann Papp nodeems war, bestuet hien d'zweete Kéier. Victor huet him. Geschwënn, war hir Famill gefëmmt, an Peter Astafiev, mat hirem neie Fra, waren der Jonker Jong Kole an Vitea zu Igark geschéckt. Victor zesumme mat sengem Papp, war an Fëscherei engagéiert. Awer nom Enn vun der Saison, gefall war de Papp schwéier krank an ass an d'Spidol. De Schrëtt vun Vitya war net néideg, et war elo net een aneren d'Kand ze fidderen.
Als Resultat, fonnt hie selwer op der Strooss, unreserved. Geschwënn huet hien an engem Weesenhaus gesat. Do huet hie sech Ignatia Chrëschtdag. Den Enseignant selwer geschriwwen Gedichter a krut literarescher Talent am Jong ze betruecht. Mat et, dee Viktor Astafieva senger literarescher Debut Plaz. Seng Geschicht "Fir" war an der Schoul Journal publizéiert. Méi spéit, huet sech d'Geschicht "Vastekino Lake." Genannt
No Schouljoer 6 an der Fabréck-Fabréck Léieren Schoul ze studéieren ugefaang, nodeems déi geschafft huet hien als Coupler op der Gare an Pflicht.
An 1942, ass Astafiev un der viischter Fräiwëllegen. Training, dee Plaz an Novosibirsk am Automobilsport Divisioun. Zënter 1943, hunn d'Zukunft Schrëftsteller an Bryansk, Voronezh an Stepp Front. Hien war e Chauffer, Televisioun an Artillerie Intelligenz. Am Krich war Victor contused a war e puer mol blesséiert. Fir d'Notzen vun Astafeva, huet sech d'Uerdnung vun der Red Star Uerde vun de Red Star ausgezeechent, an hien och d'Medaillen "fir de Courage" ausgezeechent, "fir Victoire iwwer Däitschland" an "fir d'Liberatioun vu Polen".
Literatur
Zréckgoen vum Krich der Famill ze fidderen, an op déi Zäit war hie scho bestuet, déi hien ze schaffen just haten. Et war och eng schwaarz-ieweschte, an engem Mecanicien, an engem loader. Hien huet op d'Fleesch Veraarbechtung e souguer an noutwendeg Carcass. De Mann hat kritt keng Aarbechtsplaz. Awer, trotz der Post-Krich Liewen, fir de Wonsch aus Astafieva schreiwen ni verschwonnen.
An 1951, ënnerschriwwen hien an enger literarescher Krees weider. Hie war esou no der Reunioun inspiréiert, datt hien eng Geschicht "Civil Mann" an eng Nuecht geschriwwen, méi spéit huet hien gläich zwou him an ënnert dem Numm "Sibiryak" publizéiert. Geschwënn Astafieva gemierkt an Aarbecht an der Zeitung ugebueden "Chusovskaya Aarbechter." Während dëser Zäit, huet hie méi wéi 20 Geschichten an vill vun Ofhandlung Artikelen.
Hien publizéiert säin éischt Buch vun 1953. Et war eng Sammlung vu Geschichten, hien onglécklech "fir d'Zukunft Fréijoer." Zwee Joer méi spéit, hie publizéiert der zweeter Resultat - "Luuchten". Et ëmfaasst Geschichte fir Kanner. Zu Kierzunge Joer, weider hie fir Kanner ze schreiwen - an 1956, huet sech d'Buch "Vastekino Lake" publizéiert, an 1957 - "Monni Kuzya, Fox, Cat", an 1958 - "waarme Reen".
An 1958, kënnt säin éischte Roman eraus - "Schmelze Schnéi". Am selwechte Joer, gouf Viktor Petrovich Astafiev Member vun der Schrëftsteller vun der RSFSR. E Joer méi spéit huet hien eng Richtung zu Moskau ginn, wou hien un der literarescher Institut op Coursen fir Schrëftsteller studéiert. Um Enn vun der 50s, gouf seng Texter bekannt a populär uechter d'Land. Deemools, publizéiert hien d'Geschicht "Starodub", "Duerchgäng" an "Starley".
An 1962, geplënnert Astafeva zu Perm, während dës Joer de Schrëftsteller, déi Allerdéngs zu verschiddenen Zäitschrëften Mini Zyklus schaaft. Hien nennt se "entsat", an 1972 huet hien d'Buch vun der selwechten Numm publizéiert. An hir Geschichte hieft wichteg Themen fir d'russesch Leit - Krich, Patriotismus, rustikal Liewen.
An 1967, geschriwwen Viktor Petrovich eng Geschicht "Hiert an Hiert. Modern Zuucht. Hie geduecht vun dësem Wierk fir eng laang Zäit. Mee et war schwéier hirem mat Schwieregkeeten ze drécken, war vill gudde fir Grënn vun Zensur aus. Als Resultat, an 1989, hannescht hien zu den Text fir de fréiere Zort Geschicht ze restauréieren.
An 1975, gouf Viktor Petrovich der ausgezeechent vun der Staat Award vun der RSFSR fir d'Wierker vun "Last Bow", "Duerchgäng", "Shepherd an Custle", "Déifstall".
An nächst Joer, et publizéiert gouf, vläicht, déi populär Buch vun der Schrëftsteller - "Zar-Fish". An erëm gouf et zu sou engem "censored" Redakter deen datt Astafiev och no getest Stress an der Klinik krut. Hie war sou traureg, dass si ni den Text vun dëser Geschicht betrëfft. Trotz alles, et fir dës Aarbecht war, krut hien d'UdSSR Staat Präis.
Zënter 1991, geschafft Astafiev iwwert d'Buch "verflucht an ëmbruecht." D'Buch koum eraus nëmmen 1994 an ëmmer vill Emotiounen aus Lieser. Natierlech, war et net ouni kritesch Kommentaren. Puer iwwerrascht de Courage vum Auteur, mä an der selwechter Zäit unerkannt si seng truthfulness. Astafiev geschriwwen eng Geschicht iwwert eng wichteg a schrecklech Sujet - hien huet der meaninglessness vun der repressions vun Krichsmaterial. 1994, kritt de Schrëftsteller Stat Präis vu Russland.
Perséinleche Liewen
Mat sengem Zukunft Fra, kennegeléiert Maria Koryakina Astafyev um virun. Si hunn als Infirmier. Wann de Krich eriwwer ass, krut si bestuet an engem klengen Duerf am Perm Regioun geplënnert - Chusovoy. Si huet och ze schreiwen.
Am Fréijoer 1947, no Mary a Victor enger Duechter Lidiya, mä sechs Méint méi spéit, de Meedchen gestuerwen aus dyspepsia. An hirem Doud, Astafiev Vinyl Dokteren, mä d'Fra war sécher, datt Victor selwer d'Doudesursaach war. Wat verdéngt kleng, konnt net d'Famill fidderen. E Joer méi spéit, waren se Duechter Irina gebuer, a vun 1950 - Son Andrei.
Victor a Maria ware ganz verschidden. Wann hien eng talentéiert Mann a geschriwwen um behest vu sengem Häerz war, dann hu si et zu engem gréissere Mooss fir seng eegen Self-affirmation.
Astafyev war e Mann de Mann, goufen Fraen ëmmer kleng. Et ass bekannt, datt hien an extramarital Kanner - zwee Meedercher, iwwert d'Existenz vun deem hien net seng Fra fir eng laang Zäit soen huet. Maria him Daat Jalousie, an net nëmme fir Fraen, mä och fir Bicher.
Hien huet verloossen net seng Fra eemol, mä leider huet hien all Kéier zréck. Als Resultat, gelieft se fir 57 Joer zesummen. An 1984, hir Duechter Irina gestuerwen ass, an de Rescht gelieft - Vitu an Polina - bruecht an Viktor Petrovich an Maria Semenovna.
Dësch
Am Abrëll 2001, war de Schrëftsteller mat Schlag Klinik. Zwou Wochen hien zougemaach an intensiv ëm, mä als Resultat, d'Dokteren US him, an hien zeréck heem. Hie besser, hien och liesen onofhängeg Zeitung. Mee am Hierscht vum selwechte Joer, gefall Astafyev erëm an d'Spidol. Hie war mat Krankheeten vun Fra kritt diagnostizéiert. An der leschter Woch, Viktor Petrovich Olemp. De Schrëftsteller gestuerwen den 29. November 2001.
Ech begruewe him bei sengem Native Village, ee Joer méi spéit, de Musée vun der Astafyev Famill war an Ovsyanka opgemaach.
An 2009, ausgezeechent Viktor Astafieva posthumously der Alexander Solzhenitsyn Präis. D'Diplom an de Montant vun $ 25 dausend batter der Witfra vum Schrëftsteller. Maria Stepanovna gestuerwen 2011, e Mann fir 10 Joer hat.
Bibliografie
- 1953 - "Fir d'Zukunft Fréijoer"
- 1956 - "Vatukino Lake"
- 1960 - "Starodub"
- 1966 - "Déifstall"
- 1967 - "Krich rattling iergendwou"
- 1968 - "Last Bow"
- 1970 - "Sluckful Hierscht"
- 1976 - "Zar Fish"
- 1968 - "Horse mat engem rosa Mane"
- 1980 - "Verzeien mech"
- 1984 - "Poscas an der Georgia"
- 1987 - "Trade Detektiv"
- 1987 - "Lyudockka"
- 1995 - "Also Dir wëllt liewen"
- 1998 - "lëschteg Zaldot"