Ævisaga
Ekki einn kynslóð Sovétríkjanna skólabörn hefur vaxið í versum barna og poses Irina Tokmakova. "Kannski núll er ekki sekur?", "Alya, Kleaxich og bréfið A", "og skemmtilegt morgun", "Evening Fairy Tale" og heilmikið af öðrum - hvert orð í þessum verkum er mettuð með góðvild og ljós, þ.e. ögn höfundarins sjálfur. Allt líf hans, Irina Petrovna þjónaði á sviði sköpunargáfu barna: þekktur með ljómandi þýðingar á verkum erlendra höfunda fyrir lítil lesendur.Æsku og ungmenni
Irina Petrovna fæddist 3. mars 1929 í Moskvu. Faðir Peter Manukov (Manukian) starfaði sem rafmagns verkfræðingur. Mamma Lydia Dilgenskaya - með starfsgrein barnalækni, undir höfuðborgarsvæðinu "House of the Uplift". Hér á fyrstu hæð og bjó fjölskyldan Manukov, var ekkert annað húsnæði.
Annað heimili var frænka systir föðurins, hún var ráðinn í uppeldi IRA og eldri systir hennar Elena, bænum leiddi, hún bjó til, saumað. Lydia Alexandrovna vann mikið: Samhliða aðalþjónustunni kennt í 1. Medical Institute fyrir sjúkdóma barna.
"Allt barnæsku mamma mín þátt í vísindum og öðrum börnum sínum en tveir dætur hans," sagði Irina Petrovna.Páll páfinn "páfinn" var mjög elskaður af vinnu Pushkin. Oft saltað litla IRU á hné og recited ljóð. Faðir og frænka talaði við börn og rússnesku og í armenska. Sennilega voru tungumálin gefin til Irina auðveldlega. Í skólanum var ég ánægður með að kenna þýsku, hrifinn af ensku. Og stelpan var auðveldlega gefið rím, og einhvern veginn ómögulega fyrir sig byrjaði hún að skrifa ljóð.
Árið 1941 var Irina fjölskyldan tekin til brottflutnings í Penza. Eftir stríðið kom Manukov aftur til Moskvu aftur. Útskriftarnámskeiðið nálgaðist og Irina byrjaði að undirbúa þátttökudeild til deildar MSU, sem hefur breytt langtímaákvörðuninni um að komast inn í Timiryazvsky Agricultural Academy.
Til háskólans tók stúlkan án prófs þökk sé gullverðlaununum. Jafnframt ljómandi, með heiður, útskrifaðist frá háskólanum og komu inn í framhaldsnám.
Bókmenntir
Í námi hans í framhaldsnámi var Irina þegar gift við listamanninn Lvom Tokmakov og starfaði sem þýðandi fylgja. Þegar ferðamaður frá Svíþjóð kom til hennar til hópsins, hófst samtal. Gesturinn var notalegur undrandi að Tokmakov þekkir móðurmál sitt (annað tungumálið í háskólanum), elskar sænska ljóð. Við komu á heimalandið sendi hann nýtt kunnuglegt safn af sænska þjóðlagalögum. Irina þýddi strax nokkrar og byrjaði að lesa smá son.
Maki tók leynilega þýðingu ljóðanna til að birta hús barna, og fljótlega voru þau prentuð: Árið 1961, fyrsta bók Tokmakova "Bee mun leiða dans". Innblásin Irina var yfirgefin ritgerðina og byrjaði ekki aðeins að þýða lengra heldur einnig að skrifa eigin ljóð.
"Eftir allt saman, byrjaði ég að búa til ljóð, en enn schoolgirl, en ég fékk neikvætt mat á ritum mínum og hætti," viðurkenndi hún í viðtali.Neikvætt mat á sköpunargáfu Tokmakova gaf fræga skáldið Vasily Lebedev-Kumach - uppáhalds Joseph Stalin og allt Sovétríkin. Minnisbók með versum IRA afhent í gegnum dóttur sína - stúlkur lærðu í einum flokki. En annað framúrskarandi skáld - Samuel Marshak, þvert á móti, skilaði Irina til sköpunar, innblástur og opnaði nýja síðu í ævisaga. Skáldskáld barna lesa þýðingar á ljóð barna Irina Tokmakova í Murzilka, sem kallast og boðið að koma.
"Hann talaði eins og hann væri Marshak og ég Marshak. Ég kom út úr honum, og eins og ef í mér inni í ljósaperu, "minntist ég á þessari stundu skáldsins.Og þá mælti Samuel Yakovlevich Irina Tokmakov til sambands rithöfunda. Á þessum tíma var fyrsta bók hennar þegar birt - safn ljóðanna "tré", sem sýndu Lion Tokmakov. Þá voru "árstíðir" (1962), "Starrels" (1963). Á 70s, fyrsta aðlögun verkar Irina Tokmakova birtast: teiknimyndir "dularfulla plánetu" (á leikrit "Starbreaker Fedya", 1974), "Rostik og Kesha" (1979).
Höfundurinn kallar sig ljóðin "leik og gleði." Jafnvel aðal tákn landsins - rautt torgið - skrifar auðveldlega, einn og svo að þú manst í fyrsta sinn. Og sköpunin í Irina Petrovna ber oft menntunaraðgerðina. Með þessum versum bastardsins á þennan dag minnkar auðveldlega stafrófið, reikninginn, greinarmerki. Rithöfundurinn gerir einfaldlega stafina og númerin aðalpersónurnar í ævintýrum hans og leyft að heillandi ævintýri. Þannig að þeir voru fæddir endalaust elskaðir af börnum "maí, núll er ekki að kenna" (1984), "Alya, Kleaxich og bréfið" (1968) og aðrar sögur og sögur.
Á tíunda áratugnum höfðar höfundur til prose. Odin eftir hinn er að koma út úr pennanum sínum, "og skemmtileg morguninn mun koma", "MARUSYA mun einnig koma aftur", "hamingjusamlega, Ivushkin." Aðalpersónurnar þeirra verða góðir hugrakkir krakkar sem þakka vináttu og trúa því að gott vinnur illt.
Framlag Irina Petrovna í þýðingu bókmenntir er frábært. Á reikningnum sínum svo þýðingar eins og "Peter Peng" James Barry, "Mio, Mio minn" Astrid Lindgren, ævintýri um Mumi Trolls Truva Jansson, "Alice in Wonderland" Lewis Carroll, "Journey Niels með villtum gæsir" Selma Lagerleef og öðrum. En með nútíma ímyndunarverkum neituðu verk að vinna.
"Fjöldi lesenda hans og aðdáendur hans er mikið, en ég sé ekki ávinninginn af því að lesa ímyndunarafl, en það er skaðlegt. Það er umhyggju frá raunveruleikanum, "sagði hún.Ljóðskálinn og prosa mikið fór til heimsins: starfaði í dómnefnd alþjóðlegu verðlauna G. H. Andersen, var meðlimur í framkvæmdanefndinni í bókasafni Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (IBBY). Og hann veitti heiðursreglur: sigurvegari ríkisverðlauna Rússlands og rússneska bókmenntaverðlaunin sem heitir Alexander Green.
Einkalíf
Með framtíðar maka, listamaðurinn LVom Alekseeevich Tokmakov, rithöfundurinn hitti, að vera á þriðja ári Philfak. Ungi maðurinn lauk þá Stroganov skóla, og þá fór yfirleitt til Urals - að vinna að dreifingu. Svo hjónin giftast aðeins nokkrum árum síðar, í lok 50s. Og fljótlega varð maki foreldrar Vasily sonarins.
Það var Lev Alekseeevich, sem sneri aftur konu sinni í sköpunargáfu, og restin af lífi konunnar starfaði í vel samræmda Tandem: Hún skrifaði bók, og hann málaði myndir til þeirra, skapaði framkvæmd. Til að snúa sér til hvers annars til hjálpar eða ráðleggingar var venjulegt fyrir þá.
"Hann var fyrsti lesandi verkanna mínar og fyrsta ritstjóri. Mjög strangar, en sanngjörn. Án samþykkis hans var ekkert gefið út. Hver af okkur virtist og þakka álit hins. Það var engin brot né með útsýni yfir. Við höfðum fullkomlega í samræmi við Tandem, í þessum skilningi, báðir okkar voru mjög heppin, "sagði Irina Petrovna.Vasily Tokmakov Sonur fór í fótspor móðurinnar, varð rithöfundur, höfundur nokkurra bóka fyrir leikskóla.
Árið 2010, á 83. lífinu, dó Lev Alekseevich. Á sama ári missti Irina Petrovna son sinn. Á síðustu árum lífsins stóð rithöfundurinn eina barnabarn Lydia.
Dauða
Irina Petrovna Tokmakova dó þann 5. apríl 2018 og var grafinn við hliðina á maka sínum á 1. lóð Armenian Cemetery.
Á undanförnum árum hefur rithöfundurinn, auk þýðinga, unnið að verkefninu á ættfræði ljóð barna "hamingjusamur eyja" með björtum myndum og ljósmyndum. Skráð myndband af minnispunktum um elskaða borgina, hershöfðingja og önnur tímabil ævisögu þeirra.
Bókaskrá
- 1962 - "Seasons"
- 1962 - "Tré"
- 1963 - "Starry"
- 1966 - "Pines hávær"
- 1970 - "Tale um Sasanchik"
- 1970 - "Zhenka-Counter"
- 1980 - "Sumar sturtu"
- 1981 - "Enchanted Xields"
- 1984 - "Kannski er núll ekki að kenna?"
- 1968 - "Alya, Kleaxich og bréfið A"
- 1986 - "og gleðileg morgun mun koma"
- 1991 - "Hamingjusamlega, Ivushkin!"
- 2013 - "PLM"