Նիշերի պատմություն
Red Hat - հանրաճանաչ մանկական հեքիաթի բնույթ: Մոխրագույն գայլի հետ անտառում հանդիպած մի փոքրիկ աղջկա պատմությունը արմատներ է առաջացնում միջնադարի պահին: Այդ ժամանակ հայտնվեցին առասպելական պատմվածքի առաջին ժողովրդական տարբերակները: Արեւմտյան եւ ռուս գրողները զբաղվում էին հողամասի գրական վերամշակմամբ:Նիշերի ստեղծման պատմություն
Գայլը հանդիպող աղջկա արկածների հեքիաթը երկար ժամանակ կա: Նման հողամասը տեղափոխվեց միջնադարյան Իտալիայի եւ Ֆրանսիայի բերանի բերանը: Կենտրոնական Եվրոպայում այս պատմությունը բաժանվեց XIV դարից եւ վայելեց աննախադեպ ժողովրդականություն: Եվ տարբեր երկրներում մի փոքրիկ աղջկա զամբյուղի բովանդակությունը տարբեր էր: Այսպիսով, Իտալիայի հյուսիսում աղջիկը տատիկի մոտ գնացին թարմ ձկներով, շվեյցարական լեգենդներով `երիտասարդ պանրով, Ֆրանսիայում, թոռների զամբյուղով` կարկանդակ եւ յուղ:
Հողամասը հետեւյալն էր. Մայրը մի փոքրիկ դստեր հարցնում է անտառի մեկ այլ եզրին ապրող տատիկը: Աղջիկը պետք է բուժում վերագրի հարազատների համար: Անտառում հերոսուհին կանգնած է մոխրագույն գայլի (որոշ մարմնավորման, հեքիաթների, կարճ կամ հսկայական): Վստահելով, թոռնուհին պատմում է անծանոթին, որտեղ այն գնում է: Այնուհետեւ գայլի գլխում հասնում է պլանը. Կերպարը շտապում է տատիկի տունը:
Մոխրագույն չարագործը սպանում է դժբախտ կնոջը եւ պատրաստում դրանից դուրս, եւ ծեր կնոջ արյունը ծառայում է որպես խմիչքի հիմք: Բիզնեսի միջեւ գայլը տեղափոխվում է զոհի հայցը, անկողնում ընկնում է եւ կասկածի տակ չի սպասում: Երբ մի աղջիկ մտնում է տուն, գայլը սիրով հրավիրում է նրան համտեսել անուշահոտ ճաշ: Կատուն, ով տեսավ, թե ինչ էր կատարվում ավելի վաղ իր աչքերով, փորձում է նախազգուշացնել գլխավոր հերոսին, բայց անտագոնիստը նետում է կենդանիների փայտե կոշիկներով եւ սպանում:
Հաջորդը, գայլը առաջարկում է միամիտ աղջկա քշել եւ պառկել դրանով անկողնում: Մեծը կատարում է այս պահանջը `իր հագուստը նետելով բուխարի: Հաջորդը, երեխայի հարցերը հաջորդում են, թե ինչու է «տատիկը» այնքան տարօրինակ: Գայլը պատռում է երեխայի վրա եւ բուժում է իր զոհաբերությունը: Որոշ (հազվագյուտ) տարբերակներում աղջիկը կարող է փախչել:
XVII- ում ֆրանսիացի գրող Չարլզ Պերրան որոշեց վերամշակել այս ժողովրդական հեքիաթը: Քանի որ պատմողուհին կենտրոնացած էր երեխաների լսարանի վրա, նա բացառեց բնօրինակ պատմվածքային մարդակերությունից, եւ նաեւ հանեց կատուն սպանության հետ կապված պատմվածքը: Հեղինակը անանուն աղջկա է հագել Scarlet Cap-Companion- ին եւ անվանեց կարմիր գլխարկ: Աշխատանքը գրելու ընթացքում նման խեփը արդեն նորաձեւությունն էր քաղաքներում, բայց տարածված էր նաեւ գյուղի բնակիչների շրջանում:
Չարլզ Պերքան ստեղծեց հեքիաթի իր սեփական տարբերակը, ինչպես նաեւ տրամադրեց բարոյականության տեքստը, որն արտահայտում է սյուժեի եւ հեքիաթի էության հիմնական գաղափարը `մի փոքրիկ աղջիկ, որը խախտում է վարքի կանոնները, դառնորեն վճարում է նրա անառողջության համար: Առաջին անգամ ֆրանսիական դասականի շարադրությունը լույս է տեսել 1697 թ. - Պերրան այս ձեռագիրը ներառում էր «Մայր սագի հեքիաթներ» հավաքածուի մեջ:
XIX դարի սկզբին գերմանական հեքիաթները, եղբայրներ Ուիլհելմը եւ Հակոբ Գրիմը, մանկական լսարանին առաջարկեցին նոր գրական փոխարկում: Հեքիաթային հեքիաթները հեռացրին հատակների միջեւ փոխհարաբերությունների դրդապատճառները, որոնք արտացոլում էին կավիճ հեքիաթը եւ օժտեցին պատմություն երջանիկ ավարտով. Փայտանյութերը, որոնք անցնում էին, աղաղակեցին որովայնի գայլերը Մկրատով, ազատմամբ եւ տատիկով եւ թոռնուհով:
Գրական պսակները նշում են, որ նման տողը կարող է փոխառվել մեկ այլ մանկական գրքից, որը կոչվում է «Գայլ եւ յոթ կատու», ինչպես նաեւ գերմանական ռոմանտիկայի կտորից, որը ստեղծվել է 1800 թվականին: Գրիմ եղբայրների նոր մեկնաբանության մեջ հերոսուհին ոչ մի պարկեշտություն չի խանգարում, բայց մոր մայրը, ով նախազգուշացրեց դստերը, որը չի կարող հաղորդվել անծանոթ մարդկանց հետ եւ շրջվել ուղիղ ճանապարհից:
Ռուսաստանում հողամասի թարգմանությունը զբաղվում էր գրականագետ Պիտեր Պոլեւոյում, որը փորձեց պահպանել եղբայրների Գրիմի կողմից ստեղծված բնօրինակ իմաստը: Հատուկ ժողովրդականություն ձեռք բերեց ռուսական դասական Իվան Տուրգենեւի կողմից պատրաստված սյուժեի գրական վերամշակումը: Կան նաեւ թարգմանություններ եւ այլ հեղինակներ: Տարբեր ժամանակներում նկարները դեպի հեքիաթներ պատրաստվել են հայտնի նկարիչների կողմից:
Կենսագրություն եւ կարմիր գլխարկների պատկեր
Չարլզ Պերրո եւ Եղբայրներ Գրիմի խմբագիրների խմբագրություններում ներկայացման մանրամասն նկարագրությունը չի տրվում, հերոսուհու տարիքը եւ բնութագրերը չեն նշվում: Ըստ տեքստի, դա անտառի եզրին գյուղում բնակվող մի փոքրիկ աղջիկ է: Ավանդաբար, նկարիչները պատկերում են երեխայի շեկը, դեմքի գեղեցիկ հատկություններով: Հերոսուհին հագնված է կամ կարմիր անձրեւանոցով, գլխարկով կամ կարմիր գլխիկով: Աղջկա կերպարը պարզ եւ միամիտ է, որը բնորոշ է իր երիտասարդ տարիքին:Հեքիաթը սկսվում է այն փաստով, որ մայրը մի փոքրիկ դստեր հարցնում է անտառի, հյուրանոցների մյուս ծայրում ապրող տատիկը: Կինը նախազգուշացնում է աղջկան, որ ճանապարհին նա չպետք է կանգ առնի եւ խոսի անծանոթ մարդկանց հետ: Փոքր հերոսուհին թողնում է տունը, եւ շուտով անտառային ճանապարհին բախվում են մոխրագույն գայլի: Նրան հետաքրքրում են, թե որտեղ է ուղարկվում կարմիր գլխարկը: Աղջիկը չի թաքցնում, որ նա գնում է այցելելու իր տատին:
Գայլը հրաժեշտ է տալիս աղջկան եւ արագ գլուխներ բարձրանում ծեր կնոջ տուն: Այնտեղ նա ուտում է տատը, դնում է իր հագուստը եւ պատերը, բաժակները եւ ընկնում անկողնում, սպասում է մի փոքրիկ հերոսուհու ժամանմանը: Գոյություն ունենալով հարաբերական, կարմիր գլխարկը անմիջապես չի նկատում «տատիկի» անսովոր տեսքը: Բայց հետո, տեսնելով «ծեր կինը», աղջիկը հարցնում է, թե ինչու է այդքան անսովոր տեսք ունենում: Գայլը, օգտվելով այս հնարավորությունից, հարձակվեց հերոսուհու, ուտում եւ քնում է քնել:
Շուտով տատիկի տները անցնում են անտառահատներ (անտառահատիչներ): Նրանք լսում են բարձրաձայն սայթաքում. Դուռը մնացել է բաց: Տեսնելով գայլը փխրուն փորով, անտառահատները կոտրում են գայլի որովայնը, եւ այնտեղից, կարմիր գլխարկն ու տատը անվնաս են: Կան ընտրանքներ կին կերպարների որսորդներին (կամ որսորդին) փրկելու տարբերակներ: Հեքիաթը այսօր պահպանում է ժողովրդականությունը: Հերոսների արտահայտությունները դարձան հայտնի մեջբերումներ:
Կարմիր գլխարկ կինոնկարներում
1977-ին էկրաններին թողարկվեց սովետական երաժշտական կինոնկարը «Կարմիր գլխարկի մասին: Շարունակելով հին հեքիաթը »: Գլխավոր հերոսի դերը կատարել է 10-ամյա դերասանուհի Յանա Պոպլավսկայա: Նկարների սյուժեն առանձնանում էր դասական տարբերակից. Միանգամից աղջկա վրա որսորդում էին երկու գայլը, բայց պարզվեց, որ փաստորեն մարդիկ ավելի վտանգավոր եւ չար են: Եվ արդեն ամենաշատ կարմիր գլխարկը պետք է գայլերը պաշտպանի տեղի բնակիչների հարձակումներից: Ֆիլմում ընդգրկված են վոկալ կոմպոզիցիաներ, որոնց թվում գլխավոր հերոսի երգը հատուկ հանրաճանաչ էր (կազմը կատարվում էր 8-ամյա Օլգա Սուրբ Ծնունդ):
Հետագա տարիներին հրապարակվում են եվրոպական հեքիաթի տարբեր տնօրենական տարբերակներ: Ըստ էության, գործողությունը ներկայացվում է սարսափ ժայռում կամ թրիլերում: Կարմիր գլխարկի սյուժեն հաճախ հայտնվում էր սովետական անիմացիայի մեջ `հեքիաթների հիման վրա առաջին մուլտֆիլմը դուրս եկավ 1937 թ. Առասպելական պատմության զվարճալի վերանայումը ներմուծվում է 1958 թ. «Պետրոս եւ կարմիր գլխարկ» անիմացիոն ժապավենի մեջ, որտեղ սովետական ռահվիրան նավարկվում է հերոսուհուն: 2012-ին էկրանները դուրս եկան կատակերգություն ռուսական երաժշտական «կարմիր գլխարկ»:
Հետաքրքիր փաստեր
- Հետազոտության համաձայն, ժողովրդական սյուժեն նույնպես երկրորդ գայլն էր, բայց այս դժբախտ գիշատիչը, խլելով հերոսուհիները եռացող խեժի մեջ, մոռացության մեջ:
- Շվալմում տեղադրված է կարմիր գլխարկի եւ մոխրագույն գայլի հուշարձան: Այս գերմանական քաղաքում ավանդույթ կա. Արձակուրդներին, աղջիկները կրում են կարմրուկի գլխարկներ եւ տղաներ `գայլերի դիմակներ:
- Հերոսուհու քանդակները տեղակայված են նաեւ Մյունխենում, Յալթայում, Բեռլինում եւ այլ քաղաքներում:
Մատենագրություն
- 1697 - «Կարմիր գլխարկ»
- 1800 - «Կրկն ու մահը երջանիկ երջանիկ»
- 1810 - «Red Hood»
Կինոգրաֆիա
- 1937 - «Կարմիր գլխարկ» (ԽՍՀՄ)
- 1958 - «Պիտեր եւ կարմիր գլխարկ» (ԽՍՀՄ)
- 1977 - «Կարմիր գլխարկի մասին: Հին հեքիաթի շարունակություն »(ԽՍՀՄ)
- 2011 - «Կարմիր գլխարկ» (ԱՄՆ)
- 2012 - «Կարմիր գլխարկ» (երաժշտական) (Ռուսաստան)