Կորովիեւ - Կենսագրություն, տեսքը եւ բնավորությունը, մեջբերումները

Նիշերի պատմություն

Հռոմեական «Վարպետ եւ Մարգարիտա» Միխայիլ Աֆանասեւիչ Բուլգակովը միստիկական գրական ստեղծագործությունների վառ օրինակ է: Բուլգակովը, ֆուլա «Ֆաուստ» Գյոթեը, սերտորեն ընկալում էր իր սիրելի աշխատանքի սյուժեն: Հայտնի է, որ վեպի առաջին տարբերակում վարպետը կրում էր ֆաուստը:

Ոչ միայն հիմնական հերոսներն ունեն խորհրդավոր ծագում: Նկարագրված են ակտիվ անձինք, որոնց տեսքը բարդ է, եւ վեպի գլուխներում պատկերի առանձնահատկությունները, որոնք սպասում են ընթերցողին դրանց վերծանմանը: Նրանց թվում - Կորովիեւը քաղցր գայլից:

Ստեղծման պատմություն

«Վարպետ եւ Մարգարիտա» -ում շատ նրբերանգներ պահանջում են պարզաբանումներ: Վեպի վրա կատարված աշխատանքը սկսվեց 1920-ականների սկզբին եւ կատարվեց Բուլգակովի մահվան մոտ: Առաջին տարբերակը պարունակում էր պատմվածքի 160 էջ, Քրիստոսի եւ դատախազի մասին եւ պատմեց, թե ինչպես են ալիքը բերում մի քանի տասնյակ մուսկովացիների մտքից, հանկարծ մայրաքաղաքում հայտնվում է մայրաքաղաքում: Լեյթմոտֆի «Վարպետներն ու Մարգարիտան» դիտավորյալ բացակայում էին: Նրա շնորհիվ աշխատանքը հետագայում շահեց բազմազանություն եւ բազմաշերտություն:

Գրական հուշարձանը կարող էր այլ անուն կրել: Քննարկվել են «Hoof Engineer» - ի, «Սեւ մոգ», «խավարի իշխան» եւ «Վոլանդ տուր» տարբերակները: 1937-ին Բուլղակովը որոշեց անվանել «Վարպետ եւ Մարգարիտա» գիրքը: Գրողի կյանքի ընթացքում նա չի ավարտվել եւ հրապարակվել: Ուղեւորությունների եւ գրքի խթանման աշխատանքներն իրականացրել են նրա կինը:

Գիրքից գնանշումները դարձել են աֆորիզմներ, բայց ամենահայտնին. «Ձեռագրերը չեն այրվում»: 1930-ի գարնանը հանրային ճնշման եւ սեփական դժգոհության պատճառով Բուլղակովի արդյունքը այրել է գրքի առաջին տարբերակը: Վարպետը կկրկնի գրողի արարքը եւ կբռնվի Մարգարիտայում: Նրա ձեռագիրը կվերականգնի Woland- ը:

Բուլգակովը կշարունակի աշխատել դեպքից երկու տարի անց: 1940-ին նա այլեւս չէր կարող շարժվել հիվանդության պատճառով, բայց դեռ ղեկավարում էր իր կնոջ թելադրանքը `իր գլխավոր օգնականը եւ խմբագիրը: Խմբագիրները երկար քսան տարի էր: Աշխատանքը լույս տեսավ Բուլգակովի այրու շնորհիվ:

Հրատարակիչները հրաժարվեցին սեղմել ձեռագիրը, դա բացատրելով ուշ աշխատանքով: Պահպանողական դարաշրջանի համար վեպը առաջադիմական եւ անվճար էր: Գիրքը լույս է տեսել 1967-68 թվականներին «Մոսկվա» ամսագրում: Շատ դրվագներ խմբագրվել եւ կրճատվել են, ոմանք վերացվել են: Փորագրված հատվածների շարքում. Վոլանդի մենախոսություններ, գնդակի նկարագրությունը եւ Մարգարիտայի բնութագիրը: Գրքի անկախ հրապարակումը տեղի է ունեցել «Սերմանում» հրատարակչության շնորհիվ: Առաջին անգամ գիրքը 1969-ին դուրս եկավ լիարժեք վարկածով Գերմանիայում: Խորհրդային Միությունում այն ​​հայտնվեց բաց հասանելիության 1973 թ.

Կորովեւի կերպարը, աշխատանքի փոքր կերպարը, պատկանում է գրական միստիցիզմի ավանդույթներին: Հերոսի նախատիպը կարելի է գտնել Ալեքսեյ Տոլստոյի «Ghoul» - ի աշխատանքի մեջ, որտեղ նման անուն ուներ Telyev- ի վիճակագրական խորհրդականը: Բուլգակովը Կորովիեւի տարօրինակ անունը ֆագոտ է անվանել եւ նվիրեց նրան ասպետի կարգավիճակը: Նիշերի երկակիությունը կարող է հետք բերել ամբողջ վեպում: Քաղցր Վոլանդի համար Բարատեսը շարունակում է մնալ խորոված, բայց վերածվում է Կորովիեւի, հանդիպելով մուսկովացիների հետ: Որ անունն է կարեւոր մթության ասպետի համար:

Բանասեր Ստենբոկ-ֆերմերը փորձեց հասկանալ պատկերի խճճվածությունը, որը վեպը կոտրեց 1969 թ. Նա պնդում էր, որ Կորովիեւը Սատանայի ուղեկիցն է: Անցման կերպարը, «Թարգմանիչ», նա կարեւոր դեր է խաղում վեպում: 1975-ին հետազոտող Jovanovich- ը Կորովյեւը բնութագրեց որպես հերոս, որը վերաբերում է գայլի փիլիսոփայողական ուղեկցողներին:

Ֆագոտ Կորովեւը սատանայական ուժի ներկայացուցիչ է: Օգոստի օգնական, նա ասպետի կոչման տերն է եւ առանձնահատկությունն է: Մուսկովացիները վստահ են, որ Կորովեւը թարգմանիչ է արտասահմանյան ծագմամբ պրոֆեսոր: Նախկինում նա, իբր, եկեղեցական երգչախմբի ռեգենտն էր:

Կան մի քանի տարբերակներ, որտեղից է եկել նրա անունը: Ենթադրվում է, որ պատկերը կապված է «Ստեփանչիկո գյուղ» Դոստոեւսկու հերոսների հետ: Կորովկինի անունով նիշերը նույն վերաբերմունքն ունեն պագոտոյի նկատմամբ, որքան որոշ ասպետներ տարբեր ժամանակների եւ հեղինակների աշխատանքներից:

Բուլղակովի ընկերներից ոմանք վստահեցնում են, որ Կորովիեւի պատկերի նախատիպը ծառայում էր որպես ծանոթ գրող, «Դեչ» մեխանիկ: Հարբած եւ խուլիգանը բազմիցս ասացին Բուլգակովին, որ նա կապ ունի իր պատանության եկեղեցական երգչախմբի հետ:

«Վարպետը եւ Մարգարիտան»

Ֆագոտի անունը տրվում է ոչ մի պատահարի հերոս: Նրա տեսքը նման է ծալովի գործիքին: Բարձր եւ բարակ կովերը սարսափելի են հակառակորդի առջեւ, որպեսզի հետագայում նետեք տհաճը:

Հետազոտողները կարծում են, որ Գոլանդի նահանջը միավորվում է եբրայերենով: Կորովիեւը թարգմանված նշանակում է, փակված, հիպոպոտամուս - կեղեւ, Ազազելո - Դեմոն:

Նիշը հանրության առջեւ հայտնվում է վեպի առաջին գլխում, դառնալով Բերլիոզի առաջին հալյուցումը: Այնուհետեւ նա ձեռք է բերում ֆիզիկական մարմնավորում: Անդրադառնալով Regent- ին, դանակով հարվածում է Բեռլիոզը անվրամաշի անիվների տակ անգիտակից ինքնասպանության: Կորովիեւը կատարում է կեղտոտ աշխատանքներ, շրջելով ֆանտաստիկ հնարքներ: Նա փորձում է խաբել անօթեւաններին, Նիկանոր Իվանովիչ Բոսոյը իր ձեռքերից ռուբլի է դառնում, ինչը կվերածվի դոլարի: Ստեփա Լիոնեւեը աքսոր է դառնում Կորովեւի եւ Ազազելոյի հնարքների պատճառով: «Տարբերակ» կերպարը շարունակում է կատարել հնարքներ, խաբելով Պոպլավսկին եւ հանդիսատեսին:

Բուլգակովը վեպում հատուկ տեղ է գրավում Կորովեւի եւ հիպոպոտամուսի փոխազդեցության միջոցով: Զույգը հավաքում է Թորգսինը եւ Գրիբոյեդով տունը: Մարգարիտայի հետ միասին ողջունում է հյուրերին Սատանայի բալոսում: Նրանք այցելուների այցելուների այցելուների այցելուների գրքից լքեցին այցելուներ, ներմուծելով Սկավիշսկուն եւ Ստրավինսկուն, խանութում իրարանցում էին: Օրինակ, Կորովիեւն ու Ազազելոն, հանելով հնարքներ, կատու հետ միասին վատ բնակարանում սեղանին սեղմել, ստեղծելով տարօրինակ տպավորություն: Կորովիեւը անձնավորեց սատանայական ուղեւորություններին եւ դեւերի լուրջ տպագիրն էր կրում Գայլանդի վերամշակման մեջ: Նրա հավասարակշռությունը ստիպված եղավ, ինչպես նաեւ զվարճալի տեսքը:

Բուլղակովը վերջին թռիչքի ընթացքում նկարագրում է Կորովիեւը, որպես մառանք դեմքով ասպետ, մուգ մանուշակագույն հագուստով: Հերոսը մտածված էր եւ նայեց ներքեւ, ուշադրություն չդարձնելով լուսին: Կորովիեւի վոլանդի վերափոխումը բացատրեց, որ մի օր ասպետը անհաջող էր: Դրա համար նա պարգեւատրվել է Judovky Bin- ին, անհեթեթ ծիծաղելի հագուստին եւ Գայսկու տեսարանին: Bassoon Wore Jockey Kartus, թեթեւ վանդակավոր բաճկոն, որը չափազանց նեղ էր, վանդակավոր շալվար եւ սպիտակ գուլպաներ: Փոքրիկ աչքերը եւ տարօրինակ բեղերը այն դարձնում էին տհաճ տեսք:

Պաշտպանություն

«Վարպետ եւ Մարգարիտա» - վեպ, ռեժիսորներ առաջարկելով մեկնաբանությունների շատ հնարավորություններ եւ հատուկ էֆեկտների օգտագործումը: Հինգ Կինոկարտինը համարվում է հանրաճանաչ, նվիրված Վոլանդի եւ նրա կոստյումների արկածներին:

Առաջին ժապավենը «Պիղատոս եւ այլք» է, հանեց Angey Waida- ն: Լեհ ռեժիսորը այս թեմային ուղղեց 1972-ին, շեշտը դնելով աստվածաշնչյան դրդապատճառի վրա, հարգանքի տուրք մատուցելով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին: Պատկերը մի տեսակ մարտահրավեր էր եւ պարզվեց, որ արգելվում է Լեհաստանում: Կորովեւի կերպարը դրանում բացակայում էր:

Նույն թվականին սերբ Ալեքսանդր Պետրովիչը հեռացրեց «Վարպետ եւ Մարգարիտա» ֆիլմը, վերացնելով աստվածաշնչյան սյուժեն եւ կենտրոնանալով վեպի մոսկովյան իրադարձությունների, ինչպես նաեւ վարպետի եւ Մարգարիտայի գծի վրա: Այս նախագծում Կորովեւը պատկերում էր Բաթ Ժելովիչին:

1988-90-ին Matsa Volyshko- ն Բուլգակովի վեպի վրա հանեց չորս ստերոն ժապավենը, այն դարձնելով նկարագրված սյուժեի մոտ: Համակարգչային գրաֆիկան եւ հատուկ էֆեկտները ներգրավեցին հանդիսատեսի գոնե, քան գործող անսամբլը: Կորովեւի դերում, Յանուշ Միխալովսկին խոսեց:

1994 թվականը ներկայացրեց Ribert Յուրի Կարայի սովետական ​​կինոթատրոն: Դա գրքի առաջին ռուս կինոն էր: Նկարահանումից հետո ֆիլմը ստուդիայի դարակաշարերի դարակների վրա դրեց 16 տարի `գրողի արտադրողների եւ սերունդների հետ տարաձայնությունների պատճառով, ուստի 2011-ի պրեմիերան չի կատարել ցանկալի էֆեկտը: Նկարում ֆագոտայի կերպարը մարմնավորված է Ալեքսանդր Ֆիլիպենկոյին:

Նկարչին հաջողվել է մասնակցել կինոթատրոնին, կրակել է Վլադիմիր Բորտկոն, բայց որպես Ազազելլո: Կորովեւը էկրանին Ալեքսանդր Աբդուլովն էր: Կասետային համակարգչային գրաֆիկան եւ ժամանակակից տեխնոլոգիաները: Ներքին կինոյի հանրաճանաչ նկարիչները հրավիրվել են աշխատանքի:

Մեջբերում

Կորովեւը միստիկական վեպի երկիմաստ հերոս է: Այն ընթերցողներին տալիս է շատ աֆորիզմներ եւ փիլիսոփայական կրկնօրինակներ:

«Ոչ մի փաստաթուղթ չկա, ոչ ոք», - ասում է Կորովիեւը, արտասանել է այն արտահայտությունը, որը հետագայում կդառնա անմահ:

Այն օգտագործվում է սովետական ​​հաստատություններում տիրող բյուրոկրատական ​​անօրինականությունները բնութագրելու եւ մինչ օրս պահպանվել է:

Կորովեւը, նա Բուլգակովը, պատասխանը տալիս է քննադատողների եւ հետազոտողների պատասխանը.

«Գրողի կողմից վկայագիր չի որոշվում, եւ ինչ է նա գրում: Որքան գիտեք, թե ինչ գաղափարներ են առաջացնում իմ գլխում: Կամ այս գլխում »:

Գրական մշակաբույսերի մտադրությունների, հեղինակի մտադրությունների մեկուսացումը, որը ներկայացված է իր բնավորությամբ, պահանջում է անհատականություն եւ անկանխատեսելիություն:

Փիլիսոփա Կորովիեւը հաճախ հռչակում է հավերժական ճշմարտություններ, որոնք ոչ մի դարաշրջանում չեն կորցնում համապատասխանությունը.

«Դատում եք զգեստները: Երբեք դա արեք, թանկարժեք պահակ: Կարող եք սխալվել, եւ դեռ շատ մեծ »:

Սա այն է, ինչը նիշ է դարձնում գրավիչ եւ հետաքրքրասեր, չնայած իր բացասական բնութագրին: