ગબદુલ્લા તુકાઇ - ફોટો, જીવનચરિત્ર, વ્યક્તિગત જીવન, મૃત્યુનું કારણ, કવિતાઓ

જીવનચરિત્ર

ગબદુલ્લા તુકાઇ તતાર કવિ અને ગદ્ય, સાહિત્યિક વિવેચક અને અનુવાદક છે. રાષ્ટ્રની કાવ્યાત્મક પરંપરાના સ્થાપક, તેમણે તતાર ભાષાના વિકાસમાં ફાળો આપ્યો. ઘણા લેખકો લેખકના અનુયાયીઓ બન્યા.

ગબદુલ્લા તુકાઇનો જન્મ 26 એપ્રિલ, 1886 ના રોજ કુષલવીચ ગામમાં થયો હતો. જ્યારે છોકરો એક બાળક હતો ત્યારે તેમના પિતા મૃત્યુ પામ્યા હતા, અને એક માતાનું અવસાન થયું હતું, એક બાળકને એક રાઉન્ડ અનાથ સાથે છોડી દે છે. Stephift Gabdulla ના ઉછેર માટે જવાબદારીઓ ધારે છે અને તેમને દાદા, mulle zinnatulle ના હાથમાં સોંપવામાં આવી હતી. છોકરોનું જીવન સરળ ન હતું. તે દિવસોમાં, બધા લોકો માટે બધું મુશ્કેલ હતું, તેથી ઘરમાં એક વધારાનો વ્યક્તિ અણધારી અને અનિચ્છનીય ખર્ચનો હતો.

પૌત્રને રિસેપ્શન પરિવારમાં પૌત્રને કોઝનને મોકલીને દાદાને સારો ઉકેલ મળ્યો. છોકરો ઉષ્મા અને દયા સાથે સ્વીકાર્યો. પરંતુ 2 વર્ષ પછી, નામ આપવામાં આવ્યું માતાપિતા બીમાર થયા અને ગબદુલ્લા ઇવોયને મોકલ્યા. કોઈ પણ પોતાના ઘરની રાહ જોતો નથી. દાદાએ બાળકના આશ્રયની શોધ કરવાનું શરૂ કર્યું.

કાયમી મૂવિંગ, ગરીબી, કોઈ ધ્યાન અને કાળજી નહી, ટ્યુક્વેટના વિશ્વવ્યાપીને અસર થઈ, જે દર્શાવે છે અને પીડાદાયક હતી. તેણીએ તેને ખેડૂત સાગડી આપવાનું નક્કી કર્યું, જે કાંટ્રેના ગામમાં રહેતા હતા. તે પણ ગરીબ હતો, પરંતુ ગામમાં વધારાનો હાથ હંમેશાં તે સ્થળે હતો. અહીંથી કોઈ પણ વ્યક્તિને બચવું ન હતું, અને બાળપણમાં કામ કરવા માટે ઘણું બધું હતું.

1895 માં ગબદુલ્લા તુકાઇએ ઉરલ્કમાં કાકીને ઢાંકી દીધા. તેમણે મર્ચન્ટ યુએસમેનોવાના ઘરમાં આશ્રય શોધી કાઢ્યો. યુવાનોએ મુસ્લિમ સ્કૂલની મુલાકાત લઈને શીખવાનું શરૂ કર્યું. તેમણે રશિયન શીખવાનું શરૂ કર્યું અને વિવિધ દિશામાં ક્ષમતાઓ દર્શાવ્યું. આજુબાજુની તેમની પ્રતિભાને ધ્યાન આપ્યું.

19 વર્ષમાં, તુકાઇએ રશિયનમાં પ્રથમ ભાષાંતર કર્યો હતો. તે જે કાર્યો કામ કરે છે તે બાસ્ની ઇવાન ક્રાયલોવ હતા. કવિતા તેથી યુવાન માણસને દૂર કરે છે કે તેણે રશિયન લેખકોના કાર્યોને તતાર ભાષામાં ભાષાંતર કરવાનું શરૂ કર્યું, જે લોકોને મહાન કવિઓ અને લેખકોની પ્રતિભા સાથે રજૂ કરે છે.

1904 માં, ગેબદુલ્લાનું કામ "નવી સદી" માં મેગેઝિનમાં છાપવામાં આવ્યું હતું. શરૂઆતમાં, તુકાઇએ કવિતામાં અરબી-પર્શિયન પરંપરાઓની કલ્પના કરી હતી, પરંતુ રશિયન સાહિત્યમાં તેમની નવી સુવિધાઓ લાવવામાં આવી હતી. એલેક્ઝાન્ડર પુસ્કિન અને મિખાઇલ લેર્મોન્ટોવના લખાણો અનુવાદક અને પ્રેરિત કાવ્યાત્મક રચનાત્મકતા પર એક મહાન છાપ બનાવે છે. મુશ્કેલ બાળપણ હોવા છતાં, ગબદુલ્લા તુકાઇએ પોતાને ખુશ અને તેના કાર્યોમાં સૌથી હકારાત્મક અને વિષયાસક્ત હેતુઓ કર્યા.

કવિતા અને સામાજિક પ્રવૃત્તિઓ

ક્રાંતિ અને પ્રતિક્રિયા અવધિ, જે 1905 માં શરૂ થઈ, કવિના કાર્યોમાં નવી નોંધો ઉમેરી. તે લોકશાહીનો અવાજ બન્યો, સત્તા અને મૂડીવાદનો વિરોધ કર્યો. મૂળ તતાર લોકોના દમન, લેખકએ કાર્યોમાં વર્ણવ્યું હતું, જે સામયિકોમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યું હતું. તેમણે તતાર ભાષામાં ક્રાંતિ અને તીક્ષ્ણ પેમ્ફલેટ વિશે કવિતાઓ લખી.

પ્રૂફ રેડર અને ગ્રંથોનો સમૂહ કામ કરતા, ધીમે ધીમે તુકાઇ પ્રકાશકોના કર્મચારી બન્યા. તેમણે શબ્દોમાં શબ્દોમાં ખસેડવાનું, ક્રાંતિને પ્રોત્સાહન આપવાનું નક્કી કર્યું, અને પ્રદર્શનો અને વિરોધમાં ભાગ લીધો. 1907 માં, ગબદુલ્લાએ મુસ્લિમ સ્કૂલ છોડી દીધી અને ક્રાંતિનો સંપૂર્ણ રેકોર્ડ બની ગયો. આ સમયગાળા દરમિયાન તેમના કાર્યો લડાઇની ભાવનાના જાગૃતિના સમૂહમાં હતા. લેખકએ આ પ્રકારના લખાણોમાં તેમના મૂળ જમીન અને લોકશાહી કરારના સન્માન માટે સ્પર્ધા કરવા માટે સાથી નાગરિકો ઓફર કર્યા હતા, જેમ કે "અમે નહીં?".

ક્રાંતિકારીઓને હરાવ્યા તે કારણોને સમજવા માટે ગબડુલલે સખત મહેનત કરી હતી. તે મૂંઝવણમાં હતો, નિરાશાવાદની તરંગ, જેમણે કવિને પકડ્યો હતો, તે તેના કામમાં દેખાય છે. તુકાઇ તેમના ગૃહનગરમાં સાહિત્યને મજબૂત કરવામાં તેમના ગંતવ્યને જોતા, કાઝાન પરત ફર્યા.

લેખક પ્રગતિશીલ યુવાન લોકોથી પરિચિત થયા અને વ્યભિચારમાં પોતાને પ્રયાસ કરવાનું શરૂ કર્યું. કાઝાનમાં રહેઠાણના વર્ષ માટે, તેમણે કેટલાક નિબંધો, કવિતાઓ અને પત્રકારત્વના કાર્યો લખ્યા, જેની મુખ્ય મુદ્દાઓ લોકો માટે ચિંતા, આશાવાદ અને વિશ્વાસ, સન્માન અને ગૌરવનો અપવાદ હતો. લેખક "ઝારિત્સા" અને "લાઈટનિંગ" મેગેઝિનમાં પ્રકાશિત થયો હતો. અનુભવી લેખક બનવું, તુકાઇએ કાર્યોનું એક ચક્ર રજૂ કર્યું, જેમાં તેના નજીકના મિત્રને સમર્પિત "હુસૈનાની લાઇટ મેમરી" હતી.

લેખકએ કાગળ પર વિચારો અને લાગણીઓ વ્યક્ત કરવા માટે અચકાતા નહોતા, તેમને વાંચક સાથે શેર કરી. સર્જનાત્મકતાના આ સમયગાળાથી "જીએનઇનેટ" અને "કાઝાનમાં પાછા ફરો" નું કામ, સ્પષ્ટપણે સ્પષ્ટ કરે છે કે લેખક હવે ભ્રમણાઓની દુનિયામાં નથી, પરંતુ હિંમતથી કઠોર ઘરની વાસ્તવિકતાઓની પ્રશંસા કરે છે. તે વ્યવસાયમાં અને સર્જનાત્મક બુદ્ધિધારક વચ્ચે માંગમાં હતો. 1911-1912 માં બનાવેલ કાર્યો તેમના વતન અને દેશભક્તિ વિશે નોસ્ટાલ્જિક વિચારોના પ્રભાવ હેઠળ લખવામાં આવ્યા હતા.

તુકાઇએ વોલ્ગા સાથે મુસાફરી કરી. તેમણે આસ્ટ્રકનની મુલાકાત લીધી, જ્યાં તેઓ સ્થાનિક કાર્યકરોને મળ્યા. 1912 ની વસંતઋતુમાં, કવિ યુએફએથી સેન્ટ પીટર્સબર્ગ સુધી ગયો હતો, જ્યાં ક્રાંતિકારી વિચારો અને અદ્યતન બુદ્ધિશાહ તે સમય સુધી કેન્દ્રિત હતા. ટ્રીપની છાપ કવિ નારિમન નારિમોનોવ, ક્રાંતિકારી મુલ્લર વાખિટોવ અને લેખક મેગિટુર ગફુરિ સાથે એકત્રિત કરવામાં આવી હતી.

સ્વાસ્થ્ય સમસ્યાઓ, પહેલેથી જ આ સમયગાળા દરમિયાન, તેમને પોતાને વિશે જણાવવા દો, કવિને રોકી શક્યું નથી. સેન્ટ પીટર્સબર્ગથી, તે સૈનિકોમાં ગયો, અને ત્યાંથી તેણે કાઇસ્મ્મા સાથે ચમત્કારિક સારવારની આશા રાખીને કઝાક સ્ટેપ તરફ માર્ગ રાખ્યો. કાઝાન પરત ફર્યા, ગબદુલ્લા તુકાઇને સમજાયું કે શરૂઆતનો ચેરિટી પાછો ફર્યો ન હતો. ઉચ્ચ લોડ અને ખરાબ પરિસ્થિતિઓ અસ્તિત્વને વેગ આપે છે. પરંતુ આતંકવાદી વલણ તેના કાર્યોના પૃષ્ઠોમાંથી અદૃશ્ય થઈ ગયું નથી.

અંગત જીવન

સમકાલીનના સંસ્મરણો અનુસાર, ગબદુલ્લા તુકાઇએ તેમની પોતાની દેખાવથી શરમ અનુભવી, છોકરીઓની રાહ જોવી. નસીબદાર અને નીચું, આંખ પર પેટ સાથે, જેણે ડાર્ક ચશ્મા પહેરવાનું દબાણ કર્યું, તે માનતો ન હતો કે તે કોઈને ગમશે. કવિએ મોડને સાંભળ્યું ન હતું, કારણ કે તેઓએ ફાઇનાન્સને મંજૂરી આપી ન હતી, અને તેમાં કોઈ રસ નથી. તેમની ખિસ્સામાંના પૈસા સમયાંતરે દેખાયા હતા, કારણ કે પ્રકાશનો ફી લાવ્યા હતા, પરંતુ તુકાઇએ બચત કરવા માટે મરી જતા નહોતા: તેમણે વળતર વિના દેવામાં વહેંચ્યા હતા, મૈત્રીપૂર્ણ સાંજે, પરિચિતોને મદદ કરી હતી.

તે છોકરીઓ અને કેસમાં ગેબદુલ્લાના સંકેતો પ્રદાન કરે છે, જે સંપાદકીય કાર્યાલયની રાહ જોતા હતા, અને કવિએ કોઈ મીટિંગ્સને ટાળી હતી. ઝુતાન મેવેલિડોવા, એક વેપારી પુત્રી, પણ સ્નેપ સાથે પરિચયની કલ્પના કરે છે. તેણીએ સંબંધીઓને મદદ માટે અરજી કરી. ફતીહ અમીરખાને પ્રકાશકમાં નકશામાં સાથીદારો સાથે રમ્યા ત્યારે ફતીહ અમિરાખાને કવિને એક છોકરી રજૂ કરી. પ્રથમ બેઠક ટૂંકા ગાળાના હતી: તુકાઇએ રસ બતાવ્યો ન હતો, અને મેળવેલ પાછો ફર્યો. કુલ યુવાન લોકોએ 5 વખત જોયા.

બીજી બેઠકમાં તક દ્વારા થઈ: તુકાઇએ આ છોકરીને ટ્રામ વિંડોથી જોયો અને તેને આવકાર આપ્યો. ત્રીજા સમય માટે, પહેલએ ઝૈતાનને બતાવ્યું. તેમનો સંચાર થોડો લાંબો સમય ચાલ્યો ગયો. તુકાઇને જોવામાં આવ્યું હતું, તે સતત છોડવા જતો હતો, અને પાડોશી સાથે પ્રેમમાં તેને કોઈ પણ પૂર્વગ્રહ હેઠળ રાખવામાં આવ્યો હતો. ચોથા ડેટિંગે મફત અનુભવવાની તક આપી.

તેઓએ શેરીમાં નીચે વૉકિંગ, સાહિત્યિક સાંજે પછી સમય પસાર કર્યો. પાંચમા સમય માટે, યુવાન લોકો સંપાદકીય કાર્યાલયમાં મળ્યા. ઝુટન કાઝાનથી ચિસ્તપોપ સુધી ગયો અને ગુડબાય કહેવા ગયો. ગબદુલ્લાએ ગુડબાય કહેવા માટે ઘૂંટણમાં આવવાનું વચન આપ્યું હતું અને આવતું નથી.

5 વર્ષ પછી, જ્યારે તુકય તેના મૃત્યુ પામ્યા હતા, ત્યારે ઝુટન તેની મુલાકાત લે છે. તેણી વૉર્ડમાં પ્રવેશવાની પરવાનગીની રાહ જોતી હતી, પરંતુ ગેબદુલ્લાએ તેને પ્રતિબંધ મૂક્યો હતો. પાછળથી, છોકરીએ ચર્ચ નોકર સાથે લગ્ન કર્યા, તેના પુત્ર અને પૌત્રી કવિઓ બની. મૃત્યુ પહેલાં, સ્ત્રીએ તુકાના કબરને શક્ય તેટલું નજીકથી દફનાવવા કહ્યું. તેના મકબરો પર, પ્યારુંને સમર્પિત કવિતામાંથી રેખાઓ કોતરવામાં આવી હતી.

અંગત જીવન ગબ્દુલ્લાહ તુકાએ કામ કર્યું નથી. તેની પત્ની અને બાળકો નહોતી. તેમના હૃદયમાં મૃત્યુની મૃત્યુ સુધી, લાગણીઓ ઝૈતૂન તરફ વધતી જતી હતી.

મૃત્યુ

તતાર કવિની જીવનચરિત્ર ટૂંકા છે. તે એપ્રિલ 1913 માં 26 વર્ષની વયે મૃત્યુ પામ્યો. મૃત્યુનું કારણ એક ચેરિટી બન્યું, ભૂખથી જટીલ. 1912 માં ધૂળવાળુ પ્રિન્ટિંગ હાઉસમાં કામ આ રોગને વેગ આપ્યો. ગબદુલ્લા મ્યુક્વેટનું મૃત્યુ સાહિત્ય અને કલા માટે નુકસાન થયું છે.

હવે કવિના કામમાં રસ, પબ્લિકિસ્ટ અને અનુવાદક રાજ્ય સ્તરે સપોર્ટેડ છે. ગેબુલલ તુકાની યાદમાં, કેઝાનમાં સાહિત્યિક મ્યુઝિયમ ખોલવામાં આવ્યું હતું. પુશિન સ્ટ્રીટ પરના સ્ક્વેરમાં, તેમના સન્માન પછી નામ આપવામાં આવ્યું, ત્યાં લેખકનું સ્મારક છે, અને તેના ફોટા સાહિત્ય પર પાઠ્યપુસ્તકોથી સજાવવામાં આવે છે. સત્તાવાર વેબસાઇટ તેના વ્યક્તિને સમર્પિત છે, જે તુકાના જીવનચરિત્રનું વર્ણન કરે છે અને કાર્યોના ઉદાહરણો છે.

ગ્રંથસૂચિ

• 1905 - "સ્વતંત્રતા પર"
• 1906 - "પરોપજીવી"
• 1906 - "સ્ટેટ ડુમા"
• 1907 - "શું શક્દ્રા શું કહે છે"
• 1907 - "છોડશે નહીં!"
• 1907 - "શુરીઇલ"
• 1908 - "રાષ્ટ્રવાદીઓ"
• 1908 - "સેનેયા બઝાર અથવા ન્યૂ કિસ્કબશ"
• 1911 - "જીનેટ"
• 1911 - "ડચા"
• 1912 - "તતાર યુવા"
• 1913 - "લોકોની આશા ..."