Karakter histoarje
Reade hoed - in karakter fan in populêr poppe mearke. It ferhaal fan in lyts famke dat yn 'e bosk moete mei in grize wolf liedt woartels op it momint fan' e midsieuwen. It wie doe dat de earste folksferzjes fan 'e bjusterbaarlike fertelling ferskynden. Western en Russyske skriuwers wiene dwaande mei it literêre ferwurking fan it plot.Skiednis fan karakterskriuwing
It mearke fan 'e aventoeren fan it famke dat de wolf moete, is d'r in lange tiid lyn. Sa'n plot waard oerbrocht nei de mûning fan 'e mûle fan midsieuske Italië en Frankryk. Yn Sintraal Jeropa waard dit ferhaal ferdield fan 'e XIV-ieu en genoaten fan ungewoane populariteit. En yn ferskate lannen, de ynhâld fan 'e koer fan in lyts famke fariearet. Dat, yn it noarden fan Italië gie it famke nei har beppe mei frisse fisk, yn Switserske leginden - mei jonge tsiis, yn Frankryk yn in koer fan beppes fan beppes en oalje.
It plot wie it folgjende: mem freget in lytse dochter om te besykjen de beppe dy't libbet op in oare râne fan 'e bosk. It famke soe in traktyf moatte taskriuwe foar sibben. Yn 'e bosk, sjocht de heroïne in grize wolf (yn guon embhoiminten, mearkes - mei in koart as enoarm). Fertrouwen wêze, nimde beppesizzer fertelt de frjemdling, wêr't it giet. Doe rypt yn 'e holle fan' e wolf it plan - it karakter is yn in haast nei it hûs fan 'e beppe.
De grize skurk deadet de ûngelokkige frou en taret it diner derút, en it bloed fan 'e âlde frou tsjinnet as basis foar de drank. Tusken it bedriuw beweecht de wolf nei it pak fan it slachtoffer, falt op it bêd en wachtet op neat fertocht. As in famke yn 'e hûs komt, noeget de wolf har freonlik om in geurich lunsj te priuwen. In kat, dy't sjoen, wat earder mei har eigen eagen bard wie, besiket it haadpersoan te warskôgjen, mar de antagonist smyt yn 'e dierlike houten skuon en deadet.
Folgjende biedt de wolf in naïef-famke om it op bêd te wurden en te lizzen. Bepdakker ferfolt dit fersyk troch har klean te gooien nei de kachel. Folgjende wurde de fragen fan 'e poppe folge, wêrom "beppe" sa frjemd sjocht. De wolf wurdt oantsjutten op it bern en genêze fan syn offer. Yn guon (seldsume) ferzjes kin it famke ûntkomme.
Yn 'e XVII Frânske skriuwer kin Karles Perra dit folksferkeap recyclearje. Sûnt de ferteller rjochte op in bern fan in bern, útslút, útslút hy út it orizjinele fertellingskannibalisme, en ferwidere ek de ferhaalline ferbûn mei it fermoarde fan 'e kat. De auteur oanklaaid in nammeleaze famke oan 'e skarloatskap-begelieder en neamde de namme in reade hoed. Sa'n Chep by it skriuwen fan it wurk wie al út 'e moade yn' e stêden, mar wie ek populêr by it doarpswideven.
De Charles Perca makke syn eigen ferzje fan it mearke, en levere de tekst fan 'e moraal, útdrukking fan it haadidee fan it plot en de essinsje fan it mearke dat de regels fan gedraging, bitter betellet foar har frivolity. Foar it earst waard it essay fan 'e Frânske klassiker yn 1697 publisearre - Perrah omfette dit manuskript yn' e samling "Ferhalen fan 'e mem Goose."
Oan it begjin fan 'e XIX-ieu, bruorren, bruorren Wilhelm en Jacob Grimm, oanbean in bern fan in bern in nije literêre konverzje. Fairy Talesmen ferwidere de motiven tusken de relaasje tusken de ferdjipping, dy't it krytfairy wjerspegele, en joech in lokkich ein, dy't foarbygiene, dy't it lûd hearden, yn it hûs hearde en de wolven útbrutsen mei skjirre, frijwillige en beppe, en beppesizzer.
Literêre kroanen opmurken dat sa'n line koe wurde lien út in oare berneboek neamd "Wolf en sân katten", lykas út it stik fan 'e Dútske romantyk Tika "Libben en dea fan' e Reade kap", makke yn 1800 yn 1800. Yn 'e nije ynterpretaasje fan' e Grimm Brothers fersteurt de heldinne gjin fatsoen, mar de mem fan mem dy't de dochter warskôge kin, dy't net kin wurde kommunisearre mei frjemdlingen en út in rjochte dyk.
Yn Ruslân wie de oersetting fan it plot dwaande mei literêre kritikus Peter Peter Peter, dy't besocht de oarspronklike betsjutting te behâlden oan 'e oarspronklike betsjutting makke troch de bruorren Grimm. De literêre ferwurking fan it plot, makke troch de Russyske klassike Ivanike Ivan Turgenev, krige in spesjale populariteit. D'r binne ek Oersettingen en oare auteurs. Op ferskate tiden waarden ôfbyldings nei it mearke makke troch ferneamde artysten.
Biografy en ôfbylding fan reade hoeden
Yn 'e redakteuren fan Charles Perro en bruorren Grimm is in detaillearre beskriuwing fan uterlik net jûn, de leeftyd en skaaimerken fan' e heldinne wurde net oantsjutte. Neffens de tekst is it in lyts famke dat yn it doarp wennet oan 'e râne fan' e bosk. Tradisjoneel ferbyldzje artysten in bern blond, mei leuke funksjes fan it gesicht. De heldinne is yn in reade reinjas oanklaaid mei in kap, as yn in reade holle kaap. It byld fan it famke is ienfâldich en naïef, dy't karakteristyk is foar har jonge leeftyd.It mearke begjint mei it feit dat de mem in lytse dochter freget om in beppe te attribuearjen fan in beppe dy't libbet oan it oare ein fan 'e bosk, hotels. Frou warskôget it famke dat lâns de manier wêrop se net soe moatte stopje en petearje mei frjemdlingen. In lytse heldinne ferlit it hûs en gau oan it boskpaad tsjinkomt in grize wolf. Hy is ynteressearre yn wêr't de reade hoed wurdt ferstjoerd. It famke ferberget net dat hy syn beppe sil besykje.
De wolf seit ôfskied fan it famke en rap hollen nei it hûs fan 'e âlde frou. Dêr yt er in beppe, set har klean oan en skuorret, glêzen, en falt yn bêd, wachtsjend op 'e oankomst fan in bytsje heldinne. Nei de relative komme, de reade kap melde de ungewoane ferskining net fuortendaliks te merken fan 'e "beppe". Mar nei, sjoch de "âlde frou" tichterby 'freget it famke wêrom't se sa ûngewoan sjocht. De wolf, nim dizze kâns, foel de heldinne oan, yt en falt yn sliep.
Al gau passen fan 'e beppe's Houses Loggers (WoodCutters). Se hearre in lûd snurken - de doar bleau iepen. De wolf sjen mei in opblaasde buik, brekke de loggers de wolf fan 'e Wolf út, en dêrwei binne de reade hoed en beppe ûnfeilich. D'r binne opsjes foar it opslaan fan froulike karaktersjagers (as jager). It mearke behâldt hjoed populariteit. Sinnen fan Heroes waarden ferneamde sitaten.
Reade hoed yn films
Yn 1977 film "fan Sovjet-muzyk" oer in reade kap waard frijlitten op 'e skermen. Trochgean mei it âlde mearke. " De rol fan it haadpersoan waard útfierd troch in 10-jier-âlde aktrise Yana Poplavskaya. It perseel fan 'e skilderijen waard ûnderskieden fan' e klassike ferzje - twa wolven jagen tagelyk op it famke, mar it die bliken dat yn feite gefaarliker en kwea dizze predators binne. En al moat de measte reade hoed om wolven te beskermjen tsjin de oanfallen fan pleatslike bewenners. De film omfettet fokale komposysjes, wêrûnder it ferske fan it haadpersoan spesjaal wie, wie spesjaal (de komposysje waard útfierd troch 8-jier-âlde-olga-kryst).
Yn folgjende jierren wurde ferskate mindergrins fan it Jeropeeske mearke-ferhaal publisearre. Yn prinsipe wurdt de aksje presinteare yn 'e horror sjenre as thriller. It plot fan 'e reade kap ferskynde faak yn' e Sovjet-animaasje - de earste stripferhaal op basis fan 'e mearkes kamen yn 1937 út. In leuke rethinking fan it bjusterbaarlik ferhaal wurdt yntrodusearre yn 'e animaasjetape fan 1958 "Peter en de reade hoed", wêr't de Sovjet Pioneer de heldagel siedt. Yn 2012 kamen de skermen de komeedzje Russyske muzikale "reade kap" út.
Nijsgjirrige feiten
- Neffens ûndersyk wie it folksploed ek de twadde wolf, mar dizze spitigernate predator, ferdronken troch heldinnen yn in siedende resin, waard fergetten.
- In monumint foar de reade kap en in grize wolf is ynstalleare yn Schwalme. Yn dizze Dútske stêd is d'r in tradysje: op fakânsje, drage de famkes skarletekapkes, en jongens - maskers fan wolven.
- Heroine Sculptures binne ek yn München, Yalta, Berlyn en oare stêden.
Bibliografy
- 1697 - "Red Cap"
- 1800 - "Libben en dea fan in read bliid"
- 1810 - "Red Hood"
Filmografy
- 1937 - "Red Cap" (USSR)
- 1958 - "Peter and Red Cap" (USSR)
- 1977 - "Oer de reade kap. Fuortsetting fan it âlde mearke "(USSR)
- 2011 - "Red Cap" (USA)
- 2012 - "Red Cap" (Musical) (Ruslân)