زندگینامه
Michelangelo Antonioni یک مدیر ایتالیایی، یک کلاسیک شناخته شده سینمای اروپایی است. فیلم های کارگردان عبارتند از زیر زیرنویس فلسفی. او بر کاهش معنوی، فرسودگی عاطفی و تنهایی قهرمانان متمرکز بود.دوران کودکی و جوانان
آنتونیون در 29 سپتامبر 1912 در فرارا متولد شد. خانواده به تعداد کم درآمد اشاره کرد، اما پدر توانست وضعیت مالی خود را تثبیت کند. مادر پسر در کارخانه کار کرد. Michelangelo فارغ التحصیل از مدرسه و وارد دانشگاه در بولونیا شد. او به دانشجوی دانشکده بازرگانی و اقتصاد تبدیل شد. در طول این دوره، این مرد علاقه مند به تنیس و نقاشی بود، مهمان مهمان مکرر و مورد علاقه حیوان خانگی بود.
در دانشگاه، کارگردان آینده، اجرای نمایشنامه های آنتون چخوف، هنریک ایبسن، لوئیجی پلوندلو را سازماندهی کرد، متون دراماتوری را تشکیل داد و بررسی را نوشت.
تصمیم به اختصاص به بیوگرافی سینما در سال 1939 به آنتونیون رسید. او به رم نقل مکان کرد، در پایتخت اولین بار در مجله سینما کار کرد، ترویج تئوری نئورئالیسم. وجود دارد Michelangelo برای مدت طولانی باقی ماند و با روزنامه نگاری به پایان رسید، وارد مدرسه فیلمبرداری شد. مربیان او رابرت روسلینی و مارسی کرنا بودند.
زندگی شخصی
اولین کارشناس همسر به Leticia Balboni تبدیل شد. عروسی در سال 1942 برگزار شد و در سال 1954 ازدواج سقوط کرد. سپس، در زندگی شخصی آنتونیونی به مدت 10 سال، مونیکا ویتی حضور داشت. خاکستر Claire او را تحت تأثیر قرار داد، و آنتونیونی، که در عشق افتاد، مشتاق حرکت معشوق در رم بود، اما این رابطه کار نکرد.همسر دوم مدیر، معلوم شد Enrik FICO. عروسی آنها در سال 1986 اتفاق افتاد، زمانی که Michelangelo Antonioni بیمار بود. در سال 1985، او از سکته مغزی جان سالم به در برد، به عنوان یک نتیجه از آن سمت راست بدن فلج شد. مقامات همسر همسر آزادی حرکات را به دست آوردند، اما نمی توانستند عملکرد گفتار را بازگردانند. این یک مانع بزرگ برای کار در سینما شد، اگر چه مدیر موفق به آزاد کردن نوارها "پشت ابرها"، "Eros" و "اسکار".
هیچ فرزندی از یک زن و شوهر وجود نداشت، اما در زندگی شخصی همسر آنتونیونی خوشحال بود. همانطور که در جوانان خود، میکل آنژ، همراه با امضاهای خود را همراه طرح های همراه خود را همراهی کرد.
رشد مدیر 178 سانتی متر بود.
فیلم های
اولین Anchelangelo Antonione در سال 1947 برگزار شد. او به مردم "مردم رودخانه پو" منتقل کرد. سپس سینما مجبور شد به خاطر تماس به ارتش به مدت کوتاهی ترک کند. در دهه 1950، "کرونیکل از یک عشق" روبان روی صفحه نمایش منتشر شد. این فیلم موفق نشد، اما اولین مراحل در مدیر سنتی Stylistry را نشان داد. در سال 1955، "دوست دختر" روبان برنده جایزه "لیون نقره ای" ونیزی بود.
موفق باشید به Michelangelo با ظهور مونیکا ویتی در زندگی خود آمد. این ارتباط با روابط عاشقانه و خلاقانه با بازیگر بود. برای 10 سال او مدیر را همراهی کرد. اولین کار در فیلمنامه Antonioni و Bitty "Creek" بود که در سال 1957 منتشر شد. ایتالیایی ها با این پروژه ملاقات کردند، اما در فرانسه، او غلبه می کند.
مدیر در دهه 1960 شهرت را به دست آورد، زمانی که در جشنواره کن، تصویر "ماجراجویی" را ارائه کرد. او نشان داد که سبک آنتونیون غیر استاندارد تشکیل شده است. Michelangelo ترجیح داد او را "Noir در مقابل".
پس از "ماجراجویی" در سال 1961، فیلم "شب" بیرون آمد، و یک سال بعد، "Eclipse". پروژه ها تبدیل به یک سه گانه تبدیل شده اند، به سبک و تم متحد شده اند. آنها آلن دلون، ژان مار و مارچلو ماتروانی را ستاره دار کردند. روبان جوایز آنتونیونی و به رسمیت شناختن حرفه ای را به ارمغان آورد.
در سال 1964، نخست وزیر کویر قرمز، که با پروژه های قبلی همراه بود. این اولین سینمای رنگی آنتونیونی بود. نویسنده رویکرد را به جزء بصری تغییر داد و یک تصویر چشم انداز نقش مهمی در آن ایفا کرد.
فیلم افسانه ای Michelangelo Antonione به عنوان "پایان عکس"، که در سال 1966 ظاهر شد، در نظر گرفته شده است. این نخستین پیش نویس مدیر زبان انگلیسی بود. تیراندازی در انگلستان رخ داد. پس از او، کارگردان کارگردان به کاهش رسید.
در دهه 1970، او در ایالات متحده کار کرد و چندین فیلم را از جمله شکست "نقطه Zabriski" و موفقیت "حرفه ای: خبرنگار" با جک نیکلسون انجام داد. در زندگی غروب خورشید، کارگردان بسیار سفر کرد، فیلمبرداری از مستندات را دوست داشت.
در میان جوایز نویسنده سناریوها و مدیر "خرس طلایی"، "شیر طلایی"، "اسکار" و دیگران بود.
مرگ
کارگردان در ژوئیه 2007 درگذشت. علل مرگ کاملا طبیعی بود: مدیر 94 ساله بود. ارث، فرزندان، او عکس های به یاد ماندنی و چندین کینوکارتین را ترک کرد.فیلمنامه نویسی
- 1957 - "Creek"
- 1960 - "ماجراجویی"
- 1961 - "شب"
- 1962 - "Eclipse"
- 1964 - "کویر قرمز"
- 1967 - "Blou-AP"
- 1970 - "نقطه Zabriski"
- 1975 - "حرفه: خبرنگار"
- 1982 - "شناسایی زنان"