زندگینامه
ویلی برانت، چهارمین رأی گیری آلمان، نماینده حزب سوسیال دموکرات و صاحب جایزه نوبل جهان 1971 است.دوران کودکی و جوانان
نام واقعی سیاست آلمان هربرت ارنست کارل فریم است. او در 18 دسامبر 1913 در لوبک متولد شد و یک فرزند فوق العاده ای از معلم و فروشنده بود. پدر و مادر به او توجه نکردند و مادر تربیت پسر پسرش را بازسازی کرد. پدربزرگ هربرت یک دموکرات اجتماعی بود و اعتقاد خود را به دست آورد. در 14 سالگی، پسر به دبیرستان داده شد. در مدرسه، نوجوان علاقه مند به تاریخ و آلمانی بود.
قراردادن از تصاویر گتیبه تدریج، فموورها با نمایندگان جنبش سوسیالیستی جوانان موافقت کردند. در سال 1930، او عضو حزب SDPG شد و بحث های دموکرات ها و نازی ها را تماشا کرد. یک سال بعد یک مرد جوان عضو حزب SRP است، جایی که او رئیس اتحادیه جوانان بود. Femo در روزنامه "کارگران لوکس" منتشر شد و بر مربی یعقوب ویچ تمرکز کرد. در سال 1932، هربرت به بازرگان دریایی رفت.
زندگی شخصی
در سال 1940، همسر نروژ Carlotte همسرش ویلی برادر شد. او 9 سال از همسرش بزرگتر بود. یک دختر به نام نینا در ازدواج ظاهر شد. پس از 3 سال، طلاق انجام شد، همسران سابق توانستند روابط دوستانه را حفظ کنند.قراردادن از تصاویر گتیویلی خانواده را به روت هانسن ترک کرد، اما او آخرین عشق را به سیاست نپذیرفت. ارجاع Brigitta Seebacher مانع از او در 61 سالگی شد و دختر 28 ساله بود. دوستداران زمین زمین را در فرانسه و یک خانه کوچک خریداری کردند که در آن صدراعظم در تعطیلات سفر کرد. هیچ فرزندی از این جفت وجود نداشت.
سیاست
هربرت پس از آمدن به قدرت آدولف هیتلر در سال 1933، هربرت به طور مخفیانه به نروژ فرستاده شد. مرد جوان 19 ساله این نام را به ویلی برنت جایگزین کرد، زبان نروژی را آموخت و به نویسنده مقالات انتشارات حزب تبدیل شد. در طول این دوره، براندت خیلی زیاد سفر کرد. در سال 1936، در دستورالعمل های حزب، او خود را در اسپانیا یافت، و بازگشت به نروژ، مبارزه با فرانكست روشن با نازی ها.
در کشور جنوبی، او شاهد کار خدمات کمونیستی، مقابله با تروتسکیست ها و آنارشیست ها بود. بنابراین برانت به سوسیالیسم دموکراتیک آمد. در سال 1940 آلمان نروژ را اسیر کرد. به دلیل پوشیدنی تحت سرباز نروژی، به دلیل پوشیدنی تحت نظارت ناامید شده بود، اما به اسارت آلمان رسید. او به سوئد فرار کرد، جایی که او دفتر مطبوعاتی را سازماندهی کرد و اخبار نروژ را تحت پوشش قرار داد و با خدمات ویژه ارتباط برقرار کرد. در همان سال، ویلی شهروندی سوئدی دریافت کرد.
قراردادن از تصاویر گتیپس از اتمام جنگ، BRANDT به پست Lubeck Burgomistra ارائه شد، اما او نروژ را به عنوان یک پیوست مطبوعاتی برای گزارش فعالیت های آلمان ترک کرد. بازگشت شهروندی آلمان، در سال 1948 ویلی سفیر حزب شد و دیدگاه های درست داشت. در سال 1961، ساخت دیوار برلین در GDR آغاز شد. برابریگر شهر بوگمومی بود.
پس از 2 سال، موافقت نامه ها در بستگان قدمت در سمت شرق به دست آمد. در همان زمان، ویلی برانت قبلا این پست را ادعا کرد، اما انتخابات به دلیل طرفهای تاریک در بیوگرافی متقاضی از بین رفت. موفق باشید در سال 1965 به او لبخند زد برنت به افسردگی افتاد و شروع به سوء استفاده از الکل کرد. حمله قلبی رخ داده است.
بازگرداندن، سیاستمدار فرم قبلی را بازگرداند و شروع به همکاری با کنگره Kurt Georg Kizieneyger کرد. با هم آنها سیاست خارجی آلمان را تقویت کردند، به توافق با واحد شرقی دست یافتند. در سال 1969، برنت دوباره در مسابقه پیش از انتخابات نامزد شد و با نوشتن دموکرات ها به دست آورد. در پست جدید، ویلی برنت در سیاست های داخلی مشغول به کار بود و از احیای آلمان حمایت کرد. در سال 1970، یک جلسه برگزار شد که آلمان و GDR می توانند به توافق برسند، اما این اتفاق نمی افتد.
قراردادن از تصاویر گتیصدراعظم حمایت از روابط اتحاد جماهیر شوروی، تقویت وضعیت اموال آلمان. او گناه فاشیست ها را در قتل های جمعی به رسمیت شناخت. در سال 1971، برند برنده جایزه نوبل برای ترویج سیاست های مصالحه شد. برای دستیابی به درک متقابل با GDR مدیریت شده، تنها زمانی که اریک Honekker به قدرت رسید. در شغلی غروب آفتاب، صدراعظم به توانایی های خود اعتماد نداشت، هرچند او همچنان به حفظ دیدگاه های صلح آمیز ادامه داد. تحریکات سیاسی در حال تبدیل شدن به حادتر بود، او شروع به نوشیدن دوباره و استعفا داد در سال 1974. جانشین صدراعظم، هلموت اشمیت بود.
ویلی براندت از بیماری قلبی رنج می برد، و پس از 2 سال او دوباره به کار برگشت. او رئیس انجمن احزاب سوسیالیست ها شد. Leonid Brezhnev در اسپانیا و پرتغال حمایت شد.
مرگ
علت مرگ ویلی برنت به یک بیماری انکولوژی تبدیل شده است. در سال 1992 او خود را صدمه دیده و به ندرت از تخت خارج شد. سیاستمدار در 8 اکتبر فوت کرد. امروز، عکس کنفدراسیون سابق در کتاب های درسی تاریخ منتشر شده است.جوایز
- 1960 - صلیب بزرگ از دستور سنت اواف
- 1965 - صلیب بزرگ از سفارش "برای شایستگی به جمهوری ایتالیا"
- 1971 - برنده جایزه نوبل جهان
- 1972 - بزرگ صلیب 1 درجه از افتخار برای شایستگی به اتریش
- 1973 - صلیب بزرگ از لژیون افتخاری
- 1981 - مدال طلایی Bnei-Brit
- 1985 - برنده جایزه آلبرت انیشتین
- 1992 - صلیب بزرگ از سفید سفید شیر