زندگینامه
در زندگی دیمیتری جازووا، یتیمان و فقر، مدال طلا و حبس، اتهام خیانت دولتی و یک مجرای طول عمر وجود داشت. آخرین مارشال اتحاد جماهیر شوروی، دوست با فیدل کاسترو بود، اریک Honkecker و کیم من دو نفر از سه فرزند را دفن کردند.دوران کودکی و جوانان
دیمیتری Timofeevich روز بعد از 7 سالگرد انقلاب اکتبر در خانواده دهقانان منطقه Kalachian ولایت Omsk Timothy Yakovlevich و Maria Fedoseevna Yazovy متولد شد. پدر Myti و هنوز هم سه کودک درگذشت زمانی که مارشال آینده 9 ساله بود.
به زودی او خواهر مادرش را درگذشت، چهار بچه دیگر یتیم کرد. تحت تاثیر شرایط، ماریا فدوسیف با بیوه آنا فدوسعینا - فودور نیکیتیچ ازدواج کرد. در دومین ازدواج، مادر جازوا دو فرزند دیگر را به زایا و لئونید برد.
با سن دیمیتری Timofeevich به دلیل دو رویداد، سردرگمی داشت. اولین Mitya برای سال دوم در کلاس چهارم باقی ماند، زیرا برای کسب اطلاعات بیشتر، لازم بود که در روستای همسایه سوار شویم، و پسر لباس های قوی نداشت. بنابراین، در ابتدای جنگ، یازوف در مدرسه تحصیل کرد. دوم - پس از حمله نازی ها به اتحاد جماهیر شوروی مرد جوان برای محافظت از میهن خود، یک سال اضافه کرد.
زندگی شخصی
با همسر اول Ekaterina Fedorovna Zhuravlev، دیمیتری در سال 1943 ملاقات کرد، در حالی که در دوره های بازآموزی فرماندهان در عقب جبهه Volkhov بود. Katya روزنامه را ویرایش کرد، که در Borovichi ظاهر می شود. پس از جنگ، عاشقان ازدواج کردند. در سال 1947، دیمیتری و کاترین دارای یک دختر لاریسا دختر بودند که در 2 سال فوت کردند. علت مرگ دختر سوختگی حرارتی بود.دیمیتری Timofeevich از بسیاری از ضربات سرنوشت رنج می برد. تنها پسر جاز ایگور در 44 سالگی فوت کرد. نوه افتتاح شد در تصادف ماشین - پسر جوانترین دختر النا. در 51، یک جانباز جنگ بیوه بود.
2 سال پس از مرگ Ekaterina Fedorovna دیمیتری Timofeevich ازدواج دومین بار ازدواج کرد. هنگامی که Jazova توسط وزیر دفاع تجویز شد، همسر دوم اما Evengenievna گریه کرد، متوجه شد که صلیب در زندگی شخصی خود قرار گرفته است.
در ماه مه سال 1991، دیمیتری Timofeevich به تصادف با همسرش رسید، به طوری که زمانی که مارشال در ارتباط با مشارکت در GCCP دستگیر شد، همسر از او بازدید کرد، حرکت کرد. اگر چه Emma Evgenievna جوانتر Dmitry Timofeevich بود برای 8 سال، از زندگی او 3 سال قبل از شوهر خود را ترک کرد.
جنگ وطن پرست بزرگ
در نوامبر سال 1941، داوطلب جوان جاسوف در نوامبر 1941 به تحصیل در مدرسه پیاده نظام مسکو فرستاد، به نووسیبیرسک تخلیه شد. در ژانویه سال 1942، موسسه آموزشی، که ستایش ستایشان جوان را تهیه کرد، به مسکو بازگشت، و دیمیتری اولین بار در پایتخت اتحاد جماهیر شوروی بود. در آرشیو مدرسه، یک عکس از کادت جازوا حفظ شده است.
در ژوئن 1942، دیمیتری از مدرسه فارغ التحصیل شد و پس از 2 ماه او به سمت جبهه Volkhov به عنوان فرمانده قورباغه اسلحه وارد شد. در همان جلوی، همانطور که بعدا معلوم شد، با فدرال نیکی نیکیتیچ، افسر جوان مبارزه کرد، اما بستگان صلیب نکردند.
یزف برای سال صرف شده در مجاورت لنینگراد محاصره شده، 2 صدم را دریافت کرد. اولین بار که مرد موج انفجاری را پرتاب کرد، با سقوط دیمیتری پای خود را آسیب رسانده و کلیه را ضرب و شتم کرد. دومین بار از قطعات ستوان گارنت ها به ذهن می رسید، یکی از قطعات فلزی در دیمیتری Timofeevich برای زندگی باقی ماند: حذف از دست دادن بینایی تهدید کرد.
پس از صدمه دوم یک افسر جوان برای یادگیری نسل بعدی کادت ها فرستاده شد. اما یزوف به جلو رفت و در سال 1944 او در جنگ های کشورهای بالتیک شرکت کرد. دیمیتری تیموفویچ به Dmitry Timofeevich در کتاب "سکته مغزی سرنوشت: خاطرات سرباز و مارشال" گفت، و نگرش احترام نسبت به فرمانده عالی در فولکسی از جاسووا "پیروزی استالین" منعکس شد.
حرفه نظامی
یک سال پس از پایان جنگ، دیمیتری فرمانده شرکت را منصوب کرد و بعد از 10 سال دیگر، پس از پایان آکادمی نظامی با مدال طلا، فرمانده گردان تفنگ دستی حرکت کرد. در سال پرواز یوری گاگارین، Vasily Chuikova شروع به فرمان دادن به هنگ.دیمیتری Timofeevich، دیمیتری تیموفویچ، دیمیتری تیموفویچ، به کوبا منتقل شد تا منعکس کننده حمله احتمالی ایالات متحده در جزیره آزادی باشد. هنگ سال در آنجا بود. 24 سال آینده Yaze راه پله حرفه ای را افزایش داد. سرور در Leningrad و چکسلواکی، در Transbaikalia، در شرق و آسیای مرکزی خدمت کرده است.
دیمیتری تیموفویچ، وزیر دفاع، میخائیل گورباچف را منصوب کرد، اما پس از آن دیدگاه ها و مسیرهای نظامی و سیاست از هم جدا شدند. دلیل تصمیم گیری پرسنل، پرواز خلبان ماتیاس رایا آلمان در ماه مه 1987 بود. 2 روز پس از فرود بدون محدودیت از "Aerurenka شیطان"، به عنوان شاعر اوج یوینتوشنکو درگذشت، در میدان سرخ، سرگئی سوکولوف، وزیر دفاع قبلی، از بین رفت.
یازوف به عنوان رئیس بخش نظامی در رتبه ژنرال شد، کشتی های مارشال گورباچف تنها در سال 1990 صادر کرد. جانباز جنگ و دبیر کل جنگ، نقش جوزف استالین را در پیروزی بر آلمان ارزیابی کردند. یزز علیه خلع سلاح هسته ای سریع ساخته شده توسط گورباچف بود، هرچند، به عنوان یک مرد نظامی، دستورات را انجام داد.
اختلاف نظر از میخائیل سرگئیویچ و دیمیتری Timofeevich منجر به این واقعیت شد که در سال 1991، مارشال به کودتای اوت پیوست. درباره این قسمت از بیوگرافی یازوف در سال های مختلف به روش های مختلف گفت. من درگذشتم، خودم را یک احمق قدیمی فراخوانی کردم، اظهار داشت که روزنامه نگاران مکرر سخنرانی های خود را فریب دادند، او گفت که گورباچف مجبور شد متوقف شود، سپس او استدلال کرد که کودتا نبود.
پس از پیروزی بوریس یلتسین بیش از غلظت جاز، آنها از پست ها حذف شدند و وارد زندان شدند. در اوایل سال 1993، جانباز آزاد شد، و در یک سال آمناسيون. تحت ولادیمیر پوتین، به انتخاب مارشال دوباره شروع به احترام کرد. دیمیتری تیموفویچ به تکنیک های رسمی و تکنیک های رسمی در کرملین دعوت شد، به طور منظم جوایز دولتی را دریافت کرد.
مرگ
دیمیتری تیموفویچ در سال 2020، 2 روز پس از روز مدافع پدر بزرگ، درگذشت. رئیس جمهور روسیه ابراز همدردی به بستگان آخرین مارشال اتحاد جماهیر شوروی کرد. الکساندر لوکاشنکو به نام Dmitry Timofeevich شخصیت قهرمانانه.
قراردادن از تصاویر گتیاگرچه گورهای هر دو همسران جازووا، پسرش و نوه او در گورستان Vostrikovsky مسکو هستند، مارشال در گورستان یادبود نظامی فدرال دفن شده است. در همان زمان، طراح و ژنرال میخائیل Kalashnikov در سال 2013 یافت.
جوایز
- 1945 - سفارش ستاره قرمز
- 1953 - مدال "برای Combat Merit"
- 1963 - سفارش بنر قرمز
- 1971 - سفارش لنین
- 1975 - سفارش "برای خدمات در نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی" درجه 3
- 1981 - سفارش لنین
- 1985 - سفارش جنگ وطن پرست از درجه اول
- 1991 - سفارش انقلاب اکتبر
- 2004 - سفارش افتخار
- 2009 - سفارش "برای شایستگی به پدر و مادر" درجه چهارم
- 2014 - سفارش الکساندر Nevsky
- 2020 - سفارش "برای شایستگی به پدر و مادر" III درجه
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1987 - "در مورد حمایت از صلح و سوسیالیسم"
- 1988 - "در تعادل نظامی و موشک و پارتی هسته ای"
- 1999 - "چکمه سرنوشت: خاطرات سرباز و مارشال"
- 2006 - "بحران کارائیب: چهل سال بعد"
- 2010 - "Gurtievtsy. از Omsk به برلین "
- 2011 - "اوت 1991. ارتش کجا بود؟"
- 2016 - "پیروزی استالین"