زندگینامه
والری لوبانوفسکی یک بازیکن فوتبال و مربی است که موفق به تبدیل سیستم آموزشی در جهت نمایه شد. تغییر روش شناسی برای آموزش بازیکنان فوتبال، او به آن یک رویکرد علمی آورد. Lobanovsky برنده جام اتحاد جماهیر شوروی و یک قهرمان چندگانه به عنوان یک بازیکن و مربی است.دوران کودکی و جوانان
والری Vasilyevich در 6 ژانویه 1939 در خانواده یک کارگر گیاهی و یک زن خانه دار متولد شد. این واقعیت که بیوگرافی پسر با ورزش همراه خواهد بود، به اندازه کافی روشن شد. در یتیم خانه، والرا فوتبال را دوست داشت، بنابراین والدین آن را به بخش ثبت کردند. در سال 1952، لوکانوفسکی دانشجوی کیف فوتبال کیف شماره 1 شد.
به زودی بازیکن به تیم فوتبال جوانان منتقل شد. از سال 1955، او برای کیف "دینامو" انجام داد. به موازات، مرد جوان تحصیلات عالی را در موسسه پلی تکنیک دریافت کرد.
زندگی شخصی
والری Vasilyevich در زندگی شخصی خود خوشحال بود. همراه با همسرش آدلاید، او دختر خود را سوتلانا آورد. مربی دوست داشت که با فرزندان دخترش، کنسونیا و بوگدان وقت خود را صرف کند.رشد مربی 187 سانتیمتر بود.
فوتبال
در سال 1959، لوبانوفسکی قبلا به عنوان بخشی از تیم در مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی انجام شده است. در فصل اول او 4 گل به ثمر رساند، در 10 بازی به میدان رفت. مهاجم چپ نشان دهنده ترکیب اصلی بود. اهدافی که او از علامت گوشه ای گلزنی کرد، طرفداران "ورق های خشک" را به دست آوردند. در سال 1961، باشگاه دوباره قهرمان کشور شد و در صاحب سال 1964 جام اتحاد جماهیر شوروی.
بازیکن در تیم ملی نادر بود. او از سال 1960 تا 1961 در آن بود و حتی در دو بازی در تیم المپیک شرکت کرد. در سال 1965، فوتبالیست از دینامو اخراج شد. والری به Chernomorets نقل مکان کرد، و سپس به شاکتار. دو سال بعد، او متوجه شد که نقش بازیکن، و در سال 1969 او حرفه خود را تکمیل کرد. Lobanovsky تصمیم به تبدیل شدن به یک مربی.
اولین پست در تیم Dnipro از Dnepropetrovsk بود. در فصل اول، مربی بخش ها را به جایگاه سوم در گروه دوم کلاس "A"، و پس از 3 سال به جایگاه در بخش نخبگان اتحاد جماهیر شوروی آورد. Lobanovsky شروع به توسعه روش آموزشی به طور مستقل. والری برای اولین بار از ویدیو برای تجزیه و تحلیل بازی ها و تجزیه خطاهای استفاده کرد. آزمایشات او منجر به این واقعیت شد که Dnipro به نیمه نهایی جام اتحاد جماهیر شوروی رسید که یک پیشرفت واقعی بود.
در سال 1971، والری لوبانوفسکی در دوئت با اولگ Basilevich به کیف "دینامو" کمک کرد تا مدال نقره ای از مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی شود و به مسابقات قهرمانی جام حذفی، و همچنین در فینال جام حذفی تبدیل شود. این تیم با موفقیت در خارج از کشور عمل کرد. در سال 1975، لوکانوفسکی دوباره قهرمان دینامو اتحاد جماهیر شوروی شد. این تیم برنده برندگان جام یوفا شد. موفقیت امن به پیروزی در جام سوپر یوفا کمک کرد. در سال 1986، دینامو در اطراف Aletico رفت و برندگان جام را به دست آورد. Lobanovsky در پست مربی باشگاه تا سال 1990 اقامت داشت.
در سال 1974، مربی برای آموزش تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی دعوت شد. او همچنان به استفاده از تجربیات به دست آمده در جوانان خود به عنوان یک بازیکن ادامه داد و تکنیک های آموزشی جدید را معرفی کرد. تیم ملی در المپیک 1976 انتخاب شد و برنز را به دست آورد. لوبانوفسکی اخراج شد، از آنجایی که نتیجه در میهن او شکست خورده بود. در سال 1982 او به پست دعوت شد.
پس از 4 سال، تحت کنترل والری، تیم Lobanovsky در مکزیک در مسابقات قهرمانی جهان اجرا شد. بازیکنان نقره ای را در مسابقات قهرمانی اروپا به دست آوردند - 1988. شکست در سال 1990، مربی را مجبور کرد تا کار خود را در تیم ملی متوقف کند. او یک پیشنهاد از تیم امارات متحده عربی را پذیرفت و 3 سال با فوتبالیست هایش کار کرد. سپس او همان دوره را با فوتبالیست های کویت صرف کرد، آنها را به برنز بازی های آسیایی آورد.
در سال 1997، مربی سر به دینامو بازگشت. در آن زمان، تیم به عنوان بخشی از بازیکنان قوی مانند آندری شوچنکو و سرگئی Restry و 5 بار در یک ردیف، برنده جایزه قهرمانی اوکراین شد. اما در عرصه اروپایی، نتایج به دست آمده بود به بهترین وجه، و تحت رهبری باشگاه Lobanovsky موفق به رسیدن به نیمه نهایی لیگ قهرمانان. در سال 2000، والری لوبانوفسکی شروع به آموزش تیم ملی اوکراین کرد.
مرگ
در سال های اخیر زندگی، مربی فوتبال اغلب بیمار است، اما به طور منظم از مسابقات تیم مورد علاقه بازدید می کند. در 7 مه 2002، او به شدت سکته مغزی رنج می برد، که باعث مرگ مربی شد. قبر Lobanovsky در گورستان دوچرخه واقع شده است.به افتخار والری لوبانوفسکی، یک بنای تاریخی در استادیوم دینامو قرار داشت و در سال 2016 فیلم "Lobanovsky Forever" شلیک شد. برای حافظه، فرزندان، علاوه بر عکس، یک کتاب از نویسندگی مربی به نام "مسابقه بی پایان" وجود داشت.
دستاوردها
به عنوان یک بازیکن:
1961 - قهرمان اتحاد جماهیر شوروی
1964 - برنده جام اتحاد جماهیر شوروی
در دینامو:
1974، 1975، 1977، 1981، 1981، 1985، 1986، 1990 - قهرمان اتحاد جماهیر شوروی
1974، 1978، 1982، 1985، 1987، 1990 - برنده جام اتحاد جماهیر شوروی
1975، 1986 - برنده جام حذفی
1975 - برنده سوپر جام یوفا
1981، 1986، 1987 - برنده Super Cup Ussr
1997، 1998، 1999، 2000، 2001 - قهرمان اوکراین
1997، 1998، 2002 - جام قهرمانان Commonwealth
1998، 1999، 2000 - صاحب جام حذفی
در تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی:
1975 - مربی ورزشی سال
1975 - مربی افتخار اتحاد جماهیر شوروی
1976 - مدال برنز از بازی های المپیک
1986، 1988، 1999 - مربی فوتبال سال در اروپا
1994 - مدال برنز از بازی های آسیایی
1997، 1998، 1999، 2000، 2002 - مربی سال در اوکراین