زندگینامه
Enver Khoja - حاکم بلند مدت آلبانی، که راه را از انقلابی به تیرانا گذرانده است. فرزندان قربانی دیکتاتور نمی توانند تصمیم بگیرند که چه سیاستمدار قیمت بیشتری دارد - خوب یا بد.دوران کودکی و جوانان
Enver در سال 1908 در خانواده Bektashi متولد شد - پیروان نظم صوفی، ترکیبی از اسلام با عناصر مسیحیت. Malaya Mandland Khoji یک شهر Gyrocara است، که در آن حدود 30 هزار نفر در حال حاضر زندگی می کنند.
تا کنون پدربزرگ، در مورد سطح زندگی خانوادگی، شما می توانید خانه سه طبقه را قضاوت کنید، که در آن سال های کودکان و جوانان سیاست را تصویب کرده اند و برای این واقعیت که این مرد به رشد و رشد نمی کند پول به طور مستقل در تابستان 1930، مرد جوان از یک لیسوم در شهر آلبانیایی کورچ فارغ التحصیل شد و وارد دانشگاه فرانسوی مونپلیه شد. مانند جوزف استالین، در جوانان هدی اشعار را نوشت.
در فرانسه، Enver با رهبر کمونیست ها موریس تورو، نویسندگان هنری باربوس و لوئیس آراگا ملاقات کرد. از دانشگاه اول، با توجه به تاریخنگاری آلبانیایی، به خاطر تعهد ایده های کمونیستی، و به نظر مخالفان - برای گولی و غیبت، اخراج شد، اما آلبانیایی به دومین دانشگاه بروکسل وارد شد.
Enver وارد فرانسوی شد و در حزب کمونیست بلژیک، مقالات را در "یامات" منتشر کرد، که در آن استالین تحسین شد و تروتسکیست ها و بوخارینسکی را پرتاب کرد. پس از بازگشت به میهن هدی، او به سلول کمونیست در زباله رفت.
در سال 1938، بلشویک آلبانیایی در پایتخت اتحاد جماهیر شوروی در یک بار در دو موسسه - مارکسیسم-لنینیسم و زبان های خارجی مورد مطالعه قرار گرفت. یک ماه پس از ورود به مسکو، Enver با رهبر همه ملل ملاقات کرد.
زندگی شخصی
حتی مخالفان خجیه انکار نمی کنند که انور دارای ظاهر مدل بود. بالا، داشتن یک لبخند جذاب، و در جوانان، قضاوت توسط عکس و یک کلیسای ضخیم، رهبر با یک مرد خانواده نمونه رفت.با همسر آینده، Nead Enver ملاقات کرد، هنوز هم چریکی بود. دختر نام مستعار را شکننده داشت. مردم دوست داشتنی در روز اول سال 1945 عروسی را بازی کردند. سه فرزند در این زن و شوهر به دنیا آمد - دختر فرقه و پسران ایلی و فالکون.
غیر ژاگا، ایدئولوژیست اصلی آلبانیای سوسیالیست، از سال 1966 توسط موسسه ملی مارکسیسم لنینیسم و مدرسه حزب بالاتر رهبری شده است. پس از مرگ دشمن، همسرش به Opala افتاد و سپس 5 سال را در زندان زنان تیرانا گذراند.
با توجه به منابع نسخه بازرگانی، فقدان نسخه انار خجا ردیف Merena ازدواج به دلیل اصول اخلاقی بالا از رهبر آلبانیایی نیست، بلکه با این واقعیت است که سیاستمدار از افسران جوان جوان برخوردار بود. دیکتاتور، که ممنوع متعلق به خودروهای متعلق به آنها بود، به ششصد "مرسدس" رفت و کاخ شخصی اش 106 اتاق داشت.
سیاست
پس از اشغال آلبانی، نیروهای ایتالیایی از هدی جنبش حزبی را رهبری کردند. در فروشگاه تنباکو، واقع در تیران و متعلق به Hoj، مجموعه ای از کمونیست ها را تصویب کرد.
آلبانی تبدیل به تنها کشور اروپایی شده است که فاشیست ها را بدون معرفی نیروهای ائتلاف ضد هیتلر درایو می کند. خجا در مسابقات قهرمانی مسکو حضور داشت.
اتحاد جماهیر شوروی در صنعتی شدن آلبانی، ساخت جاده ها، کارخانه ها، بیمارستان ها و مدارس شرکت کرد. کمک به کشور کوهستانی افتخار نیز Yugoslavia را ارائه داد. با این حال، دولت به رهبری تیتو توسط Iplar Brozom، برنامه ریزی شده برای جذب آلبانی.
در سال 1947، آنور کودتای حزب را رهبری کرد و به عنوان رئیس حزب کمونیست کشورش تبدیل شد. اولین ایالت که آلبانی مطرح شد، یوگسلاوی بود.
شکاف با اتحاد جماهیر شوروی پس از ورود نیکیتا خروشچف به قدرت رسید، که موجب رد خجای به عنوان آنتی استیستیسم و کپی های نادرست در طی بازدید از تیران شد. نیکیتا سرگئویچ گفت که موش های شوروی مقررات بیشتری نسبت به آلبانی ها می کنند. "خروشچت" به یک روحانی رسمی در آلبانی تبدیل شد.
آلبانی ها، که در اتحاد جماهیر شوروی تحصیل کرده اند، تحت استالین به اوپال آمدند. همسران و شوهر شوروی آنها در آلبانی در زندان به پایان رسید. دستگیری ها و اعدام ها به طور کلی در دولت همیشه کوجی رایج بود. سرکوب ها تحت هر سومین ساکن آلبانی قرار گرفتند. بر طبق مثال استالین خوج، تمیز کردن حزب را تنظیم کرد. در خیانت امور خارجه، انور حتی نزدیکترین نزدیکترین وابسته، رفیق را برای مبارزه حزبی مهمت شوو متهم کرد.
خجا شهروندان را مجبور به خودروها و پیانو ها می کند، شلوار جین را می پوشاند، به سنگ و جاز گوش می دهند. آلبانی تنها کشوری در جهان است که در آن هر مذهب به طور رسمی ممنوع است.
علاوه بر خوجا و استالین، دولت بالکان، Skanderbeg را ستایش کرد - قهرمان مبارزه آزادسازی ملی علیه فاتحان ترکیه. بیوگرافی آلبانیایی که در قرن نوزدهم زندگی می کردند، در سال های همکاری با اتحاد جماهیر شوروی، بر اساس یک فیلم بود که یوری یكولوف را آغاز کرد.
سیاست انزواگرایی منجر به ساخت پناهگاه ها در آلبانی شد. یک ساختار محافظتی هر پنج آلبانیایی را تشکیل می دهد.
در عین حال، جمعیت آلبانی از یک و نیم تا سه و نیم میلیون نفر رشد کرده و سطح سوادآموزی - از 5 درصد به 98 درصد افزایش یافته است. در سال 1960، مالیات مالیات بر درآمد را لغو کرد. اگر شهروند آلبانی درگذشت، خانواده پرداخت را در مبلغ حقوق و دستمزد سالانه یا حقوق بازنشستگی مرحوم دریافت کرد.
مرگ
در سال های اخیر زندگی، Enver یک سری از میکروثه ها و میکرو سیلندر را تجربه کرد. وضعیت دیابت را تشدید می کند، که هوگزا از جوانان رنج می برد. در سال 1983، دشمن از امور خارج شد. آلبانی شروع به هدایت جانشین خجیه رامیز علی کرد.سیاستمدار که فقیرترین کشور اروپا را در جوزف استالین، نیکیتا خروشچف و لئونید برژنف حکومت کرد، زمانی که میخائیل گورباچف در حال حاضر رهبر اتحاد جماهیر شوروی بود، درگذشت. علت مرگ دیکتاتور در تاریخ 11 آوریل 1985 خونریزی به مغز بود.
در مراسم خداحافظی، رهبری آلبانی تنها هیئت ایالت هایی را که تعهد به مارکسیسم لنینیسم را حفظ می کرد، انجام داد. قبر خجیه در اصل در گورستان یادبود قهرمانان ملت در تیرانا بود (مراسم تشییع جنازه در اکتبر 1985 برگزار شد). با این حال، در سال 1992، بدن انفجار در گورستان عمومی در حومه پایتخت آلبانیان بازمی گردد.
حافظه
دختر دیکتاتور همراه با شوهرش، Cleanech Cleanech موزه انور خجی را در تیرانا، به نام Mousoleum طراحی کرد. در طول جنگ در بالکان در یک ساختمان که شبیه یک هرم است، ستاد ناتو واقع شده است. در حال حاضر ساختار به عنوان یک سالن نمایشگاه استفاده می شود. بخشی از محل به مرکز تلویزیون داده شده است، بخش قطع شده است. بنای یادبود Enverra، که در میدان Skanderbeg در تیرانا ایستاده بود، در سال 1991 تخریب شد.
در کار برنده جایزه جایزه Berechovskaya Camernman Khoji Ismail Cadar "هدیه هدیه خداحافظی" رهبر آلبانیایی با شیطان شناسایی شده است. جالب توجه است، در طول سلطنت انور، نویسنده همان فوم آلبانیایی اصلی در رمان "صرفه جویی در زمستان"، فیلمبرداری شده در سال 1979، به نام "صورت به چهره".
خوجا در آثار جورج آماندا "شنا ساحلی" و واسیلی Aksenova "جزیره کریمه" ذکر شده است. در سال 2010، ناشر الگوریتم EXMO این کتاب را صادر کرد. "خروشچف دو بار استالین را کشت."
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1976 - "خروشچوستیک"
- 1977 - "APT در مبارزه با Revisionism خروشچف"
- 1979 - "امپریالیسم و انقلاب"
- 1979 - "بازتاب در چین"
- 1982 - "در ادبیات و هنر"
- 1983 - "titovtsy. یادداشت های تاریخی "
- 1984 - "بازتاب در خاورمیانه. 1958-1983. از یک خاطرات سیاسی "