زندگینامه
هنرمند Jean-Antoine Watto، هنرمند شناخته شده در جهان به عنوان Antoine Watto، برای چنین بیوگرافی کوتاه (او 36 ساله زندگی می کرد) نه تنها به احیای علاقه به باروک، بلکه همچنین مدرن این سبک را مدیریت کرد. تظاهرات کمتر و رسمی آن، تظاهرات طبیعی تر امروز Rococo نامیده می شود. Antoine Watto در ریشه های او ایستاده بود.دوران کودکی و جوانان
Jean-Antoine Watto در 10 اکتبر 1684 در Valencienne متولد شد - شهر، که به سختی از هلند اسپانیا تحت فرانسه نقل مکان کرد.
پدر ژان فیلیپ واتو با خلق و خوی شیب دار متمایز بود. اغلب، یک مرد با مشت بر یکی از چهار پسران یا مادر آنتوان میشل لاردنوا پرتاب شد. به دلیل شخصیت او، ژان فیلیپل ها اغلب در یک سلول زندان بیشتر از خانه صرف کردند.
علیرغم منهای قابل توجه، واتو، ارشد، پتانسیل خلاق را در پسرش دید. با تشکر از پدر آنشن، او به ژاک آلبرا Zherogen هنرمند محلی آموخته بود، که نام آن به اندازه کافی خوش شانس بود که به شکلی شلیک نبود. آنها می گویند، 11 سال، برچسب زدن جوان از معلم پیشی گرفته است. با توجه به نسخه دیگری، Watto به کلاس ها پرتاب کرد، زیرا پدرش حاضر به پرداخت آنها نشد.
زندگی شخصی
اطلاعاتی که Antoine Watto موجب زندگی شخصی طوفانی شد و مانند بسیاری از افراد خلاق، به دنبال الهام در روابط افلاطونی بود، نه حفظ شد. برعکس، هنرمند متعلق به زنان با احترام تأکید شد. این ویژگی به عنوان پایه ای برای فیلم "رمز و راز Antoine Watto" (2007) خدمت کرده است.اجازه دهید واتو زمان برای ایجاد خانواده اش نداشته باشد، اما تا روزهای اخیر او توسط برادران حمایت شد. آنها خیلی نزدیک بودند که لوئیس جوزف واتو، پسر نوئل جوزف واتو، در قدم های عمو، هنرمند بود.
رنگ آمیزی
زندگی بزرگسالان Antoine Watto در سال 1702 آغاز شد، زمانی که او به پاریس علیه اراده پدرش فرار کرد. مردان جوان پول نداشتند، بنابراین در پایتخت من مجبور شدم به پا بروم.
هنرمند به سرعت یک کار مناسب را پیدا کرد: در کارگاه تحت پل Notre Dame به خاطر تولید انبوه، نقاشی های ایجاد شده در بهترین سنت های نقاشی هلندی و فلاندی کپی شده است. در طول این دوره، واتو کاملا تکنیک طرح را تسلط داد، که مشخصه برنامه خود را مشخص کرد. به طور رایگان از زمان "تقلبی" او از طبیعت نقاشی کرد.
خلاقیت در بهترین تظاهرات Antoine Watto، Collectors Pierre و ژان Marietta، پدر و پسر نشان داده شده است. Rembrandt، Titian، Rubens و دیگر استادان در فروشگاه خود نگهداری شدند.
با این حال، Marietta dali Watto خیلی بیشتر از آشنایی با هنر حرفه ای - آنها مکیدن هنرمند جوان Claude Resource، یک سنگ معروف و تزئینات معروف بودند. او نقش ویژه ای در شکل گیری سبک واتو ایفا نکرد، اما طعم هنری خود را توسعه داد. تحت تاثیر مسکن، چنین تصاویری به عنوان "Satira On Doctors" (1706) و "Harlequin - امپراتور ماه" متولد شد (1707).
در سال 1709، واتو سعی کرد جایزه رومی را به دست آورد، بالاترین جایزه فرانسوی آکادمی هنر سلطنتی هنر در زمینه هنر، اما دومین جایگاه را گرفت. در سال 1712 تلاش دیگری را انجام داد. هیئت منصفه نقاش را به عنوان با استعداد در نظر گرفت که به جای جایزه اصلی - یک کارآموزی سالانه در رم - او پیشنهاد کرد که او به آکادمی ملحق شود. به عنوان امتحان، واتو خواسته شد تا یک تصویر را جلب کند. 5 سال بعد، هیئت داوران هیئت داوران "زیارت به جزیره سیفرا" را ارائه داد.
تصویر در دو نسخه ایجاد شده است. اولین، تاریخ 1717، در Louvre در پاریس ذخیره می شود، دوم، یک سال بعد، در کاخ شارلوتنبرگ در برلین ایجاد شد.
در کار Antoine Watto، بسیاری از شاهکارهای: "عشق در مرحله فرانسه" (1716)، "تعطیلات ونیزی" (1718)، "Caprician" (1718) و دیگر نقاشی ها. شگفت انگیز ترین در نظر گرفته شده است "نشانه ای از زرسن (مغازه ای که نقاشی ها فروخته می شود)" (1720). این نقاشی نقاشی نامیده می شود و به عنوان یک نتیجه، قله خلاقیت Watto است.
بوم نوشته شده توسط گل های معمولی، فراوان با قطعات کوچک، واقعا به عنوان نشانه خدمت کرده است. برای مدت کوتاهی در مورد پل دنگ شمالی نگران بود و در حال حاضر در Charlottenburg ذخیره شده است.
مرگ
Antoine Watto دوستان را با نگرش بی دقت نسبت به وضعیت مالی خود نگران کرده است. هنرمند به نظر می رسید می داند که او برای مدت طولانی زندگی می کند، و بنابراین او "برای یک روز سیاه" را به تعویق انداخت.از دوران کودکی، واتو اغلب بیمار است. در سال 1720، برای شورای تسلیم بعدی، نقاش به لندن رفت. Smokey Air of England به شدت بر سلامت Watto منعکس شده است - موجب تحریک "خواب" سل او مجبور شد بلافاصله به خانه بازگردد.
تا آخرین روزهای زندگی، واتو به شدت سرفه شد. او به دوستان گفت که گسل لندن در ریه ها سرخ شده بود. در واقع، لارنژیت سل ریوی علت مرگ شد. واتو در 18 ژوئیه 1721 در 36 سالگی فوت کرد.
نقاشی
- 1712 - "بازیگران کمدی فرانسوی"
- 1713 - "چهار"
- 1715 - "مشاهده بین درختان در Pierre Pierre Croze"
- 1716 - "عشق در صحنه فرانسه"
- 1716 - "عشق در صحنه ایتالیایی"
- 1716 - "پیشنهاد دشوار"
- 1716 - "درس عشق"
- 1717 - "عشق آهنگ"
- 1717 - "Indiffant"
- 1718 - "Caprician"
- 1719 - "جامعه در پارک"
- 1720 - "کمدین های ایتالیایی"