زندگینامه
ژان آگوست دومینیک Engr از دوران کودکی می دانست که یک حرفه در هنر پیدا خواهد کرد. سبک و شیوه ی منحصر به فرد نقاشی آن را یک هنرمند شناخته شده از دوران نئوکلاسیک انجام داد.دوران کودکی و جوانان
ژان آگوست دومینیک Engr در تاریخ 29 اوت 1780 در شهرستان مونتوبان، فرانسه ظاهر شد. او از هفت فرزند در خانواده ی یک هنرمند شناخته شده یوسف انگراف بود.
استعداد پسر به خلاقیت، پدر را متوجه شد که تصمیم گرفت تا مهارت پسر را تصویب کند. ژان اوگستا از دوران کودکی آموزش داده شد تا قرعه کشی، آواز خواندن و بازی بر روی ویولون. علیرغم این واقعیت که در آینده ECR زندگی را با نقاشی گره خورده است، او عشق به موسیقی را حفظ کرد، هرچند او همان موفقیت را در این زمینه به دست نیاورد.
پس از شروع از 6 سالگی، پسر در یک مدرسه مسیحی برادرانه شرکت کرد، اما آموزش باید به دلیل انقلاب فرانسه به وقوع پیوست. سپس پدر تصمیم گرفت پسر را به آکادمی هنر در تولوز ارسال کند. پسر جوان مرد جوان Guyom-Joseph Rock تبدیل شد، که او را آموزش داد تا پرتره از طبیعت را بنویسد و عشق را برای کار رافائل سانتی به ارمغان آورد.
در طول رقابت در میان هنرمندان مبتدی، موتور جوان جایگاه اول را برای نقاشی خود جای داد. او او را الهام بخش برای ادامه تحصیل خود، و به زودی نقاش به پاریس نقل مکان کرد، جایی که او وارد مدرسه هنر شد. این پسر موفق به تبدیل شدن به یک مورد از ژاک لوئیس دیوید شد، که او را جذب کرد تا بر روی تصویر مادام در حال حاضر کار کند. این مربی بود که او تأثیر تعیین کننده ای بر شکل گیری یک سبک پرتره داشت.
زندگی شخصی
نقاشی شخصی شخصی مخفی نیست. در جوانان، ژان Ogust با Ann-Marie-Juli Fortie بیدار شد، اما تعامل باید شکست بخورد. به زودی مرد از مادلین چپل، که او را با معقول و استعداد توصیف کرد، ازدواج کرد. پس از مرگ همسرش، نقاش ازدواج با دلفین رومی را انجام داد. او فرزندان نداشت.رنگ آمیزی
در سال 1801، ژان Ogust به صاحب جایزه رومی شد، که امکان تحصیل در آکادمی فرانسه را در رم انجام داد. اما این مرد نمی تواند به دلیل فقدان بودجه بودجه به سرمایه ایتالیا برود. او در پاریس ماند و برای مدتی در استودیو همراه با شاگردان دیگر دیوید زندگی می کرد. در این زمان، Engr کار هنرمندان دیگر را مطالعه کرد و تسلط بر نوشتن یک پرتره را توسعه داد. تصاویری از این دوره دقت انتقال قطعات و ثروت رنگ را خیره می کند. استعداد نقاش از خود ناپلئون بناپارت خود را قدردانی کرد، که این مرد را به نوشتن پرتره خود سپرده است.
هنگامی که بودجه از بودجه هنوز اختصاص داده شد، ژان Ogust به رم رفت. در طول این سالها، مرد جوان همچنان به بهبود مهارت های چشم انداز و هنر پرتره ادامه داد. در تصاویر، شور و شوق افزایش یافته برای اسطوره شناسی هنرمند باستان ردیابی شده است. در پایتخت ایتالیا، اولین نقاش شروع به کار در سبک طبیعت برهنه کرد، اما او سعی کرد آن را محدود و خراب کرد. با توجه به شرایط اقامت در ایتالیا، دانشجویان آکادمی باید در پاریس کار کنند. تصاویری از engra "oedip و sphinx" و "لباس شنا بزرگ" مورد انتقاد قرار گرفتند.
بنابراین، پس از اتمام مطالعه، ژان Ogust حاضر به بازگشت به پاریس نشد و به یک هنرمند رایگان در رم تبدیل شد. این مرد با نوشتن پرتره های گرافیکی ساخته شده توسط مداد گرافیت زندگی می کرد. با تشکر از مهارت و افتخار ECR، آن را به عنوان یک نقاش مد روز مشهور شد. علاوه بر نوشتن نقاشی، او شروع به دریافت سفارشات برای دکور داخلی کرد.
با این حال، در بیوگرافی Portraitist، یک نوار سیاه و سفید - پدر درگذشت، با آن مرد، که توسط ژان Ogust 10 سال دیده نشده بود. در تلاش برای آمدن به خود پس از از دست دادن، مرد شروع به صرف زمان بیشتری در کار کرد. در طول این دوره، نقاشی "بزرگ اودالیسک" و "رافائل و فورنارینا" ایجاد شد. سپس یک سری از تصاویر را دنبال کرد که در آن انگیزه های تاریخی ردیابی می شوند.
هنگامی که امپراتوری ناپلئون سقوط کرد، فرانسوی هایی که در رم زندگی می کردند شروع به ترک شهر کردند. درآمد هنرمند سقوط کرد، اما او نمی خواست در فرانسه کار کند، جایی که آثار او مورد انتقاد قرار گرفت. به زودی یک مرد یک دعوتنامه برای رفتن به فلورانس دریافت کرد و در دوست خود Lorenzo Bartolini مستقر شد. در عمارت خود، Engr Drew Count N. D. Gurieva.
فقط در سال 1824، ژان Ogust دوباره شروع به افشای نقاشی در سالن پاریس کرد. سپس او یک مدرسه را باز کرد، جایی که هنرمندان جوان را آموزش داد. این یک دوره زمانی بود که هنرمند کمی کشید و حرفه ای از معلم هنر را ساخت. اما پس از انتخابات رئیس جمهور آکادمی فرانسوی، او را برای رم ترک کرد، جایی که او تا 40 سالگی قرن نوزدهم را آغاز کرد.
مرگ
سال های اخیر، نقاش در پاریس گذشت. او در 14 ژانویه سال 1867 فوت کرد، علت مرگ، التهاب ریه ها بود. Engr در گورستان در هر لشکرگاه دفن شده است تا سنگ قبر را برای قبر بسازد، ویکتور بالتار، دانش آموزش را به دست آورد. در حافظه هنرمند، نقاشی ها و عکس های سیاه و سفید قدیمی حفظ می شوند.نقاشی
- 1812 - "Romulus - برنده Acron زره خود را به معبد زئوس حمل می کند"
- 1813 - "پسر اوسن"
- 1814 - "بزرگ Odalisk"
- 1821 - "پرتره نمودار Guryva"
- 1823 - "Portrait of Madame Leblan"
- 1827 - "apotheosis از هومر"
- 1839 - "Odalisk با برده"
- 1851 - "پرتره مادام ماد"
- 1853 - "Apotheosis of Napoleon I"
- 1856 - "Portrait of Madame Madhess"