زندگینامه
آلبرتو Dzhacometti هنرمند، مجسمه ساز و نویسنده حکاکی است. نقاش بیشتر زندگی خود را در پاریس گذراند. او نماینده کوبیسم، آوانگارد و سورئالیسم است که در ابتدای قرن بیستم توسعه یافت.دوران کودکی و جوانان
آلبرتو در 10 اکتبر 1901 در رفاه سوئیس Stampa در خانواده هنرمند-امپرسیونیست جیووانی Dzhacometti متولد شد. او بزرگتر از چهار کودک بود و نقاشی از سن جوان را دوست داشت. در اولین آثار، آلبرتو اغلب پدرش را از دست داد.
آموزش مرد جوان دریافت شده در دانشکده هنر و صنایع دستی، و همچنین در دانشکده هنرهای زیبا در ژنو. در دهه 1920، او از دوسالانه در ونیز در شرکت Jacometti-Elder بازدید کرد. سفر به ایتالیا و آشنایی با آثار نویسندگان بزرگ، یک تصور عمیق در آلبرتو را ایجاد کرد.
در سال 1922، هنرمند با برادر دیگو به پاریس نقل مکان کرد. الکساندر Ariphenko، که آلبرتو را با نقش خالی و اشکال در مجسمه معرفی کرد، اولین مربی نویسنده بود. سه سال از Dzhacometti درس های خود را از Antoine Burdela گرفت و همچنین آشنایی با پابلو پیکاسو، لوئیس آراگون، آندره برتون و دیگر رهبران هنر را به ارمغان آورد. نوشیدن توسط کوبیسم و سورئالیسم، او پویایی را کشف کرد و از نقاشی خارج شد.
زندگی شخصی
آلبرتو در ارتباطات عاشقانه قرار نگرفت. او اغلب به مهمان فاحشهخانه تبدیل شد و شبیه ساز معشوقه هنرمند بود. در سال 1946، از اجتناب ناپذیری و به درخواست مادر، او از Annette Arv ازدواج کرد. دختر عاشق هنرمند شد، از سوئیس به فرانسه نقل مکان کرد، اما هرگز قادر به پاسخ به قلب او نبود.زن و شوهر بچه نداشتند پس از مجسمه ساز، شکوه به دست آورد، احساسات برای یک زن که حمایت او شد، از خواب بیدار نشد. اختراع شده در زندگی شخصی او یک عاشق به نام کارولین بود، در مورد ارتباط با او که او همسر را می دانست. آلبرتو در آثار مورتال به خودش دعوت کرد.
ایجاد
در سال 1925، نویسنده در فرهنگ آفریقا الهام بخش بود. آلبرتو سنت های آفریقا و اقیانوسیه را مطالعه کرد، و ویژگی های جدید خود را به سبک خود، ساخت مجسمه های منحصر به فرد. بنابراین در سال 1926، "قاشق زن" ظاهر شد، که بر اساس یک قاشق که در مراسم آفریقا شرکت کرد و شخصیت های رحم را تشکیل داد. Jacketti در ساختارهای پیش ساخته در فضا حرکت کرد. این شامل "زمان وقفه ها" است. ارقام و طرح های نویسنده، حکاکی مستقل شد، با مجسمه های آن هماهنگ شد. آنها بدون استفاده از رنگ های روشن سیاه و سفید ساخته شده اند.
در سال 1927، نمایشگاه آثار هنرمند در سالن Tuilery برگزار شد. آثار به مطالعه یک فرد اختصاص داده شد. در سال 1932، یک نمایشگاه شخصی برگزار شد، که تکمیل دوره سورئالیستی را در یک بیوگرافی خلاقانه نشان داد.
اشغال فرانسه قبل از شروع جنگ، آلبرتو به سوئیس رفت، جایی که او تا زمان اتمام عملیات خونین ماند. در طول این مدت، نویسنده بسیاری از کارهای بزرگی را ایجاد کرد که او از وحشت هایی از آنچه که در زندگی واقعی اتفاق می افتد الهام می شود. نقاشی در این دوره به اشغال اصلی تبدیل شده است. در مجسمه Jacometty، ویژگی های حجم و فضا مورد بررسی قرار گرفته است. یک مثال روشن از آزمایشات "شخص اشاره گر" است.
در سال 1945، مجسمه ساز به پاریس بازگشت. ژان بررسی همسر و جین میدان سارترا محبوبیت آلبرتو را به ارمغان آورد. جکیتی احساس روح تغییر کرد و در آثار یک فرد مدرن توصیف کرد. آنها انرژی یک هنرمند اگزیستانسیستی را از بین بردند و معنای عمیق را انجام دادند. استاد به طور مداوم به پایان رسید و بهبود خلقت، نه متوجه مرحله پایان، ساخت مجسمه ها عمدا مینیاتوری و پیچیده.
شناخت در سراسر جهان مجسمه ساز در سال 1962 در دوسالانه ونیزی دریافت کرد، اما او را در تغییر و پالایش پروژه های خود متوقف نکرد. در سال 1965، نمایشگاه آثار آلبرتو Dzhacometti در نیویورک در موزه هنر معاصر برگزار شد.
مرگ
در سال 1963، Jacometty به بیمارستان رفت، جایی که او سه چهارم معده را برداشت. نادیده گرفتن توصیه های پزشکان، هنرمند همچنان به نوشیدن و دود ادامه داد. درد در معده و ریه ها او را به بیمارستان سوئیس در کورا در سال 1966 منجر شد. سلامت آلبرتو در یک کشور وحشتناک بود. 12 ژانویه 1966 او فوت کرد. علت مرگ یک تومور بدخیم بود.امروزه آثار نویسنده در موزه های مختلف جهان نمایش داده می شود، مجسمه "فرد پیاده روی" به صورت اسکناس در 100 فرانک سوئیس همراه با پرتره آلبرتو دازوکامتی نشان داده شده است. فرزندان می توانند به دلیل عکس های حفظ شده، ظهور مجسمه ساز را تصور کنند و فیلم ها "تفکر ابدی" در مورد زندگی و کار خود، "Alberto Dzhacometti - چشم ها به افق"، "آخرین پرتره" گفته می شود.
در سال 2003، بنیاد میراث Jacometti افتتاح شد.
نقاشی
- 1921 - "خود پرتره"
- 1944 - "پرتره مادام D."
- 1947 - "مرد عبور از میدان"
- 1949 - "مردی که زیر باران می رود"
- 1949 - "داخلی استودیو"
- 1954 - "دیگو در پیراهن اسکاچ"
- 1960 - "مرد Stepming"
- 1960 - "برهنه با گل"
- 1964 - "پرتره از جیمز لرد"
- 1965 - "کارولینایا"
مجسمه سازی
- 1926 - "قاشق زن"
- 1927 - "مرد و زن"
- 1930 - "سلول"
- 1931 - "توپ را تکان داد"
- 1932 - "زن با گلو برش"
- 1933 - "جدول سورئال"
- 1934 - "شی نامرئی"
- 1951 - "سگ"
- 1954 - "سر بزرگ دیگو"
- 1960 - "مرد Stepming"