در سال 2020، دیوارهای خانه ها با نقاشی تزئین شده اند، شاهکارهای شگفت انگیز بر روی آسفالت در پارک ها در سراسر جهان یافت می شوند و کار هنرمندان که آثار شگفت انگیز را در ژانر توهم نوری ایجاد می کنند. یک نماینده روشن از جهت، نقاش اوکراین اولگ Sheuplyak است، که خلاقیت "با پایین دو پایین" بلافاصله در شکوه کامل قبل از به نظر نمی رسد.
اما نه تنها کارشناسی ارشد مدرن قلم مو قادر به ضربه زدن به تخیل از نقاشی های نقاشی توسط آثار خود را، چرا که تاریخ هنر بصری دیگر نمونه های دیگر از شاهکارهای کنجکاو را می داند - مرموز و رک و پوست کنده عجیب و غریب، افسانه ها و یا مجبور کردن مردم به همتایان دیده می شود.
این بار، سردبیران 24CMI در مورد نقاشی های غیر معمول ایجاد شده توسط هنرمندان گذشته، در مورد نقاشی های غیر معمول ایجاد خواهند کرد.
"پدیده صورت و گلدان با میوه در ساحل دریا"
هنگامی که در ابتدا، آن را در حال حاضر در نقاشی بود، که در آن توهم نوری تبدیل به یک عنصر جدایی ناپذیر از ترکیب، جایی که، به عنوان در آثار هنرمند، مغازه، فیلم، قادر به ظهور به طور همزمان توسط Abris از سر ، و برگ ها - برای تبدیل شدن به یک جادوگر در شاخه، نمی توان در مورد سالوادور دالی فراموش کرد. این اسپانیایی اولین نماینده سبک دگرگونی نزدیک به سورئالیسم بود که نه تنها در نقاشی و برنامه کارشناسی ارشد، بلکه در مجسمه های ایجاد شده توسط او منعکس شد.منافع خصوصی یک بوم نوشته شده توسط نفت است که با نام عجیب و غریب "پدیده صورت و گلدان ها با میوه ها در ساحل دریا"، به طور کامل، منعکس کننده ماهیت تحول در تصویر است. بیننده عمدتا زندگی معمولی را در نگاه اول می بیند، جایی که در مرکز ترکیب یک گلدان سفید با میوه وجود دارد. پای او به طور ناگهانی به نظر می رسد به عنوان یک آویز غریب به نظر می رسد، اما یک چهره زیبا انسان، در بالای مشخص شده یا مو، و یا ساحل شنی، و یا حتی لاک های کوهستانی با یک شهر واقع در پا. نگاه کردن به اطراف، خبرنگار دقیق نقاشی، چند سگ را بر روی بوم پیدا خواهید کرد.
بعدها در "مسیر متامورفوس" در کار، مکزیک Oktavio Okampo، که معروف به سورئالیسم در ژانر سورئالیسم شد.
"ماهیگیر قدیمی"
بنابراین در هندیار کاستونیک چانگوی، هنرمند خود، هنرمند خود آموزی خود را به رسمیت شناخته شده، که به دلیل عجیب و غریب در برقراری ارتباط و رفتار، و همچنین تمایل به صعود گرایی، به رسمیت شناخته شده، به رسمیت شناخته شده است. با این حال، او به خلاقیت خود و به نمادگرایی پیش از سورئالیسم افسانه ای و رئالیسم جادویی ادامه داد.
او مانند فرود آمد، و تخیل قابل تصور از بوم های غیر معمول، اما درک از داروساز مجارستان، که به طور مستقل از عقل هنر بصری پس از یک توهم ناگهانی درک کرد، به دست نیاورد و کار را به اشتراک نگذاشت.
در اینجا یک معما در نقاشی "ماهیگیر قدیمی" نوشته شده در سال 1902 در سال 1902 نوشته شده است، پس از مرگ استاد حل شده است. در ابتدای قرن گذشته، بعید است که هر کسی باید فکر کند که با تصویری از یک پیرمرد چسبنده، از راه دور شبیه به فیلیلین شیب، آینه، به نظر می رسد.
اما پس از دستکاری های ساده، ایده نویسنده یک ایده آشکار می شود: در هر فرد دو شروع می شود، هر دو الهی و شیطانی وجود دارد، و تنها به او بستگی دارد، کدام طرف در مبارزه بی وقفه به سر می برد.
"پل واترلو. اثر مه "
آثار کنجکاو و اصلی در بانک خلاق کباب کلود موت، که یکی از بنیانگذاران امپرسیونیسم بود، یافت نشد و حتی پس از دو عملیات در چشم، نوشتید. در میان نمایندگان ژانر مونتر، به عنوان دیگر، به دنبال رسیدن به بالاترین رئالیسم خلاقیت خود بود، زیرا او آزمایش های زیادی را با تکنسین های مختلف و تکنیک های بصری پرداخت کرد، به دست آوردن قابلیت اطمینان مورد نظر از جلوه های بصری.محدود کردن واقع گرایی نیز مشخصه کار او "پل واترلو است. اثر مه. " همانطور که اگر در واقعیت بیش از حد متراکم، غیر قابل نفوذ به غم و اندوه، بیننده، نزدیک به ساعت به دنبال، ابتدا قادر به جدا شدن چیزی بر روی آن، به جز اسمیر استفاده شده توسط نفت.
تنها با انجام چند مرحله از عقب، خبرنگار قادر خواهد بود از طریق فوم Saboan-Air هوا ناپدید شود و به طوری که خطوط به تدریج از فوم لبنی شلاق ساخته شده، به تدریج در یک ترکیب جامد به تدریج برداشته شوند. در اینجا و توزیع پل لندن بر روی تامز، و وضعیت سیاسی آب، و کشویی در امتداد آن به سختی چشم های قابل توجهی از قایق ها را نشان می دهد، نماد دینامیک زندگی در واقعیت یخ زده نقاشی.
"کافه تراس شب"
همانطور که در مورد "ماهیگیر قدیمی"، این اتفاق می افتد که سادگی خارجی هنرمند بر روی بوم ظاهر می شود، بعدا چیزی را پنهان می کند، در نگاه اول غیرقابل دسترس است. این اتفاق با "Cafe Terrace" اتفاق افتاد، در سپتامبر 1888، توسط وینسنت ون گوگ، نقاشی های غیر معمول که هنوز با گواش و کره ای که مایل به درک تکنیک های بصری نویسنده است، بازنویسی می کند.
خود هنرمند هلند، که عمدتا در سبک پسامولیسم و معروف به زندگی اش مشغول به کار بود، نه چندان نقاشی، به عنوان اقدامات مبهم (یکی از آنها، احتمالا منجر به مرگ او شد، عادی را تحمل نکرد. و در ایجاد ایجاد، ون گوگ نیز به راحتی مدیریت می شود، زیرا به نظر می رسد بیننده، ترکیب برای جلوگیری از ظرافت.
"تراس شبانه یک کافه"، که در آن مورخان هنر اولیه تنها اثر بوم "خیابان د کلیشی را در شب" دیدیم، فرانسوی لوئیس لوئیس، البته، تکنیک نوشتن شگفت انگیز را تشخیص می دهد. پس از همه، هنگام ایجاد یک عکس که شب را نشان می دهد، ون گوگ از یک گرم رنگ سیاه استفاده نکرد. اما این قابل توجه نیست.
بعدها، مطالعه ترکیب، محققان اشاره کرده اند که اشاره به معروف Leonardo da Vinci "آخرین شام". به معنی پنهان، به گفته کارشناسان، به عنوان یک لباس عجیب و غریب از پیشخدمت در یک کافه ایستاده در برابر پس زمینه عبور از قاب پنجره، و تعداد بازدید کنندگان که در آن در حال حاضر دشوار است برای دیدن 12 پیروان از آموزه های مذهبی از مسیح
پرتره ماریا Lopukhina
در میان انواع شاهکارهای هنر بصری، کسانی هستند که وضعیت وضعیت را به دست آورده اند، نه به علت اشکال غیر معمول مواردی که بر روی آنها نمایش داده می شود (که مجبور به جستجوی یک معنی واقعی در تصویر یک معنی واقعی و برجسته هستند ایده)، و به دلیل شایعات مربوط به شایعات و افسانه ها. یک نمونه از چنین کار هنری تصویری از ولادیمیر Borodinovsky، یک پرتره روسی است که در قرن های XVIII-XIX زندگی می کرد و دست چپ خود را در سال 1803 توسط ماریا لوپخین در سال 1803 بریزید.در سال 1797 توسط یکی از اعضای آکادمی امپراتوری هنر ایجاد شده، بوم کمی کمی قادر به تعجب است. این واقع گرایی چشمگیر و شباهت پرتره است. اما قابل توجه است که تصویری از شکوه بد در اطراف او.
بنابراین، آنها گفتند که پرتره یک دختر زیبا جوانان جوانان جوان را که به او نگاه می کنند، می گیرد و حتی به قبر می رود. دلیل سوء استفاده از خلقت، که فرستاده شده بود (طبق گزارش شایعات سالن) به نور حداقل دوازده تن از نامهای نجیب، به دنبال این بود که او نشانه ای از امور عرفانی پدر Lopukhina، ایوان تولستوی، مدیریت شده بود برای تیز کردن روح دختر مرحوم در بوم. تنها خرید Pavel Tretyakov Portrait به مجموعه باعث شد شایعات بد به کسل کننده.
"کریک"
خلاقیت ادوارد Minka نروژی در سال 1863 با انگیزه های تنهایی و تحمل مرگ، شگفت آور با تمایل قابل توجه برای زندگی همراه بود. کار هنرمند که در اولین پیروان بیانگرایی بود، بارها و بارها به موضوع بحث شدید تبدیل شده و منتقدان و همکاران را محکوم می کنند. همراه با یک زندگی شخصی اشباع شده، تنش های فراوانی را به دلیل مشکلات در رابطه عشق، به یک کلک به یک کلینیک روانپزشکی منجر شد.
شاید حمله بعدی اختلال افسردگی مانیک، که از آن نویسنده رنج می برد و در معروف ترین کار منعکس شد - تصویر "Creek". این بوم، با توجه به تعدادی از خبرنگاران هنر زیبا، یک تصور دردناک از ناامیدی غیر قابل مقاومت را ترک می کند.
با توجه به افسانه هایی که در اطراف این کار راه می روند، همه مردم، یک یا چند نفر تماس با تصویر، با شدت مبارزه کردند. صاحبان ادعا خراب شده و مردند. دو کارمند موزه جان خود را از دست دادند (یکی از خودکشی ها متعهد شد و دیگری زیر ماشین افتاد) پس از شاهکار نیشکر کاهش یافت. همچنین، نوعی از افرادی که در دستان خود نگه داشته اند، این اثر هنری را حفظ کرد، هر روز دیگر زنده شد.
"apotheosis از جنگ"
نقاشی های غیر معمول وجود دارد، مانند "فریاد" از طوفان غوطه ور کردن بیننده که به آنها به افکار غم انگیز نگاه می کند. آنها مجبور به دیدن و معنی این است که نویسنده در خلقت خود سرمایه گذاری نکرده است. بنابراین، احساسات دشوار مست و یک فرد به دنبال بوم هنرمند روسی-بكتالست واسیلیست Vasily Vereshchagin "apotheosis از جنگ" است.
نقاش نه تنها تعدادی از درگیری های نظامی داشت، که در نیمه دوم قرن نوزدهم، امپراتوری روسیه را از بین برد، بلکه در کلوچه های جنگی شرکت کرد و مجروح شد. بله، و Vereshchagin درگذشت، که خلاقیتی که در طول جنگ روسیه و ژاپن به عنوان یک تراژدی ناخوشایند از کشتار مسلحانه، جذب کرد، درگذشت. هنرمند در روز 13 آوریل (با توجه به یک سبک جدید) 1904، هنرمند به همراه هواپیمای پتروپوالوفسک بر روی معدن دشمن منفجر شد.
"Apotheosis از جنگ"، خالق خود را "هنوز زندگی" نامیده می شود، که "طبیعت مرده" را با سارق غم انگیز نشان می دهد. موضوع مرگ و ناامیدی، بدون تغییر بدون جنگ، به وضوح قابل مشاهده در غم و اندوه جمجمه، که در پیش زمینه تصویر قرار دارد. در رنگ های زرد منعکس کننده درد ترکیب. در سفت، محروم از زندگی درختان. در شرم آور چه چیزی برای استفاده از این یعنی، گوشه ها. و در شهر نابود شده، که توسط عصبانیت گنگ به بشریت در جنگ دیده می شود.
اما شگفت انگیز است که چه مورخان هنر و خبرنگاران به رسمیت می شناسند، اگر مدت زیادی طول بکشد تا به بوم بروید، عمق و عاطفی تصویر شروع به نفوذ در داخل بیننده می کنند. و برای هر جمجمه صادر شده، او شروع به دیدن یک سرنوشت فلج شده جداگانه، دور از طرف شخص دیگری پاره شده است. برای شکستن دور از "زندگی هنوز زنده" با هر دقیقه آن را تنها سخت تر می شود.