زندگینامه
کتابخانه تئاتر سنت پترزبورگ به سال نو قدیمی سال نو - 2020 هدیه ای را برای مهمانان خود آماده کرد. از 14 ژانویه تا پایان ماه آینده، هر کسی که می خواست از نمایشگاه "نیکولای بول تا پایان ماه آینده از نمایشگاه" نیکولای بول برو. حرفه ای - هنرمند، حرفه - Peterburst "، در مورد یک بیوگرافی خلاق اشباع از بازیگر، استاد دوبلی، یک شخصیت عمومی و مدیر سابق موزه بنای یادبود موزه" کلیسای جامع اسحاق "گفت.دوران کودکی و جوانان
در روز 12 فوریه روز 1953، یک رویداد شاد در خانواده حفره های حفره ای اتفاق افتاد - پسر کولایا ظاهر شد. با توجه به خاطرات بازیگر، او در موسسه پیش دبستانی شرکت نکرد، بنابراین والدین معلمان اصلی او بودند.
پدر برای زندگی، وارث را به درس درمان مودبانه پرسنل خدمات آموزش داد. راننده، پرستار بچه یا کمد لباس سزاوار احترام و توجه را افزایش داد و "خامیت" به کارفرمایان یا شخصی که قوی تر از شما بود، مجاز بود. مادر به شدت به کودک توصیه کرد که یک وقت آزاد برای خواندن پیدا کند - نیکولای شاهکارهای ادبیات را جذب کرد که ممکن است او را به کار بر روی رادیو هدایت کند.
"من سه برادر دارم. به این معناست که خانواده بزرگ بود، و مادر فرصتی برای برخورد با فرزندان داشت، بنابراین من به مهد کودک رفتم. اولین بار در زندگی من (پس از گشت و گذار) من خودم را در یک شرکت بزرگ تنها در مدرسه پیدا کردم. او گفت که در حال حاضر در درجه اول من نقش خرس را در نمایشنامه های "Teremok" به دست آوردم. "هنگامی که پسر 3 ساله شد، او ابتدا خود را در تئاتر عروسک ها یافت، به یاد عروسک های کوچک و بوی نفتالین و Tyuze به یاد می آورد. در کلاس پنجم شرکت با یک دوست، یک نوجوان وارد تئاتر خلاقیت جوانان شد، جایی که او زیر بال ماتیو دورووینا سقوط کرد.
در دهه 1970، پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان شماره 342 و Tyut، مرد جوان دانش آموز از Rhys فعلی شد، جایی که تاتیانا ساینیکووا تردید کرد، دانشجویان کنستانتین استانیسلاوفسکی خود، آخرین فارغ التحصیل موسسه اسمولی Ksenia Kurakina، ایوان کچ و شیر Gitelman.
بلافاصله پس از دانشگاه، پسر یک تماشاگر جوان را به Zogynovy Korogovsky مدیر ارشد تئاتر دعوت کرد، که اعتماد به این نقش را در بازی "میزبان"، که Heorgi Tarautkin به شدت قبل از او انجام شده بود.
"مدیر جوان شیر Dodin، من را در این عملکرد معرفی کرد، یک هنرمند Alexey Radio Kositz ساخته شده است. این یک زمان جالب بود، شگفت انگیز، آزاد و خشونت آمیز بود. مفهوم "وطن پرستی" این تئاتر با تمبر های حل نشده مطرح شد و مجبور شد که میهن خود و مردمش را دوست داشته باشد، نه گوسفندان، و نه زبان، "هنرمند به مصاحبه تقسیم شد.از سال 1978، تمرینات در گروه تئاتر الکساندرینسکی ذکر شده است، به یاد آوردن مجاهدین خلق در تولیدات "الکساندر نروسکی"، "معشوقه هتل"، "Don Juan"، "Pygmalion"، "استعدادها و طرفداران" و غیره به طور موازی، آن را شروع به فعالیت های فعال در رادیو، تلویزیون و فیلم.
همچنین شناخته شده است که او با "Pushkin")، تئاتر Pushkin ("پدر و مادر وحشتناک")، فیلیپرمونیک دانشگاهی از سنت پترزبورگ (پروژه های پوشکین و ایوان گروسنی)، تعدادی از مونوگرافی ایجاد کرد و نویسنده مستند بود "جاده به معبد" و "دیگر رومانوف" کار می کند.
زندگی شخصی
اخبار از زندگی شخصی چکمه ها دوست ندارد به اشتراک گذاری بسیار، اما به لطف انتشارات در رسانه ها، شناخته شده است که یک مرد یک بازیگر Elena Burov در همسر خود (در Maiden Redik)، که از موسسه تئاتر فارغ التحصیل شد . بعدها، همسر پدر و مادر تنها فرزند شد.در گفتگو با یک روزنامه نگار کانال تلویزیونی سنت پترزبورگ در آوریل 2015، نیکولای ویتالیچچ شکایت کرد که برای ارتباط با پسرش، که یک سال قبل از دریافت دیپلم گرامی در مورد تحصیلات عالی باقی مانده بود، او تقریبا فاقد زمان بود. هنرمند اعتراف کرد که او در تربیت خود بسیار از دست رفته بود، اما چیز اصلی را از دست نداد و آرزو کرد که نه تنها یک محل کار را پیدا کند، بلکه یک کسب و کار مورد علاقه است که شادی را به ارمغان می آورد.
فیلم های
در ابتدای دهه 80، چکمه ها به طور جدی در سینما مستقر شدند - ستاره دار در فیلم جمع شده و درگیر صدایی بودند. برای اولین بار در مجموعه، او در "نوبت شیب دار" ظاهر شد، مجددا در متخصص وانیا، و در یک کارآگاه نظامی "با توجه به اداره تحقیقات جنایی ..."، بازی Orlov.
در آینده، فیلمگرافی با "خیابان های فانوس های شکسته"، "Bandit Petersburg"، "امپراتور رومی"، "نیروی شیطان"، "Black Raven"، "پادشاهی منحنی ها ..."، "استاد و مارگاریتا" غنی شد "،" حسابرس "،" عامل ویژه نیروی "و بسیاری از پروژه های دیگر.
نیکولای Vitalevich صدای خود را به قهرمانان دالاس، Sprut، Santa Barbara، "101 Dalmatica"، "تایتانیک"، "Armageddon"، "Erin Brockovich"، "مردم سیاه - 2"، "کریستوفر رابین" و شخصیت های دیگر، ارائه داد.
همچنین، بازیگر خود را به عنوان یک شخصیت عمومی اعلام کرد. او بنیاد فرهنگی خیریه "Alexandrinsky" را تاسیس کرد، رئیس کمیته فرهنگ دولت سنت پترزبورگ، مدیر موزه بنای یادبود "کلیسای جامع اسحاق" (تا سال 2017) و رئیس جمهور جشنواره بین المللی مسیحی بود سینما Nevsky Blagovest، و غیره، و غیره.
Nikolay Burov در حال حاضر
نیکولای ویتالیویچ همچنان به طور ماهرانه حرفه های مختلف را ترکیب می کند. در ماه نوامبر سال 2018، یکی از اعضای هیئت مدیره اتاق عمومی سن پترزبورگ بوروف، پست مشاور را به فرماندار سرمایه شمالی در فرهنگ برد. در پایان سال 2019، یک فیلم چند جانبه فیلم "اسرار تحقیقات خود را با مشارکت او در صفحه نمایش منتشر کرد. قرن گذشته، "در همان سال او صدای متن را از درام نظامی" راهرو جاودانگی "خواند.در ماه ژوئیه، هنرمند شب خاطرات اختصاص داده شده به قرن پس از تولد نویسنده Daniel Gorran، آثار Boris Pasternak، Marina Tsvetaeva، الکساندر Tvardovsky، آنا آخمتوا، نیکولای Rubtsova، Evgenia Yevtushenko در کنسرت "دنیای موازی" را خواند از هنر روسیه قرن بیستم "در چارچوب جشنواره" میدان هنر برگزار شد. علاوه بر این، او وارد هیئت منصفه کارناوال رودخانه سنتی شد.
در وب سایت خانه موسیقی سنت پترزبورگ، خواننده آن مته ها است، نکات اصلی بیوگرافی خلاق او در نزدیکی عکس قرار دارد.
فیلمنامه نویسی
بازیگر
- 1980 - "نوبت سرد"
- 1980 - "با توجه به شرکت تحقیقات جنایی ..."
- 1985 - "جدول کلمات متقاطع"
- 1993 - "امپراتور روم"
- 1998 - "خیابان های لامپ های شکسته - 1"
- 2001 - "آژانس NLS"
- 2001 - "قدرت مرگبار - 2"
- 2001-2004 - "سیاه ران"
- 2004 - "حسابرس"
- 2005 - "پادشاهی منحنی ..."
- 2005 - "استاد و مارگاریتا"
- 2007 - "بیگانه"
- 2009 - "عامل ویژه هدف"
- 2012 - "اطلاعات نظامی. اولین ضربه "
- 2019 - "اسرار تحقیق. قرن آخر"
بازیگر دوبلی
- 1978-1991 - دالاس
- 1984 - "Sprot"
- 1984-1993 - سانتا باربارا
- 1996 - "101 Dalmatian"
- 1997 - "یک خانه - 3"
- 1997 - "تایتانیک"
- 1998 - "Armageddon"
- 1999 - "عروس افتاده"
- 2000 - Erin Brockovich
- 2001 - پرل هاربر
- 2002 - "مردم سیاه و سفید - 2"
- 2007 - "لنینگراد"
- 2018 - "خون خون"
- 2018 - "کریستوفر رابین"
- 2019 - "راهرو جاودانگی"