زندگینامه
رابرت موگابه رئیس سابق جمهوری زیمبابوه است، که در دست آن تقریبا 40 سال است که کشور بر کشور متمرکز است. او شروع به کار خود را به عنوان یک معلم، او به سیاست رفت و رهبری حزب ملی اتحادیه اروپا آفریقا در طول جنگ استقلال از 1960 تا 1979 بود. موگابه به سرزمین خود و خارج از کشور حمایت کرد.دوران کودکی و جوانان
رابرت گابریل موگابه در 21 فوریه 1924 در روستای کوتام متولد شد. پدرش نجار بود و معلم مادر بود. پدر وقتی که پسر 10 ساله بود، خانواده را ترک کرد و مادر خود را به خود اختصاص داد. او آنها را به ایمان کاتولیک معرفی کرد.
رابرت در مدرسه مسیحی و کالج یسویت سنت فرانسیس زاویه تحصیل کرد. در سال 1942، او یک معلم دیپلم و تخصص دریافت کرد. برای چندین سال، مرد جوان در مدارس رادزی جنوبی تدریس کرد. در سال 1950، او بورس تحصیلی دانشگاه فورت وارث را به آفریقای جنوبی دریافت کرد. تبدیل شدن به لیسانس علوم انسانی، موگابا فعالیت های آموزشی ترکیبی با یادگیری از راه دور و در سال 1953 او مدرک لیسانس را در آموزش و پرورش و 5 سال بعد دریافت کرد، یک سند تایید وضعیت لیسانس دانشگاه لندن.
زندگی شخصی
Mugaba ازدواج در جوانان در جوانان هيفرون، تا زمان مرگ همسرش، به او احترام گذاشت. تنها پسر آنها در دوران کودکی از مالاریا فوت کرد. در سال 1992، سیاستمدار با گریس موگابا ازدواج کرد، در ازدواج که از آن دو پسر ظاهر شد و دختر. همسر دوم دیکتاتور برای عشق به لوکس و رسوایی شناخته شده است. از سال 2014، او لیگ زنان را رهبری کرد و شامل دفتر سیاسی حزب بود. رابرت موگابه در زندگی شخصی خود خوشحال بود. بچه ها به او نوه ها را دادند و همسرش تصمیمات مدیریتی را حمایت کرد.سیاست رشد 180 سانتی متر بود.
سیاست
در سال 1958، موگابا در غنا مستقر شد و شروع به تدریس کالج سنت مری کرد. در اینجا او با ایده های پاناتریکانیسم ملاقات کرد و رفقای را در مقابل همسر آینده سالی هیفرون یافت. دهه 1960 برای رابرت نخستین سخنرانی سیاسی در تظاهرات علیه اقدامات تبعیض آمیز در رودزیا جنوبی مشخص شد. معلمان دعوت شدند تا به حزب دموکرات ملی ملحق شوند، جایی که او به وزیر روابط عمومی و رهبر بال جوان تبدیل شد. در سال 1961، حزب ممنوع شد، اما او به سرعت به عنوان ورودی (اتحادیه آفریقایی مردم زیمبابوه) بهبود یافت.
قراردادن از تصاویر گتیدو سال بعد، موگابه از فرار به زانو (اتحادیه ملی اتحادیه آفریقا زیمبابوه) نقل مکان کرد و به دبیر کل شد. در سال 1964 دستگیر شد، در طی آن رابرت موگابه یکی از 800 فعال در زندان بود. او 10 سال بود. اشغال اصلی سیاست در نتیجه، خودآموزی بود. در دوره زمانی که آزادی اقدامات او محدود بود، رابرت موفق به دریافت سه دیپلم دانشگاه شد. او همچنین رفقای آموزش را در بدبختی سازماندهی کرد، به رهبری فعالیت های آموزشی و مدیریت از راه دور مدیریت مبارزه حزبی.
در سال 1974، سیاست آزاد شد. از این لحظه، بیوگرافی او با سرویس همراه بود. موگابا اتحادیه را دوباره سازماندهی کرد، قدرت را در میان مبارزان به دست آورد و پس از 2 سال، همراه با رئیس پرتاب، جاشوا نومو یک "جبهه میهن پرست" را تشکیل داد. احزاب هنوز دیدگاه های مختلفی داشتند. این پست به دوره پس از شوروی پیوست و من بر مهودی و تعامل با چین تمرکز کردم. دولت رودزیان به دنبال مصالحه با دو انجمن بود. در دهه 1980، امضای توافقنامه صلح، امضا شد، انتخابات دموکراتیک برنامه ریزی شده و اعلامیه بعدی استقلال دولت بود.
بر اساس نتایج انتخابات، موگابا نخست وزیر زیمبابوه شد. در سال 1987 این پست از طریق اصلاح قانون اساسی لغو شد و رئیس جمهور شروع به داشتن مقامات کرد. برای یک موقعیت برای انتخابات، رابرت موگابی منصوب شد. در دهه 1990، اصلاحات اقتصادی را انجام داد، اما آنها به دنبال بحران، تورم، کاهش سرمایه گذاری و نارضایتی مردم بودند. دیکتاتور مجبور شد استراتژی مدیریت را تجدید نظر کند. تا سال 2000، رئیس جمهور خود را تحت تحریم های ایالات متحده و اتحادیه اروپا قرار داد. اما این امر دوباره از سیاست برای رسیدن به پست ریاست جمهوری در انتخابات سال 2002 جلوگیری کرد.
در سال 2008، او دیگر از این حمایت خشونت آمیز از طریق انتقال پست مورگان Zvangirai دریافت نشد. با این حال، او تمام امتیازات و مسئولیت سلف را به دست آورد، باقی مانده نخست وزیر. 5 سال بعد، موگابه دوباره اکثریت قریب به اتفاق آرا را انتخاب کرد. رییس جمهور در میان جمعیت محبوب بود، تصویری از جنگنده با استعمار و حمایت از حقوق مردم را از بهره برداری از غرب داشت.
موگابه شروع به جستجوی منابع مالی داخلی کشور کرد، اما فعالیت هایش پایان دستگیری را به دست می آورد، که توسط امرسون Mnanegva و همکارانش آغاز شد. موگابه از رهبری حذف شد و اعدام را اعلام کرد. استعفای داوطلبانه صورت گرفت.
مرگ
وضعیت سلامت رئیس جمهور پیشین به طور مداوم در رسانه ها مورد بحث قرار گرفت. روزنامه نگاران تصور می کردند که او از بیماری انکولوژیک رنج می برد، اما شایعات تایید نشده است، اگر چه سیاستمدار به طور منظم درمان را گذراند. با رابرت موگابا بارها و بارها شرایط ناخوشایند مانند سقوط از غرفه ها در طول عملکرد و یا خواندن سخنرانی غیر برنامه ریزی شده رخ داد. این به عنوان یک دلیل برای گسترش شایعات و شایعات ارائه شده است.
در سال 2014، سیاستمدار به ندرت به طور عمومی ظاهر شد که شایعات در مورد مرگ دیکتاتور به مرگ رسیده است. موگابا خبرنگاران را در رویدادهای رسمی فرو ریخت. ظاهر او در تظاهرات در سال 2017 یک رویداد واقعی بود. و به زودی رئیس جمهور پیشین فوت کرد. علت مرگ او در 6 سپتامبر 2019، همانطور که روزنامه نگاران تصور می کردند، تبدیل به یک تومور بدخیم شد.