زندگینامه
دیگو سییمون یک فوتبالیست آرژانتین است که طرفداران آنها هند را نامیده اند. در میدان ورزشکار بر روی موقعیت هافبک پشتیبانی انجام شده است. پس از اتمام حرفه ای بازیکن، سیمون به یک مربی تبدیل شد. او معلوم شد که در میان متخصصان، طولانی تر همه کسانی که مربی اصلی تیم اتلتیکو تیم مادرید را برگزار کردند.دوران کودکی و جوانان
مادربزرگ دیگو سییمون - بوئنوس آیرس. پسر در تاریخ 28 آوریل 1970 در خانواده فروشنده و آرایشگاه متولد شد. دیدن والدین به سختی کار می کنند، دیگو متوجه شد که هر کس باید کار سختی را کسب کند.
فوتبال از دوران کودکی، شور و شوق اصلی و یک کودک اختراع بود. این همه روز در خیابان با توپ، توسعه و اجرای مهارت ها ناپدید شد. تا 12 سالگی، نوجوان توانست دانش آموز مدرسه فوتبال "Veles Sarsfield" شود. در بسیاری از موارد، انگیزه از پدر، طرفداران ورزشی مشتاق است.
Simeon پتانسیل قابل توجهی را نشان داد که به او اجازه داد تا بلافاصله برای سه تیم تیم آماتور - "ستاره طلایی"، "General Paz" و "El Fortin" انجام دهد. سر، تمایل به پیروزی و ایمان به قدرت خود را همراه با بازیکن در حال حاضر در این دوره همراه بود.
زندگی شخصی
اولین همسر بازیکن فوتبال معروف، مدل کارولینای بالدینی بود. آشنایی جوانان در کلوپ شبانه آرژانتین اتفاق افتاد. قبل از اینکه خود را کراوات، زن و شوهر در رابطه عاشقانه 2 سال بود. در سال 1994، جشن عروسی برگزار شد. همسر به ورزشکار سه پسر - Giovanni، Gianluk و Juliano داد. او طرفدار وفادار ترین سییمون بود، حمایت و حمایت حاضر بود.زندگی شخصی همسران با چشمگیر به پایان رسید: پس از تقریبا 20 سال آنها شکست خوردند. رسانه ها شایعات مربوط به خیانت متقابل را مورد بحث قرار دادند. برخی از آنها رومان دیگو را با مدل ژولیت اسپینا مطرح کردند. دیگران درباره رابطه بین کارولینایا و مربی ژیمناستیک توسط فابیان اولووفسکی صحبت کردند. پس از چندین تلاش برای نجات خانواده، شوهر و همسرش طلاق گرفت، اما آنها به زودی در خرید نمایش "رقص با ستارگان" ملاقات کردند.
دیگو در تنهایی افتخار بود، بدون اینکه با روابط جدی مواجه شود. همه چیز آشنایی با آتش کارلا را تغییر داد. در سال 2014، شایعات مربوط به ارتباطات عاشقانه خود را تایید کرده اند. پس از 2 سال، دختر دختر عزیزم، که فرانک نامیده شد. در سال 2020، این جفت هنوز هم ازدواج کرده و دو دختر جذاب را افزایش می دهد، عکس هایی که Simeone به یک حساب Instagram تقسیم می شوند. دختر دوم بازیکن فوتبال در سال 2019 متولد شد.
فوتبال
از سال 1987 تا 1990 بازیکن "Veles Sarsfield" بود، فوتبالیست در ترکیبات اصلی شرکت کرد. در اینجا، خلق سریع معروف او ظاهر شد. تشنگی و شور و شوق به نام کارت های کسب و کار ورزشکار، که او را به موفقیت هدایت کرد.
در سال 1990، او باشگاه "پیزا" را به دست آورد، که بخشی از سری A. برای دیگو بود، این افتخار بود، زیرا مسابقات قهرمانی ایتالیا در آن زمان برای شرکت کنندگان قوی مشهور بود و ستاره های فوتبال در این زمینه بیرون آمدند. در حال حاضر در مسابقه اول، Simeon خود را با هدف متمایز کرد، و در رقابت با یوونتوس، دو برابر شد. پیزا وارد سری B شد، و در طول سال دیگو در بخش دوم ایتالیا بازی کرد.
بلافاصله موقعیت گذشته را گرفت. اما در سال 1992، هافبک پیشنهاد مدیران سویل را پیشنهاد کرد، و 2 سال آینده بازیکن فوتبال تحت کنترل کارلوس Bilardo بود. بازیکن خوش شانس بود که با دیگو مارادونا همکاری کند.
پس از 2 فصول، بازیکن در Atletico نامیده شد. اولین دوره اقامت در تیم در سال های 1994-1997 افتاد. در این زمان، مربیان در باشگاه به دلیل عدم اعتماد رئیس جمهور Hesus Heil به تأخیر افتاده بودند. فقط در نیمه اول فصل سخنرانی های اتلتیکو، دیگو شاهد کار سه مربی بود که جایگزین یکدیگر شدند.
گروه Radomir Anticia تیم عنوان قهرمانی را در سال 1997 به ارمغان آورد. "Atletico" سپس توسط یک تاکتیک ضد حمله مشخص شد، و Simeon معلوم شد که گلزن عالی است. مراقبت از یک ورزشکار از باشگاه نیز با سیاست های رییس جمهور خود ارتباط برقرار کرد و بازیکنان را در شکست های فصل شکست خورده 1996/1997 متهم کرد.
فوتبالیست 33 ساله بود وقتی که به مادرید بازگشت. از سال 1997 تا 1999، او عضو باشگاه اینتر بود، جایی که رونالدو پخش شد. تیم مینین یک مربی نداشت که ستاره ها را در تیم متحد کرد، بنابراین بازی بازیکنان فوتبال ناپایدار بود. از سال 1999 تا 2003، دیگو منافع لاتزیو را نشان داد. هیچ بازیکن کمتر با استعداد وجود نداشت. با مشارکت Simeon، تیم عنوان قهرمانی را به دست آورد. یک ورزشکار حرفه ای در مسابقه تکمیل شده است.
از سال 1988 تا 2002، بازیکن منافع تیم ملی را نشان داد. در مسابقه با تیم بریتانیا در سال 1988، مبارزه او با دیوید بکهام منجر به حذف انگلیسی شد. این قسمت بحث برانگیز بود و موجب خشم ناشی از کارشناسان و طرفداران شد. در سال های 1991 و 1993، به عنوان بخشی از تیم دیگو، جام آمریکا را به دست آورد. در مجموع، به عنوان عضو تیم ملی Simeon در این زمینه در 104 مسابقه رفت.
در سال 2006، از بین بردن تی شرت بازیکن، آرژانتین تصمیم گرفت که به فوتبال خداحافظی شود. بیوگرافی او به طور جداگانه با کسب و کار محبوب خود ارتباط دارد. اولین باشگاه که مربی آن دیگو سییمون شد، تبدیل به "مسابقه" شد. اجاره هتل برای تیم، او به هر حال، بخش ها را آزاد نکرد، به جز آموزش. تکمیل و ورود به رژیم راست، تیم شروع به نشان دادن بهترین نتایج کرد.
پس از آن، دیگو با استودین، رودخانه رودخانه و سان لورنزو همکاری کرد. برای مدتی او مربی باشگاه ایتالیایی "کاتانیا" بود، و سپس به "مسابقه بومی" بازگشت. علیرغم این واقعیت که همکاری یک متخصص و هر باشگاه سپرده شده بیش از یک سال و نیم طول کشید، از او جلوگیری نکرد.
دسامبر 2011 پیشنهاد Simeon را به ارمغان آورد تا به رئیس مادرید "اتلتیکو" برسد. اولین تیم همکاری بازیکنان را به ارمغان آورد و جام لیگ اروپا را مربی کرد. سپس بازیکنان فوتبال مسابقات قهرمانی کشور، فنجان اسپانیا و سوپر جام یوفا را به دست آوردند. تاریخ باشگاه با جوایز و دستاوردهای جدید دوباره پر شده است.
انگیزش تبدیل به یکی از سنت های اصلی مدیریت یک تیم برای Simeon شده است. برای تشویق بازیکنان و بیدار شدن از جاه طلبی ها، او حتی دعوت کرد تا با آنها اسکی ایرنی ویل را ملاقات کند، که در تیم پارالمپیک اسپانیا برگزار شد. این ژست نه تنها بخش های مربی، بلکه متخصصان از طرف نیز رتبه بندی شد.
دیگو سییمون اکنون
مربی اتلتیکو همچنان با تیم مادرید کار می کند. اولین دستیار او Herman Burgos است. Simeon اغلب به عنوان یک متخصص عمل می کند و مصاحبه به روزنامه نگاران، بیان در مورد مسی و توصیف بازی Antoine Gristersmann، دیگو کاستا و فرناندو تورس. این مرد برای رسانه ها و در مورد "لوکوموتیو" قبل از بازی در سال 2019 بیان شد.فصل 2019/2020 برای اتلتیکو موفق نبود. این تیم نمیتواند در 1/16 فنجان اسپانیا عبور کند، اما مربی مسئولیت آن را به عهده گرفت. شایعاتی وجود دارد که در ارتباط با شکست، اداره باشگاه در مورد اتمام همکاری با سییمون فکر می کند و Mauricio فارسی را به موقعیت خود می گوید.
دستاوردها
- 1991، 1993 - برنده جام آمریکایی
- 1992 - برنده جام حذفی فهد
- 1993 - آرتمیو فرانک برنده جام حذفی
- 1995-1996 - قهرمان اسپانیا
- 1995-1996 - برنده جام اسپانیا
- 1996 - بازی های المپیک نقره ای
- 1997-1998 - برنده جام یوفا
- 1999 - برنده سوپر جام یوفا
- 1999-2000 - قهرمان ایتالیا
- 1999-2000 - برنده جام ایتالیا
- 2000 - برنده سوپر جام ایتالیا
- 2013، 2014 - مربی سال در اسپانیا
- 2016، 2016 - جایزه Migel Munos