زندگینامه
افسانه ای از مسکو "اسپارتاکوس" یوری گارولوف در بهترین سال های خود بسیار قابل اعتماد بود که حتی "تولد" را به MEM "نمی دانستند که با توپ چه کار می کنند، به او Gavrilov بدهد." در سال های 1970-1980، فوتبالیست "قرمز سفید" را معرفی کرد و از پرچم شوروی در مسابقات بین المللی دفاع کرد و برنز را در بازی های المپیک خانه برد.دوران کودکی و جوانان
یوری Vasilyevich در تاریخ 3 مه 1953 در روستای Setun متولد شد، که در منطقه Odintsovo است. در دوران کودکی، یک ستاره فوتبال هیچ چیز برجسته ای نبود - خانواده شوروی خصوصی، طبقه کارگر، مهد کودک استاندارد، دبیرستان نبود. شاید هیچ چیز برای به یاد داشته باشید اگر نه فوتبال. گارولوف شروع به رانندگی توپ از سنین اولیه کرد، و هفت سال به "جرقه" آماتور کودکان، که در ورزشگاه محلی آموزش دیده بود، آماتور بود.
پدر و مادر ستاره از آسمان از دست رفته اند و از یک پسر در مورد یک حرفه حرفه ای قابل اعتماد خوابیدند. پدر، که از جلوی پاکستان بازگشت، مشغول کار نامحدود در شرکت بود و یک مهندس آینده در یوری را دید. این مرد سعی کرد خانواده را بپرسد و برنامه ریزی کند تا در یک تکنسین هواپیمایی با ادامه تحصیلات در MAI ثبت نام کند و بعد از مدرسه، حتی در یک قطار الکتریکی تجربه کرد، بهره برداری از عملیات کنترل و اندازه گیری در موسسه نور را تجربه کرد آلیاژها
با این حال، سرنوشت برنامه های دیگری برای جوانان داشت. استعدادهای ورزشی او توجه کنستانتین ترکوف، مربی دینامو، که امیدوار به درخواست Gavrilov را به خود جلب کرده است، توجه کرده است. این پسر در ورزش و قدرت و قدرت، شروع به کار کرد و شروع به کار کرد، با ارتفاع 185 سانتیمتر، 55 کیلوگرم وزن داشت که مداد آن را نام برد. اما عقل بازی شما نباید اشغال شود. هیچ هدیه ای از کلاس های شطرنج وجود نداشت، که تفکر استراتژیک را از بازیکن فوتبال توسعه داد.
در جوانان خود، یوری باید بین فوتبال و هاکی را انتخاب کند: هر دو نوع ورزش باید به عنوان یک مرد جوان جوان باشند، در هر دو، او اعتماد و مهارت را نشان داد. من حتی توانستم بازی کنم "بال شوراها"، اما در نهایت من توپ توپ را انتخاب کردم.
زندگی شخصی
در مورد زندگی شخصی ورزشکار کمی صحبت می کند. شناخته شده است که او دو بار ازدواج کرده است. همسر اول در نزدیکی خانواده فعلی Gavrilov زندگی می کند، اما او با همسر دوم ارتباط برقرار نمی کند. در هر دو ازدواج، فوتبالیست کودکان داشت، تمام شش آنها بود. یوری متشکرم به یاد می آورد که حرفه فوتبال اجازه نداد توجه کافی از دختران را به خود جلب کرد، اما او سعی کرد زمان آزاد را به فرزندان اختصاص دهد و با آنها در Sokolniki راه برود.پسر جوان Gavrilova یوری نامیده می شود، و او در حال تلاش برای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه ای فوتبال است. پسر با هشت سال در آکادمی اسپارتاک مشغول به کار بود و پدرش ادعا کرد که او ذخایر قوی را در آن می بیند. هم تیمی های سابق پسر Gavrilova ویکتور Samokhin و Evgeny Sidorov.
فوتبال
در دینامو، کنستانتین Bezkov Gavrilov را در هافبک شناسایی کرد و در لبه سمت چپ قرار گرفت و دید که تازه وارد غیرممکن بود و در استقامت متفاوت نبود، با کار در مرکز مقابله نخواهد کرد. هنگامی که در سال 1977، مربی به اسپارتاک نقل مکان کرد، سپس یوری را با او نامید. ترکیب چشمگیر بازیکنان با استعداد به "قرمز سفید" - فودور چرنکوف، جورج یرتسف، سرگئی رودونوف آمد. این بچه ها در سال 1979 مسابقات قهرمانی کشور را به دست آوردند و بعد از آن به طور مکرر مدال نقره و برنز تبدیل شدند.
در آن زمان گارویلوف قبلا در مرکز بازی کرده بود، و بیشترین اهداف دیدنی و جذاب توسط باشگاه مسکو با برنامه های هوشمند و دقیق خود، مسدود شده بود. یوری خودش بهترین گلزن نبود، اما عینک تیمی به طور مرتب به طور منظم به ارمغان آورد، فقط برای حرفه ای اسپارتاک، او به دروازه 90 گل رفت. همچنین در تیم ملی ملی اتحاد جماهیر شوروی، که ورزشکار از سال 1978 تا سال 1985 بازی کرد، این پیوند اجباری و 10 گل در 46 بازی بود. درست است، هیچ عنوان با صدای بلند در سطح بین المللی وجود نداشت: در بازی های المپیک خانگی، نسل با استعداد نیمه نهایی را از دست داد و رقابت را با برنز ترک کرد.
در سال 1981، فینال فنجان اسپارتاک با شکست تهاجمی از Rostov Ska باقی مانده بود. با وجود این، بازی برای "قرمز سفید" تبدیل به درخشان ترین مرحله در حرفه Gavrilov شد. جای تعجب نیست که او به طور دائمی به لیست 33 بهترین بازیکن فوتبال و 5 بار حتی به او هدایت کرد.
در سال 1985، یوری "اسپارتاکوس" را ترک کرد و به پایان بیوگرافی ورزشی توانست برای Dnipro، Lokomotiv، Asmaral و همچنین تعدادی از باشگاه های دیگر روسیه و خارجی بازی کند. برای چندین سال، بازیکن فوتبال زندگی می کرد و در مولداوی کار کرد، اما او این دوره را با طوفان تلخ به یاد می آورد: او تقریبا پول پرداخت نکرده بود، هرچند که آنها ارائه و بازی کردند و آموزش دادند.
Gavrilov ورزش حرفه ای را در جامد برای فوتبال ترک کرد - در 43 سال. یوری واسلیویچ از این زمینه خارج شد، به پل مربیگری نقل مکان کرد و زمان را به عنوان مربی در باشگاه های روسی و خارج از کشور، در مولدووا و کنگو کار کرد. در حال حاضر یک مرد در استراحت به خوبی سزاوار است، اما او در مورد صلح رویای نیست.
یوری گارولوف اکنون
در سال 2017، یوری Vasilyevich آکادمی فوتبال نام خود را تاسیس کرد، واقع در Dolgoprudnnaaya، جایی که پسران در 4 تا 14 ساله مشغول به کار هستند. بر اساس آکادمی، باشگاه کودکان و جوانان "Svyatogor" تشکیل شده است و مسابقات آماتور برای جام Gavrilov. در سال 2020، رقابت در ماه فوریه برگزار شد، پس از آن مدرسه به طور موقت فعالیت را به دلیل رژیم خود عایق به حالت تعلیق درآمده بود. اخبار و عکس ها از زندگی تیم در حساب Instagram منتشر شده است.رئیس جمهور "سنت" همچنان در مسکو زندگی می کند، حقوق بازنشستگی 15 هزار روبل دریافت می کند. و آن را زنده می کند که به لطف گروه دوم ناتوانی، 50 درصد تخفیف در صورتحساب های برق دارد. پول اضافی مشارکت در مسابقات جانباز را به ارمغان می آورد. با این حال، بدون توپ، زندگی یوری Vasilyevich زندگی نمی کند. علیرغم این واقعیت که مردان جایگزین مفصل ران و آسیب تاندون آشیل در تاریخ، پیشگیری اصلی از بیماری، او ورزش را در نظر می گیرد و تلاش می کند خود را در یک لحظه نگه دارد، بدون تکیه بر داروها.
دستاوردها
- 1976، 1979 - قهرمان اتحاد جماهیر شوروی
- 1979، 1981، 1983، 1983، 1984 - شماره 1 در فهرست 33 بهترین بازیکنان فوتبال اتحاد جماهیر شوروی
- 1980 - برنده جایزه برنز از بازی های المپیک
- 1980، 1981، 1983، 1984، 1984 - برنده نقره قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی
- 1982 - مدال برنز از مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی
- 1983 - بهترین گلزن مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی