زندگینامه
کارلو گلدونی، نمایشنامه نویس ایتالیایی و کمدین است. آثار نویسنده به عنوان نمونه های Commedia Dell'arte نوشته شده است. در میان شایستگی او تبدیل کمدی سنتی ماسک است. کتابشناسی از مردان شامل نمایشنامه ها، افسانه ها و لیبرتو، و همچنین خاطرات، که به دنبال آن نسل ها موفق به بازگرداندن زمانبندی وقایع در زندگی نویسنده شد.دوران کودکی و جوانان
کارلو گلدونی بومی از ونیز است. او در 25 فوریه 1707 متولد شد. تاکید بر نام نویسنده در هجا دوم قرار می گیرد. گلدونی در خانواده تحصیل کرده رشد کرد. پدربزرگش به عنوان یک وکیل کار می کرد و یک فرد امن بود و پدرش به عنوان یک دکتر اجرا شد. تئاتر در خانواده، هنر را دوست داشت و گرگ های خلاق را محدود نکرد. این کمک به توسعه فانتزی کارلو. پسر کتاب خواندن کتاب هایی را که در کتابخانه خانه یافت می شد، دوست داشت و حتی سعی کرد به تنهایی بازی های کوچک را بنویسد.
مرد جوان تصمیم گرفت در یکی از مدارس شهر تحصیل کند. سپس او در کالج Jesuit در Perugia و Rimini تحصیل کرد و بعد از سال 1723 تا 1731 او در پاویا و مدا تحصیل کرد. کارلو در محافظت از پایان نامه در نمایه حقوقی، مدرک دکترا را دریافت کرد و حرفه ای حرفه ای را آغاز کرد.
این کار با ونیزی به رویای تئاتر دخالت نکرد. در اوقات فراغت خود، او را پس از یک تراژدی باستانی و کمدی، آثار مولیر جذب کرد؛ اغلب در حال اجرا بود که بازیگران محرمانه را نمایندگی کرد.
زندگی شخصی
در بیوگرافی کارلو گلدونی، توجه زیادی به شخصش پرداخت می شود و عملا هیچ کلمه ای به همسر نمی گوید که خوشبختی از ونیزی در زندگی شخصی او بود.در جوانان، مسافرت از یک شهر به دیگری، کمپدان یک مرد جوان نسبتا باد بود. یک بار در جنوا، او شاهد یک شبح یک دختر جذاب بود که در پنجره نصب شده بود. کمان آسان، که جوانان مبادله می شوند، آغاز یک ارتباط عاشقانه، بیش از حد به یک ازدواج مشروع افزایش یافته است. همسر کارلو را در همه تلاش ها حمایت کرد و به آغاز حمایت از آن کمک کرد، زیرا خانواده خواستار محتوا بود.
Goldoni با همسرش در پیزا، با هماهنگی با تئاتر فکر می کرد، اما در آن لحظه او قرارداد سودآور را ارائه داد که آغاز کار حرفه ای تئاتر ایتالیایی بود.
ایجاد
در ابتدا کارلو نوشت که برای تئاتر های شهری نوشت و خود را در صحنه به عنوان یک بازیگر سعی کرد. سپس تنها مردان می توانند در صحنه ظاهر شوند، بنابراین در کمدی "خواهر دون پیلون" گلدونی نقش شخصیت اصلی را به دست آورد.
در سال 1734، کمیته افسانه ای با جسد داشتن و تبدیل شدن به کارمندانش شد. همراه با هنرمندان، نویسنده به ونیز آمد، جایی که آثار او بر روی صحنه تئاتر سان ساموئل قرار گرفت. محدوده از 1734 تا 1743 ادامه یافت. قطعه گلدونی موفق شد. بهار سبک خلاق، نویسنده سعی کرد در ژانرهای مختلف بنویسد. در این دوره، ایجاد "هدر دادن"، "ورشکسته"، "زن عالی" متعلق به این دوره است.
از سال 1748 تا 1753، کارلو در مورد توسعه اصلاحات تئاتری پرشور بود، که به متون نمایشنامه ها و فرمت تولید مثل آنها با بازیگران توزیع شد. Goldeni در حال تحصیل در جوانان، اعتماد به نفس بود که ادبیات ایتالیایی نیاز به یک روند جدید دارد که اساسا سنت های ملی دارد.
او با الهام از مقاله Nikolo Makiavelli "Mandragora"، تصمیم گرفت تا قطعه های خود را بر اساس برخورد شخصیت ها در کار خود معرفی کند. نوع جدیدی از کمدی اقدام واقعی را به عهده گرفت. ماسک های آشنا Commedia Dell'arte پایین تر از محل شخصیت ها.
یک نوآوری مهم از Goldeni تثبیت متن ادبی بود که در آن بداهه گیری قبلا حکومت کرده بود. در حال حاضر، تثبیت قهرمانان در صحنه، بازیگران مجبور به رفتن به طرح و نسخه های پیش تعیین شده بودند. از عادت معمولی، کمدی نجیب و معنی دار با ظاهر آموزشی افزایش یافته است. به تدریج، ماسک ها از این آثار ناپدید شدند، هرچند که هاروکینز معمولی، Kolombin، Brighella، Pantalon و دوستداران بدون تغییر باقی ماند. نویسنده آنها را با صفات فردی معرفی کرد.
Goldoni پس از برداشتن از Buffonads و Tricks، روانشناسی، طنز و محتوای هنری از آثار را به جلو تحویل داد. رئالیسم بازی بازی به دلیل شیوه خلاقانه ونیزی، بر روی صحنه تایید شد. اصلاحات نویسنده با ایتالیا از قرن XVIII، که نگران دوران به روز رسانی بود، همخوان بود. به این دوره شامل نمایشنامه "بنده دو آقایان"، "Tavernaster"، "Feodal"، "Pamela در دختران" و "Widow Sandy" است.
گلبونی پس از تکمیل همکاری پربار با بدن Medebak، Goldoni شروع به کار بر روی تئاتر برادران Venendamine کرد و تا سال 1753 در تئاتر San Luke Venetian مستقر شد. کارلو با استفاده از چندین آثار تراژیکومی با طرح های متعارف نوشته شده، به یک فرمت کار آشنا تر بازگشته و نمایشنامه های "خود نرم افزار"، "مورد خنده دار" و "بازنویسی Cyodzhinsky" را ایجاد کرد. آنها انتقاد از بورژوازی، تظاهرات پدیده های اجتماعی و اعتراض به اشرافیت را داشتند.
کارلو گلدینی به عنوان یک دموکرات، برای حقوق مردم، که باعث نارضایتی از قدرت مردم شد، انجام داد. در میان مخالفانش، کارلو گی گیتزی، داستانپردازان، مدافع سنتی Commedia Dell'arte بود. به طور فوق العاده موفقیت آمیز، Gotzi به تدریج از Goldeni خارج شد، تصمیم گرفت که میهن خود را ترک کند. نویسنده در پاریس، نویسنده در تئاتر ایتالیایی کار کرد.
در پاریس، نویسنده به ایتالیایی آموخت و ادامه داد تا کتابشناسی را دوباره پر کند. این دوره خلاقیت شامل ترکیب "Grouse-Benefactor" است. این کار پایین تر از گذشته بود. در سال 1787، نویسنده خاطرات منتشر شده، منتشر شده در فرانسه.
مزیت اصلی خلاقیت Goldoni مناظر است. نمایشنامه های او به طور خاص برای قرار دادن در تئاتر نوشته شده است، که قوانین کارلو می دانستند که اعمال نمی شود. در مرحله او همچنین نمایشنامه نویس و مدیر را انجام داد. کار نویسنده توسط نمایندگان روشنگری فرانسوی دنیس Dodro و Voltaire، روشنگر جوهان گوته و Gothold کمتر ارزشمند بود.
مرگ
در سال 1793، کنوانسیون ملی حقوق بازنشستگی کمونیستی را تعیین کرد، اما انقلاب این تصمیم را لغو کرد. پس از مرگ نویسنده، پاداش پولی بیوه خود را دریافت کرد. کارلو گلدونی در تاریخ 6 فوریه 1793 در سن سالگی فوت کرد. علت مرگ بیماری های همزمان شده است.محل دقیق قبر نویسنده ناشناخته است، اما در بومی خود ونیز، یک بنای تاریخی در افتخار او ایجاد شده است، و یک پرتره از کمدین در صفحات کتاب های مدرسه و موسسه کتاب های موجود نیست. نقل قول ها، aphorisms، عبارات و توطئه ها از آثار آن هنوز در سینما و در میان دوستداران تئاتر کلاسیک استفاده می شود.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1734 - "Grizeld"
- 1743 - "زن شجاع"
- 1745 - "بنده دو آقایان"
- 1748 - "Widow Sandy"
- 1749 - "دختر صادقانه"
- 1751 - "Tavercarriers"
- 1752 - "فئودال"
- 1754 - "Immoor"
- 1762 - "Cyozhzhin Fireproof"
- 1760 - "Grursong-Benefactor"
- 1787 - "خاطرات"