هری آنجنمن - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت مرگ، متخصص اطفال، سندرم آنجنمن

زندگینامه

هری آنلمن یک دکتر بریتانیایی است که متخصص اطفال است که این بیماری را که به عنوان سندرم جعفری شناخته می شود، توصیف کرد. این بیماری در دوران کودکی ظاهر می شود و در این واقعیت بیان می شود که کودکان مبتلا به او از او رنج می برند، با بیان چهره شاد و یک راه رفتن خاص، بخشی نیست.

دوران کودکی و جوانان

هری آنجنمن در انگلستان، 13 اوت 1915، در انگلستان متولد شد. علاقه به علم، به ویژه پزشکی، او از سن جوان سقوط کرد. هری تحصیلات در دانشگاه لیورپول دریافت کرد. مرد جوان موضوع یادگیری سلامت کودکان را انتخاب کرد و تا کنون سال 1938 درجه ای را در جهت مشابهی دریافت کرد. امروز، این منطقه پزشکی به نام کودکان نامیده می شود.

Angelman حرفه ای را ساخت، کار در بیمارستان کودکان "غرفه" در منچستر. بعدها، مرد به یک کارمند بیمارستان ملکه مری تبدیل شد، واقع در کللیتون. سپس معلوم شد که در صفوف سپاه پزشکی ارتش سلطنتی بود و به هند رفت.

زندگی شخصی

هری آنجنمن توجه متخصصان را به طور انحصاری به عنوان یک کارشناس پرایمر و پزشکی جلب کرد، بنابراین حقایق بیوگرافی و زندگی شخصی او روشنایی گسترده ای را دریافت نکردند. همسر متخصص اطفال به نام آدری.

همراه با او، دکتر اغلب در ایتالیا مورد علاقه خود به تعطیلات رفت، همسر سرگرمی های خود را به اشتراک گذاشت. پره دوست داشت که در امتداد خیابان های قدیمی راه برود و با اشیاء هنری آشنا شود. Angelmans در موزه ها، گالری های هنری و تئاتر بود.

دارو

Angelman به عنوان یک دکتر نظامی، عنوان اصلی را دریافت کرد. با وجود تخصص، دکتر با بیماران بالغ ارتباط برقرار کرد. در Kvette هری ایتالیایی ها را درمان کرد و به تدریج به عشق به این ملت، سنت هایش، مناظر زیبا نفوذ کرد. در طول دوره ماندن در جلو، مرد ایتالیایی آموخت و پس از آن اغلب از این دولت بازدید کرد. Demobilized، دکتر شروع به تمرین در بیمارستان لندن سنت ماریبوت.

در سال 1947، آنجنمن عضو کالج سلطنتی پزشکان شد. این اعتبار متخصص اطفال را مطرح کرد، زیرا برای وارد کردن تعداد پزشکان این کلاس، یک تعهد معتبر بود. موقعیت جدید راه را به موقعیت ثبت کننده در بیمارستان کودکان سلطنتی لیورپول باز کرد. داشتن کارمند او، یک مرد یک مدرک پزشکی دریافت کرد و در دهه 1950 یک مشاور به گروه درمانی بیمارستان شد.

وضعیت و موقعیت، هری آنجنمن را مجبور کرد تا فعالیت های اجتماعی را درگیر کند و او را با اشتغال حرفه ای ترکیب کند. علاوه بر این، پزشک همیشه به نورولوژی علاقمند بوده است. توجه پزشک باعث جذب علل، نشانه ها و نشانه های انحرافات ذهنی و پاتولوژی ها شد. او اوتیسم را به عنوان یک تشخیص کشف کرد و به دنبال راه های احتمالی برای درمان بیماری بود. در دهه 1950، آنجنمن مدت زیادی برای مطالعه پرداخت کرد.

در دهه 1960، او کودکان را از سه خانواده، دو دختر و یک پسر گرفت. بچه های شش ساله شادابی را نشان دادند، در حالی که در توسعه فکری عقب مانده اند. کودکان به سختی می توانند چند کلمه را مرتبط کنند، خود را با کمک علائم بیان کنند، اغلب سقوط کردند و به دنبال حمایت از فضا بودند. توضیح چنین مزخرفی و توسعه مهار کننده آنگمان سعی کرد در ادبیات حرفه ای پیدا کند، اما جستجو ناموفق بود.

به رسمیت شناختن این که با یک بیماری قبلا ناشناخته برخوردار بود، متخصص اطفال، بازرسی های بالقوه بالقوه و مطالعات کروموزومی، یک آزمون کاريوتيپ و انواع تحليل ها را انجام داد. به استثنای افزایش مقدار اسیدهای آمینه در بدن، انحرافات دیگر از هنجار شناسایی نشد.

کودکان همچنین از الکتروانسفالوگرافی عبور کردند، که به وضوح فعالیت سایت های قشر مغزی را نشان داد، و در اینجا پزشک متخصص اطفال منتظر اخبار کنجکاو بود. انحراف از استاندارد به شرح زیر است: دامنه مشاهده شده و تغییرات فراوانی شبیه به تشخیص صرع بود. در آن روزها، هنوز هیچ تحقیق کامپیوتری وجود نداشت و روش اشعه ایکس تنها ابزار قابل دسترس برای مطالعه مغز بود. درست است، اشعه ها فعالیت پارچه های خود را دریافت نکردند.

بیماران توسط پنومونونتزفالوگرافی مورد بررسی قرار گرفتند. در طول این روش، مایع نخاعی توسط هوا و سایر گازها جایگزین شده بود تا مغز را رعایت کند. این انحرافات نشان داده شده از هنجار، آنگمان به عنوان متعلق به یک منبع شناخته شده است. اما پایه شواهد ضعیف بود، بنابراین نتایج تحقیقات تحقیق را منتشر نکرد.

در سال 1964، هری آنتیلمن در ایتالیا به تعطیلات دیگری رفت و از ورونا بازدید کرد. بازدید از سالن های گالری هنری، او متوجه یک پرتره بود که متعلق به نویسندگی فرانچسکو کاروتو بود. یک پسر لبخند با یک عروسک در تصویر نشان داده شد. شخصیت چهره شخصیت او را از ویژگی های ظاهری از بیماران کوچک یادآوری کرد که در نتیجه این نتیجه گیری بود. او او را در مقاله "بچه ها و عروسک ها" توصیف کرد برای پزشکی مجله پزشکی و مغز و اعصاب کودک. مواد در سال 1965 منتشر شد.

سندرم آنجنمن پس از آن، چارلز ویلیامز متخصص مغز و اعصاب را مطالعه کرد. این نام در سال 1982 است، او تشخیص هفت بیمار را با علائم توصیف شده توسط هری آنجنمن توصیف کرد. در سال 1987، مشخص شد که راز در کروموزوم 15 قرار دارد که برخی از داده های ژنتیکی را از دست داده است. این نوع وراثت حذف شد.

تا زمانی که متخصص اطفال بریتانیایی در حال حاضر به صلح رفته بود. در سال 1976، او تمرین را ترک کرد و فعالیت های ادبی را درگیر کرد، ترجمه مواد پزشکی از ایتالیایی به زبان انگلیسی.

در سال 1990، چارلز ویلیامز یک تیم تحقیقاتی را سازماندهی کرد که ابتکار عمل آنگلمن را ادامه داد. دانشمندان یک صندوق برای مطالعه سندرم ایجاد کرده اند. هری، مانند یک همسر آدری، مشاوران سازمان را در دعوت بنیانگذاران انجام داد.

سندرم Angelman یک بیماری نادر است که بر یک بیمار از 12،000 / 20،000 تاثیر می گذارد. این اتفاق می افتد که این بیماری توسط وراثت منتقل می شود، اما اغلب پراکنده تر است. این بیماری توسط خط مادر به ارث برده می شود. دخترانی که یک ژن جهش یافته دریافت کردند، حامل های بدون علامت را دریافت کردند و می توانند آن را به کودکان آینده انتقال دهند. پاتولوژی در سن جوان به دلیل متخصصان اطفال و متخصصین متخصصان آسیب شناسی تشخیص داده می شود.

برای کودکان مبتلا به سندرم Angelman، مجموعه ای از داروها توسعه یافته است. آنها ماساژ توصیه می شود، فرهنگ فیزیکی پزشکی، کار با انحرافات شناختی، و همچنین کلاس هایی برای توسعه تحرک. بیماران با چنین تشخیص دارای امید به زندگی متوسط ​​هستند.

مرگ

هری آنلمن در 80 سالگی، 8 اوت 1996 فوت کرد. علت مرگ تومور تومور بود. آخرین پزشک متخصص اطفال در پورتسموث یافت می شود. در حال حاضر عکس های او در کتاب های درسی در پزشکی منتشر شده است، و کشف ساخته شده توسط آنها یک پیشرفت مهم در علم محسوب می شود. این بیماری همچنان به مطالعه تکنیک های مناسب درمان و تسهیل زندگی به بیماران ادامه می دهد.