زندگینامه
ولادیمیر پروکوفیف یک بازیگر دوبله با استعداد بود که تقریبا شهرت او را نیافت. او به عنوان شوهر بازیگر Tamara Syohina شناخته شد، که حتی پس از مرگ او وفادار به عزیزان بود.دوران کودکی و جوانان
ولادیمیر پروکوفیف در 5 نوامبر 1937 ظاهر شد. تقریبا هیچ چیز در مورد والدین و سال های اولیه در بیوگرافی افراد مشهور وجود ندارد. پس از مدرسه، ولدیا جوان تصمیم گرفت تا یک بازیگر تبدیل شود. او وارد موسسه سینمایی دولتی تمام روسیه شد (VGIK)، جایی که او در رهبری اولگا پیزووا مشغول به کار بود. در آنجا نیز دیدار با همسر Tamara Syohina داشت.
زندگی شخصی
تامارا و ولدیا همکلاسی هستند و در ابتدا دختر با آینده انتخاب نشده بود. آنها در کلاسهای رقص قرار گرفتند و این مرد خود را ناخوشایند کرد، اشتباه کرد و به ضرب و شتم رسید. هنرمند خیلی خسته از دریافت نظراتی بود که او حتی معلم را متقاعد کرد تا شریک دیگری را به آنچه که او را از دست داده بود را به دست آورد.احساسات بین همسران آینده کمی بعد، زمانی که آنها به ویرجین فرستاده شدند، کمی آغاز شد. همانطور که بازیگر بعدا به یاد می آورد، او اولین بار در یک دانشجوی دیگر از یک مرد جوان بالا، ایالتی و خوش تیپ دید. آنها شروع به راه رفتن کردند و در جلسات، ولادیمیر، مودبانه تامار و توانایی حمایت از گفتگو را فتح کرد.
از سفر، آنها یک زن و شوهر را در حال حاضر بازگشت، و در سال 1957 آنها تصمیم به ازدواج کردند. در ابتدا آنها در یک آپارتمان قابل جابجایی زندگی کردند، به زودی یک اتاق را در یک اجتماع، و سپس مسکن خود را به دست آوردند. در طول این دوره، سیمنا شروع به فیلم کرد و به سرعت وضعیت ستاره را به دست آورد. او زیبایی بود، که می توان آن را در چند عکس سیاه و سفید دیده می شد، بنابراین هیچ پرنده از طرفداران وجود نداشت.
با این حال، دختر با تمام وزن با امتناع پاسخ داد، زیرا او تنها شوهرش را دوست داشت. فضای راحتی، عشق و درک متقابل در خانه خود حکومت می کنند. کودکان تنها عنصر گمشده را برای یک تصویر زیبا باقی مانده اند.
تامارا به طور مکرر سعی کرد باردار شود، اما به سختی وقت داشت تا شوهرش را بپذیرد، که او به عنوان یک پدر تبدیل خواهد شد، به عنوان سقط جنین رخ داد. بنابراین، پس از آنکه زن 40 ساله شد، تصمیم گرفتند تلاش کنند و از جامعه یکدیگر لذت ببرند. در Prokofiev زندگی شخصی آرام و شاد بود بدون نزاع، اتهامات و نگرانی های متقابل.
فیلم های
در جوانان خود، ولادیمیر به عنوان یک بازیگر بدبختی آغاز شد. اولین کار این فیلم "خنده در بهشت" بود که در سال 1951 روی صفحه نمایش منتشر شد. پس از آن، مرد شروع به طور منظم دعوت به صدایی، به عنوان او صدای به یاد ماندنی بود.
Prokofiev امیدوار بود که به ستاره ای از صفحه نمایش تبدیل شود. برای اولین بار، او در فیلم تنها در سال 1962 در فیلم "همکاران"، جایی که او یک شخصیت اپیزودیک را بازی کرد، ستاره دار کرد - Chauffeur. ظاهر زیر در صفحه نمایش نیز شهرت را به ارمغان نمی آورد، هرچند هنرمند به طور منظم فیلمبرداری از پروژه های جدید را دوباره پر کرد، از جمله نوارها "SHOT"، "ستاره ها و سربازان" و "Zakhar Berkut". در طول این دوره، Prokofiev به طور فزاینده ای تصاویر مأموران نظامی و اجرای قانون را به طور فزاینده ای ارائه می دهد، اما هرگز نقش اصلی را ندیده است.
به عنوان یک نتیجه، مرد کمتر در صفحه نمایش ظاهر شد و به شدت در یک دوبله مشغول به کار شد، که به معنای اصلی درآمد آن بود. در حالی که تامارا به سینما افتاد، ولادیمیر پشت صحنه باقی ماند و صدای قهرمانان فیلم های خارجی را به دست آورد. علیرغم فقدان لارووف، هنرمند کار خود را دوست داشت و با شور و شوق برای پیشنهادات جدید گرفته شد.
در حساب Prokofiev بیش از 100 پروژه از مدیران مجارستانی، آمریکایی، فرانسوی، لهستانی، اسپانیایی، اسپانیایی و حتی چینی. در میان آثار او - Melodrama "زمانی که هری ملاقات کرد،"، هیجان انگیز "نام رز" و تصویر ماجراجویی "Insurprise Angelica".
مرگ
در اوایل دهه 1990، شوهرش سکته مغزی داشت. آن روز او از کار برگشت و قصد داشت به تماشای تلویزیون با همسرش نشست. Tamara چپ به قهوه، و پس از بازگشت کشف شده در طبقه انتخاب شده است.تشخیص ناامید کننده بود، اما Symina تمام قدرت خود را برای گسترش زندگی همسر انداخت و او را کامل کرد. او از او مراقبت کرد و تنها معدنچیان در خانواده بود. این زن چیزهای جدید را به ولادیمیر خرید و گفتگو درباره آینده با او را به عهده داشت، به طوری که او موفق به بهبود وضعیت یک مرد شد.
Prokofiev در 28 سپتامبر 2005 درگذشت، علت مرگ پس از سکته مغزی شد. قبر او در Columbaria از گورستان Vagankovsky مسکو واقع شده است.
فیلمنامه نویسی
- 1962 - "همکاران"
- 1963 - "موشک سوم
- 1964 - "کشورهای دور"
- 1965 - "زمان، به جلو!
- 1966 - "شات"
- 1967 - "ستاره ها و سربازان"
- 1971 - "زخار برکوت"
- 1979 - "دوستان خطرناک"
- 1988 - "موش خاکستری"
- 1991 - "Topist"
- 1993 - "جدایی" D ""
- 1999 - "حمل و نقل برای شیطان"