زندگینامه
در مطالعات ادبی مدرن، BRIC OSIP به عنوان یک سایه غیر زیان از ولادیمیر Mayakovsky درک می شود - هنر Avant-Garde، مرد حساس، شاعر Pravdoraba. یا به عنوان آجر لیلی معشوق ابدی. اما در واقع، او همچنین یک شخصیت برجسته در کار اتحاد جماهیر شوروی - نویسنده، نویسنده، عامیانه، منتقد ادبی است.دوران کودکی و جوانان
OSIP Maksimovich (Meerovich) BRIC در تاریخ 28 ژانویه 1888 در مسکو، بزرگترین شهر امپراتوری روسیه، در خانواده از Maxim Maxim (Meera-Gozias) Pavlovich و Polina Yuryevna (در Maigorian) متولد شد. او مجبور شد پرونده پدر را به ارث برده - فروشگاه سنگ های قیمتی "Pavel Bric. بیوه و پسر، "اما از دوران کودکی شروع به در جهت دادستان و ادبیات کرد.
در سال های تحصیلی، OSIP با رفقایش این رمان "شاه مبارزان" را نوشت. بچه ها تصمیم گرفتند بخش کار خود را صادر کنند. فصل اول، خبرها را دوست داشت، دوم کمی با دسترسی به نور کمی دیر بود و خیلی خوشبخت نبود، و سوم و سومین خوانندگان را به چشم نمی گرفتند.
قربانیان Fiasco در زمینه ادبیات، BRIC وارد دانشکده دانشکده دانشگاه مسکو شد. در سال 1910 او فارغ التحصیل شد، و در حال حاضر در سال 1911 دستیار هیئت منصفه وکالت را حل کرد. در نهایت به وکیل خسته کننده Osipa Maximovich گسترش یافت ولادیمیر Mayakovsky.
زندگی شخصی
البته، بزرگترین علاقه به معاصران، و بوهمیان اتحاد جماهیر شوروی، باعث زندگی شخصی بریک لیبرال می شود. و دقیق تر، مثلث عشق، که بین او، همسر مشروع از لیلی BRIC و شاعر آوانگارد ولادیمیر Mayakovsky تاسیس شد. آنها "خانواده سوئدی" نامیده شدند و برای اتصالات غیر روزانه محکوم شدند.این اشتباه است که یک وضعیت مثلث عشق را فراخوانی کنید: زمانی که دو مرد یک زن را دوست دارند (یا بالعکس)، یک گوشه "گوشه" را تبدیل می کند. اما در این مورد، شکل هندسی بسته شد، زیرا OSIP نیز در مورد ولادیمیر Mayakovsky دیوانه بود. او صدای بلندگو و استعداد ادبی خود را پوشید. به همین دلیل است که زمانی که لیلی اذعان کرد که آنها در عشق با شاعر سقوط کردند، و به طرز شرمنده به زندگی سه نفری رفتند.
با این حال، ارزش بازگشت به ریشه های رومی آجر Osipa و سپس لیلی کاگان است. او 16 سال داشت و او - 13. به عنوان "موز از آوانگارد روسی" در خاطرات خود نوشت، پس از جشن سال نو، زمانی که نویسنده به طور ناگهانی پرسید:
"و به نظر نمی رسد به شما، لیلی که چیزی بیش از دوستی بین ما وجود دارد؟" "من به نظر نمی رسید، من فقط در مورد آن فکر نمی کنم، اما من واقعا دوست داشتم، و من از تعجب پاسخ دادم : "بله، به نظر می رسد" "، - لیلی را به یاد می آورد.از آن به بعد، نوجوانان شروع به ملاقات کردند. آنها عاشق یکدیگر شدند، اما OSIP دوست داشتنی قوی تر بود. او حتی آماده بود تا پدر و مادرش را به خاطر انتخابش بالا ببرد: Maxim Pavlovich و Polina Yuryevna نمی خواستند پسر خود را با یک دختر بادبانی کنند. با وجود تعصب خود، در بهار سال 1912، لیلا کاگان شروع به پوشیدن لباس آجری کرد.
با توجه به اظهارات "موسیقی آوانگارد روسیه"، ازدواج او با Osipom Maksimovich در سال 1915، در زمان آشنایی او با ولادیمیر Mayakovsky ترک کرد. اما رسما طلاق تنها 10 سال بعد صادر شد. با این حال، یک نویسنده یهودی برای همیشه در تاریخ به عنوان شوهر لیلی BRIC باقی ماند. اگرچه او همسر دوم Yevgeny Gavrilovna Sokolov-pearly بود.
لیلی به رسمیت شناختن همسرش در احساسات عاشقانه به ولادیمیر Mayakovsky در سال 1918. از آن به بعد، تا سال 1922، آنها در همان آپارتمان تهدید می کنند. در ورودی درب خود را آویزان یک صفحه ساده "آجر. Mayakovsky. "
اصول ادبی هنوز به این صورت توافق نکرده اند، که در این رمان غیرطبیعی، حزب آسیب دیده بود - OSIP Maksimovich، پنهان در سایه شاعر گیتان، و یا ولادیمیر ولادیمیروویچ، که واقعا هرگز Lily Bric را نداشته است. برای قضاوت در شرایط مدرن، شاید دشوار است. اما "موسی از آوانگارد روسی" خود را قسم خورده بود، که همیشه همسر اول را احساس کرد، که نام او را به عهده داشت.
کتابدار Evgenia Sokolova-Pearly، همراه سابق مدیر فیلم ویتالی ماریال، تنها زن بود که لیلی BRIC از شوهرش حسادت کرد، قبل از آزاد شدن در روابط جنسی. اما این OSIP او بود که اشعار را اختصاص داده و از خدا برای دیدار خود در خاطرات تشکر کرد. با "Milla Zhenya"، نویسنده 20 ساله زندگی کرد، تا به مرگ او، اما به طور منظم به موزه آوانگارد روسی ادامه داد.
کودکان BRIC هیچ یک از زنان را آغاز نکردند.
ایجاد
به طور شرطی، کار آجر را می توان به 2 دوره تقسیم کرد - در طول عمر ولادیمیر مایاکوفسکی و پس از مرگ او در سال 1930. پس از همه، به لطف شاعر، او دوباره به ادبیات علاقه مند شد و قلم را گرفت.
OSIP MAKSIMOVICH از خروج از پوک ها از ابر Mayakovsky "ابر در شلوار" و "فلوت-ستون فقرات" حمایت کرد. بررسی یکی از آنها به نام "نان! ..." (1915) اولین بار در مطبوعات بود. و موفق تر.
از آن زمان، آجر به عنوان یک انتقاد ادبی و نظریه پرداز می دانست. او یک کار درخشان "تکرار صدا" (1917) درباره صدایی و قافیه نوشت، که ارتباط آن با این روز را حفظ می کند. و جامعه ای را برای مطالعه زبان شاعرانه ایجاد کرد، که سهم قابل توجهی در توسعه نه تنها زبان شناسی داخلی، بلکه همچنین زبان شناسی جهانی ایجاد کرد.
یکی از نقاط عطف کتابشناسی BRICA BRIC داستان داستان "Nonopaunt" بود (1923). البته نمونه اولیه شخصیت اصلی، البته، با "موسیقی آوانگارد روسی"، شربت بود.
در دهه 1920، Osip Maksimovich به سینما آمد. او سناریوها را برای شرکت مصاحبه-روس نوشت. یکی از مهمترین آثار فیلم "نسل نسل چنگیز خان" (1929)، تهدید در اتحاد جماهیر شوروی است.
BRIC همچنین برای فیلمساز رومی ایوان توربنف "پدران و کودکان" اقتباس شده است. اما مدیر Vsevolod Meyerhold، که محافظ را آغاز کرد، این ایده را به سرعت رها کرد. سناریوی نتیجه تبدیل به یک بازی شد، که هنوز هم در تئاتر های مسکو موفق است.
در آوریل 1930، ولادیمیر Mayakovsky درگذشت و Osipa Maximovich به عنوان اگر از ادبیات دور شود. او روی موسیقی متمرکز بود. نوشته شده توسط Libretto برای اپرا "مرد Karaminian"، "نام روز"، "Ivan Grozny". افسوس، این آثار موسیقی، معاونان را نمی شنود: جوزف استالین هر یک از اپرا را رد کرد.
آجر خاطرات "درباره Khlebnikov" (1944) دارد. کتاب مشابه او می خواست در مورد دوست وفادار خود بنویسد. هنگامی که نویسنده گفت:
"برای من، Mayakovsky شخص نیست، بلکه یک رویداد است. کتاب من در مورد آن نامیده می شود: "ولادیمیر Mayakovsky. داستان شاهد عینی ".این کار هرگز در صفحات اجرا نشده است.
مرگ
بیوگرافی نویسنده به پایان رسید 22 فوریه 1945. او به خانه آمد و تماس را فشار داد، و هنگامی که درب باز شد، مرد بدون احساس دروغ گفت. علت مرگ یک حمله قلبی بود. این تراژدی موجب شد، شاید، بیانگر رسوایی لیلی BRIC:"هنگامی که Mayakovsky خود را شلیک کرد - Mayakovsky درگذشت زمانی که آجر درگذشت - من فوت کردم.""موز از آوانگارد روسی" کافر بود، اما اصرار داشت که Osipa Maximovich در دیوار صومعه دفن شد. بنابراین این اتفاق افتاد: قبر آجر در گورستان کلمبیا Novodevichy واقع در مسکو واقع شده است.
فیلمنامه (نویسنده)
- 1928 - "نسل از چنگیز خان"
- 1929 - "دو گلدان دو"
- 1930 - "اپوم"
- 1931 - "چه کسی باید باشد؟"
- 1936 - "Duhund"
- 1940 - "مورد در یک آتشفشان"