زندگینامه
بیوگرافی آندره Vlasova پر از تناقضات است. او توسط مورخان و بزدل به رسمیت شناخته شده است، گرچه او قهرمان نبرد در نزدیکی مسکو شد. زنان فریب خورده، اما هر نامه نامه های مناقصه را نوشت. او در سال 1938 "دشمنان مردم" را شلیک کرد، اما به خوبی به مردم ملیت یهودی اشاره کرد و نسل کشی را محکوم کرد. آدولف هیتلر را پیش آماده کرد، او را "احمقانه خود را احمقانه" نامید. وسط قرن XX زمان بی رحمانه بود، تنها شخصیت یک قطعه جان سالم به در برد. Vlasov یک مرد تردید بود، و سرنوشت او متاسفانه به پایان رسید.دوران کودکی و جوانان
آندری آندریویچ ولاسوف در 14 سپتامبر 1901 در روستای استان لوموچینو نیشونی نووگورود متولد شد. والدین دهقانان ساده بودند، 13 کودک در خانواده بودند. در آینده از دوران کودکی در این زمینه کار می کرد، می خواست به یک کشیش تبدیل شود، در جوانانی که او در زراعت تحصیل کرد.
در سال 1919، ولاسوف داوطلبانه به صفوف ارتش سرخ پیوست. انحلال های شورشی از نستور Makhno، پیتر WRANGEL و آنتون دنیکین را از بین برد. از سال 1922 او کارکنان و موقعیت های تیم را برگزار کرد.
زندگی شخصی
در حریم خصوصی، به عنوان در جنگ، ولاسوف توسط خیانت مورد ضرب و شتم قرار نگرفت. در سال 1926 او با آنا Mikhailovna Voronina ازدواج کرد، اما شوهر وفادار نبود. در سال 1936، یک مرد یک معشوقه از اولیانا سیدیا داشت که فرمانده قوماندان را به دختر raisu تبدیل کرد.
در سال 1941، آنا Mikhailovna فرستاده شده به تخلیه، جدا شدن با همسرش. به طور کلی برای مدت طولانی گرما را گرم نکرد و خود را "همسر پیاده روی و میدان" Agnessu Podmazenko یافت. از این رابطه پسر آندره متولد شد. حتی در اسارت آلمان ولاسوف در روحیه سقوط نکرد و به زودی یک نام غنی از بیوه SIEM به نام هادی بیلنبرگ ازدواج کرد.
آنا ولاسوف پس از اعدام خائن، 5 سال را در زندان نیشنی نووگورود گذراند، همچنان ادامه داشت. Agnes همچنین این اصطلاح را خدمت می کرد، پس از آن او در دکتر Brest کار کرد. این در سال 1989 بازسازی شد.
با توجه به آندره پودمازنکو سرکوب را اعمال نکرد. پسر ولاسوف به یک دانشمند تبدیل شد، در دانشگاه های سامرا کار کرد، مدرک دکترا را دریافت کرد و حتی در حزب بود. او دو دختر داشت، یکی از آنها در فرانسه زندگی می کند. هیچ چیز در مورد سرنوشت فرزندان باقی مانده شناخته نشده است.
در صفوف ارتش سرخ
آندره ولاسوف با موفقیت در دفاع از مسکو در جنگ بزرگ وطن پرستانه خود اشاره کرد. در 24 ژانویه 1942، او عنوان ستوان ژنرال ارتش سرخ را به دست آورد. در روز 8 مارس، قهرمان توسط معاون فرمانده جبهه ولخوف منصوب شد و در 20 آوریل، افسر فرمانده ارتش دوم اعتصاب شد. با توجه به اشتباه رئیس، او توسط آلمانی ها احاطه شده بود و تقریبا به طور کامل نابود شد.
ولاسوف به لباس های غیرنظامی تبدیل شد و برخی از زمان ها را برای معلم گذراند و در روستای تنگ تر پنهان شد. ماستوست محلی، ژنرال آلمانی ها را صادر کرد که Vlasov را در عکس در روزنامه شناسایی کردند. Andrei Andreevich انتخابی داشت - شلیک یا تسلیم شدن. او گزینه دوم را ترجیح داد، زیرا ایوسف استالین ناامید شد. مرد به نظر می رسید که نرخ ارتش دوم را به رحمت سرنوشت انداخت.
همکاری با آلمانی ها
در 3 مارس 1943، یک نامه باز از ولاسووا "چرا من شروع به مبارزه با بلشویسم در روزنامه زریا کردم. ترالین در نفرت به استالین و کمونیسم، که کارگران و دهقانان را در سال 1917 وعده داده بود، توضیح داد.
در این زمان، ژنرال در حال حاضر رهبر ارتش آزادیبخش روسیه بود که از مهاجران و زندانیان جنگ شوروی مونتاژ شد. ROA ReCle و Hammer را رد کرد، پرچم آندره از امپراتوری روسیه را به جای یک بوم با یک تریکولور سفید آبی قرمز سوگند یاد کرد. در واقع، آندره آندریچ نامزد اصلی این محل نبود. در ابتدا، آلمانی ها همکاری ژنرال دیمیتری کربیهف را ارائه دادند، اما او شهادت را رد کرد و پذیرفت.
ROA Henry Himmler را نظارت داشت. Reichsführer Mop Vlasov و خیانت او را از بین برد:
"روسیه هرگز توسط آلمان شکست خورده است. روسیه تنها می تواند توسط خود روس ها شکست خورده است. و این خوک روسی آقای Vlasov ارائه خدمات خود را برای این. "هیملر نمی خواست از ROA در برابر اتحاد جماهیر شوروی به دومی استفاده کند و تصمیم بگیرد تنها در آوریل 1945، زمانی که جنگ در واقع ادامه یافت.
در ماه مه 1945، گروه های تقسیم شده کاپیتان میخائیل Yakushev یک ستون Vlasov در جمهوری چک را بازداشت کردند. رهبر آنها در سیاه "Skoda" یافت شد، در صندلی عقب پوشانده شده با پتو و چادر پنهان. با وجود مقاومت ضعیف، افسر سابق شوروی با کمک جذابیت شخصی Ilya Comswas و راننده الکساندر Dovgas، از بین رفت. هر دو پس از آن توانبخشی دریافت کردند و دستورات اهدا شد.
مرگ
در Lubyanka Vlasov رئیس سرهنگ عمومی "Speedman"، ویکتور Abakumov را مورد بازجویی قرار داد. در 30 ژوئیه 1946، شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی، دادگاه محاکمه را آغاز کرد. مورد 2 روز در نظر گرفته شد. قبل از ارائه حکم، قضات با 7 ساعت سازگار بودند. تصمیم نهایی حلق آویز است
در 11 دسامبر 1946، مطابق با منشور فرآیند نورنبرگ، ولاسوف و معلمانش به عنوان مشارکت در جنایات جنگی نازی علیه بشریت واجد شرایط بودند.
قبر عمومی شورش در گورستان مسکو مسکو است.