زندگینامه
رادیوم کتاب Pogodin، که در آن نویسنده تجمع زندگی زندگی، دوست دارد خوانندگان جوان و بزرگسالان. در بیوگرافی نویسنده، زندگی در روستا و سرمایه فرهنگی، جنگ، و گلاگ، شرق دور و اورال، در پشت قفل ساز، در دفتر سرمقاله روزنامه و برای Eastel کار می کرد.دوران کودکی و جوانان
نویسنده آینده در 16 اوت 1925 در نووگورود، در روستای شهرستان Duplevo Valdai متولد شد. به زودی در سرنوشت والدین نویسنده، تغییرات سرد رخ داده است: آنا Gavrilovna و پیتر الکسیویچ به لنینگراد نقل مکان کرد و طلاق گرفت. رادک باقی ماند با مادرش، برادر بزرگتر کالی - با پدرش.
قبل از جنگ، او از 8 کلاس فارغ التحصیل شد، ازدواج دوم مادر، زندگی با پدربزرگ خلبان در خاور دور، بازگشت به شهر در نوا و پیوستن با برادرش. در سال 1941، نیکولای در بلاروس در بلاروس خدمت کرد و در روزهای اول ماه ژوئیه فوت کرد.
به منظور نجات جوانترین پسر از گرسنگی قریب الوقوع، آنا گواریلونو، یک رادیوم را به بستگان خود به روستای نووگورود فرستاد. با این حال، حتی قبل از ایجاد محاصره لنینگراد، نوجوان به مادر به اتاق جمعی در جزیره Vasilyevsky بازگشت و به کار در مغازه های تعمیر خودرو از جبهه شمال غربی رفت.
در اوایل بهار سال 1942، Radia و Anna Gavrilovna به روستای منطقه Kyn Molotovsk (در حال حاضر Perm Territory) تخلیه شدند. در اورال، مرد جوان به عنوان یک آتش نشانی و یک برقکار در یتیم خانه کار می کرد. پس از نیم سال تحصیل در مدرسه پیاده نظام، Pogodin به جلو رفت.
Rady Petrovich اجباری Dnipro، آزاد ورشو و برلین گرفت. در شجاعت جنگجو جوان شهادت به زخم و فهرست جوایز مبارزه، که از جمله 2 دستورات افتخار و 2 دستور از ستاره قرمز است. در پاییز سال 1945، Pushodin در رتبه Sergeant برای تصویب مطالعات تخریب شد.
جانباز جوان وارد دوره های موسسه دولتی لنینگراد شد، اما به دانشگاه رفت - شروع به رانندگی در سراسر کشور در جستجوی بهترین سهم، در آنجا، جایی که کارگران نه تنها حقوق و دستمزد، بلکه یک رژیم غذایی بود. این معیار مربوط به یک آسایشگاه کودکان مبتلا به سل در یالتا بود، جایی که شعاع چند ماه به عنوان یک مربی و یک ایستگاه آتش نشانی در مسکو کار کرد، جایی که جانباز به جای کارگران آتش نشانی وارد شد. به زودی، Poshodin به سردبیر آتش سوزی آتش سوزی "سیگنال مبارزه" منتقل شد، جایی که او یادداشت ها را نوشت و کاریکاتورهای نقاشی کرد.
زندگی شخصی
مهارت های هنری دریافت شده در روزنامه، رادیو پتروویچ در سالمندان توسعه یافت - نقاشی ها به آثار ادبی اضافه شدند که پوودودین با رنگ های روغن نوشت. هنرمند کارگاه خود را در زیرزمین خانه در خیابان Pestel داشت. در بسیاری از عکس ها، پوودودین با یک قلم مو در دست گرفته شده است.با این حال، به بلوغ مرفه، مردی که قبلا از محاصره، تخلیه و روزهای هفته گذشته جان سالم به در برده است، این بود که با اردوگاه های استالینیست آشنا شود. در سال 1946، مقاله آندره زداانف منتشر شد، که کار آنا آخمتوا را محکوم کرد و میخائیل زوشچنکو را محکوم کرد. در جلسه هیئت تحریریه "سیگنال مبارزه"، پیش بینی شده پس از یک "ادبیات ادبی" مارک دیگر. و تنها رادیو پتروویچ جرأت میکرد تا فرض کند که آثار شاعر و ساتری زمان را زنده خواهند کرد.
در شب، پس از جلسه، استودیوی Liberated Litts Litts از "سیگنال مبارزه" به Pododnik آمد و گفت که سردبیر یک محکومیت نوشت و نیاز به خط پیشین باید برای دستگیری آماده شود. Radija به لنینگراد افتاد، به پدر در جمعه در خیابان قیام متوقف شد و در کارخانه با Stampel قرار گرفت. به زودی جانباز جوان دستگیر و به 5 سال اردوگاه محکوم شد. پس از نیمی از اصطلاح، Pogodin از عفو آمد. اما رزومه پتروویچ مبارزه تنها در سال 1976 بازگشت.
درباره زندگی شخصی نویسنده سوپ پس از جنگ اعمال نمی شد، و بسیاری از خوانندگان معتقد بودند که نویسنده یک لیسانس باقی مانده است. در حقیقت، در پایان سال 1950، رادیو، که به عنوان یک مجمع مشغول به کار بود، ازدواج کرد، مارگارتا نیکولاوینا Kovtun ازدواج کرد و با همسرش 42 سال با همسرش زندگی کرد. چند ماه پس از مرگ جوزف استالین، دختر لنا متولد شد.
ایجاد
در سال 1951، Radya Petrovich شروع به شرکت در Litobullation، به رهبری Vsevolod، کریسمس. در ژوئیه 1953 یک نویسنده تازه کار برای کار در Yoshkar-Ola، به دفتر سرمقاله محلی ایستگاه رادیویی دعوت شد. یک سال بعد، Pokhodin بازگشت به شهر در Neva، اما او دیگر به دستگاه، تمرکز بر روی کار ادبی.
در سال 1954، اولین نویسنده برگزار شد - در Almana، "Frosterba" یک داستان "Morozko" منتشر کرد. در سال 1957، اولین کتاب منتشر شد، نوشته شده توسط پسر دهقانان، "روغن مورچه"، و در سال 1959 برای توصیه های یوری هرمان و L. Panteleeva به اتحادیه نویسندگان ضروری است. در سال 1960، کتاب رادا پتروویچ برای اولین بار جذاب بود.
از سال 1972، مدیر Radomir Vasilevsky متخصص تخصصی در سازگاری آثار Posomir Vasilevsky. موسیقی به این فیلم ها چنین آهنگسازان ستاره ای را به عنوان Gennady Gladkov ایجاد کرد ("شامل چراغ های شمالی")، ولادیمیر داشوویچ ("داستان درباره Keshka و دوستانش")، Yevgeny Dog ("که Senka") و دیوید توخمانف ("Rock-N - رول برای شاهزاده خانم ها ").
در اوایل دهه 70، آثار جنگ در کتابشناسی ظاهر شد. این ها هدایت "پل"، "درد" و داستان ناقص آتنا پالادا هستند. انعکاس جنگ در رمان Koni شنیده می شود - چهار زن در روستای آزاد شده از آلمانی ها، میدان، جایگزین اسب های گمشده شدند.
داستان های کودکان و بزرگسالان رادیو پتروویچ یک زبان ساده نوشتند، که در مقابل خواننده فریب خورده اند. در "سکوت"، هنرمند Kirill و آناتولی باستان شناس - شهروندان بالغ که برای استراحت به روستا آمدند، به Grisch نوجوان کوره کمک می کنند و یک استاد جدید کبد در روستا ظاهر می شود. در میان آثار Pogodin، داستان های پری، نمایشنامه ها و اشعار کودکان نیز وجود دارد.
مرگ
پوودودین در روز مارس 1993 درگذشت، تنها 8 سال از مادر جان سالم به در برد. علت مرگ نویسنده، سرطان ریه بود. Pogodin در گورستان ارتدکس Volkovsky از سنت پترزبورگ دفن شده است.از سال 1994، هر 5 سال بر اساس کتابخانه کودکان منطقه ای لنینگراد، خواندن ادبیات ادبیات ادبی و پدربازی روسی است؛ سالگرد نویسنده در سال 2020 با خواندن VI اختصاص داده شده به کتاب "Lazorovo Rooster از دوران کودکی من" مشخص شد.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1957 - "روغن مورچه"
- 1958 - "جزایر آجر"
- 1963 - "انتظار"
- 1964 - "ساحل صبح"
- 1966 - "نازک برینگ"
- 1968 - "گام از سقف"
- 1971 - "ابرها از کجا می آیند"
- 1972 - "نور شمالی را روشن کنید"
- 1972 - "پروازهای پاییز"
- 1977 - "کتاب درباره گرگ"
- 1979 - "برو ریور رودخانه"
- 1982 - "در مورد سرگرم کننده و آب و هوای خوب"
- 1983 - "رهبر لازوری از دوران کودکی من"
- 1985 - "کجا هستی، خداحافظی؟"
- 1985 - "زنده، سربازان"
- 1986 - "اسب سرخ"
- 1986 - "پل. درد در، درب"
- 1989 - "زمین دارای شکل ترمینال است"
- 1990 - "عشق زندگی کجاست؟"
- 1990 - "من با شما در بهشت روبرو خواهم شد"
- 1992 - "طوطی سبز"
- 2002 - "رودخانه"