زندگینامه
مانند قهرمان یک نام فیلم "مسکو من به اشک اعتقاد ندارم"، جورج Krivonischenko نه تنها Guuche یا Goga، بلکه یورا نامیده شد. در خاطرات برادر، دوستان و بسیاری از نشریات، شرکت کننده گروه تور از ایگور دیاتلوف، که موفق به شرکت در از بین بردن عواقب حادثه کچتی شد، به نظر می رسد از بین بردن عواقب حادثه کچتیوم، به نظر می رسد به عنوان یوری Krivonischenko.دوران کودکی و جوانان
شرکت کننده آینده گروه Dyatlov در 7 فوریه 1935 در اوکراین متولد شد، در روستای کارگر ZUGRES (در حال حاضر آن را یک شهر تحت کنترل DPR). Georgiy - پسر دوم در خانواده الکسی کنستانتینویچ و امید Konstantinovna Krivonischenko. پدر و مادر، تولد 4 ساله به یورا، پدر و مادر به نام کنستانتین به افتخار پدربزرگان نامیده اند. برادر کوچکتر در سال 1939 نامی را دریافت کرد.
سال های جنگ Krivonischenko انجام شده در تخلیه - اول در Saratov، سپس در Orsk. Alexey Konstantinovich به عنوان یک مهندس ارزشمند، بسیج را رد کرد.
در سال 1949، خانواده به Sverdlovsk نقل مکان کرد. Crivonischenko در مرکز شهرستان در یک آپارتمان جداگانه زندگی می کرد. در سال 1952، ژجی از مدرسه شماره 1 فارغ التحصیل شد. رفاه خانواده ها به دلیل عنوان و موقعیت پدر بود.
الکسای کنستانتینویچ در زمان مرگ پسر متوسط، کل ژنرال بود و در ساخت Beloyarskaya Gres شرکت کرد، پس از آن به یک نیروگاه هسته ای تبدیل شد و موقعیت رئیس بخش ارولوژیکشتایزیمه را برگزار کرد. پیش از این، پدر استخوان، یورا و ایگور در ساخت Orsk ChP و Niphipurin Gres مشغول به کار بودند.
آموزش عالی جغرافیایی در همان دانشگاه و در یک دانشکده به عنوان بوریس یلتسین دریافت کرد، اما او 3 سال بعد از اولین رئیس جمهور روسیه در آنجا عمل کرد. در سال 1957، Krivonischenko از موسسه پلی تکنیک اورال با تخصص "ساخت و ساز صنعتی و مدنی" صادر کرد. در ماه سپتامبر همان سال، فارغ التحصیل وارد شهر بسته Ozersk ("Chelyabinsk-40") شد، جایی که ساختمان های جدید توسط شرکت های مخفی در حال حاضر کار می کردند - شیمیایی ترکیب "فانوس".
جورج در یک خوابگاه در خیابان مندلیوف مستقر شد، د. 10. مرد جوان 22 ساله به یک سرپرست واحد تبدیل شد، متشکل از زندانیان. در 29 سپتامبر 1957، تصادف در اوزرک، به نام Kyshtivskaya رخ داد. Krivonischenko مجبور بود کار بر روی تصفیه، نصب و تخریب تجهیزات را هدایت کند و به طور مستقیم در این حوادث در حالت Avral و Secrecy شرکت کند.
Georgy قبل از خروج، بیانیه ای درباره خروج از کارخانه را به درخواست خود نوشت. در ناامید کننده مرد رد شد سپس Krivonischenko روزهای استفاده نشده از تعطیلات را جمع آوری کرد و همچنان به مبارزه مرگبار در شمال اورال رفت.
زندگی شخصی
درباره زندگی شخصی جورج (یوری) کمی شناخته شده است. بر خلاف دست معروف دست و پایان نامه یوری Doroshenko، که با Zinaida Kolmogorova رابطه داشت (دوستداران سابق وارد گروهی از ایگور دیاتلوف شدند)، ظاهرا، Crivonischenko، ظاهرا، هنوز هم در شرکت دختران بود.شور و شوق اصلی از پسر شاد و با صدای بلند از سال های دانشجویی پیاده روی بود. Crivonischenko 4 بار سر پیاده روی در اورال بود، که در آن هر دو تابستان و زمستان بود. محققان بیوگرافی ژئوری، به این باور می گویند که این مرد می خواهد به دلیل پیچیدگی ترکیبی از کارگران و گراف های پیاده روی ترک کند.
یورا آواز خواندن کرد و اشعار را نوشت. آهنگ "من دوستت دارم، زندگی" را با ترکیب مورد علاقه مهندس جوان دوست دارم، و در آثار شاعرانه Krivonischenko همسالان متورم، ترجیح دادن زندگی در پایتخت های اروپایی و لباس های شیک توسط کمپین های عاشقانه و زیبایی های زمین بومی.
پیاده روی
پیاده روی تحت هدایت ایگور دیاتلوف، اسکی بازان، کنگره کنگره کنگره XXI را اختصاص داده است. برای 16-18 روز، شرکت کنندگان در حال رفتن به 300 کیلومتری در شمال اورال شمالی بودند. در این کمپین، ژئوری برنامه ریزی کرد تا 24 روز تولد خود را دیدار کند. با این حال، در اوایل فوریه 1959 (به احتمال زیاد - در شب 2 فوریه) چیزی غیر منتظره اتفاق افتاد.
حدود صدها توضیحات توسط مرگ همه شرکت کنندگان گروه (به استثنای یوری یودینا، که به دلیل بیماری از مسیر در 28 ژانویه به دست آمد، مطرح شد. در میان علل احتمالی این فاجعه نیز به نام حملات بومی بومی منسی و یک دیدار با یک مرد برفی و سقوط شهاب سنگ، و پرواز ناموفق آزمایشی موشک نامیده می شود. اکثر کارشناسان در یک نسخه طبیعی گروه، تجهیزات گروه ضعیف و دوباره ارزیابی شرکت کنندگان خود را موافق هستند.
در 12 فوریه، "Dyatlovtsy" مجبور شد به نقطه پایان مسیر برسد - روستای Vizha - و از اداره پست محلی برای ارسال یک تلگراف به باشگاه ورزشی موسسه پلی تکنیک اورال. 15 فوریه گروه به بازگشت به Sverdlovsk بازگشت.
اولین کسی که هشدار می دهد عضو دفتر بخش توریستی از UPI Galina Radyostev و برادر کوچکتر Georgy Krivonischenko. در شب 16-17 ژوئیه، سران باشگاه ورزشی به Vizhaya اشاره کرد و متوجه شد که گروه Dyatlov در روستا ظاهر نشد. در 22 فوریه، گروه های نجات برای جستجوها ترک کردند. پس از 3 روز چادر گروه کشف شد، اما هیچ کس در آن وجود نداشت.
بدن Krivonischenko و اسامی او Doroshenko اولین 1.5 کیلومتر از چادر را پیدا کرد. به شگفتی موتورهای جستجو، هر دو بچه مرده در لباس زیر بود، و به طور جزئی سوزش سوزش از لباس های لباس وجود دارد. پس از آن، ممکن بود بدن ها و دیگر "Dyatlovtsev" را شناسایی کنید.
مرگ
با توجه به عمل باز کردن، علت مرگ Crivonischenko، و همچنین پنج عضو دیگر گروه Dyatlov، تبدیل به انجماد شده است. تنها Semyon Zolotarev، Lyudmila Dubinin و Nikolai Tibo-Brignol از قرار گرفتن در معرض دمای پایین درگذشت. علاوه بر این، بر روی بدن، جورج Medsexperts سوختگی را از آتش، سایش و آسیب های سطحی ثبت کرد، هر دو در طول زندگی و بعد از مرگ به دست آمد.
گورهای Crivonischenko و Zolotarev در Mikhailovsky (به عنوان دیگر اعضای مرده گروه توریستی) نیست، اما در معتبر ترین قبرستان Ivanovsky از Yekaterinburg، که در آن نویسنده Pavel Bazhov، نمایندگان سلسله های تجاری و 2 Pradeda فیلیپ کرکروف دفن شده است .