زندگینامه
دیمیتری اولیسنسکی - روزنامه نگار روسی، یک بیوگرافی حرفه ای را به عنوان منتقد موسیقی و ادبی آغاز کرد، اما به تدریج به موضوعات سیاسی تبدیل شد. در مقالات خود به لیبرال ها حمله کردند و از رژیم حاکم حمایت کردند.دوران کودکی و جوانان
دیمیتری ویکتورتوویچ الشنسکی در تاریخ 26 نوامبر 1978 در مسکو، اتحاد جماهیر شوروی، در پذیرش خود، در "خانواده انقلابیون حرفه ای" متولد شد. به نام روزنامه نگار آینده به افتخار پدربزرگ بزرگ، در سال 1938 شلیک کرد. اجداد دیگر در حالت سلطنتی بلشویک ها و سوسیال دموکرات ها بودند.
در مدرسه، مرد جوان به شدت مطالعه کرد، دو و واحدی را دریافت کرد و در شیمی او صفر بود. در سال 1995، او در سال 1999 به فلسفه فلسفی وارد شد - در دانشکده فلسفه دانشگاه بشردوستانه دولت روسیه، همچنین برای جامعه شناسی مورد مطالعه قرار گرفت.
در سال 1997، دیمیتری برای نوشتن یک بررسی موسیقی از مجله ارائه شد. هنگامی که مرد جوان به یک مقاله رسید، معلوم شد که دفتر سرمقاله در مورد او نمی دانست و کارمند که این دستور را ساخته بود، آنجا نبود. مرد جوان نیم ساعت ایستاده در خیابان در ورودی بود، تا زمانی که او Maxim Andreeva منتقد فیلم را ملاقات کرد، که موافقت کرد که به او کار کند.
روزنامه نگاری
در سال 2002، Olshansky یک مقاله را چاپ کرد "همانطور که من به یک طوفان تبدیل شدم، جایی که او وطن پرست و ناسیونالیست را ساخت. همانطور که دیمیتری خودش گفت، او می خواست لیبرال هایی را که قدرت را در کشور دستگیر کرده و نظرات خود را به دست آورد، فیلمبرداری کند.در سال های 2002-2003، همراه با دیمیتری بایکوف، Olshansky به دفتر سرمقاله روزنامه "محافظه کار" تبدیل شد، که صاحب آن ویاچسلاو لایبمن، معروف به رمانهای با صدای بلند با Ksenia Sobchak و Anastasia Volochkova بود.
در بهار سال 2007، او تبدیل به سردبیر مجله "زندگی روسیه" شد. این نشریه مواد چاپی در مورد مشکلات مختلف عمومی را منتشر کرد، اما اجازه نمی داد خودش را به رییس جمهور، نخست وزیر و پاتریارچ، سرکوب کند. در سال 2012، همراه با الکساندر Timofeevsky، دیمیتری تصمیم گرفت که سایت همان نام را ایجاد کند، از یک فرمت کاغذی رد شود و منابع خود را به اندازه کافی برای حمایت از حامیان مالی بستگی دارد. به عنوان مثال، از نیکولای لوشف، معاون سخنگوی دولت دوما و معاون "منصفانه روسیه".
در 8 اکتبر سال 2017، دیمیتری یک مقاله را به 65 سالگرد ولادیمیر پوتین نوشت، جایی که او رئیس جمهور را با لئونید برژنف و نیکولای I مقایسه کرد. هر سه، همانطور که نوشت، برای زندگی با آنها "پر شده"، هیچ تغییری نیافت . اما بد است؟ هنگامی که دوران دیگر می آید، وحشتناک تر و بی رحمانه تر، معلوم شد که زمانی که "گیر کرده" بهتر بود.
در 29 سپتامبر، 2020، یک روزنامه نگار روزنامه نگار را در مقاله "هفت برنده روسیه مدرن" استدلال کرد که این کشور بسیار بهتر از هر زمان دیگری در تاریخ او بود. در میان دستاوردها، او ناپدید شدن "مستی روسیه"، کاهش تعداد جرایم جنایی، ایجاد یک ارتش قرارداد و غیره نامیده می شود.
در 21 دسامبر سال 2020، دیمیتری یک مقاله "ظاهر و عقل" را در روزنامه "نگاه جدید" منتشر کرد، که در آن وی اظهار داشت که جهان قوانین قدیمی و زشت و قوی، سالم، جوان و زیبا را "بر روی وانت" اداره می کند . به عنوان نمونه هایی از حاکمان، جوزف استالین ("Ryaboy Duchered Ducle")، وینستون چرچیل ("نوشیدنی خنده دار") و فرانکلین دللو روزولت ("غیرفعال") را رهبری کرد.
زندگی شخصی
یک مرد دوست ندارد در مورد زندگی شخصی خود صحبت کند، و حتی در صفحه خود را در "نمایش مشخصات عمومی"، عکس های قدیمی از تاریخ روسیه و شوروی منتشر شده است، به عنوان مثال، تصاویری از فرزندان آنارشیست Mikhail Bakunin، که در ابتدای آن ساخته شده است قرن بیستم
به گفته دیمیتری، او چندین بار با دختران یهودی رکود داشت، اما او ترجیح می دهد زنان روسی، بصری و حساس.
در صفحه Olshansky در فیس بوک، عکس های مشترک با Konstantin Krylov، دیمیتری بایکوف و نویسنده سرگئی شارگونوف وجود دارد.
دیمیتری Olshansky در حال حاضر
در 26 ژانویه، 2021، پست "من به شما در مورد کاخ پوتین به شما می گویم"، در همان روز، در وبلاگ Olshansky، در همان روز در ستون نویسنده در وب سایت Komsomolskaya Pravda منتشر شد. از نقطه نظر روزنامه نگار، مشکل جامعه روسیه تمایل به ایده آل کردن حاکمان خود بود، و سپس ناامید، برای سرنگونی آنها و در عین حال کشور خود را نابود کرد. بنابراین امپراتوری روسیه سقوط کرد، اتحاد جماهیر شوروی، و اکنون داستان دوباره تکرار می شود. الکسی ناولنی، به گفته روزنامه نگار، "مدافع محلی" را به عنوان دقت به عنوان Boris Yeltsin در سال 1991 ساخته است، و روس ها باید به یاد داشته باشند که همه چیز به پایان رسید.
در 29 ژانویه سال 2021، اولشانسکی اظهار داشت که تنها راه خروج از بلاروس تبدیل به یک جمهوری خودمختار به عنوان بخشی از روسیه شد. در غیر این صورت، در انتظار سرنوشت اوکراین، یعنی "التماس، تهاجمی، دولت تهاجمی، Russophobian در حیاط خلوت اروپا" است.
در روز 1 فوریه، 2021، مقاله "تمرکز دادن به مادر انقلاب است که نیاز به محروم کردن حقوق والدین" منتشر شده در میان علل شورش، تمایل مقامات برای جمع آوری تمام پول و قدرت در مسکو به جای توسعه مناطق . اگر مردم بتوانند به راحتی در Novosibirsk یا Rostov زندگی کنند، هیچ تظاهراتی وجود نخواهد داشت.
در روز 14 فوریه سال 2021، روزنامه نگار مصاحبه ای با روزنامه الکترونیکی کسب و کار آنلاین، جایی که او در مورد تظاهرات در حمایت از Navalny صحبت کرد. به گفته متخصص، آنها جوانان با تفکر کلیپ داشتند، که به سادگی "فیلم ها" را می خواستند. شهروندان بالغ بیشتر از کمونیست ها حمایت می کنند، اما تنها از طریق انتخابات مشروع.