آندره Voznesensky - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، اشعار، مرگ

زندگینامه

Andrei Voznesensky - شاعر شوروی شانزده، Publicist، شاعر ترانه سرا. علیرغم نگرش سرد مقامات به کار شاعر، در سال 1978 آندری آندریویچ جایزه دولت اتحاد جماهیر شوروی را به دست آورد. او وارد حزب کلاسیک قرن نوزدهم شد.

آندری آندریوویچ ویزنسنسکی در ماه مه 1933 در پایتخت متولد شد. پدرش یک مهندس هیدرولیک در یک تخصص است، نیروگاه های برق آبی معروف برادر و Ingur را ساخته است. بعدها او به عنوان استاد تبدیل شد و موسسه مشکلات آب را رهبری کرد.

یتیم خانه های آینده شاعر آینده در شهر Kirzchach Vladimir منطقه، از جایی که از Mama Antonina Sergeevna بود برگزار شد. خانواده همچنین خواهر بزرگتر آندری - ناتاشا را افزایش دادند.

قطع جنگ وطن پرستانه بزرگ و تخلیه زیر، آندری 8 ساله را با مادرش مجبور به حرکت به کورگان کرد، جایی که پسر به مدرسه رفت. بعدا Voznesensky به اشتراک گذاشت که تخلیه هر چند او را به سوراخ انداخت، اما "چه نوع سوراخ بود."

Andrei Andreevich یکی از قدیمی ترین مدارس شهری را که همچنین آندری تراکفسکی را مطالعه کرد، به پایان رسید. اشعار پسر شروع به نوشتن در اوایل کرد، و در سن 14 سالگی جرأت کرد که برخی از آنها را به شاعر عزیز خود بورلی پاسترناک بفرستد. او از آثار یک همکار جوان بسیار بالا قدردانی کرد و آنها دوست شدند. نفوذ پاسترناک در Voznesensky بزرگ بود.

پس از دریافت گواهینامه، آندره Voznesensky یک دانش آموز از موسسه معماری شد. آندره در دانشگاه معتبر، به اصرار پاسترناک رفت، که می ترسید که معلمان مؤسسه ادبی، استعداد ویزنسنسکی را گرم کنند. در سال 1957، پس از دریافت دیپلم تحصیلات عالی، شاعر این رویداد را رد کرد: "خداحافظ، معماری! غواصی گسترده، مندرج در amrahs، superers در روکوکو! .. " در تخصص Voznesensky هرگز کار نمی کرد.

ادبیات

بیوگرافی خلاق Andrei Voznesensky به سرعت توسعه یافته است. در سال 1958، برای اولین بار اشعار او منتشر شد. آنها معلوم شدند که استعاره های روشن، اشباع شده، جلوه های صوتی و یک سیستم ریتمیک پیچیده هستند. در هر خط، این زیرنویس بود، که برای آن زمان غیر معمول و جدید بود. تأثیر بر روی شعر آندره اندروویچ نه تنها بوریس پاسترناک بود، بلکه کار ولادیمیر مایاکوفسکی و بذرهای آینده نبود کیرسانوف.

مجموعه اول شعر Voznesensky نور را در دهه 1960 دید. او نام "موزاییک" را دریافت کرد. برای انتقاد از قدرت و ساختمان شوروی، شاعر جوان بلافاصله خود را در اپال یافت. آثار او در یک ردیف با همان آیه های "غیر فرمت" از دهه شصت Evgenia Yevtushenko و Bella Akhmadulina قرار داده شد. سردبیر، که امکان انتشار مجموعه ای از Voznesensky را منتشر کرد، باید با یک موقعیت مشغول به کار بود و گردش خون به سختی توانست از تخریب نجات یابد.

با این حال، تمام شرایط ناخوشایند، همراه با انتشار اولین کتاب، Voznesensky را ترساند. چند ماه بعد، مجموعه دوم منتشر شد، به نام "Parabola". او بلافاصله به یک نادر بودن کتابشناختی تبدیل شد، هرچند که با یک گردش بزرگ منتشر شد. آندری آندریویچ شروع به دعوت به شب های بسته کرد، جایی که آثار آنها همان همکاران Optocoules را خواند. در همان زمان، شاعران که سیستم شوروی را آواز می خوانند، توسط آندری وزنسنسسکی قهرمان کریسماران شاعرانه ساخته شد.

نیکیتا خروشچف در Voznesensky سفت شد. او Assimary به خارج از یک نویسنده ناراحت کننده از کشور، اما پس از درخواست شخصی جان کندی Secreon تنها شاعر را ترک کرد. در میان طرفداران Voznesensky رابرت کندی بود. او حتی آثار شاعر شوروی را به زبان انگلیسی ترجمه کرد.

به درخواست کندی آندریویچ شروع به تولید در خارج از کشور کرد. در امریکا، Voznesensky با همکارش آلن گینزبرگ، آرتور میلر، نمایشنامه نویس مشهور، آشنا شد، آرتور میلر و هالیوود Kinodiv Marylin Monroe، که پس از آن یک شعر اختصاص داده است. شاعر را در بسیاری از کشورهای اروپایی بازدید کرد، جایی که استعداد او خوانده شد و اشعار دوست داشت.

در سال 1962، Voznesensky یک مجموعه جدید صادر کرد، به نام "گلابی مثلثی"، که موجب موج جدیدی از خشم نمایندگان دولت شد. شاعر انتقاد و تحقیر می کند، در روزنامه ها مقالات خردمندانه ای از منتقدان وجود دارد، اما مردم او را دوست دارند. آثار Andrei Voznesensky Reprint و منتشر شده در "Samizdate"، عبور از یکدیگر "از زیر طبقه".

شاعر کار نمی کند تا دست ها را عوض کند. هر ساله Voznesensky خوشحال از تحسین کنندگان با مجموعه جدیدی از شعر باشکوه است. شاعر رمانتیک یک احساس عشق در آیات را تعقیب می کند "به" عزیزان گذشته "،" خواب "،" عاشقانه "،" والتز با شمع سازی "بازگشت. هر بار احساسات، متولد شده در خطوط آثار عشق، به نظر می رسد که آونگ به دنبال قطب عشق جهانی، سپس به قطب یک تراژدی جامع است.

در سال 1981، مرحله Lenkomovsky از اپرا راک "Juno و Avos" به لیبرتو آندره Voznesensky و موسیقی الکسی Rybnikov. اعداد صوتی "من هرگز شما را فراموش نخواهم کرد"، "Alliluya" یک تصور ناخوشایندی بر مخاطب ایجاد کرد. سالن از روزهای اول نشان دادن عملکرد شلوغ بود. چندین وضعیت در مقاله مطبوعات خارجی در فرمول بندی، پس از آن دولت شوروی، تئاتر تئاتری را در تور با اپرای راک در خارج از کشور منتشر نکرد و همچنین مانع گسترش رکورد شد.

اپرا راک "Juno و Avos" اولین تجسم تئاتر شعر Voznesensky نبود. در تئاتر در Taganka با Anchelas، فرمول بندی چرخه شاعرانه "Antimira" به موسیقی بوریس Khmelnitsky و ولادیمیر Vysotsky بود.

فرزندان شاعر 8 شعر را ترک کردند، که از جمله "Longleumo"، "OZA"، "Duck" وجود دارد. کار "آندری پلیضادوف" نویسنده به پدربزرگ بزرگ خود، Muromsky Archimandrit اختصاص داده شده است. آخرین شعر، نماز نماز بعد از ظهر "روسیه Risen"، در سال 1993 در صفحات انتشار "دوستی مردم" ظاهر شد. در میراث ادبی Voznesensky نیز شامل داستان خاطرات و روزنامه نگاری خاطرات. تنها کارهای عمده ای از آندری آندریویچ "پروژه های روح" در سال 1984 ظاهر شد.

امروز Andrei Voznesensky با آیات آشنا است، که تبدیل به محبوب موسیقی محبوب "گریه یک دختر در تفنگ"، "بازگشت به من موسیقی"، "موسیقی را انتخاب کنید"، "رقص در درام". و این آهنگ انجام شده توسط Alla Pugacheva "میلیون گل رز قرمز" به عنوان گریه اصلی دوران شوروی محسوب می شود. آهنگسازان Raymond Pauls، اسکار Felzman، مایکل Tariverdiev، ایگور نیکولایف، استاس Namin، Evgeny Martynov شاهکارهای خود را در اشعار Voznesensky ایجاد کردند.

Voznesensky همراه با خانواده اش در روستای معروف "Peredelkino" زندگی می کردند. خانه اش در محله نزدیک با کلبه پاسترناک بود. در یک زمان، پرتره مربی، که آندره در کلاس هفتم در کلاس درس در کلاس درس انجام داد، در یک زمان موزه Voznesensky، با استفاده از یک عکس کوچک از پاسترناک ارائه شد. هر سال یک دانش آموز سپاسگزاري در روز تولدش و روز مرگ معلم در او حضور داشت. زنده ماندن Pasternak Voznesensky به مدت 50 سال و دو روز مدیریت می شود.

زندگی شخصی

اولین همسر آندره Voznesensky به بلا احمدلینا تبدیل شد. شاعر شوهر Yevgeny Yevgeny Yevtushenko دقیقا به او را ترک کرد. اما Voznesensky و Akhmadullina برای مدت طولانی زندگی می کنند. یک نسخه وجود دارد که مجموعه "گلابی مثلثی" به دلیل این مثلث عشق نامیده می شود.

زندگی شخصی آندره Voznesensky تقریبا نیمی از یک قرن با یک زن دیگر، یک متفکر از موز و نگهبانان خانواده با Zoyy Boguslavskaya - Prosaik، Playwright و Poetess مرتبط بود. در زمان قدمت یک شاعر با همسر آینده، زویا یک نویسنده بود، یک پسر در یک ازدواج مرفه شکست خورد. اما عشق به شاعر قوی تر بود.

شایعات در مورد یکی دیگر از رمان Voznesensky وجود دارد که همسرش، زو، باید چشمانش را ببندد. آنها می گویند که آندری آندریویچ عاشق بازیگر تاتیانا لاوروف بود. ادعای اشعار از اپرا راک "Juno و Avos" "من هرگز فراموش نخواهم کرد که" به این زن اختصاص داده شود. این رمان در یکی از رهبران Vasily Aksenov توصیف شد.

با این وجود، شاعر بیشتر زندگی خود را با جان Boguslavskaya زندگی کرد. در این ازدواج هیچ فرزندی عمومی وجود نداشت. اما Zoe Borisovan به مقصد با همسرش تا آخرین دقیقه زندگی او بود.

مرگ

اولین زنگ هشدار دهنده برای شاعر در سال 1995 صدای زنگ زد. Andrei Voznesensky اولین نشانه های بیماری پارکینسون را پیدا کرد. نویسنده شروع به تضعیف عضلات گلو، بازوها و پاها کرد.

در سال 2006، Voznesensky اولین سکته مغزی داشت، نتیجه فلج دست و مشکلات با پاهای خود را. در سال 2010 - یک سکته جدید و از دست دادن صدای کامل. در بهار شاعر در کلینیک مونیخ اداره شد. اما در اولین روز تابستان، زمانی که آندری آندریویچ در حال حاضر در Peredelkino بود، سومین سکته مغزی، شاعر نمیتوانست زنده بماند. آندره آندریویچ در دستانش در همسرش رنگ شد، که قبل از مرگ، خطوط شاعرانه جدید داشت.

نویسنده معروف را در گورستان Novodevichy دفن کرد، جایی که والدینش استراحت می کنند.

کتابشناسی - فهرست کتب

• 1960 - "موزاییک"
• 1960 - "Parabola"
• 1964 - "ضد آنتی متر"
• 1972 - "نگاه"
• 1974 - "بگذار پرنده!"
• 1976 - "استاد رنگ آمیزی"
• 1984 - "نور الیلی"
• 1990 - "Axiom Self-section"
• 1996 - "نه به دست آوردن"
• 2000 - "روسیه من"
• 2004 - "بازگشت به گل!"
• 2008 - "بسته"