زندگینامه
الکساندر Isaevich Solzhenitsyn یک نویسنده برجسته روسی و یک شخصیت عمومی است که در اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یک مخالف، خطرناک برای سیستم کمونیستی شناخته شده بود و سالها در نتیجه آن را ترک کرد. کتاب های الکساندر Solzhenitsyn "Archipelago Gulag"، "Matrenin Dvor"، "یک روز از ایوان دنیسویچ"، "Crack Corps" و بسیاری دیگر به طور گسترده ای شناخته شده است. او برنده جایزه نوبل ادبیات شد و این جایزه تنها پس از هشت سال از زمان انتشار اولین نشریه اعطا شد که یک رکورد در نظر گرفته شده است.
یک نویسنده آینده در پایان سال 1918 در شهر Kislovodsk متولد شد. پدرش اسحاق او اسحاق سمینوویچ تمام جنگ جهانی اول را تصویب کرد، اما حتی قبل از تولد پسرش در شکار فوت کرد. یک مادر، Taisiya Zakharovna، در آموزش بیشتر پسر مشغول به کار بود. با توجه به عواقب انقلاب اکتبر، خانواده به طور کامل خراب شده و در فقر شدید زندگی می کردند، هرچند او در زمان Rostov-on-Don به پایدارتر رفت. مشکلات با قدرت جدید در Solzhenitsyn در کلاس های جوان شروع شد، زیرا او در سنت های فرهنگ مذهبی به ارمغان آورد، یک صلیب را پوشید و از پیوستن به پیشگامان رد شد.
اما بعدا تحت تاثیر ایدئولوژی مدرسه، الکساندر نقطه نظر را تغییر داد و حتی به یک Komsomol تبدیل شد. در کلاس های دبیرستان، ادبیات جذب شد: مرد جوان آثار کلاسیک های روسی را می خواند و حتی برنامه هایی را برای نوشتن رمان انقلابی خود می نویسد. اما هنگامی که آن را انتخاب کرد، Solzhenitsyn به دلایلی به دانشکده فیزیک و ریاضیات دانشگاه ایالتی روستوف می آید. به گفته وی، او مطمئن بود که تنها هوشمندترین افراد به ریاضیدانان یاد می گیرند و می خواستند در میان آنها باشند. دانشجوی دانشگاه با دیپلم قرمز فارغ التحصیل شد و نام الکساندر سلژینیتسین در میان بهترین فارغ التحصیلان سال نامگذاری شد.
بازگشت به دانش آموز، مرد جوان به تئاتر علاقمند بود، حتی سعی کرد به مدرسه تئاتر وارد شود، اما ناموفق بود. اما او تحصیلات خود را در دانشکده ادبی در دانشگاه مسکو ادامه داد، با این حال، او زمان را برای فارغ التحصیلی به دلیل جنگ وطن پرستش بزرگ شکست داد. اما تحصیل در بیوگرافی الکساندر سلژنیتسین به پایان نرسیده بود: او نمیتواند به دلیل مشکلات بهداشتی به عنوان عادی تماس بگیرد، اما Solzhenitsyn-Patriot حق دریافت از افسران در مدرسه نظامی را به دست آورد و در رتبه ستوان به توپخانه افتاد هنگ برای توطئه در جنگ، مخالف آینده به ترتیب ستاره قرمز و نظم جنگ میهن پرستانه اهدا شد.
دستگیری و نتیجه گیری
در حال حاضر در رتبه کاپیتان Solzhenitsyn همچنان به طور کامل خدمت به سرزمین خود را، اما بیشتر و بیشتر ناامید در رهبر خود - جوزف استالین. با چنین افکار، او در نامه ها به یک دوست Nikolay Vitkevich به اشتراک گذاشت. و یک بار چنین نارضایتی نوشته شده با استالین، و در نتیجه، طبق مفاهیم شوروی - و سیستم کمونیستی به طور کلی، روی میز به سر سانسور نظامی سقوط کرد. Alexander Isaevich دستگیر، محروم کردن عناوین و ارسال به مسکو، در Lubyanka. پس از بازجویی های چند ماهه با اعتیاد قهرمان سابق جنگ، آنها به هفت سال اردوگاه های کار اصلاح شده و پیوند ابدی در انتهای حکم محکوم شدند.
Solzhenitsyn برای اولین بار در یک محل ساخت و ساز کار می کرد و به هر حال، در ایجاد خانه ها در منطقه میدان فعلی مسکو گاگارین شرکت کرد. سپس دولت تصمیم گرفت از آموزش ریاضی زندانیان استفاده کند و آن را به سیستم زندان های ویژه معرفی کرد، به دفتر طراحی بسته منتقل شد. اما به دلیل تنگی با مقامات الکساندر اسعیاییچ، آنها به شرایط سختی اردوگاه عمومی در قزاقستان منتقل می شوند. در آنجا او بیش از یک سوم از نتیجه گیری خود را صرف کرد. پس از آزادی Solzhenitsyn، این ممنوع است که به پایتخت نزدیک شود. او در جنوب قزاقستان کار می کند، جایی که او ریاضیات را در مدرسه می آموزد.
Dissident Solzhenitsyn
در سال 1956، پرونده Solzhenitsyn تجدید نظر شد و اعلام کرد که هیچ جرمی وجود ندارد. در حال حاضر یک مرد می تواند به روسیه بازگشت. او شروع به معلم در ریازان کرد، و پس از اولین نشریات داستان های متمرکز بر نوشتن. خلاقیت Solzhenitsyn از دبیر کل نیکیتا خروشچف حمایت کرد، زیرا انگیزه های ضد استالین بسیار در دست بود. اما بعدا نویسنده محل رئیس دولت را از دست داد، و با ورود لئونید برژنف، و در همه تحت ممنوعیت قرار گرفت.
محبوبیت باور نکردنی کتاب های الکساندر سلژنیتسین، که در ایالات متحده و فرانسه بدون اجازه او منتشر شد. مقامات یک تهدید آشکار در فعالیت عمومی نویسنده را دیدند. او مهاجرت را ارائه داد، و از آنجایی که الکساندر ایسایویچ رد شد، تلاش برای او انجام شد: افسر KGB تزریق سولژینیتسین را تزریق کرد، اما نویسنده زنده ماند، هرچند او پس از آن بسیار زیاد بود. در نتیجه، در سال 1974 او متهم به خیانت به سرزمین خود شد، محروم از شهروندی شوروی و ارسال از اتحاد جماهیر شوروی.
الکساندر Isaevich در آلمان، سوئیس، ایالات متحده آمریکا زندگی می کرد. در مورد هزینه های ادبی، او "صندوق عمومی روسیه را برای کمک به دنبال کردن و خانواده هایشان" تاسیس کرد، در اروپای غربی و آمریکای شمالی با سخنرانی هایی درباره ورشکستگی نصب کمونیست صحبت کرد، اما به تدریج در حالت آمریکا ناامید شد، بنابراین او نیز شروع به کار کرد انتقاد از دموکراسی هنگامی که میخائیل گورباچف بازسازی کرد، نگرش نسبت به کار Solzhenitsyn در اتحاد جماهیر شوروی تغییر کرد. و در حال حاضر رئیس جمهور بوریس یلتسین، نویسنده را متقاعد کرد که به سرزمین خود بازگردد و به زندگی کلبه ایالتی "Sosnovka-2" در Trinity-Lykov تحویل داده شود.
خلاقیت Solzhenitsyn
کتاب های الکساندر Solzhenitsyn - رمان ها، داستان ها، داستان ها، شعر - می تواند به تاریخی و خودبيوگرافي تقسيم شود. از همان ابتدای فعالیت های ادبی، او علاقه مند به تاریخ انقلاب اکتبر و جنگ جهانی اول بود. این موضوع به مطالعه "دوصد سال با هم" اختصاص داده شده است، مقاله "بازتاب ها در انقلاب فوریه"، Roman-Epopea "چرخ قرمز"، که در آن او را در غرب "چهاردهم اوت" افتخار کرد.
اشعار "کباب" به آثار autobiographical اشاره می کند که در آن زندگی پیش از جنگ او کشیده شده است، داستان زخار کلایتا در مورد سفر دوچرخه سواری، رومی درباره "سپاه ترک" بیمارستان. جنگ توسط Solzhenitsyna در داستان ناتمام "عشق انقلاب"، داستان "مورد در ایستگاه Kochetovka" نشان داده شده است. اما تمرکز عمومی به کار مجمع الکساندر سلژینیتسین و سایر آثار در مورد سرکوب، و همچنین به زندان در اتحاد جماهیر شوروی - "در دور اول" و "یک روز از ایوان دنیسویچ"، به کار گرفته شد.
خلاقیت Solzhenitsyn با صحنه های حماسه مقیاس بزرگ مشخص می شود. او معمولا خواننده را با شخصیت های دارای دیدگاه های مختلف در مورد یک مشکل معرفی می کند، به طوری که شما می توانید به طور مستقل نتیجه گیری از مواد را که الکساندر Isaevich می دهد را به دست آورید. در اکثر کتاب ها، الکساندر Solzhenitsyn، افراد زنده پر جنب و جوش حضور دارند، حقیقت اغلب تحت نام های تخیلی پنهان شده است. یکی دیگر از ویژگی های آثار نویسنده، عبارتی است که بر روی کتاب مقدس یا کار گوته و دانته است.
آثار Solzhenitsyn مانند هنرمندان مانند افسانه ای از ریشه های Chukovsky و نویسنده والنتین رسوبین مورد بررسی قرار گرفت. شاعران آنا آخمتوا، داستان ماترین دوور را اختصاص دادند و مدیر آندره Tarkovsky جشن "سپاه ترک" را جشن گرفتند الکساندر Solzhenitsyn و حتی شخصا او را نیکیتا خروشچف توصیه کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، چندین بار با الکساندر Isaevich ارتباط برقرار کرد، با احترام اشاره کرد که به نظر میرسد که Solzhenitsyn درمان نمی کند و از دولت فعلی انتقاد نکرده است، دولت همیشه ثابت غیر واقعی برای اوست.
زندگی شخصی
اولین همسر الکساندر Solzhenitsyna ناتالیا راکتوفسکایا بود که در سال 1936 در سال 1936 ملاقات کرد. آنها در بهار 1940 به یک ازدواج رسمی وارد شدند، اما با هم به مدت طولانی ماندند: در ابتدا جنگ، و پس از آن دستگیری نویسنده فرصت های همسران برای شادی را نداشت. در سال 1948، پس از چندین باورهای NKVD، ناتالیا Reshetovsky شوهرش را طلاق داد. با این حال، هنگامی که آن را بازسازی شد، آنها شروع به زندگی در Ryazan و دوباره امضا کردند.
در اوت 1968، Solzhenitsyn با ناتالیا Svetlova ملاقات کرد، کارمند آزمایشگاه آمار ریاضی، و آنها یک رمان داشتند. هنگامی که اولین همسر Solzhenitsyn در مورد این آموخت، او سعی کرد زندگی خودکشی را تأیید کند، اما آمبولانس توانسته است او را نجات دهد. چند سال بعد، الکساندر Isaevich موفق به رسیدن به طلاق رسمی شد، و Rutovskaya پس از آن چندین بار ازدواج کرد و چندین کتاب خاطرات شوهر سابق نوشت.
اما ناتالیا سوتلاوا نه تنها همسرش الکساندر Solzhenitsyn، بلکه نزدیکترین دوست خود و دستیار وفادار در امور عمومی بود. آنها با هم تمام بار مهاجرت آموختند، با هم سه پسر را به ارمغان آوردند - Yermolaya، Ignat و Stepan. همچنین در خانواده Ros Dmitry Tyurin، پسر ناتالیا از اولین ازدواج. به هر حال، پسر میانی Solzhenitsyn، Ignat، تبدیل به یک فرد بسیار معروف شد. او یک پیانیست برجسته، رئیس ارشد ارکستر محفظه فیلادلفیا و اصلی اصلی فرستاده شده از ارکستر سمفونی مسکو است.
مرگ
سال های گذشته زندگی Solzhenitsyn در دوشس در نزدیکی مسکو به او بوریس یلتسین داده شده است. او بسیار جدی بیمار بود - پیامدهای اردوگاه های زندان و مسمومیت مسمومیت در ظاهر. علاوه بر این، الکساندر Isaevich یک بحران فشار خون بالا و عملیات پیچیده را تجربه کرد. در نتیجه، او تنها یک دست باقی ماند.
الکساندر Solzhenitsyn از شکست قلب حاد در 3 اوت 2008، بدون اینکه چند ماه قبل از سالگرد 90 سالگی خود را از دست داد، فوت کرد. من این شخص را دفن کردم که سرنوشت فوق العاده ای، اما فوق العاده سخت را در گورستان دون در مسکو سقوط کرد - بزرگترین نئوپلیس نجیبانه پایتخت.
کتاب های الکساندر Solzhenitsyn
- مجمع الجزایر گلاگ
- یک روز ایوان دنیسویچ
- ماتونین دوور
- سرطان
- در دایره اول
- چرخ قرمز
- zakhar-kalita
- مورد در ایستگاه Kochetovka
- کرک
- دو صد سال با هم