زندگینامه
لئونید Osipovich Utozov افسانه پاپ شوروی است. او به عنوان خواننده، بازیگر، خواننده و شاعر شناخته شده است. شخصیت چند منظوره هنرمند و شیوه ای بی نظیر این بازی، فرد خود را از دوران شوروی ساخته است. من دوست خوبی از اسحاق بابل بودم، اسحاق دانویفسکی و میخائیل زوشچنکو.خانواده و دوران کودکی
نام واقعی بازیگر - لازار جوزفوویچ Weisbain، او در 9 مارس (21 مارس در سبک جدید) 1895 در اودسا متولد شد. پسر همراه با خواهر دوقلو متولد شد، که Polina نامیده می شد. در مجموع، در خانواده یوسف کالمنویچ و Maosevna Weisbaine Moiseevna دارای نه فرزند بود، چهار نفر از آنها فوت کردند. برادر و خواهران لازاروس و پولینا دوقلوهای قدیمی تر بودند.
به عنوان یک کودک، پسر می خواست تبدیل به یک آتش نشان یا کاپیتان کشتی شود، اما سپس محله او را به موسیقی تبدیل کرد. در زمان تحصیل در دانشکده تجاری Faying، که در آن لازار در سال های اخیر ثبت شد، هنرمند آینده در حال حاضر به طور کامل در چندین ابزار موسیقی بازی کرده و در ارکستر آواز خواند. این به اندازه کافی خوش شانس بود تا از موسسه آموزشی مرد جوان فارغ التحصیل شود، او برای غیبت و سوء استفاده از 14 سال اخراج شد. با توجه به یکی از نسخه ها، هنرمند آینده از مدرسه برای بدبختی و ترفند خارج شد.
کارریر شروع می شود
استعداد یک مرد جوان به اندازه کافی برای شروع کار هنرمند در یک سیرک تلفن همراه بود. از سال 1911، لازارور در Balaganova Balaganova صحبت کرد، به موازات بازی ویولن. در سال 1912، او به Miniature تئاتر Kremenchug دعوت شد، جایی که بازیگر تحت نام مستعار لئونید Utösov کار می کرد. نام نام به درخواست مقامات مورد نیاز بود. بازیگر می خواست نام خانوادگی داشته باشد که هیچ کس قبلا شنیده بود و او خودش را احساس کرد. برای چندین سال، مرد جوان نه تنها به نشان دادن رشد سریع خلاقانه، بلکه همچنین به بازدید از بسیاری از شهرهای بزرگ خود میهن خود ادامه داد. در طول تور در Zaporizhia، هنرمند ملاقات کرد.
در سال 1917، رادسوف برنده رقابت های پوشش در گومل شد. پیروزی او را به جمع آوری یک ارکستر کوچک در مسکو تبدیل می کند و با او در باغ Hermitage صحبت می کند. در طول جنگ داخلی، Odessans معروف در زادگاه خود مشغول به کار بود، در تولید کمدی شرکت کرد، که در اپراتو تئاتر انجام شد. یک نظر وجود دارد که حامیان هنرمند در آن زمان، معروف معروف اودسا، مقامات معروف اودسا بود - خرس ژاپنی (میخائیل Vinnitsky). صعود در مورد او به طور مثبت در یکی از کتاب های اولیه کتاب های خود را پاسخ می دهد. معاصران استدلال می کنند که ژاپنی های خرس در رابطه دوستانه با لئونید اسپیپویچ بود. جنگل Utères و اسحاق بابل، نویسنده داستان های اودسا بر اساس آن داستان زندگی جنایی اودسا آغاز قرن بیستم آغاز شد.
موسیقی
در سال 1928، لئونید اسپیوپویچ از پاریس بازدید کرد و در جاز به عشق افتاد. ناشناخته به مردم شوروی یک ژانر موسیقی است، بنابراین هنرمند را به دست گرفت که در سال 1929، برنامه جاز تئاتر خود را با ارکستر معرفی کرد. در سال 1930، یک کنسرت جدید آماده شد، جایی که Utozov شامل فانتزی ارکستر Isaac Dunaevsky بود. در سال 1934، فیلم "Merry Guys" به صفحه نمایش داده شد، جایی که لئونید اسپیپویچ با نوازندگان ارکستر خود ستاره دار شد. لیووبوف اولاوا، یک بازیگر فیلم تازه کار، با خواننده در روبان بازی کرد. در سال 2010، اولین کمدی جاز شوروی با Utusov در تلویزیون در یک نسخه رنگی بازیابی نشان داده شد. آهنگ معروف "قلب"، پر از Utusov در این فیلم، توسط Isaac Dunaev به مدت طولانی قبل از فیلمبرداری نوشته شده است.رپرتوار لئونید اسپیپویچ یک صد آهنگ ندارد. بعضی از آهنگ ها به دلیل داستانهای مربوط به آنها مشهور هستند. در سال 1935، ترکیب "از اودسا کیان" در عملکرد Utusov تبدیل به یک واکر مردمی شد. این دوره زمان شوروی به دلیل سرکوب استالینیستی، به ویژه تنش بود. خواننده اعدام یک آهنگ فریبنده را به دست آورد و هشدار از مقامات دریافت کرد. با این حال، در پذیرش به افتخار نجات قطبش های خزانه یخ "Chelyuskin" Utösov ترکیب "از اودسا کیان" در سنت جورج سالن برای درخواست شخصی استالین انجام داد.
یک نسخه وجود دارد که Isaac Dunaevsky در سال 1936 این آهنگ را برای لئونید Osipovich نوشت، این آهنگ "Captain Captain Live Lived Osiptain" را نوشت، اما او مجددا خواننده را وارد نمی کرد. در سال 1937، هنرمند برنامه "آهنگ های سرزمین مادری من" را ارائه کرد و دختر ادیت را به عنوان یک سولویست معرفی کرد. در سال 1939، هنرمند اولین خواننده در اتحاد جماهیر شوروی بود که در ویدیو موسیقی حذف شد. در سال 1941، جنگ بزرگ وطن پرست آغاز شد، و رادسوف به آهنگ های یک شخصیت نظامی و میهن پرستانه تبدیل شد. در عرض چند ماه، نوازندگان یک رپرتیور جدید را برداشتند و با برنامه موسیقی "دشمن خلیج" برای حمایت از جنگجویان ارتش سرخ به جلو رفتند.
در سال اول، ارکستر بیش از 200 کنسرت داد. در سال 1942، لئونید Utösov عنوان هنرمند افتخاری RSFSR را به دست آورد. ارکستر همچنان با رپرتیور نظامی و میهن پرستانه تا پایان جنگ، محبوب ترین آهنگ های زمان را ادامه داد: "برای من صبر کنید"، "Katyusha"، "آهنگ های خبرنگاران نظامی"، "اودسا خرس"، "سرباز والتز " لئونید اسپیپویچ یکی از هنرمندان شرکت کننده در کنسرت جشن در مسکو در 9 مه 1945 بود.
در سال 1947، تیم جاز یتسوف به ارکستر پاپ RSFSR تغییر نام داد. در همان دوره، فانتزی ارکستر "مسکو" ارائه شد، آماده شده برای جشن سالگرد 800 سالگی پایتخت. در سال 1951، آهنگ "دریای سیاه" ظاهر شد، که به کارت کسب و کار اودسا تبدیل شد. این برای Utusov Modest Tabachnikov و Semyon Kirsanov نوشته شده است. در دوره پس از جنگ، ارکستر RSFSR تحت رهبری لئونید Osipovich همچنان به ارائه تعداد موسیقی جدید ادامه داد. در ابتدای پنجاه سال، Edith Utesov تیم را ترک کرد و پس از 10 سال او صحنه پدرش را ترک کرد. در سال 1965، لئونید اسپیوپویچ عنوان هنرمند مردم اتحاد جماهیر شوروی را به دست آورد.
تئاتر و فیلم ها
Utösov خود را به عنوان یک بازیگر در سال 1912 سعی کرد. اودسا مشهور در تئاتر انقلاب Satira، تئاتر لنینگراد تعهد MUZ، در تئاتر آزاد در تئاتر لنینگراد Satira در تئاتر لنینگراد Satira کار کرد. Utösov به طور کامل نقش مدیریت در اپراتاها. سینمای هنرمند در سال 1919 برگزار شد. Rodsov ستاره دار در نوار "ستوان Schmidt - جنگنده برای آزادی" در نقش یک وکیل Zrudegin. چهار سال بعد، او نقش پتلارا را در خانه بازرگانی روبان "Entente و Co." انجام داد. در پایان بیست سالگی نیز در سایر فیلم های هنری تیراندازی شد.
در سال 1931، بازیگر، همراه با Claudia Shulzhenko، در بازی "مشروط کشته" در مرحله سالن موسیقی لنینگراد بازی کرد. در سال 1954، لئونید اسپیوویچ به عنوان یک برانکاران "عروسی نقره ای" پاپ عمل کرد. این سناتوگرافی به عنوان تئاتر معروف به معروف معروف نبود. اکثر فیلم ها با مشارکت UTESOV یک مستند هستند، اگر چه نقاشی های هنری متعددی در حساب او وجود دارد، از جمله کمدی مشهور جهان "بچه های خنده دار".
کار در این نوار لئونید Osipovich را از دست داد، او بارها و بارها فریاد زد که عشق به اولاوا "فیلم خود را خورد". در ابتدای قلعه، یک فیلم کنسرت با مشارکت Utesov به نام "جلوی کنسرت" بسیار محبوب بود. در آن دوره، هنرمند با ارکستر خود سفر کرد و روحیه سربازان ارتش سرخ را افزایش داد. در سال 1981، با توجه به مشکلات قلب، هنرمند تصمیم گرفت که صحنه را ترک کند. در همان سال، آخرین فیلم با مشارکت Utesov منتشر شد، در طول زندگی خود فیلمبرداری شد.
زندگی شخصی utusova و زنان او
لئونید اسپیوپویچ به طور رسمی دو بار ازدواج کرد، اما پس از مرگ خواننده افسانه ای شروع به باز کردن جزئیات از سرگرمی های متعدد خود کرد. حتی فرزندان Extramarital Utusov در اودسا و مسکو وجود داشت، هرچند آنها هیچ شواهدی مستند از خویشاوندی با هنرمند افسانه ای ندارند.
اولین همسر در Leonid Osipovich در سال 1914 ظاهر شد، زمانی که او از الینا لنا در تئاتر Zaporizhia ملاقات کرد و مقاومت نکرد. Rodsov، از کلمات خواهرزاده، خوش آمد به ترک خانواده دو بار، اما هرگز تصمیم نگرفت. اولین همسر به تولد یک هنرمند دختر ادیت و نزدیک به 48 سال بود. لئونید Osipovich Ovedel در سال 1962. در آن زمان، او قبلا ارتباط با رقصنده آنتونینا را داشت، که در سال 1982 همسر دوم هنرمند بود. لئونید اسپیپویچ از اولین ازدواج دخترش را زنده ماند. علت مرگ Edith Utösova در سال 1982 یک نوع شدید از لوسمی بود.
حافظه و میراث
Rodsov تبدیل به یک شخصیت واقعا مذهبی در تاریخ هنر شوروی شد. بسیاری از تلویزیون ها در مورد زندگی و کار خود نشان می دهد. پس از مرگ خواننده، در 9 مارس 1982، آرشیو عظیم از عکس ها، نامه ها، پرونده ها، کتاب ها و وسایل شخصی باقی مانده بود. بسیاری از مصنوعات ارزشمند از دست رفته اند، اما بخشی از مکاتبات و عکس های خانوادگی، خواهرزاده هنرمند را حفظ کرده اند. با توجه به ابتکار او، موزه لئونید اوتسوف باز شد. در حال حاضر، این نمایشگاه به دلیل تلاش های ادوارد آمزاسلاو به شدت گسترش یافته است. موزه آپارتمان در اودسا در خانه دوران کودکی و جوانان Utusov واقع شده است.لئونید اسپیپویچ چهار کتاب از طبیعت خودبئومی را نوشت، که در آن خاطرات و افکار خود را به اشتراک گذاشت. نام آن یکی از خیابان ها در زادگاه و سیارک است. دیسکوگرافی آهنگ های انتخاب شده Utesov دارای بیش از 10 سی دی است. لئونید اسپیپویچ در قبرستان Novodevichy در مسکو دفن شد.
فیلمبرداری:
- 1919 - ستوان Schmidt - جنگنده جنگنده
- 1923 - Annta and Co. Trading House
- 1925 - قراضه Sperer Career Sperer
- 1927 - بیگانگان
- 1934 - بچه های شاد
- 1963 - ملودی Dunaevsky
- 1974 - پیتر Martynovich و سال های زندگی بزرگ