یوری Volyntsev - بیوگرافی، زندگی شخصی، عکس ها، فیلم ها و آخرین اخبار

زندگینامه

یوری Vitalyevich Volyntsev - بازیگر شوروی و بازیگر فیلم، Kavaler از افتخار، برنده جایزه دولتی فدراسیون روسیه، افتخار و هنرمند مردم RSFSR.

یوری Volyntsev - بومی پترزبورگ، متولد لنینگراد در تاریخ 28 آوریل 1932. در برخی منابع، ذکر شده است که بازیگر توسط یهودیان ملیت بوده است، اما هیچ تایید رسمی این واقعیت وجود ندارد. خانواده Volyntsey ناقص بودند: والدین انحراف داشتند و یورین پدر وقتی که پسر پنج ساله بود، خانواده را ترک کرد.

به عنوان یک کودک، پسر رویای تبدیل شدن به یک موسیقیدان یا هادی بود، اما سرنوشت در غیر این صورت دستور داد. در طول جنگ و محاصره لنینگراد، یورا کوچولو در تخلیه زندگی می کرد. پس از بازگشت به شهر بومی، پسر از دبیرستان فارغ التحصیل شد و برای کار با یک مکانیک فیلم در سینمای افسانه ای آئورورا در چشم انداز نوسکی کار کرد. این کار این بود که من یوری را به ایده زندگی خود را با تئاتر و فیلم ها رتبه بندی کنم.

در بدهی خدمات پسران فیلم را پیچیده کرد، چندین بار در روز، و به زودی او کل مجله سینما را با قلب آموخت. علاوه بر این، او تمام گفتگوها و تکالیف از نقاشی های شوروی را به یاد می آورد، و همچنین می تواند به طور کامل به منظور تقلید از صدای، عبارات صورت، صندلی بازیگران، به طور کارشناسی ارشد.

هنگامی که یوری Volyntseva به ارتش منتقل شد، او مجبور شد در آلمان خدمت کند. یک مرد جوان به طور کامل آواز خواند و رقصید، او در گروه ولسوالی آهنگ ها و رقص گرفته شد. یورا نه تنها به عنوان بخشی از این گروه انجام می شود، بلکه به عنوان یک هنرمند، اعلام اعداد و تقلید از بازیگران معروف نیز ادامه داد. کل هال با خنده، از سربازان و پایان دادن به ژنرال ها ناله شده است.

تئاتر

پس از تخریب، قبل از اینکه ولانیسف در مورد انتخاب حرفه ای بوجود آمد. در این زمان، او با نیکولای ولکوف آشنا شد، که از اودسا بومی خود به مسکو رفت تا به دانشگاه تئاتر وارد شود و در لنینگراد عبور کرد. پس از گوش دادن به جورا به نقل از فیلم ها و بازیگران تقلبی، او را با او دعوت کرد.

همه چیز در یک لحظه تصمیم گرفت و حالا دو دوست به قطار شب می روند تا سرمایه را تسخیر کنند. کمیسیون پذیرش مدرسه Schukinsky، که در آن دو نفر از دوستان آمدند، توسط یک عملکرد تظاهرات ولانیسف، لجن های وحشیانه، ویژگی های نرم و ویژگی طبیعی، فتح شدند. بازیگر تازه کار یک مرد جوان بی نظیر، زیبا و برجسته بود، همانطور که از عکس های آن سالها نشان داد، علاوه بر این، او دارای استعداد بدون شک بود.

در طول امتحانات، نیکولای ولکوف و یوری Volyntsev ملاقات کردند و به طور جدی با آندری Mironov دوست شدند. با هم آنها یک سال دانش آموز فراموش نشدنی را انجام دادند، اشباع شده با احزاب بی پایان و اظهارات شاد. متاسفانه، پس از فارغ التحصیلی، "قله"، جایی که Volyntsev در دوره I.M مورد مطالعه قرار گرفت Rapoport، راه های دوستان گرد و خاکی متفاوت بود.

در سال 1962، یوری Vitalyevich به تئاتر آکادمیک مسکو به نام پس از وختانگوف آمد، جایی که بسیاری از نقش های جالب، به طور عمده از رپرتوار های کلاسیک، از جمله در تولیدات زیر، بازی کردند:

• "در تمام معیارهای ساده سادگی"؛
• "سیندرلا"؛
• "شاهزاده توراندوت"؛
• "لیوان آب"؛
• "خانم ها و گسارا"؛
• "بازیکنان"؛
• "گناه گناه نیست."

تلویزیون و فیلم ها

خیلی بیشتر تولید کننده حرفه ای Volyntsev در سینما و تلویزیون بود. اگر چه در آن زمان هیچ نمایش تلویزیونی وجود نداشت، اما بسیاری از برنامه های محبوب وجود داشت که کل کشور آن را با آن نگاه کرد. عشق ویژه ای از مخاطبان توسط برنامه های طنز آمیز مختلف مورد استفاده قرار گرفت، از جمله یک مکان ویژه توسط "صندلی های Zucchini 13" اشغال شد.

جوک ها، آهنگ ها، موسیقی ها و شخصیت های مشخص مشخص شده به یک کارت کسب و کار یک برنامه تبدیل شده است که در آن بسیاری از بازیگران شناخته شده و محترم شرکت کردند. بنابراین، یوری Volyntsev به معنای واقعی کلمه با نقش شخصیت دائمی خود - ورزشکار تابه نوشید. با تشکر از این قهرمان، یوری ویتالیویچ در خیابان به رسمیت شناخته شد، اما آنچه در آنجا می گوید، کل کشور را در چهره اش می دانست، نه فقط می دانست، اما او دوست داشت.

با این حال، Pan Athlete یک شوخی بد با یک هنرمند بازی کرد و بازیگر ولاینتسو را از همان نقش داشت. در آن روزها، مردم تئاتری بسیار انتخابی بودند و تلفات خود را از مرحله کلاسیک نپذیرفتند. به عنوان مثال، در طول یک عملکرد جدی از مخاطبان، "به خوبی انجام شده، ورزشکار پان، نگه داشتن آن!" و مانند فریاد تعجب آور نیست که حتی مدیران وحطنگ نمی خواستند نقش مرکزی Volyntsev را در تولیدات خود به آنها بدهند.

یوری Volyntsev، احساس کرد که طرح های تئاتری او را از بین برد، سعی کرد پتانسیل عمل را بسازد، فیلمبرداری سینما. اکثر نقش ها ثانویه و حتی اپیزودیک بودند، اما در هر یک از آنها یوری ویتالیویچ خود را به عنوان یک بازیگر با استعداد و روشن نشان داد.

کارتون و AudioIsKaski

یوری Volyntsev در فیلمبرداری مجله تلویزیونی "Fitil"، مجله کودکان "Yelash" و انتقال برای بچه ها "ساعت زنگ دار" شرکت کرد و همچنین چندین کارتون را ابراز کرد. صدای یوری ویتتیویچ می گوید Saltay-Bolti از آلیس در Casmodeer، یک کارآگاه از "ماجراهای پیگگی های فانتزی"، کاپیتان سبز از "اسرار سیاره سوم"، او کمتر از بچه ها و در نقش به یاد نمی آورد Leshogi از "او او Glaza و Kimori".

او فرصتی داشت تا نقش بسیاری از شخصیت های افسانه ای را از جمله آن کارتون های شوروی معروف و دیزنی انجام دهد:

• "Bunny-Zaknayka"؛
• "کوچکترین گنوم"؛
• "چگونه قارچ با نخود جنگید"؛
• "الدین جدید"؛
• "بچه گربه به نام Woof"؛
• "داستان در مورد پشه Komarovich"؛
• "پین در چکمه"؛
• "ماجراهای پنگوئن لولو"؛
• "لباس جدید پادشاه"؛
• "Ducktales"؛
• "معجزه ها در Deviras"؛
• "سیاه پوست".

علاوه بر این، بازیگر در ضبط تیراندازان صوتی برای کودکان شرکت کرد. اجرای کل بر روی سوابق وینیل ثبت شد و شنوندگان کوچک می دانستند و قهرمانان خود را دوست داشتند.

زندگی شخصی

Yury Vitalyevich هرگز زندگی شخصی خود را تبلیغ نکرده و پس از مرگ بازیگر در سال 1999، دختر خود را Ksenia Stregrs اسرار خصوصی پدر را نشان نمی دهد. شناخته شده است که Volyntsev ازدواج کرده بود، اما ازدواج به زودی به دلیل ماهیت همسرش سقوط کرد. گفته می شود که او یک زن با تیز و غیرقانونی بود، همسران اغلب بحث می کردند، بدون اینکه حتی در مسائل داخلی نیز کنار بیایند.

پدر Ksyusha بسیار دوست داشتنی زمانی که او کمی، پر سر و صدا و پوکی شده بود، و با یک ولاینتسو نوجوان نوجوان یک دوستی قوی را گره خورده بود.

بیماری و مرگ

علت مرگ بازیگر یک بیماری قلبی طولانی مدت بود. به گفته دخترش، یوری ویتالیویچ همیشه یک قلب ضعیف داشت، اما جوانان طوفانی همیشه سلامت خود را پف کرده اند.

پزشکان به شدت تنظیم او را ممنوع کرده اند تا سیگار بکشند، و او صادقانه تمام نسخه ها را انجام داد. بازیگر از یک حمله قلبی از بین رفت، بدون انتظار برای یک صف برای عملیات رایگان، در خانه، در بستر خود.

Ksenia در یکی از مصاحبه ها گفت که در دستانش پدر با یک رادیو پوشیده شده بود. ظاهرا، یوری ویتالیویچ می خواست صدای دخترش را بشنود، که فقط در این زمان به یک رادیو رفت.

قبر یوری Volyntsev در گورستان خووان در مسکو واقع شده است.

فیلمنامه نویسی

• "پرتره Dorian Gray" (1968)؛
• "ایستگاه بلاروس" (1970)؛
• "سیب بهشت" (1973)؛
• "خانمها و حسیارا" (1976)؛
• "افسانه کاشی" (1976)؛
• "انفرادی برای یک فیل با ارکستر" (1976)؛
• "حادثه شب" (1980)؛
• "Dead Souls" (1984)؛
• "Creichars Sonata" (1987)؛
• "کلاه" (1990)؛
• "در Deribasovskaya، آب و هوای خوب، و یا باران رفتن به Brighton Beach" (1992)؛