زندگینامه
پیتر ایلیچ Tchaikovsky در 7 مه 1840 در روستای Votkinsk متولد شد، واقع در قلمرو Udmurtia مدرن. پدرش Ilya Petrovich Tchaikovsky، مهندس، که از قزاق Choj، شناخته شده در اوکراین شد تبدیل شد. مادرزمین مشهور مشهور، الکساندر Andreevna را فعال کرد، که در مدت کوتاهی قبل از مرگ پدرش، در مدرسه یتیمان زنان آموزش دیده بود. Alexandra Andreevna در ادبیات، جغرافیا، ریاضی، لفاظی و زبان های خارجی آموزش دیده بود.
در اورال ها، خانواده به دلیل این واقعیت بود که ایلیا پتروویچ موقعیتی از کارخانه فولاد کامسکو-رایکینسکی را ارائه داد که در آن زمان یک شرکت بسیار بزرگ بود. در Votkinsk، Tchaikovsky-SR. یک خانه بزرگ را با خدمتکار و حتی ارتش خود دریافت کرد، که شامل یک صد قارچ بود. در این خانه، نجیب ها اغلب به این خانه، جوانان از پایتخت، مهندسان انگلیسی و سایر شخصیت های محترم نگاه می کردند.
در خانواده اش، پیتر تبدیل به یک کودک دوم شد. او همچنین برادر بزرگتر نیکلاس، برادر کوچکتر هیپولت و خواهر جوانتر الکساندر داشت. در خانه بزرگ Tchaikovsky، نه تنها زن و شوهر خانواده با فرزندان خود زندگی می کردند، بلکه بسیاری از بستگان متعدد از ایلیا پتروویچ. برای آموزش کودکان از سنت پترزبورگ، فرماندهی فرانسوی-فرانسوی فانستر فانی Durbach باعث شد، که بعدها تقریبا عضو خانواده Tchaikovsky بود.
موسیقی همیشه خوش آمدید مهمان در خانه پدر و مادر پیتر ایلیچ است. پدرش می دانست که چگونه فلوت، مادر را در پیانو و هارپ بازی کند، و او نیز عاشقانه بسیار ماهرانه انجام داد. حاکمیت آموزش موسیقی محروم شد، اما همچنین اشتیاق را برای موسیقی تغذیه کرد. در خانه Tchaikovsky یک ارکستر (عضو مکانیکی) و پیانو وجود دارد. موسیقیدان جوان درس های بازی را در پیانو در قلعه Marya Falchikova، که دارای سواد موسیقی بودند، دریافت کرد.
یکی دیگر از شور و شوق جوان Tchaikovsky، علاوه بر مطالعه اصول اولیه بازی بر روی پیانو، شعر تبدیل شد. پیتر با استفاده از اشعار متعدد فرانسه. علاوه بر این، او سعی کرد همه چیز را تنها از بیوگرافی لوئیس XVII یاد بگیرد. احترام این شخص تاریخی که او از طریق تمام عمر خود حمل می کرد.
در سال 1848، Tchaikovsky به مسکو نقل مکان کرد، از آنجا که ایلیا پتروویچ بازنشسته و در نظر گرفته شده برای پیدا کردن یک سرویس خصوصی. فقط چند ماه، خانواده دوباره نقل مکان کرد، این بار - به سنت پترزبورگ. در آنجا، پسران مسن تر در بازنشستگی Shmelling شناسایی شدند.
در سنت پترزبورگ، پیتر ایلیچ همچنان به مطالعه موسیقی ادامه داد و همچنین با ارکستر باله، اپرا و سمفونی آشنا شد. در همان محل، مرد جوان مجبور شده بود، به این دلیل که پس از آن او به طور دوره ای تشنج داشت.
در سال 1849، نیکولای Tchaikovsky، برادر ارشد پیتر، به موسسه سپاه مهندسان معدن مصمم شد، و بقیه کودکان همراه با پدر و مادر خود را به شهر آلاپایوف بازگشت. در آنجا، رئیس خانواده پست سر از کارخانه وارثان یكولو را گرفت. Fanny Durbach تا آن زمان خانواده Tchaikovsky را ترک کرد، و یکی دیگر از مدیران - Anastasia Petrova استخدام شد تا یک نوجوان پیتر ایلیچ را برای دریافت آموزش بیشتر آماده کند.
در همان سال، موسیقیدان جوان دو برادر کوچکتر داشت: Gemini مدرن و آناتولی.
آموزش و پرورش و خدمات دولتی
اگر چه پیتر Tchaikovsky جوان هنوز نشان داده نشده است علاقه مند به موسیقی، او با اپرا معروف خوشحال بود و دوست داشت به رفتن به باله، پدر و مادر او موسیقی را به عنوان یک حرفه مناسب برای پسرش در نظر نگرفت. در ابتدا، او می خواست او را به موسسه سپاه مهندسین معدن، و همچنین بزرگترین پسر نیکلاس، اما پس از آن به مدرسه امپراتوری قانون، که در سنت پترزبورگ واقع شده بود، ترجیح داد. پیتر ایلیچ آن را در سال 1850 وارد کرد.
در مدرسه، موسیقیدان تا سال 1859 یاد گرفتند. اولین سال تحصیل برای خود Tchaikovsky دشوار بود: او سخت بود برای زنده ماندن از خویشاوندان که اغلب او را نمی توان از او بازدید کرد. و نگهبان دوست خانواده مد واکارا از این واقعیت تحت تأثیر این واقعیت بود که ده ساله Tchaikovsky به طور غریزی Scarlatin را به خانه خود آورده بود، به دلیل آنچه که پسر کمی از اعتدال به طور ناگهانی فوت کرد.
در سال 1852، زمانی که ایلیا پتروویچ این سرویس را ترک کرد، تمام خانواده به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد. در طی این سال ها، پیتر ایلیچ به طور فعال با اپرا و باله روسیه آشنا شد و همچنین دوستان خود را با همکلاسی، شاعر الکسی آپوختین، که تأثیر زیادی بر نظرات و باورهای خود داشت، دوست داشت.
در سال 1854، مادر Tchaikovsky پس از مبارزه طولانی علیه وبا، فوت کرد. ایلیا پتروویچ کودکان بزرگتر را به مؤسسات آموزشی یک نوع بسته تقسیم کرد و با دوقلوهای چهار ساله به طور موقت در برادرش مستقر شدند.
در دوره ای از سال های 1855 تا 1858، پیتر ایلیچ درس های پیانو را در میان پیانو معروف آلمانی Rudolf Kündanger گرفت. جوانان Tchaikovsky خود را استخدام پدر خود را، اما در بهار سال 1858 درس مجبور به متوقف کردن: به دلیل کلاهبرداری ناموفق، ایلیا پتروویچ تقریبا تمام پول خود را از دست داد، و هیچ چیز برای پرداخت یک نوازنده خارجی وجود نداشت. خوشبختانه، به زودی Tchaikovsky-Senior ارائه شد به رهبری رهبری موسسه فناوری و ارائه یک آپارتمان دولتی بزرگ که در آن او به کودکان نقل مکان کرد.
مدرسه او در دانشکده حقوق، پیتر ایلیچ در سال 1859 تکمیل شد. جالب توجه است، او از همدردی زیادی از هر دو معلم و سایر دانشجویان مدرسه برخوردار بود. بر خلاف بسیاری از شخصیت های خلاق با استعداد دیگر، که در مورد عدم تمایل و اجتماعی شدن ضعیف متفاوت بود، پیتر Tchaikovsky احساس راحتی در جامعه و به طور کامل به هر شرکت مناسب است.
پس از اتمام مطالعه، مرد جوان در وزارت دادگستری کار کرد. در آنجا او مشغول به کار بود، اغلب، انجام امور مختلف دهقانان. در زمان آزاد خود، او همچنان به تئاتر اپرا ادامه داد و در موسیقی شرکت کرد. در سال 1861، پیتر ایلیچ از مرز بازدید کرد، بازدید از هامبورگ، برلین، آنتورپ، بروکسل، پاریس، اوستند و حتی لندن را دید. در آن زمان، او کاملا متعلق به ایتالیایی و فرانسوی بود، و به همین دلیل قادر به همراه مهندس Pisareva V.V بود. (دوست پدرش) به عنوان یک مترجم.
ایجاد
مهم نیست که چقدر شگفت آور است، حتی در سن 21 سالگی، پیتر ایلیچ، که تحصیل کرده و خدمات عمومی را دریافت کرده بود، حتی در مورد حرفه ای موسیقی فکر نکرد. او، مثل یک بار والدین، به طور جدی درک نمی کرد. اما، خوشبختانه، پدر آهنگساز آینده ایلیا پتروویچ هنوز احساس کرد که پسرش به عنوان یک نوازنده عالی تبدیل شده است.
Tchaikovsky-Sr. حتی به رودولف Kündanger رفت تا نظر خود را در مورد استعداد پسرش پیدا کند. پیانیست آلمانی به طور کلی اظهار داشت که هیچ توانایی موسیقی خاصی با Tchaikovsky-Younger، و 21 ساله وجود ندارد - نه سن برای شروع یک حرفه خلاق. و پیتر ایلیچ خود پیشنهاد پیشنهاد پدر را برای ترکیب کار با دریافت آموزش موسیقی در ابتدا به عنوان یک شوخی می پردازد.
اما زمانی که او متوجه شد که یک کنسرت جدید در سنت پترزبورگ افتتاح شد، که آنتون روبینشتاین معروف را رهبری می کرد، همه به طور اساسی تغییر کرد. Tchaikovsky تصمیم به همه به معنای رفتن به محافل سنت پترزبورگ، که او انجام داد، تبدیل به یکی از اولین دانش آموزان این نهاد آموزشی در کلاس ترکیب. و به زودی پس از آن، او همچنین فقه را، به رغم مشکلات پول، تصمیم گرفت تا به طور کامل خود را به موسیقی اختصاص دهد.
به عنوان دیپلمون خود، پیتر ایلیچ کانتوتو "به شادی" نوشت. این به ترجمه روسی زبان ODI Friedrich Schiller با همان عنوان ایجاد شد. موسیقیدانان سنت پترزبورگ کانتتا تصور بدی را ایجاد کردند. منتقد Caesar Kui منتقد به شدت به شدت بیان شد و گفت که او به عنوان آهنگساز Tchaikovsky بسیار ضعیف بود، و همچنین او را به محافظه کاری متهم کرد. و این به رغم این واقعیت است که برای موسیقی پیتر ایلیچ آزادی بود، و بتهای او Borodin، Mussorgsky، Balakirev - آهنگسازان بودند که مقامات و قوانین را پذیرفته بودند.
اما چنین واکنشی آهنگساز جوان را ناراحت نکرد. پس از دریافت مدال نقره ای سزاوار خود را در مورد اتمام موفقیت آمیز کنسرواتوار سنت پترزبورگ، که پس از آن بالاترین جایزه بود، او هنوز یک زلزله بزرگ و Azart در کار بود. در سال 1866، آهنگساز در دعوت برادر مربی خود به مسکو نقل مکان کرد. نیکولای روبینشتاین او را کار پروفسور در کنسرواتوار مسکو ارائه داد.
شکوفایی شغلی
در کنسرواتوار مسکو، Tchaikovsky خود را به عنوان یک معلم عالی نشان داد. علاوه بر این، او تلاش زیادی را برای یک سازمان کیفی فرایند آموزشی انجام داد. از آنجایی که کتاب های درسی خود را برای دانش آموزان خود در آن زمان کمی وجود داشت، آهنگساز در ترجمه ادبیات خارجی و حتی ایجاد مواد متداول خود مشغول به کار بود.
با این حال، در سال 1878 پیتر ایلیچ، خسته از شکستن بین تدریس و خلاقیت خود، موقعیت خود را ترک کرد. محل او توسط سرگئی تانیف گرفته شد، که دانشجوی مورد علاقه تر Tchaikovsky بود. به پایان می رسد با پایان Tchaikovsky کمک به حمایت ثروتمند Hope Von Mecc. او توسط بیوه محافظت می شود، او از آهنگساز محافظت کرد و سالانه به او یارانه ها را در مبلغ 6000 روبل به او داد.
پس از رفتن به مسکو بود که ظهور واقعی حرفه خلاق پیتر ایلیچ Tchaikovsky شروع به مسکو کرد و افزایش قابل توجهی در او به عنوان یک آهنگساز بود. در این زمان، او ملاقات کرد آهنگسازان شرکت کننده در "دست قدرتمند" خلاق ". بر اساس توصیه میلیکا بالکیف، رئیس Commonwealth، Tchaikovsky در سال 1869 یک فانتزی را بر اساس کار شکسپیر "رومئو و ژولیت" ایجاد کرد.
در سال 1873، پیتر ایلیچ یکی دیگر از کار معروف خود را نوشت - فانتزی سمفونیک از "طوفان"، ایده ای که او توسط اولادیمیر Stasov منتقد معتبر موسیقی ولادیمیر Stasov پیشنهاد کرد. در حدود همان زمان، Tchaikovsky شروع به سفر دوباره، به دست آوردن الهام به خارج از کشور و استفاده از تصاویر گرفته شده در حافظه برای تشکیل پایه خلاقیت های بعدی خود را.
در دهه 1870، آهنگساز چنین کارهایی را به عنوان "Lake Swan Swan"، اپرا "Okrichnik" نوشت، یک کنسرت برای پیانو با ارکستر، سمفونی دوم و سوم، فانتزی "Francesca da Rimini"، اپرا "یوجین Onegin"، چرخه پیانو "بار سال" و بسیاری دیگر. در سالهای 1880-1890، پیتر Tchaikovsky حتی بیشتر از قبل، به خارج از کشور رفت و در اکثریت قریب به اتفاق - به عنوان بخشی از سفرهای کنسرت.
در طول چنین سفرهایی، موسیقیدان ملاقات کرد و دوستان خود را با بسیاری از نوازندگان از غرب اروپا ملاقات کرد: Gustav Maller، Artur Nikishe، ادوارد Grieg، Antonin Noborik و دیگران. آهنگساز خود را به عنوان یک هادی در طول کنسرت بازی کرد. در ابتدای دهه 1890، Tchaikovsky حتی موفق به بازدید از ایالات متحده شد. در طول کنسرت یک موفقیت خیره کننده وجود داشت، جایی که پیتر ایلیچ کار خود را انجام داد. نوشته شده در زمان بلوغ خلاق، آنها هیچ شک و تردید دیگر در استعداد آهنگساز ندارند.
سال های گذشته، قبل از مرگ او، Tchaikovsky در مجاورت شهر گوه در نزدیکی مسکو برگزار شد. در همان محل، او موافقت کرد که مدرسه را باز کند، کیفیت زندگی دهقانان محلی را ناراحت کند و پول را برای محتوای خود قربانی کند. در سال 1885، او به گوه ها برای مبارزه با آتش کمک کرد، زیرا چندین دهه خانه در شهر سوخته بود.
در طول این دوره زندگی خود، آهنگساز یک باله "Mutcracker"، اپرا "پیک بانوی"، "Hamlet" Overture، اپرا Iolanta، Symphony پنجم نوشت. در عین حال، شناخت بین المللی استعداد پیتر ایلیچ تایید شد: در سال 1892 او عضو متناظر آکادمی هنرهای زیبا در پاریس بود و در سال 1893 - دانشگاه افتخاری دکتر در کمبریج، انتخاب شد.
Tchaikovsky در تاریخ 6 نوامبر 1893 از وبا جان خود را از دست داد. او در کلیسای جامع کازان فنگ بود و در نئوپلیس کارشناسی ارشد هنر دفن شد.
زندگی شخصی
بسیاری از عکس ها باقی مانده است، جایی که پیتر Tchaikovsky به علاوه، با دوستان مردان خود دستگیر شده است. جهت گیری آهنگساز در زندگی خود به موضوع ابید تبدیل شد: برخی از موسیقیدانان متهم بودند که او همجنسگرایان بود. فرض بر این بود که مردانش (مردان که به او دلبستگی پلاتونی را تجربه کرده اند) جوزف ضربه، ولادیمیر دیویدوف و حتی برادران الکسی و میخائیل Safronov است.
دشوار است که قضاوت کنیم که آیا شواهد اضافی وجود دارد که آهنگساز مردان را دوست داشت. روابط او با شخصیت های فوق ذکر شده می تواند به راحتی دوستانه باشد. همانطور که ممکن است، زنان در سرنوشت Tchaikovsky نیز بودند، اگر چه برخی از محققان استدلال می کنند که بنابراین آهنگساز سعی کرد پنهان کند که او همجنسگرا بود.
بنابراین، جوانان فرانسوی Primaudonna Arto تمایل به همسر وفاداری پیتر ایلیچ، که اسپانیایی از ماریان پدیلا را انتخاب کرد، تبدیل شد. و در سال 1877، همسر رسمی او Antonina Milyukova بود، که جوانتر از همسر تازه ساخته شده برای هشت سال بود. با این حال، این ازدواج تنها چند هفته طول کشید، هرچند به طور رسمی آنتونینا و پیتر طلاق نداشتند.
ارزش آن را به یاد آوردن ارتباط خود با امید به پس زمینه مکه، که به استعداد آهنگساز متصل شده است، و سالها از او حمایت می کند.