زندگینامه
آثار درخشان ولادیمیر Mayakovsky باعث تحسین واقعی میلیون ها نفر از طرفداران خود می شود. او سزاوار به تعداد بزرگترین شاعران فانتزی قرن بیست و یکم اشاره دارد. علاوه بر این، Mayakovsky خود را نشان داد خود را یک نمایشنامه نویس فوق العاده، Satyrik، مدیر فیلم، فیلمنامهنویس، یک هنرمند، و همچنین سردبیر مجلات چند. زندگی او، خلاقیت چند منظوره، و همچنین عشق کامل و تجربیات روابط شخصی و امروزه تا پایان جامع مخفی باقی می ماند.
شاعر با استعداد در روستای کوچک گرجستان بغداد (امپراتوری روسیه) متولد شد. مادرش الکساندر الکسایون متعلق به قصر قاتل از کوبان بود، و پدر ولادیمیر کنستانتینویچ با جنگل ساده کار می کرد. ولادیمیر دو برادر داشت - کستیا و ساشا، که در دوران کودکی جان خود را از دست دادند، و همچنین دو خواهر - Olya و Luda.
Mayakovsky کاملا می دانست زبان گرجستان و از سال 1902 او در دبیرستان Kutaisi تحصیل کرد. در حال حاضر در جوانان خود، او توسط ایده های انقلابی دستگیر شد، و در حالی که تحصیل در دبیرستان، او در تظاهرات انقلابی شرکت کرد.
در سال 1906، پدر ناگهان فوت کرد. علت مرگ این بود که خون را آلوده کند، که به عنوان یک نتیجه از انگشت انگشت با یک سوزن معمولی رخ داد. این رویداد توسط Mayakovsky بسیار تکان دهنده بود که در آینده او به طور کامل از موهای پین و پین اجتناب کرد، از ترس از سرنوشت پدرش.
در همان سال 1906، الکساندر الکسایوا با کودکان به مسکو منتقل شد. ولادیمیر آموزش خود را در پنجمین ژیمناستیک کلاسیک ادامه داد، جایی که او کلاس ها را با برادر شاعر B. Pasternak - الکساندر دید. با این حال، با مرگ پدر، وضعیت مالی خانواده به طور قابل توجهی بدتر شد. در نتیجه، در سال 1908، ولادیمیر نمیتوانست برای آموزش خود پرداخت کند و از کلاس پنجم ژیمناستیک اخراج شود.
ایجاد
در مسکو، یک پسر جوان شروع به برقراری ارتباط با دانش آموزانی کرد که ایده های انقلابی را دوست دارند. در سال 1908، Mayakovsky تصمیم به تبدیل شدن به یک عضو از RSDLP و اغلب در میان جمعیت ارتقا یافت. در طی سالهای 1908-1909، ولادیمیر سه بار دستگیر شد، اما به دلیل اقلیت و فقدان شواهد مجبور به آزادی بودند.
در طی تحقیقات، Mayakovsky نمی تواند به آرامی در چهار دیوار قرار گیرد. از طریق رسوایی های دائمی، اغلب به مکان های مختلف بازداشت تبدیل شد. در نتیجه، او در یک زندان بوتیرا بود، جایی که او یازده ماه برگزار شد و شروع به نوشتن اشعار کرد.
در سال 1910، شاعر جوان از نتیجه گیری خارج شد و بلافاصله حزب را ترک کرد. سال بعد، هنرمند Yevgeny Lang، که ولادیمیر در روابط دوستانه بود، توصیه کرد که او نقاشی شود. در طول آموزش در مدرسه نقاشی، مجسمه سازی و معماری، بنیانگذاران گروه آینده گرایان "گیلا" را ملاقات کرد و به Cubfuturists پیوست.
اولین کار Mayakovsky، که چاپ شد، شعر "شب" بود (1912). در عین حال، شاعر جوان ابتدا به طور عمومی در زیرزمین هنری انجام شد که "سگ ولگرد" نامیده شد.
ولادیمیر، همراه با اعضای گروه Cubfuturists، در تور در روسیه شرکت کردند، جایی که او سخنرانی کرد و اشعار او. به زودی بررسی های مثبت در مورد Mayakovsky وجود داشت، اما او اغلب از آینده نگاران در نظر گرفته شد. M. Gorky معتقد بود که در میان آینده گرایان Mayakovsky تنها شاعر واقعی بود.
اولین مجموعه شاعر جوان "من" در سال 1913 منتشر شد و شامل تنها چهار شعر بود. این سال نیز برای نوشتن شعر Bunlet "Nate!"، که در آن نویسنده کل جامعه بورژوایی را به چالش می کشد، حساب می کند. در سال آینده، ولادیمیر یک شعر دست زدن به "گوش دادن" ایجاد کرده است، خوانندگان را با درد و درد و حساسیت خود محکوم کرده است.
شاعر درخشان و دراماتوری را جذب کرد. 1914 با ایجاد یک فاجعه "Vladimir Mayakovsky" مشخص شد، که به عموم مردم در مرحله تئاتر سنت پترزبورگ "Luna Park" منتقل شد. در همان زمان، ولادیمیر کارگردان خود را، و همچنین نقش اصلی را بیان کرد. انگیزه اصلی این کار شورش هایی بود که این تراژدی را با کار آینده گرایان متصل می کرد.
در سال 1914، شاعر جوان به طور جدی تصمیم گرفت به طور داوطلبانه به ارتش ثبت نام کند، اما عدم اطمینان سیاسی او نمایندگان دولت را ترساند. او به جلو دست نیافت و در پاسخ به غفلت یک شعر "به شما" نوشت، که در آن او ارزیابی خود را از ارتش سلطنتی داد. علاوه بر این، آثار درخشان Mayakovsky - "ابر در شلوار" و "جنگ اعلام شد" به زودی ظاهر شد.
سال بعد، یک جلسه سرنوشت ساز Mayakovsky ولادیمیر Vladimirivich و Briquette خانواده اش برگزار شد. از حالا به بعد، زندگی او یکی از کل با لیلی و OSIP بود. از سال 1915 تا 1917، به لطف حمایت از شاعر M. Gorky در مدرسه خودرو خدمت کرده است. و اگر چه او، یک سرباز بود، حق چاپ را نداشت، OSIP BRIC به کمک او آمد. او دو شعر از ولادیمیر را به دست آورد و به زودی آنها را منتشر کرد.
در همان زمان، Mayakovsky به جهان طنز فرو ریخت و در سال 1915 یک چرخه "شعر" را در "Satirone جدید" چاپ کرد. به زودی دو مجموعه عمده از آثار وجود دارد - "ساده به عنوان شسته شده" (1916) و "انقلاب. Pootakhronik "(1917).
انقلاب Oktyabrskaya شاعر بزرگ در دفتر مرکزی قیام در Smolny ملاقات کرد. او بلافاصله شروع به همکاری با دولت جدید کرد و در اولین مجموعه های ارقام فرهنگی شرکت کرد. لازم به ذکر است که Mayakovsky توسط یک گروه از یک سرباز رهبری شد که ژنرال P. Secretayev را دستگیر کرد که به مدرسه خودرو هدایت می شد، هرچند از دستان خود، مدال "برای سس زمان" را دریافت کرد.
1917-1918 توسط انتشار چندین آثار Mayakovsky اختصاص داده شده به رویدادهای انقلابی (به عنوان مثال، "انقلاب ODE"، "مارس ما") اشاره شده است. اولین سالگرد انقلاب با یک بازی گوناگون بازی ارائه شد.
او علاقه مند بود Mayakovsky و یک فیلم. در سال 1919، سه وسیله نقلیه فیلم در جهان منتشر شد، که در آن ولادیمیر یک بازیگر، فیلمنامه نویس و مدیر را ساخت. در عین حال، شاعر شروع به همکاری با رشد و کار بر روی پوستر های جسورانه و طنز کرد. Mayakovsky موازی در روزنامه "هنر کمون" کار می کرد.
علاوه بر این، در سال 1918، شاعر گروه "Compt" را ایجاد کرد، جهت آن را می توان به عنوان آینده گرایی کمونیست توصیف کرد. اما در سال 1923، ولادیمیر گروه دیگری را سازماندهی می کند - "جلوی هنر چپ"، و همچنین ورود به سیستم "Lef".
در این زمان، ایجاد چندین آثار روشن و به یاد ماندنی شاعر نابغه وجود دارد: "درباره آن" (1923)، "سواستوپول - یالتا" (1924)، "ولادیمیر ایلیچ لنین" (1924). ما تاکید می کنیم که در حالی که خواندن آخرین شعر، I. استالین خود را در تئاتر بلشوی حضور داشت. پس از عملکرد Mayakovsky، تخمک گذاری دنبال شد، که 20 دقیقه طول کشید. به طور کلی، این تمام سال های جنگ داخلی برای ولادیمیر بهترین زمان بود، آنچه که او در شعر "خوب" اشاره کرد! (1927).
برای دوره Mayakovsky سفر مکرر کمتر مهم و اشباع نشده بود. در طول 1922-1924، او از فرانسه، لتونی و آلمان بازدید کرد، که چندین کار را اختصاص داده است. در سال 1925، ولادیمیر به آمریکا رفت، از مکزیکو سیتی، هاوانا و بسیاری از شهرهای ایالات متحده بازدید کرد.
آغاز 20 سالگی با اختلاف طوفانی بین ولادیمیر Mayakovsky و سرگئی Yesenin اشاره شد. دومی که در آن زمان به ایدجنابیها پیوستند - مخالفان غیرقابل انکار آینده گرایان. علاوه بر این، Mayakovsky شاعر از انقلاب و شهر بود، و Yesenin در کار خود را بیش از روستا.
با این حال، ولادیمیر نمیتوانست استعداد بی قید و شرط حریف خود را به رسمیت نگیرد، هرچند او را به خاطر محافظه کاری و اعتیاد به الکل مورد انتقاد قرار داد. به یک معنا، آنها روح نسبی بودند - سریع، زخمی، زخمی، در جستجوی ثابت و ناامیدی. آنها حتی موضوع خودکشی متحد شدند، که در کار هر دو شاعر حضور داشتند.
در طی سالهای 1926-1927، Mayakovsky 9 کینوسزنریان را ایجاد کرد. علاوه بر این، در سال 1927 شاعر فعالیت مجله LEF را از دست داد. اما یک سال بعد او مجله و سازمان مربوطه را ترک کرد، در نهایت در آنها ناامید شد. در سال 1929، ولادیمیر گروه REF را پایه گذاری می کند، اما سال آینده از او خارج می شود و عضو "RAPP" می شود.
در پایان 20s، Mayakovsky تجدید نظر به درام. او دو نمایشنامه را تهیه می کند: "KLOP" (1928) و "Banya" (1929)، به طور خاص برای صحنه تئاتر Meyerhold طراحی شده است. آنها عرضه طنزاتی از واقعیت های 20 ساله را با نگاهی به آینده تولید کردند.
Meyerhold با استعداد Mayakovsky با نابغه مولیر مقایسه کرد، اما منتقدان کارهای جدید خود را با توجه به نظرات خرد کرد. در "Bedpie" آنها تنها نقص های هنری یافتند، اما حتی اتهامات شخصیت ایدئولوژیک به بنا نامزد شدند. در بسیاری از روزنامه ها، مقالات بسیار تهاجمی نوشته شده بود، و برخی از آنها "Down Lightovo" را معرفی کردند!
سرنوشت سال 1930 برای بزرگترین شاعر با اتهامات متعدد از همکاران آغاز شد. Mayakovsky اظهار داشت که او یک "نویسنده پرولتری" درست نیست، و فقط یک "همراه". اما علیرغم انتقاد، در بهار آن سال، ولادیمیر تصمیم گرفت تا فعالیت های خود را خلاصه کند، که او یک نمایشگاه به نام "20 سال کار" را سازماندهی کرد.
این نمایشگاه تمام دستاوردهای چند منظوره Mayakovsky را آواره کرد، اما ناامیدی جامد را به ارمغان آورد. او توسط همکاران سابق شاعر در Lefu بازدید نمی شد، و نه راهنمای حزب بالاتر. این یک ضربه بی رحمانه بود، پس از آن یک زخم عمیق در روح شاعر باقی ماند.
مرگ
در سال 1930، ولادیمیر خیلی بیمار و حتی ترس از از دست دادن صدای خود، که به سخنرانی های خود را در مرحله پایان می دهد. زندگی شخصی شاعر مبارزه ناموفق برای شادی است. او بسیار تنها بود، زیرا آجر حمایت مداوم و تسلیم شدن او، خارج از کشور است.
حملات از همه طرف ها بر محموله های اخلاقی شدید Mayakovsky قرار می گیرند و روح زخمی شاعر نمی تواند ایستاد. در روز 14 آوریل، ولادیمیر Mayakovsky خود را در قفسه سینه اخراج کرد، که علت مرگ او بود.
پس از مرگ Mayakovsky، کار او تحت ممنوعیت غیرقانونی کاهش یافت و تقریبا منتشر نشد. در سال 1936، لیلیا BRIC نامه ای به I. استالین با درخواست برای کمک به حفظ حافظه شاعر عالی نوشت. در قطعنامه او، استالین از دستاوردهای مرحوم قدردانی کرد و اجازه انتشار آثار Mayakovsky و ایجاد موزه را داد.
زندگی شخصی
عشق لیوکوفسکی به کل زندگی، لیلی BRIC بود، جلسه در سال 1915 برگزار شد. در آن زمان، شاعر جوان با خواهرش ملاقات کرد - السا تئول، و هنگامی که دختر به رهبری ولادیمیر در آپارتمان بریک. ممکن است Mayakovsky برای اولین بار شعر "ابر در شلوار" را بخواند، و سپس رسما لیلی خود را اختصاص داده است. تعجب آور نیست، اما نمونه ای از قهرمان این شعر، مجسمه ساز ماریا دیزوف بود که شاعر در سال 1914 عاشق شد.
به زودی رمان بین ولادیمیر و لیلی آغاز شد، در حالی که OSIP BRIC چشمان خود را به عبور از همسرش بست. لیلی به موزه Mayakovsky تبدیل شد، او تقریبا تمام آیات خود را از عشق اختصاص داده بود. او عمق بی حد و حصر احساسات خود را به BRIC در کارهای زیر بیان کرد: "فلوت-ستون فقرات"، "مرد"، "به همه"، "Lelichka!" و غیره.
دوستداران با هم در فیلم های فیلمبرداری "شارژ شده توسط فیلم" (1918) شرکت کردند. علاوه بر این، از سال 1918، آجر و شاعر بزرگ شروع به زندگی کردند، که به طور کامل به یک مفهوم عشق ازدواج در آن زمان مناسب است. آنها چندین بار محل اقامت خود را تغییر دادند، اما هر بار که آنها با هم مستقر شدند. اغلب Mayakovsky حتی شامل یک خانواده از بریان، و از تمام سفرهای خارج از کشور لزوما هدایای لوکس لیلی را به ارمغان آورد (به عنوان مثال، ماشین رنو).
علیرغم وابستگی بی نهایت شاعر به Lelichk، دیگر در زندگی او محبوب بود، حتی کودکان به او دادند. در سال 1920، Mayakovsky ارتباط نزدیک با هنرمند لیلی Lavinskaya، که او را با پسر Gleb-Nikitu (1921-1986) ارائه داد، ارتباط نزدیکی داشت.
1926 یکی دیگر از جلسات سرنوشت ساز را مشخص کرد. ولادیمیر با الی جونز - مهاجر از روسیه، که به او دختر النا پاتریشیا (1926-2016) داد، ملاقات کرد. همچنین، یک رابطه ماتولتیک با شاعر با صوفیه شامردینا و ناتالیا بروجاننکو همراه بود.
علاوه بر این، در پاریس، شاعر برجسته با مهاجرت تاتیانا یكولووا ملاقات کرد. احساسات بین آنها به تدریج بسته شد و وعده داده شد که به چیزی جدی و طولانی تبدیل شود. Mayakovsky خواست Yakovleva به مسکو، اما او رد کرد. سپس در سال 1929، ولادیمیر تصمیم گرفت تا به تاتیانا برود، با این حال، مشکلات به دست آوردن ویزا به یک مانع غیر قابل مقاومت تبدیل شد.
آخرین عشق ولادیمیر Mayakovsky یک بازیگر جوان و متاهل Veronica Polonskaya بود. شاعر از یک دختر 21 ساله خواست تا شوهرش را ترک کند، اما ورونیکا بر چنین تغییرات جدی در زندگی حل نشده بود، زیرا Mayakovsky 36 ساله به نظر می رسید متناقض، تحریک آمیز و غیر دائمی بود.
مشکلات در روابط با یک معشوق جوان، Mayakovsky را به مرحله مرگبار تحت فشار قرار داد. او آخرین کسی بود که ولادیمیر را دیدم قبل از مرگ او و با خوشحالی از او خواسته بود تا به تمرین برنامه ریزی شده برود. به عنوان شات مرگبار، زمان لازم برای بستن درب دختر نداشت. Polonskaya جرأت نکرد به مراسم تشییع جنازه بیاید، زیرا بستگان شاعر آن را در مرگ یک فرد بومی محکوم کردند.