نمایش برنارد - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، کتاب ها

زندگینامه

جورج برنارد شاو - نمایشنامه نویس بزرگ منشاء ایرلندی، برنده جایزه نوبل در زمینه ادبیات، نویسنده مجموعه ای از نمایشنامه ها و چندین رمان.

دوران کودکی و جوانان

نمایشنامه نویس آینده در دوبلین، پایتخت ایرلند، در سال 1856 متولد شد. پدر جان شوهر دانه را معامله کرد، اما به زودی سوخته و به تدریج به نوشیدن معتاد شد. مادر لوسیندا یک خواننده حرفه ای بود. علاوه بر برنارد در خانواده، دو کودک دیگر رشد کردند، لوسیندا فرانسیس و الینر آگنز.

به عنوان یک کودک، پسر از کالج دوبلین وسلی بازدید کرد، و از یازده سال - مدرسه پروتستان، جایی که توجه ویژه ای به علوم دقیق نرسیده بود، بلکه توسعه معنوی کودکان بود. در عین حال، چوپانان مجازات های جسمی را خم نکردند و کودکان را با میله ها ریختند، که به نظر می رسید، تنها به نفع رفت.

جوان برنارد نمیتواند مدرسه و کل سیستم آموزشی را تحمل کند، که او را از مدرسه مدرسه دید. پس از آن، او به یاد می آورد که یکی از بدترین ها بود، اگر نه آخرین دانش آموز در کلاس درس.

در سن پانزده سال، این نمایشگاه یک کارمند در دفتر بود که در فروش املاک و مستغلات مشغول به کار بود. والدین هیچ پولی برای پرداخت پسر برای تحصیل در کالج نداشتند، اما بستگان به مرد جوان کمک کردند تا در آن زمان موقعیت خوبی داشته باشند. در وظایف خود، از جمله جمع آوری پول برای مسکن از فقرا. خاطرات این زمان دشوار در یکی از "نمایشنامه های ناخوشایند" به نام "خانه بیوه" منعکس شده است.

هنگامی که مرد جوان شانزده ساله بود، مادرش، هر دو دختر را گرفت، پدرش را انداخت و لندن را ترک کرد. برنارد با پدرش در دوبلین باقی ماند و کار خود را در املاک و مستغلات ادامه داد. پس از چهار سال دیگر، در سال 1876، این نمایش هنوز به مادر به لندن رفت، جایی که او در خود تحصیل مشغول به کار بود و در یکی از روزنامه های متروپولیتن کار می کرد.

ایجاد

در ابتدا، در هنگام ورود به لندن، برنارد شو، از کتابخانه ها و موزه ها بازدید کرد و شکاف ها را در شکل گیری آنها پر کرد. مادر نمایشنامه نویس زندگی را به دست آورد، درس های آواز خواندن را به دست آورد و پسر با سرش به مشکلات اجتماعی و سیاسی رفت.

در سال 1884، این نمایش به انجمن فابیان پیوست، به افتخار به افتخار فرمانده روم فابیا. فابی به دلیل کمبود، احتیاط و توانایی صبر، دشمنان را به دست آورد. ایده اصلی فابیان ها این بود که سوسیالیسم تنها نوع پیشرفت توسعه بیشتر بریتانیا است، اما کشور باید به تدریج به او بیاید، بدون حوادث و انقلاب ها.

برنارد شاو در همان دوره موزه بریتانیا، پس از برقراری ارتباط با نمایشنامه نویس آینده تصمیم گرفت تا خود را در روزنامه نگاری سعی کند خود را در روزنامه نگاری قرار دهد. در ابتدا او به عنوان یک خبرنگار آزاد کار کرد، سپس او به مدت شش سال به عنوان یک منتقد موسیقی در جهان مجله لندن کار کرد، پس از آن او ستون اختصاص داده شده به تئاتر در "Saterey Reeve" را رهبری کرد.

به طور همزمان با روزنامه نگاری، این نمایش شروع به نوشتن رمان ها کرد، که در آن زمان هیچ کس برای انتشار منتشر نشد. در دوره بین سال های 1879 و 1883، برنارد شاو پنج رمان نوشت که اولین بار در سال 1886 منتشر شد. پس از آن، منتقدان، پس از تجزیه و تحلیل اولین آزمایش های ادبی برنارد شاو، به این نتیجه رسیدند که ویژگی های روشن در آنها ذاتی در کار بیشتر نمایشنامهنویس ظاهر شد: شرح مختصری از موقعیت ها و گفتگوها اشباع شده توسط پارادوکس ها.

منتقد تئاتری از این نمایش علاقه مند به کار نویسنده نروژی هنریک ایسن شد. در سال 1891، او کتاب "Quintessence of Ibsenism" را صادر کرد، که در آن ویژگی های اصلی بازی نمایشنامه نویس اسکاندیناوی ریخته شده است. در زمان جوانان، نمایش در مرحله تئاتری به طور انحصاری بازی شکسپیر، و همچنین ملودرام های ناچیز و کمدی ها را غالب کرد. ایبسن، بر اساس این نمایش، به نوآور واقعی در درام اروپا تبدیل شد، او را به مرحله جدیدی از طریق باز شدن درگیری های حاد و بحث های بین شخصیت ها افزایش داد.

با الهام از نمایشنامه های IBSEN، در سال 1885، Bernard Show اولین نمایشنامه های ناخوشایند خود را به نام "خانه ویندوز" می نویسد. اعتقاد بر این است که از این کار، بیوگرافی نمایش را به عنوان یک نمایشنامه نویس نوشتار آغاز کرد. عصر جدیدی از درام اروپا، حاد، موضعی، ساخته شده بر درگیری ها و گفتگوها، در اینجا متولد شد و نه در اعمال فعال قهرمانان.

علاوه بر این به دنبال بازی "Volokita" و "حرفه خانم وارن"، به معنای واقعی کلمه، به معنای واقعی کلمه، ویکتوریا انگلستان را با داستان های بدون عارضه خود، ساکنان طنز و حقیقت، دمیدند. قهرمان اصلی "حرفه خانم وارن" یک فاحشه است که زندگی را با صنایع باستانی زندگی می کند و نمی خواهد این روش را برای به دست آوردن درآمد رها کند.

مخالف این زن فروش در این بازی دخترش است. دختر، که در مورد منبع درآمد مادر آموخته است، خانه را ترک می کند تا صادقانه به پول نان برساند. در این کار، این نمایشگاه به وضوح ماهیت اصلاح طلب خلاقیت را به وضوح نشان داد، بالا بردن موارد جدید برای ادبیات و تم های تئاتر انگلیسی، تیز و موضعی، سیاسی و اجتماعی. ژانر درام واقع گرایانه برنارد شو، طنز ظریف و طنز ظریف را تکمیل می کند، به طوری که نمایشنامه های او جذابیت فوق العاده ای و قدرت ارائه را به دست آورد.

پس از ایجاد یک سابقه بی سابقه ای برای "نمایشنامه های ناخوشایند"، نشان می دهد مجموعه ای از "بازی های دلپذیر" را منتشر کرد: "سلاح و مرد"، "تصمیم سرنوشت"، "زندگی - دیدن"، "آب نبات".

به نوبه خود از قرن ها، یک نویسنده بالغ، فردی که دارای یک دنیای کاملا شکل گرفته است، چنین شاهکارها را به عنوان بزرگ باربارا، سزار و کلئوپاترا، "مرد و سوپر" و "Pygmalion" ایجاد می کند.

Pygmalion یکی از قطعات برنارد شو، یک چیز محکم، چند منظوره و پیچیده است که به بسیاری از کتاب ها و مونوگراف های علمی اختصاص داده شده است. در مرکز داستان، سرنوشت فروشنده فقیر گل های الیزا و نجیب زاده سکولار سکولار. دومی می خواهد بانوی نور بیشتری را از اتصال گل بسازد، زیرا پیگمالیون افسانه ای از یک قطعه سنگ مرمر ساخته شده است.

تحول شگفت انگیز از ELZA به نشان دادن ویژگی های معنوی، مهربانی مادرزادی، اشرافیت یک بازیکن گل ساده کمک می کند. اختلاف کمیک دو آقایان تهدید می کند که این تراژدی را برای دختر، زیبایی داخلی که آنها را نمی بینند، تبدیل کند

محصول نمادین بعدی نمایشنامه نویس بازی "خانه ای بود که قلب" پس از جنگ جهانی اول نوشته شده بود. این نمایش به طور واضح، روشنفکران انگلیسی و کرم جامعه را متهم کرد که آنها کشور و کل اروپا را در دسته ای از ویرانی و وحشت فرو ریختند. در این کار، نفوذ IBSEN و Chekhov در خلاقیت نمایش به وضوح ردیابی شده است. درام Satyric ویژگی های غریب، تمثیل و نمادگرایی را به دست می آورد.

جنگ بیشتر برنارد شو را در تعهد خود به ایده های سوسیالیسم تصویب کرد. او تا پایان روزهای خود ادامه داد: سوسیالیست روسیه نمونه ای برای کل جهان متمدن است و سیستم اجتماعی سیاسی اتحاد جماهیر شوروی تنها درست و صحیح است. در پایان عمر این نمایش، تعهد ایدئولوژیک رژیم استالینیستی بود و حتی در سال 1931 نیز از اتحاد جماهیر شوروی بازدید کرد.

برای مدت کوتاهی، نمایشنامهنویس به این ایده اشاره کرد که تنها یک دیکتاتور می تواند در جامعه و کشور هدایت شود، اما پس از پیوستن به قدرت در آلمان، هیتلر چنین ایده ای را رد کرد.

در سال 1923، جهان بهترین ها را دید، به گفته منتقدان و طرفداران خلاقیت برنارد شاو، بازی "جان مقدس"، اختصاص داده شده به زندگی، امپراتوری ها و مرگ شهید جین دبرک. نمایشنامه های بعدی "Gorky، اما واقعا"، "در مل"، "میلیونر"، "ژنو" و دیگران در طول عمر نویسنده به رسمیت شناختن عمومی دریافت نکردند.

پس از مرگ برنارد، تئاتر کشورهای مختلف در مرگ درام قرار گرفتند، آنها در مرحله تئاتری هستند و امروز، برخی از آثار زندگی جدیدی را در فیلم ها به دست آورده اند. بنابراین، در سال 1974، فیلم "میلیونر" در اتحاد جماهیر شوروی برای بازی نامعلوم آزاد شد، که موفقیت ناخواسته داشت. نقش ها توسط یو انجام شد. Borisov، V. Avnaev، V. etush، یو. Yakovlev و دیگر بازیگران.

زندگی شخصی

در سال 1898، برنارد شاو ازدواج کرد شارلوت پین شهر، که نویسنده در جامعه فابیان ملاقات کرد. دختر وارث غنی بود، اما برنارد میلیون ها نفر را دوست نداشت. در سال 1925، او حتی از دریافت جایزه نوبل خودداری کرد و پول باید سفیر انگلیسی را آرتور داف دریافت کند. پس از آن، این وجوه برای ایجاد یک صندوق برای مترجمان صرف شده است.

Charlotte Bernard Show یک روح را در روح چهل و پنج ساله زندگی کرده است، به مرگ او. آنها فرزندان نداشتند البته، ازدواج همیشه کامل نیست، و بین نمایش و همسرش نیز وجود دارد، نیز اختلاف نظر وجود دارد.

بنابراین، آنها شایعه کردند که نویسنده در عشق بازیگر مشهور Stella Patrick Campbell، که او "Pyglmalion" را نوشت، اختراع شده توسط Eliz Dulitl شایان ستایش شده است.

مرگ

نیمه دوم زندگی نمایشنامه نویس که در هارتفوردشایر بود، جایی که آنها و شارلوت بودند، خانه دو طبقه دو طبقه دنج داشتند که در سبز غرق شد. نویسنده از سال 1906 تا 1950 تا سال 1906 تا سال 1906 کار کرد.

در پایان عمر، از دست دادن شروع به دنبال نویسنده یکی پس از دیگری. در سال 1940، استلا در سال 1940، معشوق غیرقانونی خود را، که از نمایشنامهنویس استفاده کرد، درگذشت. در سال 1943، شارلوت وفادار زندگی را ترک کرد. آخرین ماه های زندگی برنارد به رختخواب زنجیر شد. او شجاعانه مرگ را ملاقات کرد، به پایان رسید. برنارد شوم نوامبر 2، 1950 نیست. با توجه به اراده نویسنده، بدن او خرد شده بود، و گرد و غبار با خاکستر همسر عزیزش شکسته شد.

نقل قول ها و aphorisms

• اگر شما یک سیب دارید و من یک سیب دارم، و اگر ما این سیب ها را عوض کنیم، شما یک سیب دارید. و اگر شما یک ایده دارید و من یک ایده دارم، و ما ایده های مبادله می کنیم، هر یک از ما دو ایده داریم.
• بزرگترین گناه در ارتباط با همسایه - نه نفرت، بلکه بی تفاوتی؛ این قله درست غیر انسانی است.
• شوهر کامل مردی است که معتقد است که او یک همسر ایده آل دارد.
• کسی که می داند که چگونه او را نمی داند که چگونه نمی داند چگونه - او به دیگران آموزش می دهد.

کتابشناسی - فهرست کتب

• "نابالغ (1879)؛
• "گره غیر منطقی" (1880)؛
• "عاشق آرتنگ آرتستسیس" (1881)؛
• "حرفه ای از Kashel Byrona" (1882)؛
• "سوسیالیست اجتماعی نیست" (1882).