زندگینامه
پاتریس لومومبا یک سیاستمدار، نخست وزیر نخست وزیر کنگو پس از دریافت استقلال خود، نماد مبارزه مردم آفریقایی برای استقلال است.
Patrice Emery Lumumba در 2 ژوئیه 1925 در استان کاسایا بلژیک کنگو متولد شد، در خانواده فرانسیس Francois Toleng، پدرشما و جولین واماتو Loomanjei. در هنگام تولد پاتریس متعلق به مردم تتلا، آنها به نام الیاس Okt'asombo دستور دادند که به معنی "وارث به لعنت". Lumumba سه برادر داشت (امیل کلام، ین کلارک و لوئیس پالما لومومبا)، و همچنین برادر تثبیت شده از Tolegan Jean.
پاتریس در یک خانواده کاتولیک یک مدرسه پروتستان، سپس در یک مدرسه مسیحی کاتولیک و یک سال در مدرسه پستی پستی پستی، که با افتخارات فارغ التحصیل شد، تحصیل کرد. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه، پاتریس به عنوان یک اداره پست در لئوپولدویل (در حال حاضر - کینشاسا، پایتخت کنگو) و استنلیویل کار کرد (از سال 1966، Kisangani نامیده می شود).
در جوانان خود، لومومبا علاقه مند به ایده های فلسفی شد تا ژان ژاک روسو و ولتر را روشن کند. او همچنین مولیر و ویکتور هوگو را دوست داشت و اشعار را نوشت، که بسیاری از آنها در موضوع ضد امپریالیستی بودند.
سیاست
در سال 1955، Lumumba به حزب لیبرال بلژیک پیوست و شروع به توزیع ادبیات حزب کرد. پس از یک سفر سه هفته ای به بلژیک، در سال 1955، پاتریس به اتهام اختلاس پول نقد دستگیر شد. پس از Lumumba بازگشت پول، حکم دو ساله او به 1 سال کاهش یافت.
در 5 اکتبر 1958، Lumumba، همراه با دیگر کنگول های جوان، که تحصیلات خوب دریافت کرده و گروه های مختلف قومی را ارائه دادند، جنبش ملی حزب کنگو را تاسیس کردند و رهبر آن شد. NDK برای استقلال کشور، آفریقایی کردن دولت، توسعه اقتصادی و بی طرفی در امور بین الملل مبارزه کرد.
به سرعت، Lumumba به یک شخص محبوب تبدیل شد - او کاریزماتیک بود و دارای مهارت های عالی ریاضی بود. در دسامبر 1958، لومومبا به عنوان یکی از نمایندگان به کنفرانس همه آفریقایی مردم در آکرا (غنا) رفت. در نشست بین المللی، سازماندهی شده توسط رئیس جمهور غنا Kwame Nkruum، Lumumba حتی بیشتر در اعتقادات Pananforkanist خود را تقویت کرد، و Nkruum بسیار تحت تاثیر عقل و توانایی Lumumba بود.
در اکتبر 1959، لومومبا برای تحریک ناآرامی های ضد استعماری در Stanlywill دستگیر شد که طی آن 30 نفر کشته شدند. Lumumba به 69 ماه زندان محکوم شد. تاریخ شروع محاکمه، 18 ژانویه 1960، اولین روز کنفرانس کنگو از میز گرد در بروکسل شد، که در آن آینده کنگو مورد بحث قرار گرفت.
در دسامبر انتخابات محلی، NDK بیشتر رای را دریافت کرد، گرچه لومومبا در زندان بود. به عنوان یک نتیجه از فشار از نمایندگان، پاتریس آزاد شد و به کنفرانس بروکسل پذیرفته شد.
در 27 ژانویه 1960، استقلال کنگو در کنفرانس اعلام شد. انتخابات ملی در ماه مه دنبال شد، یک نتیجه بسیار قابل پیش بینی از پیروزی Lumumba و NDK شد. در 23 ژوئن 1960، Lumumba 34 ساله اولین نخست وزیر کنگو مستقل شد و جوزف کازویبا رئیس جمهور شد.
در جشن روز استقلال در 30 ژوئن، بسیاری از افراد عالی رتبه حضور داشتند، از جمله پادشاه بلژیک Boduen. Lumumba سخنرانی دست ساز را انجام داد، اعلام کرد که استقلال کنگو توسط خون و سپس پیروزی جلوگیری می شود و نه یک هدیه سخاوتمندانه بلژیک. پاتریک سخنرانی خود را با کلمات معروف به پایان رساند:
"ما دیگر میمون های شما نیستیم!"پس از پیدا کردن یک کشور استقلال، Lumumba دستمزد را به تمام کارمندان دولت افزایش داد، به جز کارکنان دانش آموز (Gendarmerie که توسط استعمارگران بلژیک) از نارضایتی در صفوف خود ایجاد می شود. در 5 ژوئیه 1960، بحران کنگو با قیام در لئوپولدویل و استنلیویل آغاز شد.
Lumumba در رادیو اعلام کرد، که اصلاحات کامل را در همه زمینه ها آماده کرد، به طوری که پس از چند هفته، همه چیز می تواند چهره دیگری از کنگو را ببیند. علیرغم تلاش های دولت، شورش در کشور ادامه یافت.
در 8 ژوئیه، در تلاش برای تسهیل وضعیت، Lumumba به نیروی Pybblik به ارتش ملی کنگو تغییر نام داد و سعی کرد نیروهای آفریقایی را به اتمام برساند و فرمانده ارشد ویکتور بزرگ ویکتور لینوول و جوزف موبوتو سرهنگ و ستاد ارتش را تعیین کند. این اقدامات مرتکب شد، علیرغم بی تجربگی لانهولا و شایعات در مورد ارتباطات موبوتو با خدمات اطلاعاتی بلژیک و آمریکا.
همه افسران اروپایی دیگر جایگزین شدند، اما برخی از آنها به عنوان مشاوران باقی مانده بودند. روز بعد، شورش در سراسر کشور گسترش یافت. تخمین زده شد که این روزها حدود دوازده اروپایی کشته شده اند.
در اوایل ماه جولای، بلژیک 6000 پرسنل نظامی را در کنگو فرستاد، ادعا کرد که از شهروندان خود از خشونت محافظت کند. چند روز بعد، Lumumba یک تلگرام نیکیتا خروشچف را با درخواست برای کمک به وضعیت در استان Katanga فرستاد، جایی که جمعیت اصلی سفید و منابع مواد معدنی متمرکز شد. رهبر Katanga، Moduce Chomba خود را به عنوان رئیس جمهور مستقل از Katanga اعلام کرد.
تصمیم به تبدیل شدن به اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه ایالات متحده، غرب را تحریک می کند. در 24 ژوئیه، Lumumba به نیویورک رفت تا دیدار دبیر کل دبیر کل سازمان ملل متحد DAG Hammarselder. نشست لومومبا نارضایتی خود را از نیروهای بلژیک در کنگو ابراز کرد و از آمریکایی آمریکایی پرسید. کریستین Gerter، وزیر امور خارجه ایالات متحده، تأیید کرد که ایالات متحده به کنگو کمک خواهد کرد، اما تنها در چارچوب تلاش های گسترده تر سازمان ملل متحد است.
پس از بازگشت به میهن خود، در ماه اوت Lumumba اعلام کرد وضعیت اضطراری و خواستار حمله به Katanga. در همان روز، کاسیای جنوبی، همسایه با منطقه Katanga، خروج خود را از کنگو اعلام کرد.
Lumumba بلافاصله دستور داد نیروهای کنگو برای سرکوب قیام در جنوب - در این بخش از کنگو، خطوط راهبردی راهبردی لازم برای کمپین در Katang وجود داشت. عملیات موفقیت آمیز بود، اما به زودی درگیری به خشونت های قومی تبدیل شد. ارتش شروع به شرکت در قتل عام مردم صلح آمیز Luba کرد. ساکنان و سران جنوب کازیا معتقد بودند که تنها گناه در این وضعیت Lumumba است.
سپس رئیس جمهور کابوبو به طور عمومی اتحاد سیاسی را با Lumumba ویران کرد و بی فایده ای از ایده های خود را برای ساخت یک دولت واحد اعلام کرد. در همین حال، لومومبا خواستار شد که نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد به سرکوب قیام کمک کنند، تهدید به معرفی نیروهای شوروی در صورت امتناع. Casawabu شروع به ترس کرد که کودتای دولتی در این کشور اتفاق بیفتد و در شب 5 سپتامبر، او رادیویی را اعلام کرد که لومومبا و شش وزیر برای قتل های جمعی در جنوب کاسیا را رد کرد و دخالت نیروهای شوروی در کنگو را اخراج کرد .
سپتامبر 14، Lumumba تحت بازداشت خانگی قرار گرفت، از جایی که او در نهایت موفق به فرار شد. اما در روز 1 دسامبر، با حمایت لجستیکی از ایالات متحده و بلژیک، نیروهای موبوتو توانستند Lumumba را جذب کنند و به لئوپولول برسند. اعلام شد که Lumumba به تحریک ارتش به گوشت و سایر جنایات محکوم خواهد شد.
اتحاد جماهیر شوروی خواستار آزادی پاتریس شد و آن را به عنوان رئیس دولت کنگو، خلع سلاح نیروهای موبوتو و تخلیه فوری بلژیک از کشور، و همچنین دستگیری Mobutu بازگرداند. Hammarsheld پاسخ داد که اگر نیروهای سازمان ملل از کنگو مشتق شوند، "همه چیز سقوط خواهد کرد." تقریبا هیچکدام از اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد از اتحاد جماهیر شورای امنیت سازمان ملل متحد در تمایل به نجات پاتریس حمایت نمی کنند.
زندگی شخصی
Lumumba می دانست زبان Tetla، متعلق به فرانسوی، و همچنین Lingala (زبان گروهی از Bantuet)، سواحیلی (بزرگترین زبان های بویایی) و Luba (زبان مردم Luba) بود.
در سال 1951، Lumumba ازدواج Paulina Opgu، که به او پنج فرزند داد: فرانکوئیس، پاتریس جوان، جولین، رولاند و گای پاتریس. به حکم زندان Lumumba سازماندهی شد تا همسر و فرزندانش را به مصر منتقل کند. پس از آن، پسر ارشد فرانکوئیس به مجارستان نقل مکان کرد، جایی که او تحصیلات عالی و مدرک دکترا در اقتصاد سیاسی دریافت کرد.
پسر جوان Lumumba، Guy-Patrice، متولد شش ماه پس از مرگ پدرش، به عنوان نامزد ریاست جمهوری در انتخابات سال 2006 در کنگو عمل کرد، اما تنها 0.42 درصد از رای را دریافت کرد.
مرگ
در 3 دسامبر، Lumumba و رفقا او موریس مپلو و جوزف Okito به سربازان نظامی Tisville در اردوگاه هاردی، 150 کیلومتر از لئوپولول فرستاده شد و از آنجا در تاریخ 17 ژانویه 1961 توسط هواپیما در Katanga، به Chacom فرستاده شد. پس از ورود، Lumumba توسط افسران Kathangan و بلژیک مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
بعد از آن شب، پاتریس به یک جنگل ناشنوا به شلیک شد. در طول اعدام، Chambomb و دو وزیر وجود داشت؛ این شات توسط چهار افسر بلژیک ساخته شده است. اعدام بین 21:40 تا 21:43 صورت گرفت. از بدنها بعدا تصمیم گرفتند خلاص شوند - جسد ها در اسید سولفوریک جدا شده، جدا شده و حل شده اند و تاس از خرد شدن و پرتاب شده اند.
تایید رسمی مرگ Lumumba 3 هفته، با وجود شایعات دریافت نشد. و تنها در روز 13 فوریه، رادیو اعلام کرد که لومومبا توسط ساکنان خشمگین یکی از روستاهای Katanga سه روز پس از فرار از زندان کشته شده است.
پس از اعلام مرگ Lumumba، اعتراضات خیابانی در کشورهای اروپایی برگزار شد و در نیویورک، تظاهرات ساختمان شورای امنیت سازمان ملل متحد منجر به ناآرامی های وحشیانه شد. در چشم های سراسر جهان، Chacombe به نظر می رسد تبه کار، و Lumumba - شهید.
پس از آن، به افتخار Lumumba، خیابان ها در شهرهای اروپایی و در شهرهای روسیه، اوکراین، اندونزی، تونس و غیره نامیده شد. در سال 1961، مجموعه ای از تمبرهای پستی با یک عکس از پاتریس در اتحاد جماهیر شوروی، و تا سال 1992 منتشر شد ، دانشگاه دوستی مردم در مسکو نام Lumumba را پوشانده بود.