زندگینامه
الیور کرومول - فرمانده انگلیسی و دولتمردان قرن های XVI-XVII. او به سر انقلاب بریتانیا تبدیل شد، به رهبری جنبش مستقل که از Puritan جدا شده بود، و در سال های بعد از کار سیاسی خود، موضع لرد عمومی و پروردگارتر انگلیس، ایرلند و اسکاتلند را برگزار کرد.
بیوگرافی الیور کرومول در 25 آوریل 1599 در شهر هانتینگون آغاز شد. پدر و مادر او نجیب زاده انگلیسی فقیر بود - الیزابت استوارد و رابرت کرومول. این دومین پسر جوانتر در یک خانواده بود که از توماس کرومول (نزدیکترین پادشاه هنری هشتم و دستیار اصلی آن در اجرای اصلاحات) بود. در طول سلطنت این پادشاه، اجداد الیور کرومول به دلیل مصادره کلیسای کلیسا و سرزمین های مسیحی، یک دولت پیشرفت کرده اند.
تحصیلات ابتدایی الیور در دانشکده زادگاه خود را دریافت کرد. در دوره از سال 1616 تا 1617، او در کالج سیدنی سوسکس متعلق به دانشگاه کمبریج تحصیل کرد. این کالج به روح Puritan شناخته شده بود. Cromwell-Jr آموزش دانشکده حقوق را آغاز کرد، اما به زودی تصمیم گرفت تا تحصیلات خود را ترک کند و از دختر محله ازدواج کند.
مرگ پدر در چنین مرحله ای از اولیور برخوردار بود: او مجبور شد آموزش خود را برای کمک به مادر و خواهران کمک کند. در طول این دوره، او مزرعه را رهبری کرد، به عنوان و باید squire: کوک آبجو، پنیر آماده، نان فروخته نان و پشم.
سیاست
در سال 1628، Cromwell سعی کرد پیک سیاسی را آغاز کند. او حتی توانست پارلمان را از زادگاه هانتینگون شکست دهد. اولین سخنرانی اولیور در اقتدار بالاتر قدرت قانونگذاری انگلستان در فوریه سال 1629 برگزار شد. این به حفاظت از واعظان Puritan اختصاص داده شد. اما در ماه مارس همان سال، پادشاه کارل من مجلس را رد کرد و کارلرا Cromwell به پایان رسید، زمان شروع به کار نکرد.
برای یازده سال بعد، Cromwell دوباره زندگی یک صاحبخانه عادی را رهبری کرد. در دوره 1636 تا 1638، او برای حفاظت از حقوق جامعه دهقانان شرکت کرد. در چند سال، اولیور کرومول دوباره در عرصه سیاسی کشورش ظاهر شد: در ماه آوریل و در 1640 نوامبر، به ترتیب به یک مجلس کوتاه و بلند انتخاب شد. Cromwell معاون کمبریج شد. در سخنرانی های خود، او، عمدتا، از منافع نجیب و بورژوازی جدید دفاع کرد.
انقلاب انگلیسی
در اوت 1642، انقلاب بریتانیا آغاز شد (جنگ داخلی انگلیسی). نیروهای اصلی مخالف در جریان این انقلاب، شاه چارلز من و پارلمان بودند. اولیور کرومول در کنار ارتش پارلمان جنگید، که در آن او در رتبه کاپیتان تفسیر کرد.
او تصمیم گرفت تا سربازان را برای اجبار استخدام کند - به جای آن، او می خواست داوطلبان سواره نظام را پیدا کند، زیرا عدالت الهی و مبارزه علیه پادشاه به اعتقادات مشابهی خواهد بود. الیور کرومول چنین موضوعاتی "ایدئولوژیک" را در برابر دهقانان-یومنی که در شرق انگلستان زندگی می کردند، یافت.
آنها یری Puritans بودند و تصمیم گیری قاطعانه علیه دستورات فئودالی انجام دادند. هنگ کرومول، متشکل از این دهقانان، توسط Zheleznobokim برای انضباط و مقاومت استثنایی آن نست.
با ارتش خود، فرمانده مبارزه زیادی را برگزار کرد، به تدریج رتبه های بیشتری را به دست آورد. در سال 1644، او عنوان ستوان عمومی را به عهده گرفت. اهمیت ویژه ای از هنر فرمانده او در نبرد مارتون مور بود که در 2، 1644 ژوئیه، 1644 و در نبرد نوزبی برگزار شد که جایگاه 14 ژوئن 1645 بود. این جنگ ها در تاریخ انقلاب انگلیسی تعیین کننده شد و بدون نابغه کلیه اولیور کرومول، آنها می توانند در غیر این صورت عبور کنند.
تاریخچه انگلستان پس از پیروزی پارلمان در اولین جنگ داخلی، در مسیر انتقال به سلطنت قانون اساسی از مطلق رفت. دیکتاتوری پادشاه، صرفا تعیین اینکه چگونه سیاست کشور توسعه خواهد یافت، به گذشته ادامه داد. در عین حال، این توانایی های سازمانی و انرژی ناپایدار الیور Cromwell، اعتماد به نفس است که او برای کار درست مبارزه می کند، عمدتا منجر به موفقیت پارلمان در مواجهه با پادشاه شد.
به زودی پس از اتمام انقلاب بریتانیا، Cromwell خواستار تحول ارتش دولتی شد. در سال 1645، او به ایجاد ارتش یک نمونه جدید بر مبنای جدایی های Zheleznoboki کمک کرد. Cromwell از این تجربه بیش از چند سال جنگ برای ایجاد یک ارتش موثر استفاده کرد.
جنگ داخلی
الیور کرومول به طور مستقیم در جنگ داخلی بریتانیا، قدرت دموکراسی انقلابی را نشان داد. اما پس از آن که پارلمان نیروهای پادشاه را شکست داد، فرمانده تصمیم گرفت تا به یک موقعیت سیاسی معتدل تر حرکت کند و از دیدگاه های دموکراتیک رادیکال رد شود. به همین دلیل، او با رویارویی مواجه شد، که از نتیجه انقلاب انگلیسی راضی نبود و خواستار ادامه جنگ شد.
در سال 1647، اولیور کرومول بین سه نیروی سیاسی جدی گرفتار شد: پادشاه، ارتش و نمایندگان پروتستان گرایی در پارلمان، که اکثریت رای داشتند. در چنین شرایطی از رهبر نظامی پررنگ و الهام بخش، Cromwell به یک سیاست آرام و یک سیاست آرام، بر اساس ارتش و سربازان خجالتی بی رحمانه در اتحادیه مخفی با پادشاه تبدیل شد.
در همان سال 1647، ارتش پادشاه را دستگیر کرد. الیور کرومول سعی کرد وضعیت را با مذاکرات پادشاه در مورد شرایطی که تحت آن سلطنت حفظ شود، حل کند. Levellera، هنوز خواستار تغییرات رادیکال، خیانت در این مورد بود. هیچ سیاستمدار برای متحد کردن احزاب متخاصم، برای جلوگیری از جنگ داخلی دوم، که در سال 1648 آغاز شد، شکست خورد.
الیور کرومول در جریان این انقلاب مخالف سلطنتی بود و ارتش خود را تقویت کرد، به اتحادیه با Levelllers موافقت کرد. در سپتامبر و اکتبر سال 1648، او با سلطنتی در اسکاتلند و در شمال انگلستان مبارزه کرد. در اوایل ماه اکتبر، جدایی های او به ادینبورگ پیوستند، جایی که یک پیمان پیروزی صلح امضا شد. در ماه های آینده، فرمانده، همراه با ارتش خود به لندن، به دست آوردن تمیز کردن مجلس عوام از طرفداران پیشین سلطنتی به دست آورد.
در سال 1649، Cromwell به اعدام پادشاه، تخریب سلطنت و اعلامیه انگلیس موافقت کرد. "ابریشم" مستقل به عنوان "ابریشم"، که اولیور کرومول را رهبری کرد، تبدیل شد. او خود را یک حاکم سفت نشان داد: بی رحمانه هر گونه تلاش از قیام ها را سرکوب کرد، عملیات نظامی خونریزی را آغاز کرد، در طی آن سرباز او، اگر ایرلند در مورد ظلم و ستم آموخت، به طور بی رحمانه به طور مساوی شورش های شورش را ادامه داد.
سال های گذشته زندگی
به عنوان زندگی الیور کرومول به غروب خورشید تبدیل شد، حکومت او ویژگی های محافظه کارانه تر را به دست آورد. یک بار مدافع مردم، او شروع به خصمانه به تمایل به موضوعات برای ایجاد دموکراسی، به نیازهای اجتماعی خود کرد. در سال 1650، او تبدیل به یک فرمانده کل جمهوری شد، یعنی فرمانده کل نیروهای مسلح، که قصد داشت برای شناسایی دیکتاتوری شخصی مورد استفاده قرار گیرد.
در سال 1653، فرمانده قانون اساسی جدیدی را پذیرفت که "سلاح مدیریتی" نامیده شد. این سند به او وضعیت "محافظ پروردگار" را در انگلستان، ایرلند و اسکاتلند به او داد. رفتار سیاست داخلی دولت برای او دشوار بود: در کشور، بحران اقتصادی اعطا شد، مشکلات اجتماعی حاد هنوز حل نشده است. در همان زمان، Cromwell در سیاست خارجی، جامع جامائیکا، امضای قرارداد تجاری با سوئد و پیوستن به صلح با هلند در شرایطی که برای انگلستان مطرح شد، موفق شد.
اگر چه در طول عمر الیور کرومول، جمهوری لغو نشده بود، و قدرت او تردید نداشت، سیاست داخلی غیرقانونی فرمانده تنها بازسازی سلطنت را به ارمغان آورد. پس از مرگ او در سال 1658، پسرش ریچارد، جانشین محافظ خداوند شد، در یک زمان کوتاه، قدرت را از دست داد.
زندگی شخصی
تنها همسر کرومول الیزابت بوست، که در آن ازدواج کرده بود، تحصیلات خود را در دانشگاه ترک کرد.
هشت کودک در این ازدواج متولد شدند: پسران رابرت، الیور، هنری و ریچارد، و همچنین دختران فرانسیس، ماریا، الیزابت و بریجت.
مرگ
الیور کرومول در 3 سپتامبر 1658 فوت کرد، علت مرگ، تیفوئید شکمی و مالاریا شد. مراسم تشییع جنازه رهبر دولت با شکوه و پر سر و صدا گذشت، اما به زودی پس از آن شورش ها در کشور، هرج و مرج و دلسوز آغاز شد، که جانشین Cromwell قادر به مقابله نبود - پسر ارشد خود ریچارد.
در سال 1659، معاونان، خواستار تاج و تخت چارلز دوم (پسر کارل من، توافق به اعدام اولیور کرومول یک بار)، فرمانده فرمانده را به اتهامات کوئوی، به منظور اجرای اعدام پس از مرگ، از دست داد. بدن چند ساعت در حال چرخش بود، پس از آن سر خود را بر روی قطب در نزدیکی کاخ وستمینستر قرار داده شد.
حقایق جالب
- یک افسانه وجود دارد که در دوران کودکی، الیور کرومول، کمی از کارل من، که قصد تبدیل شدن به پادشاه انگلستان بود، ملاقات کرد. در طول بازی، پسران آمدند، و Cromwell حتی بینی خود را شکست.
- در سال 1970، فیلم تاریخی "Cromwell" حذف شد، نماینده نقش اصلی ریچارد هریس - از منتقدان فیلم برای تجسم عالی شخصیت ستایش کرد.
- در اوایل دوران کودکی، الیور دو برادر داشت، اما آنها در دوران کودکی جان خود را از دست دادند. در نتیجه، پسر رشد کرد توسط شش خواهر، که با آنها روابط گرم بود، احاطه شده بود.
- تا 41 سالگی، Cromwell علاقه خاصی به فعالیت های انقلابی نداشت. تنها زمانی که او از زلزنوکی برای پول خود به ثمر رساند، این عشق برای سیاست در آن بیدار شد و تمایل به پایان دادن به تاریخ کشور خود را.
- سپتامبر 3 معلوم شد که یک تاریخ سرنوشت در سرنوشت اولیور کرومول است. در این رو، او نیروهای اسکاتلندی را در دنیر شکست داد، ارتش چارلز من در کارگر، در 3 سپتامبر، اولین پارلمان او شروع به کار کرد، و بعد از این روز شروع به جشن روز شکرگزاری کرد. الیور کرومول همچنین در 3 سپتامبر فوت کرد.