زندگینامه
ویکتور Vladimirovich Erofeev - نویسنده روسی، نویسنده آثار "زیبایی روسیه"، "زندگی با یک ادم سفیه و احمق"، "خوب استالین"، نشان می دهد رادیو و تلویزیون پیشرو.نویسنده آینده در 19 سپتامبر 1947 در مسکو در خانواده دیپلمات شوروی ولادیمیر ایوانویچ Erofeev متولد شد، که برای مدتی در دستگاه A. KollolleTey، V. Molotova، و سپس با جوزف استالین، همراه با رهبر به عنوان یک بار مشغول به کار شد مترجم در جلسات با سیاستمداران فرانسوی. توسط ملیت، Yerofeev روس ها بود. اما در برخی منابع، منشاء یهودی نویسنده نشان داده شده است.
پسر ویکتور در پاریس زندگی کرد، جایی که پدرش توسط سفیر فرستاده شد. در سال 1956، پسر جوان آندره در خانواده یئوفئیف متولد شد، که بعدها یک مورخ هنر دیپلم را دریافت کرد. ویکتور از مدرسه برای کودکان دیپلمات های شوروی بازدید کرد، به طور خصوصی به فرانسوی مشغول به کار شد.
پس از اتمام آموزش، او وارد دانشگاه دولتی مسکو در شعبه رومانی و آلمان دانشکده فلسفه شد. در سال 1970 وارد مدرسه فارغ التحصیل موسسه ادبیات جهان شد. پس از سه سال، او از پایان نامه خود در مورد موضوع "داستوفسکی و اگزیستانسیالیسم فرانسه"، که در اوایل دهه 90 در ایالات متحده منتشر شد، دفاع کرد.
ادبیات
اولین دفعه ادبی ویکتور Yerofeyev در سال 1973 برگزار شد. در مجله "سوالات ادبیات"، نویسنده مقاله ای درباره مارکی د گاردا "Marquis de Garden، Sadism و قرن XX" را چاپ کرد و آن را با متفکر اصلی زمان خود ارائه داد. در اواسط دهه 70، ویکتور عضو اتحادیه نویسندگان شد، اما پس از انتشار در سال 1979، در نسخه متروپول، همراه با رفیع اوگویپوف، از او محروم شد.
در مجله، که توسط Samizdat نظر داده شد، آثار V. Aksenova، V. Vysotsky، A. Voznesensky و دیگر نویسندگان مخالف چاپ شده است. به عنوان یک نتیجه از رسوایی سیاسی، آثار یوروفوف در نشریات رسمی چاپ شد، مقامات امنیتی دولتی برای نظارت ویکتور تاسیس شدند و پدرش مجبور شد از پست دیپلماتیک خارج شود.
آزار و اذیت Yerofeyev تنها در سال 1988 به پایان رسید، سپس آلفرد Shnitke اپرا را در داستان داستان ویکتور ولادیمیرویچ "زندگی با یک ادم سفیه"، که در سال 1980 تاسیس شد، به دست آورد. نخستین بازی در اپرای هلند در سال 1992 با مشارکت Mstislav Rostropovich و Boris Pokrovsky برگزار شد.
در سال 1989، نویسنده کتاب "بدن آنا یا پایان آوانگارد روسی"، یک مقاله تحریک آمیز "پومینیک در ادبیات شوروی" را منتشر می کند. در همان زمان، کتاب Venedikt Yerofeev "Moscow-Petushki"، که در سال 1970 نوشته شده بود، که در سال 1970 نوشته شده بود، نویسندگی خود را برای برخی از خوانندگان ویکتور ولادیمیچ نوشته شده است.
در سال 1990، مجموعه ای از مقالات "در پیچ و خم مسائل لعنتی" در اتحاد جماهیر شوروی ظاهر می شود. پرفروش تر نویسنده "زیبایی روسیه"، که تا آن زمان به 20 زبان ترجمه شد. داستان در اولین رمان Yerofeyev به نمایندگی از والیات ایرینا تاراکانوا، که به کار در پایتخت مانکن رفت، انجام شد. قهرمان ماجراهای جنسی خود را توصیف کرد، که در نهایت منجر به مرگ او شد. در سال 1992، ویکتور Yerofyev جایزه ای را که به نام ولادیمیر نابوکوف نامگذاری شده است، اهدا می کند.
در سال 1993، یک عکس از الکساندر Rogozhkin، مدیر فیلمنامه سنت پترزبورگ، "زندگی با ادم سفیه و احمق" بر اساس کار نویسنده بر روی صفحه نمایش منتشر می شود. در اوایل دهه 90، ویکتور Erofeev پست معاون رئیس باشگاه فرهنگی اروپا را دریافت می کند. این تبلیغات سالانه در ایالات متحده سالانه می آید، جایی که در موسسات آموزشی عالی او سخنرانی های ادبیات و هنر را می خواند. در خانه و خارج از کشور، مجموعه ای از داستان ها و مقالات منتشر شده است، و همچنین رمان های نویسنده: "دادگاه ترسناک"، "گل های روسی"، "مردان"، "پنج دروغ از زندگی".
در سال 1999، Yerofeev یک تفکر جدید از "دایره المعارف روح روسیه" را مطرح می کند که در آن ناراضی و مسکن بر همه ویژگی های مردم تأکید دارد. این کار ناشی از بررسی های متفاوتی در جامعه به طور قطعی - از لذت برای تکمیل کامل.
در اوایل دهه 2000، مجموعه های جدیدی از داستانها "خدا X. داستانهای عشق"، "Pupok" و کتاب "Labyrinth دو"، "لوکس" منتشر شده است. ویکتور ولادیمیرویچ در پروسه "پیدا کردن در یک فرد شخصی"، به توصیف زندگی نخبگان، که به دنیای عجیب و غریب و لوکس منجر می شود، تجدید نظر می کند. در سال 2004، Erofeev یک کار "خوب استالین" را ایجاد می کند که به مسئله حمله به سیاست در حریم خصوصی یک شهروند دعوت می شود.
در نیمه دوم سال 2000، کتاب های Yerofeev "توپ رعد و برق"، "آخرالزمان روسیه. تجربه اسکاتولوژی هنری، "" نور شیطان. جغرافیای معنای زندگی. " در سال 2006، نویسنده سفارش را "برای شایستگی در هنر و ادبیات" دریافت می کند. در سال 2012، یک رمان "Akimuda" ظاهر می شود. یک سال بعد، رونق به دستور لژیون افتخاری افتخار دارد.
ویکتور Erofeev علاوه بر ایجاد آثار ادبی، ویکتور Erofeev از پایان 90s در تلویزیون و رادیو کار می کند. نویسنده در طول دوره 13 ساله به کانال تلویزیونی "فرهنگ" انتقال "آپوریک" منجر شد، که در آن موضوع تعامل ادبیات، جامعه و انسان مورد توجه قرار گرفت. نویسنده مهمان مکرر در کانال تلویزیونی "باران" بود که در برنامه رسوایی "دیکتانت" شرکت کرد، که در آن در مورد امکان انتقال شهر لنینگراد توسط نیروهای فاشیستی در سال 1941 مورد بحث قرار گرفت.
زندگی شخصی
در اواسط دهه 70، ویکتور erofeev با لهستانی طوفان طوفان متاهل کرد که در سال 1976 نویسنده تازه کار پسر اولگ را ارائه کرد. همسر اول در طراحی و نقاشی مشغول به کار بود. اما زندگی شخصی ویکتور Vladimirovich قادر به ساخت نیست.
در اوایل سال 2000، همسر مدنی نویسنده، Evgenia Andreevna Prokopyuk متولد سال 1981، که در سال 2005 به دختر مایا تولد داد. یوجین خود را به عنوان یک غرور مستعار خلاقانه گرفت و در ایجاد عکس های هنری مشغول به کار شد. پس از تفریح، والدین نمیتوانند مدت زمان زیادی را تعیین کنند، که دخترش باقی خواهد ماند.
در سال 2010، ویکتور erofeev با یک ازدواج مشروع با کاترین ولادیسلاوویایا، یک ناشر دبیر 23 ساله همراه بود. رویداد عروسی رسمی در رستوران ایوان Urgant و الکساندر تسکالو "باغ" برگزار شد. در حال حاضر Erofeev، همراه با همسر، کاترین و دختر خود، زندگی می کند در مسکو.
ویکتور erofeev در حال حاضر
در سال 2017، تعدادی از مسائل مربوط به "اکو مسکو" بر روی رادیو "اکو مسکو" پخش شد و با رهبری اولگا بیچکووا، مهمان ویکتور Erofeev بود. مکالمات بر روی موضوعات ادبی، سیاسی و عمومی انجام شد.به عنوان یک نتیجه از اختلاف بین روزنامه نگار و نویسنده، سوء تفاهم در مورد شخصیت و بیوگرافی دانمارکی از S. Kierkegor، بنیانگذار اگزیستانسیالیسم. اختلاف نظر به صورت زنده بود.
کتابشناسی - فهرست کتب
- "زندگی با idiot" - 1980
- "زیبایی روسیه" - 1990
- "مردان" - 1997
- "پنج رودخانه زندگی" - 1998
- "دایره المعارف روح روسیه" - 1999
- "خدا X. داستان درباره عشق" - 2001
- "دخمه پرپیچ و خم دو" - 2002
- "پیدا کردن در انسان مرد" - 2003
- "خوب استالین" - 2004
- "توپ رعد و برق" - 2005
- "آخرالزمان روسی. تجربه اسکاتولوژی هنری "- 2006
- "نور شیطان. جغرافیای معنای زندگی "- 2008
- "Akimuda" - 2012