کنستانتین سیمونوف - بیوگرافی، عکس ها، زندگی شخصی، اشعار

زندگینامه

کنستانتین سیمونوف یک نویسنده مشهور، شاعر و روزنامه نگار است. آثار او در طول سال های جنگ نوشته شده بود نه تنها بازتابی از واقعیت، بلکه یک نوع نماز بود. به عنوان مثال، شعر "منتظر من"، که 1941 شد و به ولنتاین سرووی اختصاص داده شد، تا به امروز امید به سربازانی که در میدان جنگ فرستاده شده است. همچنین، نبوغ ادبیات برای آثار "کشتن او" شناخته شده است، "سربازان متولد نشده اند"، "نامه باز"، "زندگی و مرده" و دیگر آثار قابل توجه و هوشمندانه.

دوران کودکی و جوانان

با یک روز پاییز سرد در شهر نووا، که به نام پتروگراد نامیده می شد، در تاریخ 28 نوامبر 1915 در خانواده اصلی Mikhail Mikhail Agafangelovich Simonov و همسرش - شاهزاده خانم الکساندرا Leonidovna Obolenski - پسر متولد شد، که به نام Cyril نامیده می شود .

Cyril نام واقعی از نویسنده است، اما با توجه به این واقعیت که Simonov Kartvil جامد "L" را تلفظ نمی کند، او شروع به تماس خود را کنستانتین، اما مادر نویسنده نام مستعار فرزندان خود را به رسمیت نمی شناسد، بنابراین او همیشه پسر Kiryuska نامیده می شود.

پسر رشد کرد و بدون پدرش به ارمغان آورد، زیرا، به عنوان یک بیوگرافی، که توسط الکسی سیمونوف تهیه شده است، آثار پدربزرگش در لهستان در سال 1922 از بین رفته است: نانوایی اصلی در خانه از دست رفته بود، شرکت در جنگ جهانی اول. بنابراین، خاطرات کنستانتین Mikhailovich بیشتر با پدربزرگ نسبت به پدرش ارتباط دارد.

در جستجوی یک زندگی بهتر، مادر نویسنده آینده، همراه با پسرش، به Ryazan نقل مکان کرد، جایی که او الکساندر Grigorievich Ivanishev را ملاقات کرد، که به عنوان یک متخصص نظامی کار می کرد، و بعدا ارتش سرخ و دهقانان را رهبری کرد. شناخته شده است که دوستی دوستانه دوستانه بین همسر جدید Obolensk و پرانرژی او بوجود آمد.

در حالی که رئیس خانواده در محل کار بود، الکساندر ناهار و شام را تهیه کرد، یک خانوار را به رهبری کرد و کنستانتین را به ارمغان آورد. روندها به یاد می آورد که والدینش اغلب در مورد سیاست بحث می کنند، اما همه این مکالمات کنستانتین Mikhailovich عملا به یاد نمی آورد. اما زمانی که رئیس خانواده وارد این سرویس در مدرسه پیاده نظام ریازان به معلم تاکتیک شد، خانواده به نظر منفی در مورد تروتسکی، به ویژه بزرگسالان، به عنوان اعتیاد به مواد مخدر انتقاد کرده اند.

سپس این پست توسط Frunze گرفته شد، که به خوبی ملاقات کرد، اما تاکتیک های پیروانش - Voroshilov - پدربزرگ از کنستانتین را دوست نداشت. همچنین، نویسنده به یاد می آورد که اخبار مرگ ولادیمیر ایلیچ یک شوک عمیق برای خانواده اش بود، در پدر و مادرش اشک های زیادی وجود داشت، اما کشتی گیر برای جایگزینی کشتی گیر با تروتسکیسم استالین، آنها در آن زمان خیلی متوجه نشدند.

هنگامی که پسر 12 ساله بود، در حافظه خود یک رویداد را به دست آورد که تا پایان عمر خود به یاد می آورد. واقعیت این است که سیمونوف با مفهوم سرکوب مواجه شد (که در آن زمان تنها اولین جوانه ها را به دست آورد) و با تصادف، بازگشت به خانه برای یک چیز فراموش شده، شخصا جستجو در آپارتمان نسل دور خود را - یک پیرمرد فلج شده است .

"... یک پیرمرد، تکیه بر روی دیوار، نیمی از راه رفتن بر روی تخت، ادامه داد تا آنها را سرکوب کند، و من روی صندلی نشسته بودم و به این همه نگاه کرد ... در روح این شوک نبود، اما شگفتی قوی: من ناگهان با چیزی روبرو شدم که به نظر می رسید کاملا همراه با زندگی که خانواده ما زندگی می کرد ...، "کنستانتین Mikhailovich در خاطرات خود به یاد می آورد.

شایان ذکر است که در دوران کودکی، نویسنده آینده به یک مکان خاص وابسته نیست، زیرا به دلیل حرفه ای خاص، خانواده از محل به محل نقل مکان کرد. بنابراین، جوانان نویسنده در شهرهای نظامی و فرماندهان فرمانده گذشتند. با تصادف، کنستانتین Mikhailovich از هفت کلاس دبیرستان فارغ التحصیل شد و پس از آن، که در مورد ایده ساخت سوسیالیستی پرشور بود، یک مسیر فرود را انتخاب کرد و برای دریافت تخصص کاری رفت.

انتخاب یک مرد جوان در مدرسه کارآموزی کارخانه سقوط کرد، جایی که او حرفه توکار را مطالعه کرد. در بیوگرافی کنستانتین Mikhailovich نیز نیز ممکن بود. پدربزرگش برای مدت کوتاهی دستگیر شد و سپس از دفتر اخراج شد. بنابراین، خانواده از مسکن گسترش یافته تقریبا بدون معیشت باقی مانده است.

در سال 1931، سیمونوف، همراه با والدین خود، به مسکو نقل مکان کرد، اما قبل از آن او بر روی فلز به فلز در تولید ساراتوف کار کرد. به طور موازی با این، کنستانتین Mikhailovich آموزش و پرورش را در موسسه ادبی به نام Maxim Gorky دریافت کرد، جایی که او شروع به پتانسیل خلاقانه کرد. با دریافت دیپلم، کنستانتین Mikhailovich در مدرسه فارغ التحصیل موسسه فلسفه فلسفه مسکو، ادبیات و تاریخ پس از N. G. Chernyshevsky تصویب شد.

جنگ

سیمونوف به خدمت در ارتش، جایی که او به عنوان یک خبرنگار نظامی خدمت کرده بود، قبل از اینکه ویاچسلاو مایکلویچ مولوتوف، رادیو را برای حمله آدولف هیتلر اعلام کرد. مرد جوان فرستاده شد تا مقالات در مورد مبارزه با هدف خلچین را بنویسد - یک درگیری محلی بین امپراتوری ژاپن و منژو. سیمونوف آنجا بود که با جورج ژوکو آشنا شد، که نام مستعار مردمان را از پیروزی دریافت کرد.

در مدرسه فارغ التحصیل، نویسنده بازگشت نکرد. هنگامی که جنگ بزرگ وطن پرست آغاز شد، سیمونوف به صفوف ارتش سرخ پیوست و در روزنامه "Izvestia"، "Banner Banner" و "ستاره سرخ" منتشر شد.

برای شایستگی ها و شجاعت خود، نویسنده که از تمام جبهه بازدید کرد و سرزمین لهستان، رومانی، آلمان و سایر کشورها را دید، بسیاری از جوایز قابل توجه را به دست آورد و همچنین از کمیسیون ارشد گردان به سرهنگ عبور کرد. کنستانتین Mikhailovich مدال "برای دفاع از قفقاز"، نظم جنگ میهن پرست از درجه اول، مدال "برای دفاع از مسکو" و غیره است.

ادبیات

مردی که وحشت ها را در طول جنگ بزرگ میهن پرستانه دید، این خاطرات را به عنوان یک بار قبر در طول زندگی خود انجام داد. بنابراین، تعجب آور نیست که وقایع خونین سال های 1941-1945 تبدیل به یک زمینه برای خلاقیت شد، چرا که مردم می خواستند آنچه را که باید زنده بمانند، و کنستانتین Mikhailovich Simonov - بدون استثنا. موضوع اصلی آثار آن، مانند Vasil Bykov، جنگ است.

شایان ذکر است که سیمونوف نویسنده جهانی است. خدمات آن هر دو داستان های کوچک و داستان ها و اشعار، اشعار، نمایشنامه ها و حتی کل رمان ها را ذکر کرده است. با توجه به شایعات، جادوگر شروع به تحصیل در جوانان کرد و در نیمکت دانشگاهی ماند.

پس از جنگ، کنستانتین Mikhailovich به عنوان سردبیر در مجله "دنیای جدید" مشغول به کار بود، در سفرهای متعدد کسب و کار بود، زیبایی کشور از افزایش خورشید را تماشا کرد و در آمریکا و چین سفر کرد. سیمونوف از سال 1950 تا 1953 در پست سردبیر روزنامه ادبیات بود.

شناخته شده است که پس از مرگ جوزف استالین، کنستانتین میخیلویچ مقاله ای نوشت که در آن او را از همه نویسندگان خواست تا شخصیت بزرگ عمومی را منعکس کنند و در مورد نقش تاریخی خود در زندگی مردم شوروی بنویسند. با این حال، این پیشنهاد در Bayonet نیکیتا سرگئیویچ خروشچف، که نظر نویسنده را به اشتراک نگذاشت، درک شد. بنابراین، به ترتیب نخست وزیر کمیته مرکزی کمیته مرکزی CPSU Simonov، از موقعیت به سر می برد.

همچنین لازم به ذکر است که کنستانتین Mikhailovich در مبارزه با یک لایه interlentication جداگانه شرکت کرد. به عبارت دیگر، نویسنده همدردی خود را برای همکارانش در کارگاه خود نداشتند - آنا آخمتووا، میخائیل Zoshchenko و الکساندر Solzhenitsyn. بوریس پاسترناک تحت عنوان بوریس پاسترناک قرار گرفت، که متون "غیر رژه" را نوشت.

در سال 1952، کنستانتین سیمونوف از عاشقانه نخست وزیر، که نام "رفقای اسلحه" نامیده می شد، می آید، و پس از هفت سال، نویسنده به نویسنده کتاب "زنده و مرده" تبدیل می شود (1959)، که به سه گانه تبدیل شده است. بخش دوم در سال 1962 چاپ شد و سوم - در سال 1971. قابل توجه است که حجم اول تقریبا یکسان با دفتر خاطرات شخصی نویسنده بود.

طرح Epopea رومی بر مبنای رویدادهایی است که در طول جنگ رخ داده است، از سال 1941 تا 1944. می توان گفت که کنستانتین Mikhailovich توضیح داد که او با چشمان خود را دیدم، هنرمند کار استعاره ها و دیگر سخنرانی ها را اضافه می کند.

در سال 1964، الکساندر Tsper، مدیر معروف، این کار را روی صفحه نمایش تلویزیون به تعویق انداخت، فیلم را از همان نام حذف کرد. نقش اصلی توسط Kirill Lavrof، Anatoly Papanov، Alexey Glazerin، Oleg Efremov، Oleg Tabakov و دیگر بازیگران معروف انجام شد.

در میان چیزهای دیگر، کنستانتین Mikhailovich به روسی ترجمه شده به متون Reddard Kipling، نویسنده کتاب معروف در مورد ماجراهای Mowgli، و همچنین نوشته های شاعر آذربایجان ناسیدی و نویسنده ازبکستان Kakhhhar ترجمه شده است.

زندگی شخصی

زندگی شخصی کنستانتین Mikhailovich Simonov می تواند به عنوان پایه ای برای یک رمان کامل، برای بیوگرافی این شخص غنی در حوادث است. نخستین رئیس نویسنده، نویسنده ناتالیا گینزبورگ نویسنده بود که از یک خانواده قابل توجه و بادوام آمد. کنستانتین Mikhailovich به Konstantin Mikhailovich محبوب خود اختصاص داده شده است، اما رابطه دو شخصیت خلاق دچار فساد شد.

رئیس بعدی سیمونوف تبدیل به Evgenia Laskin شد، که به نویسنده پسر الکسی (1939) داد. Laskin - فیلیست برای آموزش و پرورش - به عنوان یک ویرایشگر ادبی کار می کرد، و او در سال 1960 منتشر شد، جدید رمان جاودان Mikhail Bulgakov "استاد و مارگاریتا".

اما این روابط از درزها جدا شده بود، زیرا، علیرغم تولد یک پسر کوچک، کنستانتین میهیلویچ، در یک رمانش با بازیگر شوروی والنتینا سرووی، که در فیلم های "قلب چهار" بازی کرد، بر روی سر خود قرار داد ، "Glinka" (1946)، "Garrison Immortal" (1956) و نقاشی های دیگر. دختر ماریا (1950) در این ازدواج ظاهر شد. بازیگر نقش مکمل زن Simonov در خلاقیت بود و موز او بود. با تشکر از او، کنستانتین Mikhailovich چندین اثر را منتشر کرد، مانند بازی "مرد از شهر ما".

با توجه به شایعات، والنتینا نویسنده ایوان بونین را از یک مرگ قریب الوقوع نجات داد. گفته می شود که کنستانتین Mikhailovich در سال 1946 به پایتخت فرانسه رفت، جایی که ایوان الکسیویچ باید متقاعد شود که به سرزمین خود بازگردد. با این حال، در راز از شوهرش، عزیزانش به نامز در مورد آنچه که او در اتحاد جماهیر شوروی منتظر بود راز گفت. دانشمندان نتوانستند دقت این داستان را ثابت کنند، اما ولنتاین دیگر به سفرهای مشترک با شوهرش رفت.

خوشبختانه یا پشیمانی، والنتینا Serov و کنستانتین سیمونف در سال 1950 شکست خورد. شناخته شده است که همسر سابق نویسنده در سال 1975 با شرایط غیر قابل توضیح جان خود را از دست داد. نویسنده به تابوت زن که به مدت 15 سال زندگی می کرد، یک دسته گل رز 58 گل رز را فرستاد.

مورخ هنر لاریسا ژانوا، که، به گفته Contemporannik، یک بانوی جوان سخت و وجدان بود، تبدیل به چهارمین و آخرین عشق در زندگی سیمونوف شد. لاریسا همسرش را به الکساندر (1957) ارائه داد و دختر از اولین ازدواج لاریسا و شاعر بذر گودسنکو - کاترین، در خانه به ارمغان آورد.

مرگ

کنستانتین سیمونوف در تابستان سال 1978 در مسکو فوت کرد. علت مرگ تبدیل به یک تومور بدخیم ریه شده است. بدن شاعر و پرویاکا به قتل رسید، و گرد و غبار او (با توجه به اراده) از میدان Bainynsky - یک مجتمع یادبود واقع در شهر Mogilev بود.

کتابشناسی - فهرست کتب

• 1952 - "رفقای اسلحه"
• 1952 - "اشعار و اشعار"
• 1956-1961 - جنوب ایستاده
• 1959 - "زنده و مرده"
• 1964 - "سربازان متولد نشده اند"
• 1966 - "کنستانتین سیمونوف. جمع آوری شده در شش جلد "
• 1971 - "تابستان گذشته"
• 1975 - "کنستانتین سیمونوف. اشعار "
• 1985 - "سوفیا لئونیدووا"
• 1987 - "مجسمه سوم"