بوریس ژیتکوف - بیوگرافی، عکس ها، زندگی شخصی، داستان ها و کتاب ها

زندگینامه

هنگامی که به نویسندگان با شخصیت می آید - کسانی که جهان را دیده اند و تجربه شخصی خود را تجربه کرده اند، معمولا نویسندگان خارجی مانند ارنست هامنگوی، جک لندن، Reddiard Kipling و هنری ریدر Haggard را به یاد می آورند. اما تعداد کمی از نویسنده روسی، معلم و مسافر مسافرتی بوریس Stepanovich Zhitkov، که همسرش در پرو ویتالی والنتینویچ Bianki به نام ابدی کلمبوس نامیده می شود.

دوران کودکی و جوانان

بوریس در 30 اوت 1882 متولد شد. این در شهر Veliky Novgorod اتفاق افتاد. پسر پسر دوم خانواده بود - اولین دختر ورا بود. پدر Boris - Stepan Vasilyevich - یک معلم در موسسه معلم نووگورود بود. با توجه به کتاب های درسی Stepan Vasilyevich، چند نسل از کودکان مورد مطالعه ریاضی، جبر و هندسه. مادر پسر - Tatyana Pavlovna - یک پیانیست محبوب بود، یک دانش آموز از آهنگساز روسی Anton Grigorievich Rubinstein بود.

به دلیل ریشه های یهودیان پشت سرپانگ واسلیویچ، مردم از ساختارهای دولتی به شدت مشاهده شد. بنابراین، هنگامی که پس از تولد نویسنده آینده، یک درگیری، Stepan Vasilyevich، تصمیم گرفت خانواده را به جای دیگری بین شخصیت سیاسی ارشد و محلی محلی تبدیل کند. سواری یک سال در روسیه، اما به هیچ وجه به هیچ وجه قلاب، ساکنان ارشد خانواده را در اودسا، جایی که برادر و خواهرش در آن زمان زندگی می کردند.

در اودسا Stepan Vasilyevich با حسابدار صندوقدار برای پاراگا راضی است، و تاتیانا Pavlovna به یک معلم خصوصی در بازی صفحه کلید تبدیل می شود. شکل گیری اولیه ایمان و بوریس در خانه می رود و پس از آنکه به دبیرستان می آیند، شماره 5. در این موسسه آموزشی و آشنایی Zhitkov-JR. با نویسنده آینده و مترجم Kornie Chukovsky، و همچنین با ولادیمیر Evgeniefich Zhabotinsky - بنیانگذار آینده لژیون یهودیان.

در سال 1901، بوریس به دبیرستان می پردازد و به دانشگاه امپراتوری نووروسیسیک برای وزارت علوم طبیعی وارد می شود. به عنوان یک دانش آموز در دانشگاه، اجازه می دهد ابتدا از بازی در ویولون استفاده کنید، اما بعدا تصمیم می گیرد آن را در عکاسی مبادله کند (متاسفانه، نه یک عکس از Zhitkov حفظ شده است). این مرد و توسعه فیزیکی را فراموش نکنید - در حال حاضر در سال سوم، جایزه های مسابقات قایقرانی را فتح می کند.

طبیعت بیش از حد و اطمینان در محکومیت، بوریس را به این واقعیت هدایت می کند که در طی انقلاب روسیه سال 1905، ساکنان به عبور از سلاح های ملوانان کمک می کنند که تصمیم به ترتیب شورش ها را انجام دهند. در سال 1906، بوریس دیپلم دانشگاه را دریافت می کند. با توجه به موقعیت ناپایدار در کشور، طولانی نمی تواند یک شغل پیدا کند. در نتیجه، به توصیه یک دوست تصمیم به تبدیل شدن به یک ملوان. پس از چند رسانه در دریا، این مرد امتحانات را در ناوبر انجام می دهد. در نقش ناوبر کشتی قایقرانی، پیاده روی در ترکیه و بلغارستان را فراهم می کند.

ادبیات

در ادبیات، Boris Zhitkov خیلی دیر آمد. از سوی دیگر، این زندگی طوفانی و وقایع او است که حوادثی است، مبنای بسیاری از آثار نویسنده است. علاوه بر این، نویسنده به صورت خاطرات به دست آورد و به طور منظم نامه مادری خود را نوشت، بنابراین دست خود را در صنایع دستی قرار داد. در سال 1909، آن را به کاپیتان کشتی تحقیقاتی تبدیل می شود که در Echthiological Expedition در Yenisei شرکت می شود.

پس از بازگشت از سفر، بوریس اسناد را به دانشگاه پلی تکنیک سنت پترزبورگ پیتر بزرگ به بخش کشتی سازی ارسال می کند. در سال 1910، به دانمارک می رود تا تمرینکنندگان را با یک ماشین آلات متال منتقل کند. در سال 1912، آن را به اولین سفر جهان خود می رود. در طول ارمنستان، بیشتر از بوریس، کشورهای آسیا، هند، ژاپن و چین را تحت تاثیر قرار داد. در سال 1916، دانشگاه را در تخصص مهندس کشتی سازی به پایان می رساند.

در زمان انتشار از دانشگاه پلی تکنیک اجازه می دهد تا در حال حاضر در حمل و نقل هوایی دریایی خدمت کرده است. در سال 1916، بوریس رتبه Ensign را در بخش حمل و نقل هوایی دریافت می کند و یک سال بعد، Jogbook در مورد دریاسالار. در سال 1917، دوست دارد خدمات را ترک کند و در تخصص در بندر اودسا کار کند، جایی که او تا سال 1924 کار می کرد. این سال، اجازه می دهد تا به پتروگراد منتقل شود.

برای این دو دلیل وجود داشت: اول، بوریس از نشستن در یک مکان خسته شد - شخصیت "Kacheva" خود را احساس کرد، دوم، اجازه می دهد تا "دریای بد" دست نویس تصمیم به گرفتن خود را به خانه انتشارات. دفتر سرمقاله از این کار قدردانی کرد و آن را در همان سال منتشر کرد. از سال 1925، ساکنان از معلم به مدرسه محلی راضی هستند و تمام وقت آزاد خود را برای نوشتن کار صرف می کنند. با توجه به برآوردهای زیست شناسی بوریس، آنها 74 مقاله، 59 داستان و داستان، 7 رمان و 14 مقاله نوشتند.

بوریس استپانوویچ عمدتا به عنوان یک نویسنده کودکان مشهور شد. این برای بچه ها بود که او بیشتر از آثار او نوشت - به ویژه مجموعه ها "آنچه من دیدم"، "چه اتفاقی افتاد"، "داستان های دریایی" و "داستان های حیوانی" بود. مجموعه ای از داستان های حیوانی، منتشر شده در سال 1935، حاوی داستان های مبتنی بر تصورات خود از سفر به هند، "گربه بدون خیابان"، "جوجه شیرین شجاع"، "در مورد یک میمون"، "در مورد یک فیل"، "در مورد یک فیل" و مغولز، "گچ" و "گرگ".

با این حال، کارهایی که اجازه می دهد در بالای کار خود قرار گیرد، رمان "ویکتور وویچ"، اختصاص داده شده به وقایع سال 1905 بود. برای مدت زمان طولانی، کار منتشر نشد زیرا ممنوع شد. نسخه بدون صورتحساب تنها در سال 1999 منتشر شد، به لطف دختر Kornea Chukovsky، لیدیا، که این دستنوشته را در آرشیو پدر کشف کرد.

شایان ذکر است که بسیاری از رمان "ویکتور وویچ" مشتاق بودند. توسط تعداد کسانی که کار را انجام داده بودند باید انجام شود، نویسنده بوریس پاسترناک، ارائه دهنده تلویزیون Avdota Smirnova و دیمیتری Bykov. منتقدان خاطر نشان کردند که اگر آن را برای سانسور نبود، "ویکتور وویچ" می تواند در کلاسیک روسی بین "Tikhim Don" و "دکتر Zhivago" برگزار شود. در سال 1988، زمانی که یک سالگرد پنجاه ساله از زمان مرگ نویسنده جشن گرفت، اولین جلسه نوشته هایش منتشر شد.

زندگی شخصی

درباره زندگی شخصی Zhitkov کمی می داند. یک شیوه زندگی عشایری اجازه نداد که نویسنده به یک خانواده عادی شروع کند، بنابراین تا پایان روزهای او، ازدواج مدنی را با ایمان میچیلون آرنولد (1988-1896-1896)، دختر مدیر مدرسه Belogorodsky و شوروی زندگی کرد رمزگذاری

هیچ فرزندی از این زن و شوهر وجود نداشت، اما بوریس برادرزاده آلشا بود - پسر خواهر بزرگتر. این Alyosha بود که یک نمونه از شخصیت داستان از مجموعه "آنچه من دیدم" شد. با این حال، شواهدی وجود دارد که Zhivkov دارای چندین فرزند از فدراووادان فدورونا Guseva - پسر نیکولای و دختر فلکات است. حداقل، برخی از رسانه ها را تأیید کنید.

مرگ

در سال 1937، بوریس استاپانوویچ بیماری را احساس کرد. در مورد توصیه یک دوست تصمیم گرفت تا گرسنگی پزشکی را امتحان کند، اما تنها موقعیت خود را بدتر کرد. یک کتاب که به عنوان "دایره المعارف برای چهار ساله" شهروندان "، نویسنده به پایان رسید، در حال حاضر همسرش را دیکته کرد. این کتاب بعدا تحت نام "آنچه من دیدم" منتشر شد.

دیگر کتاب من - "کمک به رفتن" - اختصاص داده شده به تکنیک که به نفع بشر خدمت می کند، نویسنده زمان را برای پایان نیافت. با این وجود، او بعدا بعدا منتشر شد "داستان های مربوط به فناوری". بوریس استپانیویچ در 19 اوت 1938 فوت کرد. او در مسکو، در طرح ششم گورستان Vagankov دفن شد.

بر اساس آثار او، کارتون های "دکمه ها و مردان" حذف شدند (داستان "چگونه مردان کوچک را گرفتار")، "چرا فیل ها؟" (با توجه به داستان "در مورد فیل")، "Powding"، و همچنین فیلم "داستان دریایی"، "فرشته روز" و "طوفان در Sudche". عناصر بیوگرافی Zhitkov در اشعار Samuel Marshak "Mail" (1927) و "نامه نظامی" (1943) و همچنین در فیلم "در یک لحظه نگاه" (1984) مورد استفاده قرار گرفتند.

نقل قول Boris Zhitkov

• "یادگیری غیرممکن است که یادگیری دشوار باشد: لازم است یاد بگیریم که شاد باشیم، لرزش و پیروزی."
• "این بدتر از همه - شلوار جدید است. نمی روید، و شلوار را بپوشانید: همیشه نگاه کنید، به طوری که آن مست نیست و یا در آنجا وجود دارد. نام بازی - ترس از خانه شما بروید - صحبت کردن این! و مادر دیگری فرار می کند و فریاد می زند بر روی کل راه پله: "ما شکستن - رفتن به خانه بهتر نیست!" شرم مستقیم بله، شما به این شلوار خود نیاز ندارید! به خاطر آنها، در اینجا همه چیز بیرون آمد. "
• "او به شهر رفت: اجرا می شود، مردم سر و صدا، خرچنگ ها فریاد می زنند، هر کس فریاد می زند، آنها پرتاب می شوند، به طوری که آتش در شهر تامپل شده است. همه یونانیان مردم دوغاب هستند. برخی از ترک ها در سایه نشسته اند. چه کسی دود قلیان است و چه کسی و کاه می سوزند - منتظر سرنوشت هستند. "
• "پس جایی که گربه ها از شهر نقل مکان کردند."

کتابشناسی - فهرست کتب

• 1924 - "دریای بد"
• 1925 - "داستان های دریایی"
• 1931 - "سنگ مهر و موم"
• 1935 - "داستان های حیوانی"
• 1939 - "آنچه من دیدم"
• 1940 - "داستان"
• 1941 - "ویکتور ویویچ"
• 1942 - "داستان درباره تکنولوژی"