زندگینامه
گرگوری Zinoviev - سیاستمدار برجسته شوروی، انقلابی و عضو حزب بلشویک. این شخص وارد این داستان نه تنها به عنوان رهبر نخست و رهبر ایدئولوژیک بین المللی کمونیست، بلکه همچنین به عنوان یک رقیب جدی جوزف استالین، حریف خود و فردی که شخصا به عنوان صاحبخانه به قدرت رسید، به قدرت رسید.دوران کودکی و جوانان
بیوگرافی انقلابی آینده در شهر Elisavetgrad آغاز شد (در حال حاضر اوکراین Kropyvnytsky است). Grigory Zinoviev در تاریخ 11 سپتامبر 1883 متولد شد. نام به پسر از تولد - evsei-herch. پدر Zinoviev، Aaron Radomyslsky، متعلق به مزرعه لبنی خود را.
در نام واقعی، Evsey Aaronovich تنها در دوران کودکی و نوجوانی پاسخ داد، سپس نام مستعار حزب Grigoriev، Shatsky، Zinoviev، استفاده می شود. دومی با سیاستمدار برای همیشه ماند.
Grigory Zinoviev آموزش عالی خانه را دریافت کرد، همانطور که در آن سال ها در میان شهروندان امن معمول بود. در جوانان خود، یک مرد جوان علاقه مند به فلسفه، سیاست، تاریخ جهانی شد و در سال 1901 شروع به درک علم سیاسی در زندگی و نه در صفحات کتاب، پیوستن به جنبش سوسیال دموکراتیک کار کرد.
انقلاب
قابل توجه است که در حال حاضر در سال 1901، Zinoviev به عنوان بسیاری از اعتصابات و تظاهرات در نووروسیا رهبری شد. آزار و اذیت پلیس گرگوری Zinoviev را مجبور کرد تا مدت کوتاهی کشور را ترک کند. در سال 1902، انقلابی به برلین حرکت کرد، سپس به پاریس رفت و در نهایت، در برند سوئیس متوقف شد. Zinoviev وجود دارد با ولادیمیر لنین ملاقات می کند. این جلسه به یک سرنوشت تبدیل شده است: برای سال های بسیاری، Grigori Zinoviev یکی از پیوندها به رهبر، وکلای خود و نماینده مجاز خواهد بود.
در سال 1903، Grigori Zinoviev به حزب بلشویک پیوست و از لنین حمایت کرد. بلافاصله پس از آن، انقلابی به سرزمین خود بازگردانده شد تا کار کمپین را در میان طبقه کارگر رهبری کند. یک سال بعد Zinoviev دوباره کشور را ترک کرد، این بار به دلیل وضعیت سلامتی.
بازگشت مکرر به سرزمین مادری در سال 1905 برگزار شد. Zinoviev بلافاصله یک عضو کمیته شهر RSDLP در سنت پترزبورگ را انتخاب کرد، همچنین به طور مستقیم در آماده سازی و برگزاری انقلاب 1905 شرکت کرد. مبارزه برای آرمان های بلشویک بیش از یک سال طول کشید. در سال 1908، گرگوری زینویف به زندان محکوم شد، اما بعد از چند ماه انقلابی به دلیل سلامت بدتر شد.
این آزادی به گرگوری Zinoviev اجازه داد کشور را ترک کند: همراه با ولادیمیر لنین زینویف به اتریش رفت. مهاجرت اجباری تا سال 1917 ادامه یافت - در ماه آوریل گرگوری Zinoviev و ولادیمیر لنین با بسیاری از افراد متمادی دوباره در روسیه بودند و یک سفر خطرناک در حمل قطار جداگانه انجام دادند.
مبارزه برای قدرت در نوسان کامل است. دولت موقت آخرین تلاش برای حفظ برتری، اما اختلاف نظر در محیط های بلشویک آغاز شد. در نشست بعدی کمیته مرکزی، Grigori Zinoviev و Lev Kamenev مخالفت با مجبور کردن سرنگونی دولت موقت، که باعث نارضایتی ولادیمیر لنین شد.
برای این قانون، رهبر انقلاب هر دو خائن از ایده های روشن را در نظر گرفت و حتی مسئله به جز Zinoviev و Kamenev را از ترکیب حزب مطرح کرد. این به چنین اقداماتی کاردینال نرسیده بود، اما هر دو "مخالفان" در جلسات از طرف کمیته مرکزی ممنوع شدند.
انقلاب در عین حال او به طور کامل راه می رفت - بلشویک ها موفق به جذب قدرت در پایتخت شمالی شدند. علیرغم انسجام ظاهرا انقلابیون، در داخل رهبری بلشویک اختلاف جدی وجود داشت: کمیته های کارگری خواستار ایجاد یک بدن سوسیالیستی واحد شدند که بخشی از ولادیمیر لنین و لئو تروتسکی بود.
احساسات مشابهی به منظور استفاده از گرگوری Zinoviev، لو Kamenev، و همچنین حامیان خود ویکتور نووین و الکسا ریکوف، عجله داشتند. این گروه از الزامات بیان شده، استدلال نظرات خود را با نیاز به تکمیل انسجام همه طرفداران سوسیالیسم برای موفقیت انقلاب. در ابتدا به نظر می رسید که طرفداران Zinovyev اطاعت می کنند، اما لنین و تروتسکی به زودی موفق به بازگشت برتری به طرف او شدند.
روز بعد، Zinoviev و حامیان نظر او به طور مداوم کمیته مرکزی را ترک کردند، اظهارات مربوطه را بنویسند. در پاسخ، ولادیمیر لنین، خائنان سابق رفیق های آرمان های روشن و بیابان ها را به نام "خواند.
به نظر می رسید که حرفه سیاسی گرگوری زینویف به پایان رسید. با این حال، انقلابیون فاجعه بار فاقد رهبران صالح و با تجربه بودند، و Zinoviev بازگشت به سیاست. تا بهار سال 1918، او توسط شورای پتروگراد بلشویک رهبری شد، سپس پست های رئیس شورای پیترگراد، رئیس اتحادیه منطقه شمالی، رئیس اتحادیه منطقه شمال و رئیس را برگزار کرد از کمیته اصلی دفاع انقلابی پتروگراد.
درگیری های ایدئولوژیک Zinoviev با لنین ادامه داد: Grigory Zinoviev از ایده رهبر برای شروع به اصطلاح "تروریسم قرمز" پس از قتل های موسی Uritsky و V. Vododar حمایت نمی کرد. علاوه بر این، Zinoviev در برابر ایده ولادیمیر ایلیچ سخن گفت تا پایتخت کشور را به مسکو منتقل کند.
در همان زمان، با توجه به شهادت Pitirima Sorokina، یک جامعه شناس و معاصر رویدادها، Grigory Zinoviev، که محل ولادیمیر لنین را در پایان بازگشت، سازمان اصلی از رویدادهای وحشتناک ترین "ترور قرمز" شد ". با توجه به دستورات Zinoviev، روشنفکران و نجیبان شلیک شدند، که در آن زمان به عنوان "طبقه بندی استثمارگران" در نظر گرفته شد.
گرگوری زینویف از سال 1921 تا 1926 بخشی از اعضای پولیتبرو بود. سیاستمدار به طور مداوم با گزارش ها و سخنرانی ها عمل کرد و حتی شروع به کار بر روی کارهای جمع آوری کرد. در سال 1922، Zinoviev اولین کسی بود که پیشنهاد نامزدی یوسف استالین را به پست دبیر کل پیشنهاد کرد، که هدف از تغییر لئو تروتسکی بود.
با این حال، در سال 1925، Grigory Zinoviev ابراز نارضایتی از اقدامات استالین، از جمله در مقاله "فلسفه دوره"، چاپ شده در "PRAVDA". نتیجه حذف Zinoviev از فعالیت های سیاسی بود، و سپس یک استثنا از حزب بود.
اپال سیاسی مجبور به گرگوری زینوویف در مورد اخلاق نیست: انقلابی در اعمال خود توبه کرد و در سال 1928 او بهبودی را در صفوف حزب به دست آورد. برای چهار سال، Zinoviev در دانشگاه کازان تدریس کرد و پست را از پسران، مقالات منتشر کرد و احساس امنیت کرد.
با این حال، یک دستگاه وحشتناک، بر روی کمک خود راه اندازی شد، به او رسید. در سال 1932، Grigory Zinoviev دستگیر و به چهار سال مرجع محکوم شد. یک سال بعد، حکم لغو شد. به نظر می رسید که یک طوفان توسط حزب صورت گرفت، اما در سال 1934 Zinoviev منتظر یک دستگیری جدید و یک حکم وحشتناک بود.
زندگی شخصی
گرگوری زینویف با قضاوت توسط عکس های حفظ شده، یک مرد خوش تیپ نبود، اما من یک تصور از یک مرد کلاسیک داشتم. اولین همسر Grigory Zinoviev سارا Ravich، در حلقه های بلشویک، OLGA ارائه شد. زن از همسر در فعالیت های انقلابی حمایت کرد و حتی برای مدتی کمیساریای داخلی منطقه شمالی بود.
روابط در اولین ازدواج به هیچ وجه رفت و Grigory Zinoviev دوباره ازدواج کرد. این بار این سیاست سیاست لیلینا بود که تحت عنوان نام مستعار حزب زینا لوین شناخته شده بود.
لوین همچنین ایده های سوسیالیستی را به اشتراک گذاشت که به طور فعال ارتقا یافتند، که یک کارمند روزنامه "ستاره" و "درست" بود. در ازدواج دوم، Grigory Zinoviev پسر Stefan متولد شد. مرد جوان زندگی مختصر زندگی کرد - در سن 29 سالگی، استفان شلیک شد.
سومین همراه Grigory Zinoviev تبدیل به Evgenia Lasman شد. سرنوشت زن نیز بدون شک است: یوجین یكولونا بارها و بارها دستگیر شده و تقریبا 20 سال زندان را صرف کرده است.
مرگ
دسامبر 16، 1934 گرگوری زینویف دستگیر شد. انقلابی از صفوف حزب محروم شد و به 10 سال زندان محکوم شد. نامه های Zinoviev حفظ شد، به جوزف استالین اشاره کرد، که در آن Grigory Zinoviev از یک رحمت خواسته و اطمینان داد که توبه شده است.
دو سال بعد، در سال 1936، Zinoviev به بالاترین مجازات محکوم شد. 26 اوت همان سال سیاست های سابق را شلیک کرد. شاهدان عینی از آنچه که بعدا اتفاق افتاد، می نویسد که اراده اراده ی انقلاب بر انقلاب در آخرین دقیقه گذشته است: محکوم به لغو اعدام و حتی نمی تواند پیشرفت کند و گام.
اعدام توسط رئیس Nkvd Henry Beroda، و همچنین کارکنان یک بخش از Nikolai Ezhov و Karl Puker حضور داشت. این سه رقم برای طنز سرنوشت، قرن ها و گرگوری زینویف را به پایان رساند: آنها چندین سال بعد شلیک کردند.
نام گرگوری Zinoviev در تاریخ 13 ژوئیه 1988 با تصمیم دادگاه عالی اتحاد جماهیر شوروی بازسازی شد.
فیلم های
- 1927 - "اکتبر"
- 1951 - "Unforgettable 1919"
- 1983 - "زنگ قرمز"
- 1992 - "استالین"
- 2004 - "کودکان اربات"
- 2013 - "استالین با ما"
- 2017 - "برداشت تلخ"
- 2017 - "انقلاب دیو"
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1918 - "اتریش و جنگ جهانی"
- 1920 - "جنگ و بحران سوسیالیسم"
- 1925 - "Bolshevization-stabilization"
- 1925 - "تاریخ اولین انقلاب روسیه"
- 1925 - "لنینیسم"
- 1926 - "جنگ، انقلاب و منشویسم"